The longer that you stay in Thailan

The longer that you stay in Thailand, the higher the chance is that you will one day be invited to a funeral. This might be for the parent of a colleague at work or a relation of your Thai wife or husband. I am not exactly an expert on Thai funerals, but I have attended a fair number. I have also been invited, strange as it may seem, to take pictures at funerals. Like this group photo in the first picture. For this particular funeral I had to take dozens of pictures of various groups posing in front of the coffin of the deceased.

If you are invited to a funeral, then the first question that might go through your mind is what to wear. As you can see from this photograph, you should wear either black or white or a combination of the two. You should avoid any bright colours but you could get away with it if it is a muted colour. For example, I have seen some people wearing blue jeans but with a white or black polo shirt. For myself I usually wear a white shirt and black tie for the main events and a black polo shirt for other times.

Funerals for Thai Buddhists can go on for much longer than what you may have seen before in the West. It could last from anything from one week to a year or two. Depending on how close you were to the deceased, you probably won’t be expected to attend every part of the funeral. For the parents of colleagues at work I probably would only attend the cremation on the last day. For relations of friends you probably would attend at least one if not all of the chanting sessions. If you are close to the family then it might be appropriate for you to bring a wreath. Either that or give the family some money in an envelope.

The Bathing Rite takes place on the evening of the first day. You would only attend this if you knew the deceased personally. The body is laid out on a table and covered with a cloth. Only the head and the right hand is showing. People then take turns to pour some scented water over the exposed hand. You can take this opportunity to make a blessing or to ask for forgiveness for past misdeeds. A sacred white string, called sai sin, is then tied around the ankles and wrists. The hands are held together in a prayer-like gesture holding a lotus flower and incense sticks. A coin is also put in the mouth.The body is then placed in a coffin and placed on a high table. It is then surrounded by flowers. A portrait of the deceased is also prominently displayed.

Four monks are then invited to chant daily for the deceased. This usually take place over a period of seven days. However, this might be shortened if the cremation needs to take place on a certain day, like the weekend. It also should be noted that cremations cannot take place on Fridays as the name for that day sounds like the Thai word for “happiness”. If the chanting sessions are shortened to say five days, the same amount of merit still needs to be created for the deceased, so on two nights the chanting sessions have to be done twice. Notice the ribbon in this photograph. It goes all the way to the coffin which is how the deceased receives the merit.


In Bangkok, the daily chanting sessions for the deceased will probably start at 7 p.m. and last for about an hour. Upcountry these are often done at the house and may go on all night as they are social events. It is not a completely sad affair. There are four main chants with regular breaks in-between. During the breaks people chat or listen to some traditional Thai music. There is also often a break with some Thai dancing. The hosts are always generous and you will find that you are also given drinks and snacks. Even full meals. Before my first chanting session I thought I would have to sit on the floor for hours. But, there are always seats and the time passes quickly.

After seven days of chanting the cremation can take place. Some families will do this straight away while others might wait a year or more. Quite often a young family member, usually the grandson, will ordain as a novice monk in order to make merit for the deceased. They do this for only a day or two. Even though it is only for a short time, they still have to do the full ordination which includes the shaving of hair and eyebrows. On the morning of the cremation there is more chanting and food is then offered to the monks.

Once everyone has eaten, it is time to move the coffin to the crematorium. The coffin is carried outside and placed onto an ornate cart. A procession then takes place to the crematorium. Leading the way are family members carrying a portrait of the deceased. Behind them are a couple of monks holding onto a white thread that is attached to the coffin. The mourners walk behind the coffin. If you have ever done a procession around a chapel at a Thai temple on a Buddhist holiday you know that you have to walk around it three times in a clockwise direction. However, for funerals, you must walk anti-clockwise.

The coffin is then taken up the steps and placed on a high table in front of the crematorium doors. The portrait of the deceased is also placed here. The crematorium itself is decorated during the afternoon with black and white cloth and beautiful flowers which were the favourites of the deceased. The cremation ceremony is often in the late afternoon. If you didn’t go to the Bathing Rite or any of the nightly chanting then the cremation ceremony is the one that you should really attend.


At cremations you don’t get to see much of the ceremony. Most people are seated far away. During the ceremony, honoured guests will come forward with monk robes and place them on a pedestal in front of the coffin. As you can see here, the same ribbon is being used to connect the pedestal to the coffin. A monk then comes to receive the robe as if it was offered by the deceased. The monk here is saying a prayer before receiving the robe. During the ceremony someone will also give an eulogy about the life of the deceased. There is often also some kind of traditional dance performance.

