Fluid resuscitation is the first th

Fluid resuscitation is the first therapeutic intervention in
traumatic hemorrhagic shock. We discuss the choice of
the type of fluid for resuscitation. There is no proof in
the literature that supports the superiority of one type of
fluid over another type of fluid in trauma patients. The
most important dual advantage that colloids have over
crystalloids is that colloids can induce a more rapid and
persistent plasma expansion because of a larger increase
in oncotic pressure, and they can quickly achieve circulatory goals. Although crystalloids are cheaper, research
findings have shown no survival benefit when colloids are
administered. However, resuscitation with large volumes
of crystalloids has been associated with tissue edema, an
increased incidence of abdominal compartment syndrome
[ 2 ], and hyperchloremic metabolic acidosis [3].
The SAFE study demonstrated that albumin adminis-
tration was safe for fluid resuscitation for intensive care
unit (ICU) patients and that there was no difference in
the mortality rate of patients who were treated with albumin and saline [ 4] . In a subgroup of trauma patients,
the investigators observed a positive trend in benefit for
saline use over albumin use. This difference in the relative risk of death was due to the greater number of
patients, who had trauma and an associated brain injury
and who died after random assignment to the albumintreated group as opposed to the saline-treated group. No
mechanism was offered to account for this finding, but
the low hypo-osmolarity of albumin may increase the
* Correspondence: [e-mail]
1
Departement of Anesthesia and Intensive Care, Bicêtre Hospital, Hôpitaux
universitaires Paris-Sud, Université Paris-Sud, Assistance Publique-Hôpitaux de
Paris, 78, rue du Général Leclerc, 94275, Le Kremlin Bicêtre, France
Full list of author information is available at the end of the article
© 2013 Bouglé et al.; licensee Springer. This is an Open Access article distributed under the terms of the Creative Commons
Attribution License (http://creativecommons.org/licenses/by/2.0) , which permits unrestricted use, distribution, and reproduction
in any medium, provided the original work is properly cited.
Bouglé et al. Annals of Intensive Care 2013, 3 :1
http://www.annalsofintensivecare.com/content/3/1/1
________________________________________
Page 2
risk of brain edema.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การช่วยชีวิตของเหลวคือการแทรกแซงการรักษาครั้งแรกในช็อตบาดแผลเลือดออก
เราหารือทางเลือกของชนิดของของเหลวสำหรับช่วยชีวิต มีหลักฐานในการเป็นวรรณกรรมที่สนับสนุนที่เหนือกว่าของประเภทหนึ่งของของเหลวมากกว่าชนิดของของเหลวในผู้ป่วยที่บาดเจ็บอีก เปรียบคู่ที่สำคัญที่สุดที่มีกว่าคอลลอยด์crystalloids คือคอลลอยด์สามารถกระตุ้นมากขึ้นอย่างรวดเร็วและการขยายตัวของพลาสม่าถาวรเนื่องจากการเพิ่มขึ้นของขนาดใหญ่ในความดันoncotic และพวกเขาได้อย่างรวดเร็วสามารถบรรลุเป้าหมายของการไหลเวียนโลหิต แม้ว่า crystalloids มีราคาถูกกว่าการวิจัยผลการวิจัยได้แสดงให้เห็นไม่มีผลประโยชน์ความอยู่รอดเมื่อคอลลอยด์มีการบริหารงาน อย่างไรก็ตามการช่วยชีวิตที่มีปริมาณขนาดใหญ่ของ crystalloids มีความเกี่ยวข้องกับอาการบวมน้ำเนื้อเยื่อเป็นอุบัติการณ์ที่เพิ่มขึ้นของโรคช่องท้อง[2] และดิสก์เผาผลาญ hyperchloremic [3]. การศึกษาแสดงให้เห็นว่าปลอดภัยการบริหารจัดการตอัลบูมิเคี้ยวเป็นที่ปลอดภัยสำหรับการช่วยชีวิตสำหรับของเหลวเข้มข้นดูแลหน่วย (ไอซียู) และผู้ป่วยที่มีความแตกต่างในไม่มีอัตราการตายของผู้ป่วยที่ได้รับการรักษาด้วยโปรตีนชนิดหนึ่งและน้ำเกลือ[4] ในกลุ่มย่อยของผู้ป่วยบาดเจ็บที่นักวิจัยตั้งข้อสังเกตแนวโน้มในเชิงบวกประโยชน์สำหรับการใช้น้ำเกลือมากกว่าการใช้โปรตีนชนิดหนึ่ง ความแตกต่างนี้ในความเสี่ยงของการเสียชีวิตเนื่องจากการจำนวนมากของผู้ป่วยที่มีการบาดเจ็บและการบาดเจ็บของสมองที่เกี่ยวข้องและผู้ที่เสียชีวิตหลังจากที่ได้รับมอบหมายสุ่มไปยังกลุ่มalbumintreated เมื่อเทียบกับกลุ่มที่ได้รับน้ำเกลือ ไม่มีกลไกที่ถูกนำเสนอไปยังบัญชีสำหรับการค้นพบนี้แต่ต่ำสำหรับผู้ที่osmolarity ของอัลบูมิอาจเพิ่มสารบรรณ*: [e-mail] 1 Departement ของยาระงับความรู้สึกและการดูแลเร่งรัดโรงพยาบาล Bicetre, Hôpitaux Universitaires Paris-Sud, Université Paris-Sud, มีบริการช่วยเหลือ Publique-Hôpitauxเดอปารีส78, Rue Du General Leclerc, 94275, Le Kremlin Bicetre, ฝรั่งเศสรายชื่อของข้อมูลที่ผู้เขียนสามารถใช้ได้ในตอนท้ายของบทความ© 2013 Bouglé et al, .; ผู้รับใบอนุญาตสปริงเกอร์ นี้เป็นบทความการเข้าถึงเปิดกระจายภายใต้เงื่อนไขของครีเอทีฟคอมมอนส์แสดงที่มาใบอนุญาต (http://creativecommons.org/licenses/by/2.0) ซึ่งอนุญาตให้ใช้ไม่ จำกัด การจัดจำหน่ายและการทำสำเนาในสื่อใดๆ ให้การทำงานที่เดิม อ้างถูกต้อง. Bouglé et al, พงศาวดารของผู้ป่วยหนักปี 2013 3: 1 http://www.annalsofintensivecare.com/content/3/1/1 ________________________________________ Page 2 ความเสี่ยงของการบวมของสมอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผายปอดของเหลวการแทรกแซงการรักษาครั้งแรก
ที่มีภาวะช็อก . เราหารือเกี่ยวกับทางเลือกของ
ชนิดของของเหลวทำให้ฟื้นขึ้นมา ไม่มีหลักฐานในวรรณกรรมที่สนับสนุนเหนือกว่า

