Negotiations on agriculture began i

Negotiations on agriculture began in early 2000, under Article 20 of the WTO Agriculture Agreement. By November 2001 and the Doha Ministerial Conference, 121 governments had submitted a large number of negotiating proposals.

These negotiations have continued, but now with the mandate given by the Doha Declaration, which also includes a series of deadlines. The declaration builds on the work already undertaken, confirms and elaborates the objectives, and sets a timetable. Agriculture is now part of the single undertaking in which virtually all the linked negotiations were to end by 1 January 2005, now with the unofficial target of the end of 2006.

The declaration reconfirms the long-term objective already agreed in the present WTO Agreement: to establish a fair and market-oriented trading system through a programme of fundamental reform. The programme encompasses strengthened rules, and specific commitments on government support and protection for agriculture. The purpose is to correct and prevent restrictions and distortions in world agricultural markets.

Without prejudging the outcome, member governments commit themselves to comprehensive negotiations aimed at:

market access: substantial reductions

exports subsidies: reductions of, with a view to phasing out, all forms of these (in the 1 August 2004 “framework” members agreed to eliminate export subsidies by a date to be negotiated)

domestic support: substantial reductions for supports that distort trade (in the 1 August 2004 “framework”, developed countries pledged to slash trade-distorting domestic subsidies by 20% from the first day any Doha Agenda agreement is implemented.

The declaration makes special and differential treatment for developing countries integral throughout the negotiations, both in countries’ new commitments and in any relevant new or revised rules and disciplines. It says the outcome should be effective in practice and should enable developing countries to meet their needs, in particular in food security and rural development.

The ministers also take note of the non-trade concerns (such as environmental protection, food security, rural development, etc) reflected in the negotiating proposals already submitted. They confirm that the negotiations will take these into account, as provided for in the Agriculture Agreement.

A first step along the road to final agreement was reached on 1 August 2004 when members agreed on a “framework” (Annex A of the General Council decision).

The negotiations take place in “special sessions” of the Agriculture Committee.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เริ่มเจรจาในการเกษตรในช่วงต้นปี 2000 ภายใต้บทความ 20 ข้อตกลงองค์การเกษตร โดย 2544 พฤศจิกายน และที่ประชุมรัฐมนตรีโดฮา 121 รัฐบาลได้ยื่นของข้อเสนอการเจรจาต่อรองมีต่อเจรจาเหล่านี้ แต่ตอนนี้ มีข้อบังคับที่กำหนด โดยปฏิญญาโดฮา ซึ่งยังมีชุดของกำหนดเวลาสิ้นสุด การประกาศสร้างงานที่ดำเนินการไปแล้ว ยืนยัน และ elaborates วัตถุประสงค์ และกำหนดตารางเวลา เกษตรขณะนี้เป็นส่วนหนึ่งของกิจการหนึ่งที่แทบทุกการเชื่อมโยงการเจรจาได้สิ้นสุด โดย 1 2005 มกราคม ตอนนี้กับเป้าหมายไม่เป็นทางของสิ้นปี 2006Reconfirms ประกาศวัตถุประสงค์ระยะยาวแล้วตกลงในข้อตกลงองค์การปัจจุบัน: สร้างแฟร์ และตลาดค้าระบบผ่านโครงการปฏิรูปพื้นฐาน หลักสูตรครอบคลุมกฎมากขึ้น และผูกพันเฉพาะในภาครัฐและการคุ้มครองเพื่อการเกษตร วัตถุประสงค์คือเพื่อ แก้ไข และป้องกันข้อจำกัดและการบิดเบือนในตลาดการเกษตรของโลกโดย prejudging ผล รัฐบาลสมาชิกยืนยันตัวเองเพื่อมุ่งการเจรจาครอบคลุม: ตลาดเข้า: ลดพบ เงินอุดหนุนการส่งออก: ลดของ มุมมองการวางขั้นตอนออก แบบฟอร์มทั้งหมดเหล่านี้ (ใน 1 2004 สิงหาคม "กรอบ" สมาชิกตกลงให้ตัดเงินอุดหนุนการส่งออก โดยวันที่จะเจรจาต่อรอง) สนับสนุนภายในประเทศ: ลดพบสำหรับสนับสนุนที่บิดเบือนทางการค้า (ใน 1 2547 สิงหาคม "กรอบ" พัฒนาประเทศบริจาคฟาด distorting ค้าเงินอุดหนุนภายในประเทศ 20% จากวันแรกที่ดำเนินการข้อตกลงโดฮาวาระใด ๆ การรายงานทำให้รักษาที่พิเศษ และแตกต่างสำหรับประเทศกำลังพัฒนาเป็นตลอดเจรจา ทั้ง ในประเทศใหม่ผูกพัน และ ในกฎใหม่ หรือปรับปรุงที่เกี่ยวข้องและสาขาใด ๆ มันกล่าวว่า ผลที่ได้ควรมีประสิทธิภาพในทางปฏิบัติ และควรให้ประเทศกำลังพัฒนาเพื่อตอบสนองความต้องการของพวกเขา โดยเฉพาะในอาหารความปลอดภัยและการพัฒนาชนบทรัฐมนตรียังจดไม่ใช่ค้าความกังวล (เช่นอนุรักษ์สิ่งแวดล้อม ความปลอดภัยของอาหาร พัฒนาชนบท ฯลฯ) ในข้อเสนอการเจรจาต่อรองแล้วส่ง พวกเขายืนยันว่า การเจรจาจะมาบัญชี ที่ให้ในข้อตกลงทางการเกษตรขั้นตอนแรกไปตามถนนสู่ข้อตกลงสุดท้ายแล้ววันที่ 1 2547 สิงหาคมเมื่อสมาชิกตกลงกับ "กรอบ" (แอนเน็กซ์ A ของการตัดสินใจของคณะมนตรีทั่วไป)เจรจาที่ใช้ใน "วาระพิเศษ" กรรมการเกษตร