Cremation ceremonies are often over very quickly. Anything from 30 minutes to an hour. When you arrive you are given a flower made from wood shavings. You will need this for the last part of the ceremony. The monks at the cremation will go up the steps first with their “flowers”. These are placed under the coffin as if you were lighting the funeral fire. Once all of the monks have done this then it is the turn of the guests. What most people do is tap the coffin a couple of times with the flower then place it in a tray under the coffin and then give a quick “wai”. You are also supposed to say a short prayer telling the deceased person that you forgive them for any wrong doings in the past. On your way down, you will be given a kind of souvenir of the funeral to take home. Sometimes this a book about the life of the deceased person.

At this stage, most people would go home. They have paid their respects. Unless you were close to the deceased, you would go home too. It is mainly family members that stay for the actual cremation. What happens first is that the ornaments decorating the coffin are removed. The coffin is then lifted off its base and then carried towards the crematorium oven. The lid is then taken off. A coconut is cut open and the juice poured over the deceased person. The coffin is then pushed inside the chamber. This is the last chance for family members to pay their respects. The remaining sandalwood flowers are also thrown into the coffin. Everyone then goes down to the bottom of the steps where they gather around to watch the cremation. At some funerals I have attended, rockets are fired into the sky. However, this is banned in residential areas.

The friends and relations don’t wait for the fire to finish. They will come back the next day to collect the ashes. A monk is present for this ceremony. Sweet smelling flower petals are mixed in with the ashes. Depending on the family, these might be placed in one urn or several. Once they are collected they are taken to the prayer hall where there is more chanting and robes and food are again presented to the monks on behalf of the deceased. What happens next to the ashes will vary. Most will keep the ashes at the temple as there will be further merit making ceremonies on the 50th and 100th days. Some people keep them at their home.


A third option, which is seemingly becoming more popular these days, is called “loi angkarn” which means the floating or scattering of ashes over the water. However, they might keep some relics, like pieces of bone, in the shrine at home. It is not really a Buddhist tradition as it has been adapted from Hinduism where they often scatter ashes in the Ganges River. Some Thai people believe that floating the ashes of their loved ones in a river or in the open sea will help wash away their sins but also help them go more smoothly up to heaven. It doesn’t matter where you do this, but if you are in the Bangkok and Samut Prakan area then an auspicious place is the mouth of the Chao Phraya River at Paknam where I live.

