In a randomized clinical trial, Wer

In a randomized clinical trial, Werners et al.18 applied IFC to cases of chronic low back pain and compared its effect with the effect of massage, among 148 low back pain patients. Both groups underwent six ten-minute sessions, but the selection criterion of how long the patients needed to have had their complaint was not described. There were no significant differences between the groups in relation to the outcomes evaluated. IFC gave rise to a mean pain reduction of 10% immediately after the treatment and 16% after three months. Their findings were not in agreement with those of the present study, in which the mean reduction in VAS was 44.8 mm, thus emphasizing that 54% of the patients were free from pain after IFC treatment.

In a recent randomized study, Solano et al.37 compared 30 minutes of TENS with 30 minutes of IFC among 30 patients with acute low back pain. The TENS equipment was calibrated at a frequency of 100 Hz, with a pulse width of 150 ms, pulses of 2 Hz and four electrodes. The IFC was adjusted to a frequency modulation range of 5 Hz and spectrum of 10 Hz, with vectors. The pain reduction (mean difference) among the patients treated with IFC was 2.18 cm (31.5%) and it was 1.24 cm with TENS (18.4%). Despite the statistically meaningful results obtained, no meaningful differences were found between the groups. Both the results obtained by Solano et al.37 and the results from the current study emphasize that there are no differences between TENS and IFC use for low back pain patients. However, the equipment adjustments used by Solano differed from those of the present study, thus showing that the frequency values for the comparable results from TENS and interferential current were not standardized in Solano's study.

These findings show that the choice of which electric current method to use now depends on the costs of equipment acquisition and maintenance. These factors should be investigated in future studies.

Although it was decided not to implement therapeutic exercises in association with the protocol for the present study, it was found that the electrotherapy protocols even produced significant benefits relating to the patients' functional capability. However, it must be emphasized that ongoing treatment is needed in clinical practice, with exercises, which may make the pain intensity more comfortable.

We therefore suggest that new studies should be carried out with the aim of analyzing what type of equipment is most appropriate with regard to long-term pain relief, taking into account the long-term maintenance costs and the investigation parameters of frequency regulation and pulse width.



