Does glass ever stop flowing? Resea

Does glass ever stop flowing? Researchers at the University of Bristol and Kyoto University have combined computer simulation and information theory, originally invented for telephone communication and cryptography, to answer this puzzling question.
Watching a glass blower at work we can clearly see the liquid nature of hot glass. Once the glass has cooled down to room temperature though, it has become solid and we can pour wine in it or make window panes out of it.
On a microscopic scale, solidification means that molecules have settled into a crystalline structure. And yet, when looked at under the microscope, it appears glass never settles down but keeps flowing, albeit extremely slowly – so slowly, in fact, that it would take over 10 million years for a window pane to flow perceptibly.
This puzzle of a material which seems solid to any observer while appearing fluid under the microscope is an old one. And even with the help of today's supercomputers it seems impossible to verify in simulations whether a glass ever stops flowing.
To answer the question of what happens at very low temperature, and whether the whole material becomes truly solid, researchers in Bristol's Schools of Physics, Chemistry and Mathematics led by Dr Paddy Royall and Dr Karoline Wiesner, teamed up with Professor Ryoichi Yamamoto of Kyoto University.
The researchers discovered that the size of the solid-like regions of the material increases over time and that atoms in the solid-like regions organize into geometrical shapes, such as icosahedra [see image]. Such icosahedral configurations were predicted in 1952 by Sir Charles Frank at the University of Bristol's HH Wills Physics Laboratory.
Dr Karoline Wiesner said: "Information theory provided us with the mathematical tools to detect and quantify the movements of atoms, which turned out to move as if they were in communication with each other."
Dr Paddy Royall added: "We found that the size of the solid regions of icosahedra would grow until eventually there would be no more liquid regions and so the glass should be a true solid."
The research, which was carried out as part of the Bristol-Kyoto agreement and Bristol Centre for Complexity Sciences, is published today in Nature Communications.