There are a set number of rituals that have to be done in the correct order before the main ceremony. This includes paying respect to the guardian spirit of the boat and then later the god of the ocean and the goddess of water. Next comes the prayers where the mourners request the spirits and gods to look after the deceased person. It is then time for the white cloth containing the ashes to be carefully dropped over the side. They don’t actually scatter the ashes, they just let the cloth float away and then sink. As they watch it go, they say their final farewells while at the same time scattering flower petals on the water.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อีกต่อไปที่คุณอยู่ในประเทศไทย สูงโอกาสได้ว่า คุณจะวันหนึ่งได้รับเชิญให้เป็นศพ ซึ่งอาจเป็นแม่ของเพื่อนร่วมงานที่ทำงานหรือความสัมพันธ์ของสามีหรือภรรยาคนไทย ฉันไม่ว่าผู้เชี่ยวชาญบนศพหรือไทย แต่ฉันได้เข้าร่วมเลขดี ฉันได้ยังรับเชิญ แปลกเป็นมันอาจดูเหมือน การถ่ายภาพศพหรือที่ เช่นรูปถ่ายกลุ่มนี้ในภาพแรก สำหรับศพนี้เฉพาะ ที่ผมมีใช้จำนวนมากของภาพของกลุ่มต่าง ๆ ที่ตั้งอยู่หน้าหีบศพของผู้ตาย เชิญจันทร์ แล้วคำถามแรกที่จะไปผ่านใจของคุณว่าสิ่งที่สวมใส่ คุณสามารถดูจากภาพนี้ คุณควรสวมใส่สีดำ หรือขาว หรือการรวมกันของทั้งสอง คุณควรหลีกเลี่ยงสีสว่างใด ๆ แต่คุณสามารถรับไปกับมันถ้าเป็นสีไม่ออกเสียง ตัวอย่าง ฉันได้เห็นบางคนใส่กางเกงยีนส์สีน้ำเงินแต่ มีเสื้อโปโลสีขาว หรือสีดำ สำหรับตัว ผมมักจะใส่เสื้อสีขาวและสีดำผูกสำหรับกิจกรรมหลักและมีเสื้อโปโลสีดำในบางครั้ง Funerals for Thai Buddhists can go on for much longer than what you may have seen before in the West. It could last from anything from one week to a year or two. Depending on how close you were to the deceased, you probably won’t be expected to attend every part of the funeral. For the parents of colleagues at work I probably would only attend the cremation on the last day. For relations of friends you probably would attend at least one if not all of the chanting sessions. If you are close to the family then it might be appropriate for you to bring a wreath. Either that or give the family some money in an envelope. The Bathing Rite takes place on the evening of the first day. You would only attend this if you knew the deceased personally. The body is laid out on a table and covered with a cloth. Only the head and the right hand is showing. People then take turns to pour some scented water over the exposed hand. You can take this opportunity to make a blessing or to ask for forgiveness for past misdeeds. A sacred white string, called sai sin, is then tied around the ankles and wrists. The hands are held together in a prayer-like gesture holding a lotus flower and incense sticks. A coin is also put in the mouth.The body is then placed in a coffin and placed on a high table. It is then surrounded by flowers. A portrait of the deceased is also prominently displayed. Four monks are then invited to chant daily for the deceased. This usually take place over a period of seven days. However, this might be shortened if the cremation needs to take place on a certain day, like the weekend. It also should be noted that cremations cannot take place on Fridays as the name for that day sounds like the Thai word for “happiness”. If the chanting sessions are shortened to say five days, the same amount of merit still needs to be created for the deceased, so on two nights the chanting sessions have to be done twice. Notice the ribbon in this photograph. It goes all the way to the coffin which is how the deceased receives the merit. In Bangkok, the daily chanting sessions for the deceased will probably start at 7 p.m. and last for about an hour. Upcountry these are often done at the house and may go on all night as they are social events. It is not a completely sad affair. There are four main chants with regular breaks in-between. During the breaks people chat or listen to some traditional Thai music. There is also often a break with some Thai dancing. The hosts are always generous and you will find that you are also given drinks and snacks. Even full meals. Before my first chanting session I thought I would have to sit on the floor for hours. But, there are always seats and the time passes quickly. After seven days of chanting the cremation can take place. Some families will do this straight away while others might wait a year or more. Quite often a young family member, usually the grandson, will ordain as a novice monk in order to make merit for the deceased. They do this for only a day or two. Even though it is only for a short time, they still have to do the full ordination which includes the shaving of hair and eyebrows. On the morning of the cremation there is more chanting and food is then offered to the monks. Once everyone has eaten, it is time to move the coffin to the crematorium. The coffin is carried outside and placed onto an ornate cart. A procession then takes place to the crematorium. Leading the way are family members carrying a portrait of the deceased. Behind them are a couple of monks holding onto a white thread that is attached to the coffin. The mourners walk behind the coffin. If you have ever done a procession around a chapel at a Thai temple on a Buddhist holiday you know that you have to walk around it three times in a clockwise direction. However, for funerals, you must walk anti-clockwise. The coffin is then taken up the steps and placed on a high table in front of the crematorium doors. The portrait of the deceased is also placed here. The crematorium itself is decorated during the afternoon with black and white cloth and beautiful flowers which were the favourites of the deceased. The cremation ceremony is often in the late afternoon. If you didn’t go to the Bathing Rite or any of the nightly chanting then the cremation ceremony is the one that you should really attend. At cremations you don’t get to see much of the ceremony. Most people are seated far away. During the ceremony, honoured guests will come forward with monk robes and place them on a pedestal in front of the coffin. As you can see here, the same ribbon is being used to connect the pedestal to the coffin. A monk then comes to receive the robe as if it was offered by the deceased. The monk here is saying a prayer before receiving the robe. During the ceremony someone will also give an eulogy about the life of the deceased. There is often also some kind of traditional dance performance. Cremation ceremonies are often over very quickly. Anything from 30 minutes to an hour. When you arrive you are given a flower made from wood shavings. You will need this for the last part of the ceremony. The monks at the cremation will go up the steps first with their “flowers”. These are placed under the coffin as if you were lighting the funeral fire. Once all of the monks have done this then it is the turn of the guests. What most people do is tap the coffin a couple of times with the flower then place it in a tray under the coffin and then give a quick “wai”. You are also supposed to say a short prayer telling the deceased person that you forgive them for any wrong doings in the past. On your way down, you will be given a kind of souvenir of the funeral to take home. Sometimes this a book about the life of the deceased person.
At this stage, most people would go home. They have paid their respects. Unless you were close to the deceased, you would go home too. It is mainly family members that stay for the actual cremation. What happens first is that the ornaments decorating the coffin are removed. The coffin is then lifted off its base and then carried towards the crematorium oven. The lid is then taken off. A coconut is cut open and the juice poured over the deceased person. The coffin is then pushed inside the chamber. This is the last chance for family members to pay their respects. The remaining sandalwood flowers are also thrown into the coffin. Everyone then goes down to the bottom of the steps where they gather around to watch the cremation. At some funerals I have attended, rockets are fired into the sky. However, this is banned in residential areas.