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การเจรจาต่อรองกับการเกษตรเริ่มต้นขึ้นในช่วงต้นปี 2000 ภายใต้ข้อ 20 ของความตกลงองค์การการค้าโลกเกษตร ในเดือนพฤศจิกายนปี 2001 และโดฮาประชุมรัฐมนตรี 121 รัฐบาลได้ส่งเป็นจำนวนมากของการเจรจาต่อรองข้อเสนอ. การเจรจาเหล่านี้ได้อย่างต่อเนื่อง แต่ตอนนี้กับคำสั่งที่กำหนดโดยปฏิญญาโดฮาซึ่งยังรวมถึงชุดของเส้นตาย ประกาศสร้างในการทำงานที่ดำเนินการอยู่แล้วและยืนยัน elaborates วัตถุประสงค์และกำหนดตารางเวลา เกษตรกรรมเป็นส่วนหนึ่งของการดำเนินการเดียวที่แทบทุกการเจรจาต่อรองที่เชื่อมโยงที่จะสิ้นสุดวันที่ 1 มกราคม 2005 ตอนนี้มีเป้าหมายอย่างไม่เป็นทางการของการสิ้นสุดของปี 2006 ประกาศ reconfirms วัตถุประสงค์ในระยะยาวแล้วตกลงในข้อตกลงองค์การการค้าโลกในปัจจุบัน: เพื่อสร้างระบบการค้าที่เป็นธรรมและมุ่งเน้นการตลาดผ่านโปรแกรมของการปฏิรูปพื้นฐาน โปรแกรมที่ครอบคลุมกฎความเข้มแข็งและภาระผูกพันที่เฉพาะเจาะจงในการสนับสนุนของรัฐบาลและการป้องกันเพื่อการเกษตร . มีวัตถุประสงค์เพื่อแก้ไขและป้องกันไม่ให้ข้อ จำกัด และการบิดเบือนในตลาดเกษตรโลกโดยไม่ต้องprejudging ผลที่รัฐบาลสมาชิกกระทำตัวเองเพื่อการเจรจาต่อรองที่ครอบคลุมมุ่งเป้าไปที่: การเข้าถึงตลาด: การลดลงอย่างมีนัยสำคัญการส่งออกเงินอุดหนุน: ลดที่มีมุมมองในการยุติการทุกรูปแบบ เหล่านี้ (ใน 1 สิงหาคม 2004 "กรอบ" สมาชิกตกลงที่จะกำจัดการอุดหนุนการส่งออกตามวันที่ที่จะเจรจาต่อรอง) การสนับสนุนภายในประเทศลดลงอย่างมากสำหรับการสนับสนุนที่บิดเบือนการค้า (ใน 1 สิงหาคม 2004 "กรอบ" ประเทศที่พัฒนาแล้วให้คำมั่นที่จะเฉือนค้า -distorting อุดหนุนภายในประเทศ 20% ตั้งแต่วันแรกที่ข้อตกลงใด ๆ วาระที่โดฮาจะดำเนินการ. ประกาศจะทำให้การดูแลเป็นพิเศษและแตกต่างกันสำหรับประเทศกำลังพัฒนาที่สำคัญตลอดการเจรจาทั้งในประเทศและภาระผูกพันใหม่ในกฎระเบียบใหม่หรือแก้ไขใด ๆ ที่เกี่ยวข้องและสาขาวิชา มันบอกว่าผลที่ควรจะมีประสิทธิภาพในการปฏิบัติและจะช่วยให้ประเทศกำลังพัฒนาเพื่อตอบสนองความต้องการของพวกเขาโดยเฉพาะอย่างยิ่งในความมั่นคงด้านอาหารและการพัฒนาชนบท. รัฐมนตรีว่าการกระทรวงยังรับทราบในความกังวลที่ไม่ใช่การค้า (เช่นการคุ้มครองสิ่งแวดล้อมความมั่นคงด้านอาหาร, การพัฒนาชนบท ฯลฯ ) สะท้อนให้เห็นในข้อเสนอการเจรจาต่อรองที่ส่งแล้ว พวกเขายืนยันว่าการเจรจาจะใช้เวลาเหล่านี้เข้าบัญชีตามที่ระบุไว้ในข้อตกลงเกษตร. ขั้นตอนแรกที่ไปตามถนนไปตามข้อตกลงขั้นสุดท้ายก็มาถึงวันที่ 1 สิงหาคม 2004 เมื่อสมาชิกตกลงกันใน "กรอบ" (ภาคผนวกกของการตัดสินใจสภาสามัญ ). การเจรจาเกิดขึ้นใน "การประชุมพิเศษ" ของคณะกรรมการเกษตร

