much higher than for the three proc

much higher than for the three processes in
combination.
It follows, then, that it would not be prudent
to spend effort, time, and money to conduct a
large-scale investigation into technologies for
treating wastewaters from metal plating,
beyond the line of thinking outlined previously.
The pollutants in these wastewaters are not
organic, are, therefore, not biodegradable, and
extensive experience has shown that:
1. Chemical precipitation is the most costeffective
method for removing the bulk of
the dissolved metals.
2. Sand, diatomaceous earth, or other media
filtration is the most cost-effective “next
step” to follow the chemical precipitation
process.
3. If still further reduction in metals concentration
is required, ion exchange is the best
candidate.
Having said that, it must now be said that, in
many cases, substances in certain metal-plating
wastewaters require more than straightforward
alkaline precipitation, filtration, and ion
exchange. For instance, if chelating agents are
present, it may be necessary to destroy or
otherwise inactivate them, in order to expose
the metal ions to the full effect of the precipitating
anions. In other cases, if the concentration
of organic matter is high, it may interfere
with the precipitation process and have to be
removed by biological or other treatment
before the metals removal steps.
Figure 8-1 presents a categorization of the
components of industrial wastewater and preliminary
selections of treatment technologies, based
on the appropriateness of the mechanism of each
technology compared to the fundamental properties
of the pollutants. Different versions of
Figure 8-1 could be generated by beginning with
a characterization other than dissolved or undissolved;
for instance, organic or inorganic, but all
versions would ultimately result in the same list
of appropriate treatment technologies.
In Figure 8-1, the first level of categorization
of pollutant characteristics is that of dissolved
or undissolved state. For instance,
trichloroethylene as a pollutant in wastewater
would be dissolved (albeit to only very low
concentrations), organic, nonbiodegradable,
and volatile. Candidate technologies, then,
would be stripping, activated carbon adsorption,
and chemical oxidation.
Figure 8-2 presents a schematic of “the industrial
waste system,” showing that raw materials,
water, and air enter the system, and as a result of
the industrial process(es), products and byproducts
exit the system, along with airborne
wastes, waterborne wastes, and solid wastes.
Because discharge permits are required for each
of the waste-bearing discharges, treatment systems
are required. Each of the treatment systems
has an input, the waste stream, and one or
more outputs. The output from any of the treatment
systems could be an air discharge, a waterborne
discharge, and/or a solid waste stream.
Principle and Nonprinciple Treatment
Mechanisms
Most treatment technologies remove substances
other than the target substances. For
instance, “biological treatment” can effectively
remove a certain amount of metal ions from
wastewater. Because metal ions do not particularly
like to be dissolved in water (they are
hydrophobic), they are driven by the second
law of thermodynamics to be adsorbed on the
surface of solids—just about any solid—
including activated sludge solids.
This mechanism for removing metals from
wastewater is often undesirable because the
presence of the metal ions in the waste sludge