The friends and relations don’t wait for the fire to finish. They will come back the next day to collect the ashes. A monk is present for this ceremony. Sweet smelling flower petals are mixed in with the ashes. Depending on the family, these might be placed in one urn or several. Once they are collected they are taken to the prayer hall where there is more chanting and robes and food are again presented to the monks on behalf of the deceased. What happens next to the ashes will vary. Most will keep the ashes at the temple as there will be further merit making ceremonies on the 50th and 100th days. Some people keep them at their home.


A third option, which is seemingly becoming more popular these days, is called “loi angkarn” which means the floating or scattering of ashes over the water. However, they might keep some relics, like pieces of bone, in the shrine at home. It is not really a Buddhist tradition as it has been adapted from Hinduism where they often scatter ashes in the Ganges River. Some Thai people believe that floating the ashes of their loved ones in a river or in the open sea will help wash away their sins but also help them go more smoothly up to heaven. It doesn’t matter where you do this, but if you are in the Bangkok and Samut Prakan area then an auspicious place is the mouth of the Chao Phraya River at Paknam where I live.

There are a set number of rituals that have to be done in the correct order before the main ceremony. This includes paying respect to the guardian spirit of the boat and then later the god of the ocean and the goddess of water. Next comes the prayers where the mourners request the spirits and gods to look after the deceased person. It is then time for the white cloth containing the ashes to be carefully dropped over the side. They don’t actually scatter the ashes, they just let the cloth float away and then sink. As they watch it go, they say their final farewells while at the same time scattering flower petals on the water.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อีกต่อไปที่คุณอยู่ในประเทศไทยที่สูงกว่าโอกาสคือการที่คุณวันหนึ่งจะได้รับเชิญไปงานศพ นี้อาจจะเป็นแม่ของเพื่อนร่วมงานในที่ทำงานหรือความสัมพันธ์ของภรรยาชาวไทยของคุณหรือสามี ผมไม่ได้ว่าเป็นผู้เชี่ยวชาญในงานศพของไทย แต่ผมได้เข้าร่วมเป็นจำนวนยุติธรรม ฉันได้รับเชิญ, แปลกที่มันอาจจะดูเหมือนการถ่ายภาพในงานศพ เช่นเดียวกับภาพกลุ่มนี้ในภาพแรก สำหรับงานศพโดยเฉพาะอย่างยิ่งนี้ฉันต้องใช้เวลาหลายสิบภาพของกลุ่มต่าง ๆ วางอยู่หน้าโลงศพของผู้ตาย. ถ้าคุณได้รับเชิญไปงานศพแล้วคำถามแรกที่อาจจะไปผ่านใจของคุณคือสิ่งที่จะสวมใส่ ที่คุณสามารถดูจากรูปถ่ายนี้คุณควรสวมใส่ทั้งสีดำหรือสีขาวหรือการรวมกันของทั้งสอง คุณควรหลีกเลี่ยงสีสดใสใด ๆ แต่คุณสามารถได้รับไปกับมันถ้ามันเป็นสีที่ไม่ออกเสียง ยกตัวอย่างเช่นผมเคยเห็นบางคนใส่กางเกงยีนส์สีฟ้า แต่มีเสื้อโปโลสีขาวหรือสีดำ สำหรับตัวผมเองผมมักจะสวมใส่เสื้อเชิ้ตสีขาวและเน็คไทสีดำสำหรับกิจกรรมหลักและเสื้อโปโลสีดำอีกครั้ง. งานศพสำหรับชาวไทยพุทธสามารถอยู่ต่อไปนานกว่าสิ่งที่คุณอาจได้เห็นมาก่อนในโลกตะวันตก มันอาจล่าสุดจากอะไรจากหนึ่งสัปดาห์ถึงปีหรือสองปี ขึ้นอยู่กับว่าคุณอยู่ใกล้กับผู้ตายคุณอาจจะไม่ได้รับการคาดหวังว่าจะเข้าร่วมเป็นส่วนหนึ่งของงานศพทุก สำหรับผู้ปกครองของเพื่อนร่วมงานที่ทำงานผมอาจจะเข้าร่วมการพระราชทานเพลิงศพในวันที่ผ่านมา สำหรับความสัมพันธ์ของเพื่อนของคุณอาจจะเข้าร่วมอย่างน้อยหนึ่งหากไม่ได้ทั้งหมดของการประชุมสวดมนต์ หากคุณมีความใกล้ชิดกับครอบครัวแล้วก็อาจจะเหมาะสมสำหรับคุณที่จะนำพวงมาลา ทั้งที่ครอบครัวหรือให้เงินในซองจดหมายบาง. อาบน้ำพระราชพิธีที่เกิดขึ้นในตอนเย็นของวันแรก คุณเท่านั้นที่จะเข้าร่วมการประชุมนี้ถ้าคุณรู้ว่าผู้ตายเอง ร่างกายจะออกมาวางบนโต๊ะและปกคลุมด้วยผ้า เฉพาะที่ศีรษะและมือข้างขวามีการแสดง คนแล้วผลัดกันเทน้ำกลิ่นหอมบางกว่ามือสัมผัส คุณสามารถใช้โอกาสนี้เพื่อให้ศีลให้พรหรือขอการให้อภัยสำหรับพฤติกรรมที่ผิดที่ผ่านมา สตริงสีขาวศักดิ์สิทธิ์เรียกว่าบาปไทร, ถูกมัดอยู่แล้วรอบข้อเท้าและข้อมือ มือที่จะมีขึ้นร่วมกันในท่าทางเหมือนสวดมนต์ถือดอกบัวและธูป เหรียญจะใส่ยังอยู่ในร่างกาย mouth.The อยู่แล้วในโลงศพและวางไว้บนโต๊ะสูง มันจะถูกล้อมรอบด้วยดอกไม้ ภาพของผู้ตายยังเป็นที่ปรากฏอย่างเด่นชัด. สี่พระสงฆ์ที่ได้รับเชิญจากนั้นไปสวดมนต์ทุกวันสำหรับผู้เสียชีวิต นี้มักจะเกิดขึ้นในช่วงเจ็ดวัน แต่นี้อาจจะสั้นลงถ้าเผาศพความต้องการที่จะมีขึ้นในวันใดวันหนึ่งเช่นวันหยุดสุดสัปดาห์ ก็ควรที่จะตั้งข้อสังเกตว่า cremations ไม่สามารถใช้สถานที่ในวันศุกร์เป็นชื่อในวันที่เสียงเหมือนคำไทย "ความสุข" หากการประชุมสวดมนต์ที่มีการลงไปพูดห้าวันจำนวนเดียวกันของบุญยังคงต้องการที่จะถูกสร้างขึ้นสำหรับผู้เสียชีวิตดังนั้นในการประชุมสองคืนสวดมนต์จะต้องมีการทำครั้งที่สอง ขอให้สังเกตริบบิ้นในภาพนี้ มันจะไปทุกทางที่จะโลงศพซึ่งเป็นวิธีการที่ผู้ตายได้รับบุญที่. ในกรุงเทพฯการประชุมสวดมนต์ทุกวันสำหรับผู้ตายอาจจะเริ่มต้นที่ 7:00 และครั้งสุดท้ายประมาณหนึ่งชั่วโมง ต่างจังหวัดเหล่านี้มักจะทำที่บ้านและอาจไปในคืนที่พวกเขาเป็นกิจกรรมทางสังคม มันไม่ได้เป็นเรื่องที่น่าเศร้าอย่างสมบูรณ์ มีสี่หลักที่มีบทสวดพักปกติในระหว่างที่มี ระหว่างคนแบ่งสนทนาหรือฟังบางเพลงไทยดั้งเดิม นอกจากนี้ยังมักจะมีบางส่วนแบ่งการเต้นรำไทย เจ้าภาพมักจะใจดีและคุณจะพบว่าคุณยังจะได้รับเครื่องดื่มและอาหารว่าง แม้อาหารเต็มรูปแบบ ก่อนที่จะสวดมนต์เซสชั่นแรกของฉันฉันคิดว่าฉันจะต้องนั่งบนพื้นสำหรับชั่วโมง แต่มีเสมอที่นั่งและเวลาได้อย่างรวดเร็วผ่าน. หลังจากเจ็ดวันของการสวดศพสามารถใช้สถานที่ บางครอบครัวจะทำตรงนี้ออกไปในขณะที่คนอื่นอาจรอปีหรือมากกว่า บ่อยครั้งมากที่สมาชิกในครอบครัวหนุ่มสาวมักหลานชายจะบวชเป็นสามเณรพระภิกษุสงฆ์เพื่อทำบุญสำหรับผู้เสียชีวิต พวกเขาทำเช่นนี้เพียงวันหรือสองวัน แม้ว่ามันจะเป็นเพียงช่วงเวลาสั้น ๆ ที่พวกเขายังคงต้องทำบวชเต็มรูปแบบซึ่งรวมถึงการโกนหนวดของผมและคิ้ว ในเช้าวันที่เผาศพมีสวดมนต์มากขึ้นและอาหารที่นำเสนอแล้วให้พระภิกษุ. เมื่อทุกคนได้กินแล้วก็ถึงเวลาที่จะย้ายโลงศพเพื่อเมรุ โลงศพจะดำเนินการออกไปข้างนอกและวางไว้บนรถเข็นที่หรูหรา ขบวนแล้วจะใช้เวลาสถานที่ที่จะเมรุ นำวิธีการที่มีสมาชิกในครอบครัวแบกภาพของผู้เสียชีวิตที่ อยู่เบื้องหลังพวกเขาเป็นคู่ของพระสงฆ์ที่ถือลงบนด้ายสีขาวที่แนบมากับโลงศพ ร่วมไว้อาลัยเดินตามหลังโลงศพ ถ้าคุณเคยทำขบวนแห่รอบโบสถ์ที่วัดไทยในวันหยุดพุทธคุณรู้ว่าคุณต้องเดินรอบสามครั้งในทิศทางตามเข็มนาฬิกา แต่สำหรับงานศพคุณต้องเดินทวนเข็มนาฬิกา. โลงศพถูกนำขึ้นมาจากนั้นขั้นตอนและวางไว้บนโต๊ะสูงในด้านหน้าของประตูเมรุ ภาพของผู้ตายยังถูกวางไว้ที่นี่ เมรุตัวเองได้รับการตกแต่งในช่วงบ่ายด้วยผ้าสีดำและสีขาวและดอกไม้ที่สวยงามซึ่งเป็นที่ชื่นชอบของผู้ตาย พิธีพระราชทานเพลิงศพมักจะเป็นในช่วงบ่าย หากคุณไม่ได้ไปที่พระราชพิธีอาบน้ำหรือใด ๆ ของคืนแล้วสวดมนต์พิธีพระราชทานเพลิงศพเป็นหนึ่งที่คุณควรเข้าร่วม. ที่ cremations คุณไม่ได้รับการเห็นมากของพิธี คนส่วนใหญ่กำลังนั่งอยู่ห่างไกลออกไป ในระหว่างพิธีแขกผู้มีเกียรติจะมาข้างหน้าด้วยเสื้อคลุมพระภิกษุสงฆ์และวางไว้บนแท่นในด้านหน้าของโลงศพ ในขณะที่คุณสามารถดูที่นี่ริบบิ้นเดียวกันจะถูกใช้ในการเชื่อมต่อไปยังแท่นโลงศพ พระภิกษุสงฆ์แล้วก็มาถึงที่จะได้รับเสื้อคลุมเป็นถ้ามันเป็นที่นำเสนอโดยผู้ตาย พระภิกษุสงฆ์ที่นี่ไม่ว่าจะสวดมนต์ก่อนได้รับเสื้อคลุม ในระหว่างพิธีคนนอกจากนี้ยังจะให้ถ้อยคำเกี่ยวกับชีวิตของผู้ตาย มักจะเป็นประเภทของการปฏิบัติงานเต้นรำแบบดั้งเดิมบาง. พิธีศพมักจะมากกว่าอย่างรวดเร็ว อะไรจาก 30 นาทีถึงหนึ่งชั่วโมง เมื่อคุณมาถึงคุณจะได้รับดอกไม้ที่ทำจากไม้ขี้กบ คุณจะต้องนี้เป็นส่วนสุดท้ายของพิธี พระสงฆ์ที่เผาศพจะขึ้นไปตามขั้นตอนครั้งแรกกับ "ดอกไม้" ของพวกเขา เหล่านี้จะอยู่ภายใต้โลงศพราวกับว่าคุณกำลังจุดไฟงานศพ เมื่อทั้งหมดของพระสงฆ์ได้กระทำนี้แล้วก็มีการเปิดของผู้เข้าพัก สิ่งที่คนส่วนใหญ่ทำคือการแตะที่โลงศพสองสามครั้งกับดอกไม้แล้ววางไว้ในถาดภายใต้โลงศพแล้วให้อย่างรวดเร็ว "ไหว" คุณควรที่จะพูดยังสวดมนต์สั้น ๆ บอกคนตายที่คุณยกโทษให้พวกเขาสำหรับการกระทำที่ไม่ถูกต้องใด ๆ ในอดีตที่ผ่านมา ในแบบของคุณลงคุณจะได้รับชนิดของที่ระลึกงานศพที่จะใช้ที่บ้าน บางครั้งนี้หนังสือเกี่ยวกับชีวิตของบุคคลผู้เสียชีวิต. ในขั้นตอนนี้คนส่วนใหญ่จะไปที่บ้าน พวกเขาได้จ่ายเงินเคารพของพวกเขา ถ้าคุณอยู่ใกล้กับผู้ตายคุณจะไปที่บ้านมากเกินไป เป็นส่วนใหญ่สมาชิกในครอบครัวที่อยู่ในการพระราชทานเพลิงศพที่เกิดขึ้นจริง สิ่งที่เกิดขึ้นเป็นครั้งแรกก็คือเครื่องประดับตกแต่งโลงศพจะถูกลบออก