In the food industry, end-products

In the food industry, end-products must achieve a compromise between several properties, including sensory (texture or color for example), sanitary, and technological properties (dimensions of a biscuit or mass loss of a cheese for example). Managing these properties right from the fabrication stage with the aim of controlling them is no easy task. At present, many production processes are largely reliant on the skill and experience of the operator, something that no system will be capable of replacing in the foreseeable future. The upshot is that the quality of a food product cannot be described exclusively through strict transitions between the crisp qualifiers ‘good’ or ‘bad’, but instead requires an infinite series of potentially vague grades to be properly defined and, ultimately, controlled. This chapter outlines the key functions of fuzzy sets and proposes possibility theories to integrate skill and experience for control purposes within the food industry.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในอุตสาหกรรมอาหาร ชิ้นงานต้องบรรลุการประนีประนอมระหว่างหลายคุณสมบัติ รวมทั้งรับความรู้สึก (พื้นผิวหรือสีตัวอย่าง) สุขาภิบาล และเทคโนโลยีคุณสมบัติ (ขนาดของขนมเป็นหรือการสูญเสียมวลชีตัวอย่าง) การจัดการคุณสมบัติเหล่านี้จากขั้นตอนผลิตด้วยจุดมุ่งหมายของการควบคุมนั้นเป็นงานไม่ง่าย ปัจจุบัน ในกระบวนการผลิตได้ส่วนใหญ่พึ่งพาทักษะและประสบการณ์ของการดำเนินการ สิ่งที่ไม่มีระบบจะสามารถแทนที่ในอนาคตอันใกล้ ผลที่สุดเป็นที่คุณภาพของผลิตภัณฑ์อาหารไม่อธิบายเฉพาะทางภาพระหว่างตัวบ่งคุณลักษณะกรอบ 'ดี' หรือ 'เลว' ที่เข้มงวด แต่ต้องเป็นเกรดที่คลุมเครืออาจจะถูกกำหนด และ สุด ควบคุมชุดอนันต์แทน บทนี้สรุปหน้าที่สำคัญของเอิบชุด และเสนอทฤษฎีความเป็นไปได้ในการรวมทักษะ และประสบการณ์สำหรับวัตถุประสงค์การควบคุมภายในอุตสาหกรรมอาหาร

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในอุตสาหกรรมอาหารปลายผลิตภัณฑ์จะต้องบรรลุการประนีประนอมระหว่างคุณสมบัติหลาย ๆ อย่างรวมถึงประสาทสัมผัส (เนื้อหรือสีเป็นต้น) สุขาภิบาลและคุณสมบัติทางเทคโนโลยี (ขนาดของบิสกิตหรือการสูญเสียมวลของชีสเช่นก) ผู้จัดการคุณสมบัติเหล่านี้ได้จากขั้นตอนการผลิตโดยมีวัตถุประสงค์ของการควบคุมพวกเขาไม่ง่าย ในปัจจุบันกระบวนการผลิตจำนวนมากส่วนใหญ่จะพึ่งพาทักษะและประสบการณ์ของผู้ประกอบการบางสิ่งบางอย่างที่ไม่มีระบบจะมีความสามารถในการเปลี่ยนในอนาคตอันใกล้ ผลที่สุดก็คือค​​ุณภาพของผลิตภัณฑ์อาหารที่ไม่สามารถอธิบายได้เฉพาะผ่านการเปลี่ยนเข้มงวดระหว่างบ่นคมชัด 'ดี' หรือ 'ไม่ดี' แต่แทนที่จะต้องใช้แบบไม่มีที่สิ้นสุดของเกรดคลุมเครืออาจมีการกำหนดไว้อย่างถูกต้องและในที่สุดการควบคุม ในบทนี้จะแสดงฟังก์ชั่นที่สำคัญของชุดเลือนและเสนอทฤษฎีความเป็นไปได้ที่จะบูรณาการทักษะและประสบการณ์เพื่อการควบคุมภายในอุตสาหกรรมอาหาร

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในอุตสาหกรรมอาหาร ผลิตภัณฑ์สุดท้ายจะต้องบรรลุการประนีประนอมระหว่างคุณสมบัติหลายประการรวมถึงประสาทสัมผัส ( เนื้อหรือสีตัวอย่างเช่น ) , สุขาภิบาล , และคุณสมบัติเทคโนโลยี ( ขนาดของขนมปังหรือการสูญเสียมวลของชีส เป็นต้น ) การจัดการคุณสมบัติเหล่านี้ได้จากการเวทีกับจุดมุ่งหมายของการควบคุมพวกเขาจะไม่มีงานที่ง่าย ปัจจุบันกระบวนการผลิตมากมาย ส่วนใหญ่จะพึ่งพาความสามารถและประสบการณ์ของผู้ประกอบการที่ไม่มีระบบจะสามารถแทนที่ในอนาคตอันใกล้ . ผลที่สุดก็คือคุณภาพของผลิตภัณฑ์อาหาร ไม่สามารถอธิบายได้เฉพาะผ่านการเข้มงวดระหว่างกรอบกล่าวว่า ' ดี ' หรือ ' เลว 'แต่ต้องใช้อนุกรมอนันต์ของอาจคลุมเครือ เกรดจะถูกกำหนดและ , ในที่สุด , ควบคุม บทนี้สรุปหน้าที่หลักของชุดฟัซซี่และเสนอทฤษฎีความเป็นไปได้ที่จะบูรณาการทักษะและประสบการณ์เพื่อวัตถุประสงค์การควบคุมในอุตสาหกรรมอาหาร