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ไม่แก้วเคยหยุดไหลหรือไม่ นักวิจัยที่มหาวิทยาลัยเกียวโตและมหาวิทยาลัยบริสตอลได้รวมการจำลองคอมพิวเตอร์และทฤษฎีสารสนเทศ การคิดค้นครั้งแรก สำหรับการติดต่อทางโทรศัพท์และการเข้ารหัส การตอบคำถามนี้ทำให้งงดูพัดลมระบายอากาศแบบกระจกที่ทำงานเราสามารถชัดเจนเห็นธรรมชาติของเหลวอุ่นแก้ว เมื่อแก้วมีระบายความร้อนด้วยลงอุณหภูมิห้องถึงแม้ว่า มันได้กลายเป็นของแข็ง และเราสามารถเทไวน์ใน หรือทำให้บานหน้าต่างจากนั้นในระดับกล้องจุลทรรศน์ solidification หมายความ ว่า โมเลกุลได้จับคู่ในโครงสร้างผลึก และยัง เมื่อมองภายใต้กล้องจุลทรรศน์ เหมือนแก้วชำระลง แต่ช่วยให้การไหล แม้ว่าช้ามาก – ช้า ลง ไม่จริง จะใช้เวลามากกว่า 10 ล้านปีสำหรับบานหน้าต่างไหลผลิตภัณฑ์ทำความสะอาดปริศนานี้วัสดุที่ดูแข็งไปแหล่งใดปรากฏ น้ำมันภายใต้กล้องจุลทรรศน์เป็น เก่า และแม้จะ มีความช่วยเหลือของ supercomputers วันนี้ เหมือนไปตรวจสอบในสถานการณ์จำลองว่า แก้วเคยหยุดไหลตอบคำถามของสิ่งที่เกิดขึ้นที่อุณหภูมิต่ำมาก และว่าวัสดุทั้งหมดเป็นของแข็งอย่างแท้จริง นักวิจัยของบริโรงเรียนฟิสิกส์ เคมี และคณิตศาสตร์นำ โดยดร.นา Royall และดร. Karoline Wiesner, teamed ขึ้นกับยามาโมโตะ Ryoichi ศาสตราจารย์มหาวิทยาลัยเกียวโตนักวิจัยค้นพบว่า ขนาดของภูมิภาคเช่นของแข็งของวัสดุเพิ่มเวลา และอะตอมในของแข็งเช่นขอบเขตที่จัดระเบียบเป็น geometrical รูปทรง เช่น icosahedra [ดูภาพ] เช่นการตั้งค่าคอนฟิก icosahedral ได้ทำนายใน 1952 โดย Sir Frank ชาร์ลส์ที่มหาวิทยาลัยบริชชวิลล์สเมาท์อิปฏิบัติการฟิสิกส์Dr Karoline Wiesner กล่าวว่า: "ข้อมูลทฤษฎีให้เรา มีเครื่องมือทางคณิตศาสตร์เพื่อตรวจสอบ และกำหนดปริมาณความเคลื่อนไหวของอะตอม ซึ่งเปิดออกเพื่อย้ายตามที่พวกเขาสื่อสารกัน "เพิ่ม Dr นา Royall: "เราพบว่า ขนาดของภูมิภาคแข็งแกร่งของ icosahedra จะเติบโตจนในที่สุดจะมีพื้นที่ไม่เหลว และให้ แก้วควรจะแข็งจริง"วิจัย ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของข้อตกลงบริเกียวโตและศูนย์บริการศาสตร์ความซับซ้อน มีการเผยแพร่วันนี้ในลักษณะการสื่อสาร

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ไม่เคยหยุดแก้วไหล? นักวิจัยที่มหาวิทยาลัยบริสตอและมหาวิทยาลัยเกียวโตได้รวมจำลองคอมพิวเตอร์และทฤษฎีข้อมูลคิดค้นมาเพื่อการสื่อสารทางโทรศัพท์และการเข้ารหัสที่จะตอบคำถามนี้งง.
ชมเป่าแก้วที่ทำงานเราสามารถเห็นได้อย่างชัดเจนธรรมชาติเหลวของแก้วร้อน เมื่อแก้วเย็นลงที่อุณหภูมิห้อง แต่มันได้กลายเป็นของแข็งและเราสามารถเทไวน์ในนั้นหรือทำให้บานหน้าต่างออกมาจากมัน.
ในระดับกล้องจุลทรรศน์แข็งตัวหมายความว่าโมเลกุลมีการตัดสินในโครงสร้างผลึก และยังเมื่อมองที่ภายใต้กล้องจุลทรรศน์ก็จะปรากฏแก้วไม่เคย settles ลง แต่ช่วยให้ไหลแม้จะช้ามาก - ให้ช้าในความเป็นจริงว่ามันจะใช้เวลามากกว่า 10 ล้านปีสำหรับหน้าต่างที่จะไหลสังเกตเห็น.
ปริศนานี้ ซึ่งดูเหมือนว่าวัสดุที่มั่นคงในการสังเกตการณ์ใด ๆ ในขณะที่ปรากฏของเหลวภายใต้กล้องจุลทรรศน์เป็นคนเก่า และแม้จะมีความช่วยเหลือของซูเปอร์คอมพิวเตอร์ที่วันนี้ดูเหมือนว่าเป็นไปไม่ได้ที่จะตรวจสอบในการจำลองไม่ว่าจะเป็นแก้วเคยหยุดการไหล.
เพื่อที่จะตอบคำถามของสิ่งที่เกิดขึ้นที่อุณหภูมิที่ต่ำมากและไม่ว่าวัสดุทั้งจะกลายเป็นของแข็งอย่างแท้จริงนักวิจัยในบริสตอของโรงเรียนฟิสิกส์ เคมีและคณิตศาสตร์ที่นำโดยดรข้าว Royall และดร Karoline Wiesner ร่วมกับศาสตราจารย์เรียวอิจิยามาโมโตะของมหาวิทยาลัยเกียวโต.