CONCLUSIONS

The results from this study showed that TENS and IFC had significant effects in relation to pain intensity reduction, disability improvement and reduction of medication consumption, immediately after each electrotherapy session and after ten sessions, in comparison with the controls. However, no significant differences in these resources in relation to treating patients with nonspecific chronic low back pain were observed.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในการทดลองทางคลินิกแบบสุ่ม Werners et al.18 ใช้ไอเอฟซีกับกรณีของการปวดหลังเรื้อรัง และเปรียบเทียบผลของการนวดแผนไทย ผู้ป่วยปวดหลัง 148 ทั้งสองกลุ่มได้รับ 6 ครั้งใน 10 นาที แต่เกณฑ์การเลือกของผู้ป่วยระยะที่ต้องมีการร้องเรียนของพวกเขาไม่ได้อธิบายไว้ ไม่มีความแตกต่างกันระหว่างกลุ่มสัมพันธ์กับผลประเมินได้ IFC ทำให้เกิดความเจ็บปวดหมายถึงลด 10% ทันทีหลังการรักษาและ 16% หลังจากสามเดือน ผลได้ไม่ข้อตกลงของการศึกษา ในซึ่งการลด VAS เฉลี่ยเป็น 44.8 มม. จึงเน้นที่ 54% ของผู้ป่วยจากอาการปวดหลังการรักษา IFCในการศึกษาแบบสุ่มล่า โซลาโน่ et al.37 เปรียบเทียบ 30 นาทีสิบนาที 30 ของ IFC 30 ผู้ป่วยมีอาการปวดหลังเฉียบพลัน หลักสิบคือการปรับเทียบอุปกรณ์ที่ความถี่ 100 Hz กับความกว้างพัลส์ของ 150 ms กะพริบ 2 Hz และ 4 อิเล็กโทรด ไอเอฟซีถูกปรับปรุงช่วงปรับความถี่ 5 Hz และสเปกตรัมของ 10 Hz กับเวกเตอร์ ลดความเจ็บปวด (หมายถึงส่วนต่าง) ผู้ป่วยที่รักษา ด้วย IFC เป็น 2.18 ซม. (31.5%) และมันเป็น 1.24 ซม. มีนับหมื่น (18.4%) แม้ผลลัพธ์ทางสถิติมีความหมายได้ ไม่มีความหมายพบความแตกต่างระหว่างกลุ่ม ผลลัพธ์ทั้งสองได้ โดยโซลาโน่ et al.37 และผลจากการศึกษาปัจจุบันเน้นว่า ไม่มีความแตกต่างระหว่างนับหมื่น และมี IFC ใช้หลังผู้ป่วยมีอาการปวด อย่างไรก็ตาม การปรับปรุงอุปกรณ์ที่ใช้โซลาโน่ที่แตกต่างจากการศึกษาปัจจุบัน ดังนั้นจึง แสดงค่าความถี่สำหรับผลลัพธ์ที่เปรียบเทียบจากหลักสิบและยบำบัดถูกไม่ได้มาตรฐานในการศึกษาของโซลาโน่ค้นพบเหล่านี้แสดงว่า ทางเลือกของวิธีการปัจจุบันที่ไฟฟ้าจะใช้ตอนนี้ขึ้นอยู่กับต้นทุนของการซื้ออุปกรณ์และการบำรุงรักษา ปัจจัยเหล่านี้ควรถูกตรวจสอบในการศึกษาในอนาคตแม้ว่าการปกครองที่ไม่ใช้ออกกำลังกายการรักษาร่วมกับโพรโทคอลสำหรับการศึกษา พบว่า โพรโทคอ electrotherapy แม้ผลิตผลที่เกี่ยวข้องกับความสามารถในการทำงานของผู้ป่วย อย่างไรก็ตาม มันต้องเน้นย้ำว่า รักษาอย่างต่อเนื่องเป็นสิ่งจำเป็นในทางปฏิบัติทางคลินิก กับการออกกำลังกาย ซึ่งอาจทำให้ความรุนแรงของอาการปวดเพิ่มความสะดวกสบายเราจึงแนะนำว่า ศึกษาใหม่ควรจะดำเนินการกับจุดมุ่งหมายของการวิเคราะห์อุปกรณ์ชนิดใดเหมาะสมสุดโดยคำนึงถึงระยะยาวบรรเทาอาการปวด คำนึงค่าบำรุงรักษาระยะยาวและการตรวจสอบพารามิเตอร์ของความกว้างพัลส์และระเบียบความถี่ บทสรุปผลที่ได้จากการศึกษานี้แสดงให้เห็นว่า สิบและ IFC มีผลที่สำคัญเกี่ยวกับการลดความเข้มของความเจ็บปวด ปรับปรุงความพิการ และลดปริมาณการใช้ยา ทันทีหลัง จากแต่ละเซสชัน electrotherapy และ หลัง ช่วงสิบ เปรียบเทียบกับตัวควบคุม อย่างไรก็ตาม ไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในทรัพยากรเหล่านี้สัมพันธ์กับการรักษาผู้ป่วยแบบปวดหลังเรื้อรังถูกสังเกต

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในการทดลองทางคลินิกแบบสุ่ม, Werners et al.18 ใช้ไอเอฟซีกับกรณีของอาการปวดหลังเรื้อรังและเมื่อเทียบกับผลกระทบที่มีผลกระทบของการนวดในหมู่ผู้ป่วยอาการปวดหลัง 148 ทั้งสองกลุ่มขนานหกประชุมสิบนาที แต่เกณฑ์ในการเลือกของวิธียาวผู้ป่วยที่จำเป็นจะต้องมีการร้องเรียนของพวกเขาก็ไม่ได้อธิบาย ไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญระหว่างกลุ่มที่เกี่ยวข้องกับผลที่ได้รับการประเมิน ไอเอฟซีก่อให้เกิดอาการเจ็บปวดลดลงเฉลี่ย 10% ทันทีหลังการรักษาและ 16% หลังจากสามเดือน การค้นพบของพวกเขาไม่ได้อยู่ในข้อตกลงกับบรรดาของการศึกษาในปัจจุบันซึ่งในการลดค่าเฉลี่ยใน VAS เป็น 44.8 มิลลิเมตรจึงเน้นว่า 54% ของผู้ป่วยที่เป็นอิสระจากความเจ็บปวดหลังการรักษาไอเอฟซี.