ของประเภทหนึ่งของของเหลวผ่านชนิดของของเหลวในผู้ป่วยอุบัติเหตุอื่น
ที่สำคัญที่สุดสองข้อได้เปรียบที่กว่า
คอลลอยด์ให้ตายเป็นคอลลอยด์สามารถจูงมากขึ้นอย่างรวดเร็วและ
ถาวรขยายเพราะพลาสม่าขนาดใหญ่เพิ่ม
ในแรงดันนโคติค และพวกเขาสามารถบรรลุเป้าหมายของการไหลเวียนของโลหิต ถึงแม้ว่ายาให้ถูกกว่า การวิจัยได้แสดงให้เห็นผลประโยชน์ที่ไม่รอด

คอลลอยด์จะบริหารงาน อย่างไรก็ตาม การผายปอดด้วยปริมาณมาก
ของยาให้มีความเกี่ยวข้องกับบวมเนื้อเยื่อการเพิ่มอุบัติการณ์ของโรคในช่องท้อง ช่อง

[ 2 ] และ hyperchloremic สาธารณรัฐมาลาวี [ 3 ] .
การศึกษาปลอดภัยพบว่าอัลบูมินผู้บริหาร -
มลภาวะปลอดภัยสำหรับการกู้ชีพของเหลว
ไอซียู ( ICU ) และหน่วยผู้ป่วยที่ไม่พบความแตกต่าง
อัตราการตายของผู้ป่วยที่ได้รับการรักษาด้วยโปรตีนอัลบูมินแล้วน้ำเกลือ [ 4 ] ในกลุ่มย่อยของผู้ป่วยบาดเจ็บ
นักวิจัยสังเกตแนวโน้มในทางผลประโยชน์
ใช้เกลือมากกว่าอัลบูมินใช้ ความแตกต่างในความสัมพันธ์ของการตายเนื่องจากคนจำนวนมากของ
ผู้ป่วยที่มีการบาดเจ็บและการบาดเจ็บที่สมองที่ตายหลังจากงาน
สุ่มไป albumintreated กลุ่มตรงข้ามกับน้ำเกลือรักษากลุ่ม ไม่มีกลไกที่ถูกเสนอบัญชี

สำหรับการค้นหานี้ แต่ต่ำำ ไฮโปอัลบูมินอาจเพิ่ม
* ติดต่อ : ฌาคส์ duranteau @ BCT . aphp . fr
1
แผนกของยาชาและดูแลê BIC , โรงพยาบาลนั้นเป็นการ pitaux
h universitaires Paris Sud , มหาวิทยาลัยจากปารีสซูด ความช่วยเหลือ publique-h เป็นการ pitaux de
ปารีส , 78 , rue du G é N é ral Leclerc 94275 , เลอ , เครมลินบิกê Tre , ฝรั่งเศส
รายการเต็มของข้อมูลที่ผู้เขียนสามารถใช้ได้ในตอนท้ายของบทความ