โลงศพแล้วยกออกจากฐานของมันแล้วดำเนินการต่อเตาเมรุ ฝาแล้วนำออก มะพร้าวที่ถูกตัดเปิดและน้ำผลไม้เทมากกว่าคนตาย โลงศพที่มีการผลักดันให้แล้วภายในห้อง นี่คือโอกาสสุดท้ายสำหรับสมาชิกในครอบครัวที่จะแสดงความเคารพ ดอกไม้จันทน์ที่เหลือจะถูกโยนลงในโลงศพ ทุกคนจากนั้นก็เดินลงไปด้านล่างของขั้นตอนที่พวกเขารวมตัวกันรอบ ๆ เพื่อดูศพที่ ในงานศพบางอย่างที่ฉันได้เข้าร่วมจรวดถูกยิงขึ้นไปบนท้องฟ้า แต่นี้เป็นสิ่งต้องห้ามในพื้นที่อยู่อาศัย. เพื่อนและความสัมพันธ์ไม่รอให้ไฟที่จะเสร็จสิ้น พวกเขาจะกลับมาในวันรุ่งขึ้นในการเก็บรวบรวมขี้เถ้า พระภิกษุสงฆ์ที่เป็นปัจจุบันสำหรับพิธีนี้ กลิ่นหวานกลีบดอกไม้จะผสมกับขี้เถ้า ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับครอบครัวเหล่านี้อาจจะอยู่ในโกศหนึ่งหรือหลาย เมื่อพวกเขาจะถูกเก็บรวบรวมพวกเขาจะถูกนำไปห้องโถงละหมาดที่มีมากขึ้นในการสวดมนต์และเสื้อคลุมและอาหารจะถูกนำเสนออีกครั้งเพื่อให้พระสงฆ์ในนามของผู้ตาย สิ่งที่เกิดขึ้นต่อไปให้เป็นเถ้าถ่านจะแตกต่างกันไป ส่วนใหญ่จะเก็บขี้เถ้าที่วัดที่จะมีต่อไปทำบุญทำพิธีในวันที่ 50 และ 100 วัน บางคนเก็บไว้ที่บ้านของพวกเขา. เลือกที่สามซึ่งเป็นที่ดูเหมือนจะกลายเป็นที่นิยมมากขึ้นวันนี้จะเรียกว่า "ลอย angkarn" ซึ่งหมายความว่าลอยหรือกระเจิงของขี้เถ้าเหนือน้ำ แต่พวกเขาอาจจะเก็บพระธาตุบางอย่างเช่นชิ้นส่วนของกระดูกในศาลเจ้าที่บ้าน มันไม่ได้จริงๆเป็นประเพณีทางพุทธศาสนาตามที่ได้รับการดัดแปลงมาจากศาสนาฮินดูที่พวกเขามักจะกระจายขี้เถ้าในแม่น้ำคงคา บางคนไทยเชื่อว่าลอยเถ้าถ่านของคนที่รักของพวกเขาในแม่น้ำหรือในทะเลเปิดจะช่วยให้ล้างออกบาปของพวกเขา แต่ยังช่วยให้พวกเขาไปอย่างราบรื่นมากขึ้นถึงสวรรค์ มันไม่สำคัญว่าคุณทำเช่นนี้ แต่ถ้าคุณอยู่ในเขตกรุงเทพฯและสมุทรปราการนั้นเป็นสถานที่ที่เป็นมงคลคือปากแม่น้ำเจ้าพระยาที่ปากน้ำที่ฉันอยู่. มีจำนวนชุดของพิธีกรรมที่จะต้องมีการ ทำในลำดับที่ถูกต้องก่อนที่จะมีพิธีหลัก ซึ่งรวมถึงการจ่ายเงินส่วนที่เกี่ยวกับจิตวิญญาณของผู้ปกครองของเรือและต่อมาพระเจ้าของมหาสมุทรและเทพธิดาของน้ำ ถัดมาสวดมนต์ที่มาร่วมไว้อาลัยขอวิญญาณและพระเจ้าที่จะดูแลคนที่เสียชีวิต แล้วมันเป็นเวลาสำหรับผ้าขาวที่มีส่วนผสมของขี้เถ้าที่จะลดลงอย่างระมัดระวังมากกว่าด้านข้าง พวกเขาไม่ได้จริงกระจายขี้เถ้าพวกเขาเพียงแค่ปล่อยให้ลอยผ้าออกไปแล้วจม ขณะที่พวกเขาดูมันไปพวกเขากล่าวร่ำลาสุดท้ายของพวกเขาในขณะที่ในเวลาเดียวกันโปรยกลีบดอกไม้ในน้ำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ถ้าคุณอยู่ในไทย มีโอกาสสูงที่คุณวันหนึ่งจะได้รับเชิญมางานศพ นี้อาจจะให้ผู้ปกครองของผู้ร่วมงานที่ทำงานหรือความสัมพันธ์ของภรรยาไทย สามีของคุณ ผมไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญด้านภาษาไทย งานศพ แต่ฉันได้เข้าร่วมเป็นจำนวนที่ยุติธรรม ผมยังได้รับเชิญ แปลกมันอาจดูเหมือน , ถ่ายรูปในงานศพชอบภาพในรูปแรก สำหรับงานนี้โดยเฉพาะ ผมต้องใช้เวลาหลายสิบภาพ ของกลุ่มต่างๆที่วางตัวในด้านหน้าของโลงศพของผู้ตาย