ในการศึกษาแบบสุ่มที่ผ่านมา Solano et al, 37 เมื่อเทียบกับ 30 นาทีนับกับ 30 นาทีของไอเอฟซีในหมู่ที่ 30 ผู้ป่วยที่มีอาการปวดหลังเฉียบพลันต่ำ อุปกรณ์ TENS ได้รับการสอบเทียบที่ความถี่ 100 เฮิร์ตซ์ที่มีความกว้างของคลื่น 150 มิลลิวินาทีพัลส์ 2 เฮิร์ตซ์และสี่ขั้วไฟฟ้า ไอเอฟซีได้รับการปรับให้ช่วงความถี่วิทยุ 5 เฮิร์ตซ์และคลื่นความถี่ 10 เฮิร์ตซ์กับเวกเตอร์ การลดความเจ็บปวด (หมายถึงความแตกต่าง) ในผู้ป่วยที่รับการรักษาด้วยไอเอฟซีเป็น 2.18 ซม. (31.5%) และมันเป็น 1.24 ซม. มีนับ (18.4%) แม้จะมีผลที่มีความหมายทางสถิติที่ได้รับไม่มีความแตกต่างที่มีความหมายถูกพบระหว่างกลุ่ม ทั้งผลที่ได้รับจาก Solano et al.37 และผลที่ได้จากการศึกษาในปัจจุบันเน้นว่ามีความแตกต่างระหว่าง TENS และไอเอฟซีไม่มีใช้สำหรับผู้ป่วยที่อาการปวดหลัง อย่างไรก็ตามการปรับเปลี่ยนอุปกรณ์ที่ใช้โดย Solano แตกต่างจากบรรดาของการศึกษาครั้งนี้จึงแสดงให้เห็นว่าค่าความถี่เพื่อให้ได้ผลลัพธ์ที่เทียบเคียงจาก TENS และ interferential ปัจจุบันไม่ได้มาตรฐานในการศึกษาของโซลาโน.

การค้นพบนี้แสดงให้เห็นว่าทางเลือกของวิธีการที่กระแสไฟฟ้าไปยัง การใช้งานในขณะนี้ขึ้นอยู่กับค่าใช้จ่ายของการซื้ออุปกรณ์และการบำรุงรักษา ปัจจัยเหล่านี้ควรได้รับการตรวจสอบในการศึกษาในอนาคต.

แม้ว่ามันจะถูกตัดสินใจที่จะไม่ใช้การออกกำลังกายการรักษาร่วมกับโปรโตคอลสำหรับการศึกษาในปัจจุบันพบว่าโปรโตคอลไฟฟ้าผลิตแม้ผลประโยชน์ที่สำคัญที่เกี่ยวข้องกับความสามารถในการทำงานของผู้ป่วย แต่ก็จะต้องเน้นย้ำว่าการรักษาอย่างต่อเนื่องเป็นสิ่งจำเป็นในการปฏิบัติทางคลินิกกับการออกกำลังกายซึ่งอาจทำให้ความปวดสะดวกสบายมากขึ้น.

ดังนั้นเราจึงชี้ให้เห็นว่าการศึกษาใหม่ควรจะดำเนินการโดยมีวัตถุประสงค์ของการวิเคราะห์สิ่งที่ประเภทของอุปกรณ์ที่มีความเหมาะสมมากที่สุดด้วย ในเรื่องเกี่ยวกับการบรรเทาอาการปวดในระยะยาวโดยคำนึงถึงค่าใช้จ่ายในการบำรุงรักษาในระยะยาวและพารามิเตอร์การสอบสวนของการควบคุมความถี่และความกว้างของคลื่น.



สรุป

ผลที่ได้จากการศึกษาครั้งนี้แสดงให้เห็นว่า TENS และไอเอฟซีมีผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญในความสัมพันธ์กับการลดความปวดความพิการ การปรับปรุงและการลดลงของการบริโภคยาในทันทีหลังจากที่เซสชั่นไฟฟ้าแต่ละคนและหลังจากสิบครั้งในการเปรียบเทียบกับการควบคุม แต่ไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในทรัพยากรเหล่านี้มีความสัมพันธ์กับการรักษาผู้ป่วยที่มีอาการปวดหลังส่วนล่างเรื้อรังถูกตั้งข้อสังเกต

