The theory of uncertainty in illnes

The theory of uncertainty in illness has its strongest support among subjects who are experiencing the acute phase of illness or are in a downward illness trajectory (Mishel, 1988a). The theory has not addressed the experience of living with continual, constant uncertainty in either a chronic illness or in an illness with a treatable acute phase and possible eventual recurrence. Since uncertainty characterizes many, most prevalent, long-term illness conditions, there is a need to reconceptualize the theory of uncertainty to include the experience of living with continual uncertainty. A close examination of the theoretical statements and the empirical data reported by Mishel resulted in the identification of areas of the theory that could be expanded and reconceptualized. The reconceptualization effort was primarily fueled by questions about the outcome portion of the uncertainty theory. To provide a contest for the expansion and reconceptualization of uncertainty, applicable parts of the theory are summarized below.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทฤษฎีของความไม่แน่นอนเจ็บป่วยมีการสนับสนุนที่แข็งแกร่งระหว่างวัตถุที่พบระยะเฉียบพลันของโรค หรืออยู่ในวิถีลูกเจ็บป่วยลง (Mishel, 1988a) ทฤษฎีได้ส่งประสบการณ์การใช้ชีวิตด้วยความไม่แน่นอนอย่างต่อเนื่อง คง ความเจ็บป่วยเรื้อรัง หรือการเจ็บป่วยระยะเฉียบพลันที่รักษาได้และเกิดซ้ำสุดที่เป็นไปได้ เนื่องจากความไม่แน่นอนลักษณะสภาวะเจ็บป่วยระยะยาวมาก แพร่ หลาย มากที่สุด มีความต้องการ reconceptualize ทฤษฎีของความไม่แน่นอนการรวมประสบการณ์การใช้ชีวิตด้วยความไม่แน่นอนอย่างต่อเนื่อง ผลการตรวจสอบปิดงบทางทฤษฎีและข้อมูลเชิงประจักษ์โดย Mishel ในการระบุพื้นที่ของทฤษฎีที่สามารถขยาย และ reconceptualized พยายาม reconceptualization ก็เป็นเชื้อเพลิงหลัก โดยคำถามส่วนผลของทฤษฎีความไม่แน่นอน เพื่อให้การแข่งขันสำหรับการขยายตัวและ reconceptualization ความไม่แน่นอน มีส่วนของทฤษฎีถูกสรุปด้านล่าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทฤษฎีของความไม่แน่นอนในความเจ็บป่วยที่มีการสนับสนุนที่แข็งแกร่งที่สุดในกลุ่มที่กำลังประสบระยะเฉียบพลันของการเจ็บป่วยหรืออยู่ในวิถีการเจ็บป่วยลดลง (Mishel, 1988a) ทฤษฎีที่ยังไม่ได้รับการแก้ไขประสบการณ์ของการมีชีวิตอยู่กับอย่างต่อเนื่องมีความไม่แน่นอนอย่างต่อเนื่องทั้งในการเจ็บป่วยเรื้อรังหรือในความเจ็บป่วยที่มีระยะเฉียบพลันรักษาได้และเป็นไปได้เกิดขึ้นอีกในที่สุด เนื่องจากความไม่แน่นอนเป็นลักษณะพิเศษอีกมากมายที่แพร่หลายมากที่สุดในระยะยาวเงื่อนไขการเจ็บป่วยมีความจำเป็นที่จะต้อง reconceptualize ทฤษฎีของความไม่แน่นอนที่จะรวมถึงประสบการณ์ของการมีชีวิตอยู่กับความไม่แน่นอนอย่างต่อเนื่อง การตรวจสอบอย่างใกล้ชิดของงบทฤษฎีและข้อมูลเชิงประจักษ์ที่รายงานโดย Mishel ผลในตัวของพื้นที่ของทฤษฎีที่อาจจะขยายตัวและ reconceptualized ความพยายาม reconceptualization เป็นเชื้อเพลิงหลักโดยคำถามเกี่ยวกับส่วนผลของทฤษฎีความไม่แน่นอน เพื่อให้การประกวดสำหรับการขยายตัวและ reconceptualization ของความไม่แน่นอนส่วนบังคับของทฤษฎีมีรายละเอียดดังนี้