ถ้าคุณได้รับเชิญไปงานศพ แล้วคำถามแรกที่อาจไปถึงจิตใจของคุณเป็นสิ่งที่สวมใส่ ที่คุณสามารถดูจากภาพนี้ คุณควรสวมทั้งสีดำหรือสีขาว หรือการรวมกันของทั้งสองคุณควรหลีกเลี่ยงการใด ๆ สีสันสดใส แต่คุณอาจจะได้รับไปกับมัน ถ้ามันเป็น สี เสียง ตัวอย่างเช่น ผมเห็นบางคนใส่กางเกงยีนส์ แต่ด้วยสีขาว หรือ เสื้อโปโลสีดำ สำหรับฉัน ฉันมักจะใส่เสื้อเชิ้ตสีขาวและผูกสีดำสำหรับกิจกรรมหลัก และเสื้อโปโล สีดำ สำหรับ เวลาอื่น ๆ .

งานศพของพุทธศาสนิกชนชาวไทยไปอีกนานกว่าที่คุณอาจเคยเห็นมาก่อนในตะวันตก มันสามารถล่าสุดจากอะไรจากหนึ่งสัปดาห์ถึงหนึ่งปี หรือสองปี ขึ้นอยู่กับว่าคุณใกล้จะสิ้นชีวิตไปแล้ว คุณอาจจะไม่คาดหวังที่จะเข้าร่วมทุกส่วนของงานศพ สำหรับผู้ปกครองเพื่อนร่วมงานที่ทำงานฉันอาจจะเข้าร่วมงานศพในวันสุดท้ายสำหรับความสัมพันธ์ของเพื่อนคุณอาจจะเข้าร่วมอย่างน้อยหากไม่ได้ทั้งหมดของการสวดมนต์ครั้ง ถ้าคุณอยู่ใกล้กับครอบครัวแล้วมันอาจจะเหมาะสมสำหรับคุณที่จะนำพวงหรีด หรือไม่ให้ครอบครัว เงินในซอง

การอาบน้ำพิธีกรรมจะเกิดขึ้นในตอนเย็นของวันแรก เพียงแค่คุณเข้าร่วมนี้ถ้าคุณรู้ว่าผู้ตายเป็นการส่วนตัวร่างกายที่ถูกวางไว้บนโต๊ะ และคลุมด้วยผ้า เพียงหัวและมือขวาแสดง คนก็ผลัดกันเทน้ำหอมมากกว่าการสัมผัสมือ คุณสามารถใช้โอกาสนี้เพื่อให้ขวัญ หรือเพื่อขอให้ยกโทษสำหรับความผิดที่ผ่านมา . เชือกศักดิ์สิทธิ์สีขาวที่เรียกว่าไทรบาป แล้วผูกรอบข้อเท้าและข้อมือมือจะจัดขึ้นร่วมกันในการอธิษฐานเหมือนท่าทางถือดอกบัวและธูป . เหรียญใส่ปาก ร่างกายถูกวางไว้แล้วใน โลงศพ และวางไว้บนโต๊ะสูง มันถูกล้อมรอบด้วยดอกไม้ ภาพเหมือนของผู้ตายยังปรากฏ

4 รูปแล้วเชิญสวดทุกวัน สำหรับผู้ตาย