นักวิจัยค้นพบว่าขนาดของภูมิภาคแข็งเหมือนการเพิ่มขึ้นของวัสดุในช่วงเวลาและที่อะตอมในภูมิภาคแข็งเหมือน จัดเป็นรูปทรงเรขาคณิตเช่น icosahedra [เห็นภาพ] . การกำหนดค่า icosahedral ดังกล่าวได้รับการคาดการณ์ว่าในปี 1952 โดยเซอร์ชาร์ลส์แฟรงก์ที่มหาวิทยาลัยบริสตอ HH พินัยกรรมปฏิบัติการฟิสิกส์
ดร Karoline Wiesner กล่าวว่า "ทฤษฎีข้อมูลให้เรามีเครื่องมือทางคณิตศาสตร์ในการตรวจสอบและปริมาณการเคลื่อนไหวของอะตอมซึ่งเปิดออกมาย้ายไปเป็น . ถ้าพวกเขาในการสื่อสารกับคนอื่น ๆ "
ดรข้าว Royall เพิ่ม: ". เราพบว่าขนาดของภูมิภาคมั่นคงของ icosahedra จะเติบโตจนในที่สุดก็จะไม่มีภูมิภาคที่มีสภาพคล่องมากขึ้นและเพื่อให้แก้วควรจะเป็นของแข็งที่แท้จริง"
การวิจัยซึ่งได้รับการดำเนินการเป็นส่วนหนึ่งของข้อตกลง Bristol-เกียวโตและบริสตอศูนย์ความซับซ้อนวิทยาศาสตร์ที่มีการเผยแพร่ในวันนี้ในการติดต่อสื่อสารธรรมชาติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แก้วเคยหยุดไหล นักวิจัยที่มหาวิทยาลัยบริสตอลและมหาวิทยาลัยเกียวโต ได้ผสมผสานทฤษฎีคอมพิวเตอร์และข้อมูลเดิมที่คิดค้นเพื่อการสื่อสารทางโทรศัพท์และการเข้ารหัสเพื่อตอบคำถามงงนี้ .
ดูเป่าแก้วที่ทำงานเราอย่างชัดเจนสามารถมองเห็นธรรมชาติของของเหลวร้อนแก้ว เมื่อแก้วได้เย็นลงถึงอุณหภูมิห้อง แม้ว่ามันได้กลายเป็นแข็งและเราสามารถเทไวน์หรือทำหน้าต่างบานหน้าต่างออกไป
ในระดับกล้องจุลทรรศน์แข็งหมายความว่าโมเลกุลได้ตัดสินลงในโครงสร้างของผลึก แต่เมื่อมองภายใต้กล้องจุลทรรศน์ ปรากฏว่าแก้วไม่เคย settles ลง แต่จะไหล , แม้ว่าช้ามาก - ช้ามาก ในความเป็นจริงมันจะใช้เวลามากกว่า 10 ล้านปี สำหรับหน้าต่างบานไหล perceptibly .
ปริศนานี้ของวัสดุที่ดูทึบผู้สังเกตการณ์ใด ๆในขณะที่ปรากฏของเหลวภายใต้กล้องจุลทรรศน์เป็นเก่า และด้วยความช่วยเหลือของซูเปอร์คอมพิวเตอร์ของวันนี้ดูเหมือนว่าเป็นไปไม่ได้ที่จะตรวจสอบในการจำลองว่าแก้วเคยหยุดไหล
ตอบคำถามของสิ่งที่เกิดขึ้นที่อุณหภูมิต่ำมากและไม่ว่าวัสดุทั้งหมดจะกลายเป็นของแข็งอย่างแท้จริง นักวิจัยใน Bristol เป็นโรงเรียนฟิสิกส์ เคมี และคณิตศาสตร์ นำโดย ดร. นา รอแยล และ ดร. karoline วิสเนอร์ teamed กับศาสตราจารย์เรียวยามาโมโต้มหาวิทยาลัยเกียวโต .
นักวิจัยค้นพบว่า ขนาดของของแข็ง เช่น พื้นที่ของวัสดุที่เพิ่มขึ้นและเวลาที่อะตอมในของแข็งเช่นเดียวกับภูมิภาคจัดเป็นรูปทรงเรขาคณิต เช่น icosahedra [ ดูรูป ] เช่นค่าคาดการณ์ในปี 1952 ( icosahedral โดยเซอร์ ชาร์ล แฟรงค์ ที่มหาวิทยาลัยบริสตอลพินัยกรรม HH ปฏิบัติการฟิสิกส์ .
ดร karoline วิสเนอร์กล่าวว่า :" ทฤษฎีข้อมูลให้เรา ด้วยเครื่องมือทางคณิตศาสตร์เพื่อตรวจจับและตรวจวัดการเคลื่อนไหวของอะตอม ซึ่งกลับกลายไปเป็นถ้าพวกเขาในการสื่อสารกับแต่ละอื่น ๆ . "
ดรข้าวเปลือกรอแยลเพิ่ม : " เราพบว่า ขนาดของพื้นที่ที่แข็งแกร่งของ icosahedra จะเติบโต จนในที่สุดก็จะไม่มีสภาพคล่องมากขึ้นในภูมิภาคต่างๆ ดังนั้นแก้วควรจะเป็นจริงแข็ง " .
การวิจัย