may render the sludge unsuitable for a desired
disposal method. Composting with wood chips
to produce a horticultural soil conditioner is an
example. Another example is simple disposal
in an ordinary municipal landfill. In other
instances, the removal of metal ions by absorption
on biological solids from a wastewater that
has very low concentrations of them may serve
as a fortuitous polishing step. In any case, biological
treatment is a “principle” technology
for removing organics from wastewaters, and
its unintended removal of metal ions is a “nonprinciple”
mechanism.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สูงกว่ากระบวนการสามรวมกันมันตาม แล้ว ว่า มันจะไม่ระมัดระวังต้องใช้ความพยายาม เวลา เงิน และการดำเนินการสืบสวนเทคโนโลยีขนาดใหญ่การรักษา wastewaters จากโลหะชุบนอกเหนือจากบรรทัดของการคิดที่ระบุไว้ก่อนหน้านี้มลพิษใน wastewaters เหล่านี้จะไม่อินทรีย์ มี ดังนั้น ไม่สามารถย่อยสลาย และประสบการณ์ได้แสดงให้เห็นว่า:1. เคมีฝนเป็นส่วนใหญ่ส่งผลกระทบต่อวิธีการเอาออกจำนวนมากโลหะที่ละลาย2. ทราย ดินเบา หรือสื่ออื่น ๆกรองจะมากที่สุดคุ้มค่า "ถัดไปขั้นตอน"ทำตามฝนเคมีกระบวนการ3. ถ้าเพิ่มเติมยังคงลดความเข้มข้นของโลหะถูกต้อง การแลกเปลี่ยนไอออนเป็นดีสุดผู้สมัครมีกล่าวว่า มันต้องเป็นตอนนี้กล่าวว่า ในหลายกรณี สารในบางชุบโลหะwastewaters ต้องตรงไปตรงมามากกว่าฝนอัลคาไลน์ เครื่องกรอง และไอออนแลกเปลี่ยน เช่น ถ้านเป็นตัวแทนปัจจุบัน อาจจำเป็นต้องทำลาย หรือหรือ ยกเลิกเรียกพวกเขา เพื่อเปิดเผยไอออนโลหะเพื่อผลเต็มรูปแบบของการเกิดความวุ่นวายนไอออน ในกรณีอื่น ๆ ถ้าความเข้มข้นของอินทรีย์สูง มันอาจไปรบกวนกับฝนกระบวนการ และต้องเอาออก โดยทางชีวภาพหรือการรักษาอื่น ๆก่อนขั้นตอนกำจัดโลหะรูปที่ 8-1 แสดงประเภทของการส่วนประกอบของน้ำเสียอุตสาหกรรมและเบื้องต้นการเลือกเทคโนโลยีการบำบัด คะแนนบนความเหมาะสมของกลไกของแต่ละเมื่อเทียบกับคุณสมบัติพื้นฐานเทคโนโลยีของสารมลพิษ รุ่นต่าง ๆรูปที่ 8-1 สามารถสร้างได้ โดยเริ่มต้นด้วยสมบัติไม่ใช่ละลาย หรือ undissolvedเช่น อินทรีย์ หรือ อนินทรีย์ แต่ทั้งหมดรุ่นในที่สุดจะส่งผลในรายการเดียวกันเทคโนโลยีการรักษาที่เหมาะสมในรูป 8-1 ระดับแรกของการจัดประเภทลักษณะมลพิษ ที่ละลายหรือรัฐ undissolved เช่นทธิเป็นมลพิษในน้ำเสียจะละลาย (แม้ว่าจะต่ำมากเท่านั้นความเข้มข้น), อินทรีย์ nonbiodegradableและผันผวน เทคโนโลยีผู้สมัคร แล้วจะมีลอกได้ ดูดซับคาร์บอนและการเกิดออกซิเดชันทางเคมีรูปที่ 8-2 แสดง schematic ของ "ภาคอุตสาหกรรมเสียระบบ แสดงที่ดิบวัสดุน้ำ และอากาศที่เข้าสู่ระบบ และการprocess(es) อุตสาหกรรม ผลิตภัณฑ์ และผลพลอยได้ออกจากระบบ พร้อมกับอากาศขยะ น้ำเสีย และขยะของแข็งเนื่องจากปล่อยใบอนุญาตจำเป็นสำหรับแต่ละของการปล่อยแบริ่งเสีย ระบบบำบัดจำเป็นต้องใช้ แต่ละระบบรักษามีอินพุต ขยะ และหนึ่ง หรือผลเพิ่มเติม ผลลัพธ์จากการรักษาใด ๆระบบอาจเป็นการระบายอากาศ ในน้ำปล่อย หรือขยะเป็นของแข็งหลักการและการรักษา Nonprincipleกลไกเทคโนโลยีการรักษาส่วนใหญ่เอาสารอื่น ๆ กว่าสารเป้าหมาย สำหรับอินสแตนซ์ "การบำบัดทางชีวภาพ" ซึ่งสามารถเอาจำนวนของไอออนโลหะจากน้ำเสีย เนื่องจากไอออนโลหะทำไม่ได้โดยเฉพาะการละลายในน้ำ (พวกเขาจะฝ่ามือ), พวกเขาจะขับเคลื่อน โดยสองของอุณหพลศาสตร์จะได้ซับบนพื้นผิวของแข็ง-ของแข็งทุก —รวมทั้งเปิดใช้งานของแข็งสำหรับการเอาโลหะจากกลไกนี้น้ำเสียมักจะเป็นที่พึงปรารถนาเนื่องจากการของไอออนโลหะในตะกอนของเสียอาจทำให้ตะกอนไม่เหมาะสมสำหรับความต้องการวิธีการกำจัด หมักกับเศษไม้การผลิตดินในพืชสวนมีการตัวอย่าง อีกอย่างคือ การกำจัดง่ายในเทศบาลถมธรรมดา ในอื่น ๆกรณี การกำจัดไอออนโลหะโดยการดูดซึมในของแข็งชีวภาพจากน้ำเสียเป็นที่มีความเข้มข้นที่ต่ำมากของพวกเขาอาจให้บริการเป็นขั้นตอนขัด fortuitous ในกรณีใด ๆ ชีวภาพรักษาเป็นเทคโนโลยีหลักการ"การขจัดสารอินทรีย์จาก wastewaters และการกำจัดที่ไม่ตั้งใจของโลหะไอออนเป็น "nonprinciple"กลไก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สูงกว่าสำหรับสามกระบวนการใน
การรวมกัน.