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การเจรจาเกี่ยวกับการเกษตรเริ่มขึ้นในช่วงต้นปี 2000 ภายใต้มาตรา 20 ของ WTO การเกษตรตามข้อตกลง โดยเดือนพฤศจิกายน 2544 และการประชุมรัฐมนตรีโดฮา , 121 รัฐบาลได้ยื่นข้อเสนอต่อรองตัวเลขขนาดใหญ่ของ

การเจรจาต่อไป แต่ตอนนี้ มีคำสั่งให้ โดยปฏิญญาโดฮา ซึ่งรวมถึงชุดของครบกําหนดประกาศสร้างการทำงานแล้วแลก ยืนยันและ elaborates วัตถุประสงค์และกำหนดตารางเวลา เกษตรเป็นกิจการเดียวที่แทบทั้งหมดเชื่อมโยงการเจรจาครั้งนี้จบโดย 1 มกราคม 2005 นี้มีเป้าหมายที่เป็นทางการของการสิ้นสุดของปี 2549

ประกาศย้ําให้เป้าหมายระยะยาวแล้วตกลงในข้อตกลง WTO ปัจจุบัน :เพื่อสร้างความยุติธรรมและการตลาดที่มุ่งเน้นระบบการซื้อขายผ่านโครงการปฏิรูปขั้นพื้นฐาน โครงการพัฒนาความเข้มแข็ง และกฎผูกพันเฉพาะในภาครัฐ และการคุ้มครอง เพื่อการเกษตร จุดประสงค์คือการแก้ไขและป้องกันข้อ จำกัด และการบิดเบือนในตลาดโลกเกษตร

ไม่มี prejudging ผลรัฐบาล สมาชิกยอมรับตัวเองกับการเจรจาเพื่อครอบคลุมการเข้าถึงตลาด :

: :

อุดหนุนการส่งออกลดลงอย่างมาก ( มีมุมมองเพื่อยุติการ ออก แบบฟอร์มทั้งหมดของเหล่านี้ ( ใน 1 สิงหาคม 2547 " กรอบ " สมาชิกตกลงที่จะขจัดการอุดหนุนการส่งออก โดยอาจจะเจรจา )

ในประเทศสนับสนุน :ลดลงอย่างมากเพื่อรองรับที่บิดเบือนการค้า ( ใน 1 สิงหาคม 2547 " กรอบ " ประเทศที่พัฒนาได้บั่นการค้าบิดเบือนภายในประเทศอุดหนุน 20% ตั้งแต่วันแรกที่ ใด ๆข้อตกลงโดฮาวาระงาน

ประกาศทำให้พิเศษและแตกต่างสำหรับประเทศกำลังพัฒนา การรักษาครบถ้วนตลอดการเจรจาทั้งในประเทศและในสัญญาใหม่ที่เกี่ยวข้องใด ๆใหม่ หรือแก้ไขกฎและวินัย . มันบอกว่าผลน่าจะมีประสิทธิภาพในการปฏิบัติ และควรให้ประเทศที่พัฒนาเพื่อตอบสนองความต้องการของพวกเขา โดยเฉพาะอย่างยิ่งในด้านความปลอดภัยอาหารและการพัฒนาชนบท

รัฐมนตรียังจดไม่การค้าเกี่ยวข้อง ( เช่น การป้องกันสิ่งแวดล้อม ความปลอดภัยอาหาร , การพัฒนาชนบท ,ฯลฯ ) ที่สะท้อนในการเจรจาต่อรองข้อเสนอแล้วส่ง พวกเขายืนยันว่าการเจรจาจะเอาเข้าบัญชี ตามที่มีบัญญัติไว้ในความตกลงเกษตร

เป็นขั้นตอนแรกไปตามถนนเพื่อข้อตกลงขั้นสุดท้ายได้ถึงวันที่ 1 สิงหาคม 2547 ถ้าสมาชิกเห็นด้วยกับ " กรอบ " ( ภาคผนวกที่สภาทั่วไปการตัดสินใจ

)การเจรจาเกิดขึ้นใน " รอบพิเศษ " ของคณะกรรมการการเกษตร