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในการทดลองทางคลินิกแบบสุ่ม , et al.18 werners ใช้ไฟแนนซ์กับกรณีของอาการปวดหลังเรื้อรังและเปรียบเทียบผลด้วยผลของการนวด , 148 ในผู้ป่วยปวดหลังส่วนล่าง ทั้งสองกลุ่มได้รับหกช่วง 10 นาที แต่เกณฑ์การคัดเลือกของระยะเวลาที่ผู้ป่วยต้องมีการร้องเรียนของพวกเขาก็ไม่ได้อธิบายไว้ ไม่พบความแตกต่างระหว่างกลุ่มในความสัมพันธ์กับผลการประเมิน ไฟแนนซ์ให้สูงขึ้นเพื่อหมายถึงความเจ็บปวดลด 10% ทันทีหลังจากการรักษาและ 16% หลังจากสามเดือน ผลการวิจัยของพวกเขาไม่ได้อยู่ในข้อตกลงกับบรรดาของการศึกษา ซึ่งหมายถึงการลด vas เป็น 44.8 มิลลิเมตร จึงเน้นที่ 54 % ของผู้ป่วยได้ฟรีจากความเจ็บปวดหลังจากไฟแนนซ์การรักษาในการศึกษาครั้งล่าสุด โซลาโน และ al.37 เปรียบเทียบ 30 นาทีเป็น 30 นาทีของไฟแนนซ์ระหว่าง 30 กับผู้ป่วยที่มีอาการปวดหลังส่วนล่างเฉียบพลัน นับอุปกรณ์สอบเทียบที่ความถี่ 100 Hz กับชีพจรความกว้าง 150 มิลลิวินาที กะพริบ 2 Hz และสี่ขั้วไฟฟ้า ไอเอฟซีปรับไปปรับช่วงความถี่ 5 Hz และความถี่ 10 Hz กับเวกเตอร์ ความเจ็บปวด ( หมายถึงการลดความแตกต่าง ) ระหว่างผู้ป่วยที่รักษาด้วยไฟแนนซ์คือ 2.18 ซม. ( 31.5 % ) เป็น 1.24 ซม. หลักสิบ ( 18.4 % ) แม้จะพบว่าผลลัพธ์ที่ได้มีความหมาย ไม่มีความหมาย พบความแตกต่างระหว่างกลุ่ม ทั้งผล โดยโซลาโน และ al.37 และผลลัพธ์ที่ได้จากการศึกษาปัจจุบันเน้นว่าไม่มีความแตกต่างระหว่างสิบและ IFC ใช้ในผู้ป่วยปวดหลังส่วนล่าง อย่างไรก็ตาม การปรับเปลี่ยนอุปกรณ์ที่ใช้โดยโซลาโนแตกต่างจากของการศึกษาครั้งนี้จึงแสดงให้เห็นว่าค่าความถี่สำหรับผลการเทียบเคียงจากหลักสิบ และปัจจุบันไม่มีมาตรฐานในโซลาโนินเตอร์เฟอเรนเชียลของการศึกษาผลการศึกษาแสดงให้เห็นว่าทางเลือกของกระแสไฟฟ้าที่ใช้วิธีนี้ขึ้นอยู่กับค่าใช้จ่ายในการซื้ออุปกรณ์และการบำรุงรักษา ปัจจัยเหล่านี้ควรจะตรวจสอบในการศึกษาในอนาคตมันก็ตัดสินใจที่จะไม่ใช้ยาร่วมกับการออกกำลังกายในระบบการศึกษาปัจจุบันพบว่า สเกาเซอร์โปรโตคอลแม้แต่ผลิตประโยชน์อย่างมีนัยสำคัญที่เกี่ยวข้องกับผู้ป่วย ความสามารถในการทํางาน อย่างไรก็ตาม จะต้องเน้นที่การรักษาต่อเนื่องเป็นสิ่งจำเป็นในการปฏิบัติทางคลินิกกับแบบฝึกหัด ซึ่งอาจทำให้ความรุนแรงของอาการปวด สะดวกสบายมากขึ้นดังนั้นเราจึงแนะนำให้ศึกษาใหม่ ควรมีการจุดมุ่งหมายของการวิเคราะห์ชนิดของอุปกรณ์ที่เหมาะสมที่สุดสำหรับระยะยาว บรรเทาอาการปวด โดยคำนึงถึงต้นทุนการบำรุงรักษาระยะยาวและการตรวจสอบพารามิเตอร์ของการควบคุมความถี่และความกว้างพัลส์สรุปผลจากการศึกษานี้แสดงให้เห็นว่าหลักสิบและ IFC มีความสัมพันธ์กับการลดความปวด ปรับปรุงความพิการและลดการบริโภคยา ทันทีหลังจากที่แต่ละสเกาเซอร์เซสชันและหลัง 10 ครั้ง ในการเปรียบเทียบกับการควบคุม . อย่างไรก็ตาม ไม่มีความแตกต่างในทรัพยากรเหล่านี้ในความสัมพันธ์กับการรักษาผู้ป่วยที่มีการติดเชื้อเรื้อรังอาการปวดหลังลดลง