มันดังต่อไปแล้วว่ามันจะไม่เป็นที่ชาญฉลาด
ที่จะใช้ความพยายามเวลาและเงินในการดำเนินการ
สอบสวนขนาดใหญ่เข้าไปในเทคโนโลยีสำหรับการ
รักษาน้ำเสียจากการชุบโลหะ
เกินเส้นของความคิด ที่ระบุไว้ก่อนหน้านี้.
สารพิษในน้ำเสียเหล่านี้จะไม่
อินทรีย์จึงไม่สามารถย่อยสลายได้และ
ประสบการณ์ที่กว้างขวางได้แสดงให้เห็นว่า:
1 การตกตะกอนทางเคมีเป็นที่คุ้มค่ามากที่สุด
วิธีการสำหรับการลบกลุ่มของ
โลหะที่ละลาย.
2 ทรายดินเบาหรือสื่ออื่น ๆ
กรองเป็นค่าใช้จ่ายที่มีประสิทธิภาพมากที่สุด "ต่อไป
ขั้นตอน" ที่จะปฏิบัติตามการตกตะกอนทางเคมี
กระบวนการ.
3 ถ้าลดลงยังคงต่อไปในความเข้มข้นของโลหะ
จะต้องแลกเปลี่ยนไอออนที่ดีที่สุด
ของผู้สมัคร.
ต้องบอกว่ามันจะต้องตอนนี้อาจกล่าวได้ว่าใน
หลายกรณีสารโลหะชุบบาง
น้ำเสียต้องมากกว่าตรงไปตรงมา
อัลคาไลน์ตกตะกอนกรองและไอออน
แลกเปลี่ยน. ตัวอย่างเช่นถ้าตัวคีเลตเป็น
ปัจจุบันก็อาจมีความจำเป็นที่จะทำลายหรือ
มิฉะนั้นยับยั้งพวกเขาในการสั่งซื้อที่จะเปิดเผย
ไอออนของโลหะเพื่อผลเต็มรูปแบบของการทำให้เกิดความวุ่นวาย
แอนไอออน ในกรณีอื่น ๆ ถ้าความเข้มข้น
ของสารอินทรีย์สูงก็อาจรบกวน
กับการตกตะกอนและจะต้องมีการ
ลบออกโดยทางชีวภาพหรืออื่น ๆ การรักษา
ก่อนที่จะทำตามขั้นตอนการกำจัดโลหะ.
รูปที่ 8-1 ที่มีการจัดหมวดหมู่ของการเป็น
ส่วนหนึ่งของระบบบำบัดน้ำเสียอุตสาหกรรมและ เบื้องต้น
การเลือกของเทคโนโลยีการรักษาขึ้นอยู่
กับความเหมาะสมของกลไกของแต่ละ
เทคโนโลยีเมื่อเทียบกับคุณสมบัติพื้นฐาน
ของสารมลพิษ รุ่นที่แตกต่างของ
รูปที่ 8-1 จะได้รับการสร้างขึ้นโดยเริ่มต้นด้วย
ลักษณะอื่นนอกเหนือจากที่ละลายหรือละลาย;
เช่นอินทรีย์หรืออนินทรี แต่ทุก
รุ่นจะส่งผลให้ในรายการเดียวกัน
. ของเทคโนโลยีการรักษาที่เหมาะสม
ในรูปที่ 8-1 ที่ ระดับแรกของการจัดหมวดหมู่
ของลักษณะมลพิษเป็นที่ของการละลาย
ของรัฐหรือละลาย ยกตัวอย่างเช่น
trichlorethylene เป็นสารมลพิษในน้ำเสีย
จะถูกละลาย (แม้ว่าจะต่ำมากเพียง
ความเข้มข้น), สารอินทรีย์, nonbiodegradable,
และสารระเหย เทคโนโลยีผู้สมัครแล้ว
จะปอกเปิดใช้งานการดูดซับคาร์บอน
และการเกิดออกซิเดชันของสารเคมี.
รูปที่ 8-2 ที่มีการจัดวงจรของ "อุตสาหกรรม
ระบบบำบัดน้ำเสีย" แสดงให้เห็นว่าวัตถุดิบ
น้ำและอากาศเข้าสู่ระบบและเป็นผลมาจาก
กระบวนการอุตสาหกรรม (ES) ผลิตภัณฑ์และผลพลอยได้จากการ
ออกจากระบบพร้อมกับอากาศ
เสียน้ำเสียและกากของเสีย.
เพราะใบอนุญาตปล่อยที่จำเป็นสำหรับแต่ละ
ของการปล่อยของเสียแบกระบบบำบัด
จะต้อง แต่ละระบบการรักษา
มีการป้อนข้อมูล, น้ำเสีย, และหนึ่งหรือ
อื่น ๆ เอาท์พุท เอาท์พุทจากส่วนใดของการรักษา
ระบบอาจจะมีการปล่อยอากาศน้ำ
จำหน่ายและ / หรือกระแสขยะมูลฝอย.
หลักการและ Nonprinciple รักษา
กลไก
เทคโนโลยีการบำบัดส่วนใหญ่เอาสาร
อื่นที่ไม่ใช่สารเป้าหมาย สำหรับ
ตัวอย่างเช่น "การรักษาทางชีวภาพ" มีประสิทธิภาพสามารถ
เอาเงินจำนวนหนึ่งของโลหะไอออนจาก
น้ำเสีย เพราะไอออนโลหะไม่ได้โดยเฉพาะ
ชอบที่จะละลายในน้ำ (พวกเขาจะ
ไม่ชอบน้ำ) พวกเขาจะขับเคลื่อนด้วยที่สอง
กฎหมายของอุณหพลศาสตร์ที่จะดูดซับบน
พื้นผิวของของแข็งเพียงใดเกี่ยวกับของแข็ง
รวมทั้งตะกอนของแข็ง.
กลไกนี้ในการลบ โลหะจาก
น้ำเสียที่มักจะเป็นที่ไม่พึงประสงค์เพราะ
การปรากฏตัวของไอออนของโลหะในกากตะกอนของเสีย
อาจทำให้ตะกอนไม่เหมาะสมสำหรับการที่ต้องการ
วิธีการกำจัด หมักกับเศษไม้
ในการผลิตบำรุงดินพืชสวนเป็น
ตัวอย่าง อีกตัวอย่างหนึ่งคือการกำจัดที่ง่าย
ในการฝังกลบของเทศบาลสามัญ ในอื่น ๆ
กรณีการกำจัดของโลหะไอออนโดยการดูดซึม
ในของแข็งชีวภาพจากน้ำเสียที่
มีความเข้มข้นต่ำมากของพวกเขาอาจจะทำหน้าที่
เป็นขั้นตอนการขัดผิวโดยไม่เจตนา ในกรณีใด ๆ ทางชีวภาพ
รักษาเป็นเทคโนโลยี "หลักการ"
สำหรับการลบสารอินทรีย์จากน้ำเสียและ
การกำจัดที่ไม่ได้ตั้งใจของโลหะไอออนคือ "nonprinciple"
กลไก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สูงกว่า ทั้ง 3 กระบวนการการรวมกันมันดังต่อไปนี้แล้ว มันก็จะไม่รอบคอบต้องใช้ความพยายาม เวลาและเงินเพื่อดำเนินการขนาดใหญ่ตรวจสอบเทคโนโลยีบำบัดน้ำทิ้งจากการชุบโลหะนอกจากเส้นคิดไว้ก่อนหน้านี้มลพิษในกิจกรรมเหล่านี้จะไม่อินทรีย์ จึงไม่สามารถย่อยสลายได้ และประสบการณ์ได้แสดงให้เห็นว่า :1 . การตกตะกอนเป็นทุนที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดวิธีการถอดเป็นกลุ่มละลายโลหะ2 . ทราย , ดินเบาหรือสื่ออื่น ๆการกรองจะคุ้มค่าที่สุด " ต่อไป" ตามขั้นตอนการตกตะกอนทางเคมีกระบวนการ3 . ถ้ายัง เพิ่มเติม ลดปริมาณโลหะต้องมี การแลกเปลี่ยนไอออนเป็นดีที่สุดผู้สมัครต้องบอกว่าตอนนี้ต้องพูดว่าหลายกรณี สารในบางชุบผิวโลหะกิจกรรมที่ต้องการมากกว่า ตรงไปตรงมาการตกตะกอน การกรองน้ำ ด่าง และไอออนตรา เช่น ถ้าเป็นสารคีเลตปัจจุบัน อาจจะต้องมีการทำลาย หรือมิฉะนั้นจะทำให้พวกเขาในการเปิดเผยโลหะไอออนเพื่อผลเต็มรูปแบบของการตกตะกอนแอนไอออน ในกรณีอื่น ๆ ถ้าสมาธิของสารอินทรีย์สูง อาจรบกวนด้วยกระบวนการตกตะกอน และต้องเป็นออกโดยทางชีวภาพหรือการรักษาอื่น ๆก่อนที่โลหะกำจัดขั้นตอนรูปที่ 8-1 แสดงประเภทของส่วนประกอบของน้ำเสียอุตสาหกรรมเบื้องต้นการเลือกเทคโนโลยีการรักษาตามเกี่ยวกับความเหมาะสมของกลไกของแต่ละเทคโนโลยีเมื่อเปรียบเทียบกับคุณสมบัติพื้นฐานของมลพิษ รุ่นที่แตกต่างกันของรูป 8-1 ได้ถูกสร้างขึ้นโดยเริ่มต้นด้วยลักษณะเฉพาะนอกจากละลายหรือ undissolved ;ตัวอย่างเช่นอินทรีย์หรืออนินทรีย์ แต่ทั้งหมดรุ่นจะในที่สุดผลในรายการเดียวกันเทคโนโลยีการรักษาที่เหมาะสมในรูป 8-1 , ระดับแรกของการจัดหมวดหมู่ลักษณะของมลพิษที่ละลายน้ำคือหรือรัฐ undissolved . สำหรับอินสแตนซ์ไตรคลอโรเอทธิลีนเป็นสารมลพิษในน้ำเสียจะถูกยุบ ( แม้ว่าจะต่ำมากnonbiodegradable ความเข้มข้น ) , อินทรีย์ ,และเปลี่ยนแปลงได้ เทคโนโลยี ผู้สมัครแล้วจะลอกคาร์บอนดูดซับและปฏิกิริยาออกซิเดชันทางเคมีรูป 8-2 แสดงแผนผังของ " อุตสาหกรรมระบบของเสีย " แสดงให้เห็นว่า วัตถุดิบน้ำและอากาศเข้าระบบ และผลของกระบวนการอุตสาหกรรม ( es ) และผลิตภัณฑ์พลอยได้ออกจากระบบ พร้อมกับอากาศของเสีย , ของเสีย waterborne , และของเสียที่เป็นของแข็งเนื่องจากใบอนุญาตจำหน่าย เป็นแต่ละของเสียที่มีการจำหน่าย ระบบบำบัดจะต้อง แต่ละของการรักษาระบบมี input , กระแสของเสีย และ หนึ่ง หรือผลผลิตที่มากขึ้น ผลผลิตจากใด ๆของการรักษาระบบอาจเป็นเครื่องชาร์จ เป็นชุดกีฬาจำหน่ายและ / หรือกระแสของเสียที่เป็นของแข็ง .หลักการและ nonprinciple รักษากลไกเทคโนโลยีการรักษามากที่สุด เอาสารนอกจากเป้าหมายสาร สำหรับตัวอย่าง " รักษา " ทางชีวภาพสามารถได้อย่างมีประสิทธิภาพเอาจํานวนหนึ่งของไอออนโลหะจากน้ำเสีย เนื่องจากไอออนโลหะไม่ได้โดยเฉพาะอย่างยิ่งเหมือนจะละลายในน้ำ ( พวกเขาเป็น) ) , พวกเขาจะขับเคลื่อนโดยสองกฎหมายของอุณหพลศาสตร์จะถูกดูดซับบนพื้นผิวของแข็ง - ของแข็งเพียงเกี่ยวกับใด ๆรวมทั้งกากตะกอนน้ำเสียของแข็งนี้กลไกการกำจัดโลหะจากน้ำเสียมักจะไม่พึงประสงค์ เพราะสถานะของโลหะไอออนในกากตะกอนอาจทำให้ตะกอนที่ไม่เหมาะสมสำหรับที่ต้องการวิธีการขายทิ้ง การทำปุ๋ยหมักด้วยชิปไม้เพื่อผลิตดินพืชสวนคือตัวอย่าง อีกตัวอย่างคือ การกำจัดง่ายในหลุมฝังกลบขยะเทศบาลสามัญ ในอื่น ๆกรณีการดูดซับไอออนโลหะโดยในของแข็งชีวภาพจากน้ำเสียมีความเข้มข้นต่ำมากของพวกเขาอาจจะให้บริการเป็นขั้นตอนการขัดโดยบังเอิญ . ในกรณีใด ๆทางชีวภาพการรักษาเป็น " หลักการ " เทคโนโลยีสำหรับการกำจัดสารอินทรีย์จากน้ำเสียโรงงาน และการกำจัดของที่ไม่ได้ตั้งใจของไอออนโลหะที่เป็น " nonprinciple "กลไก