direct-grant grammar school Usher T

direct-grant grammar school



Usher

Toby Beaumont



Founder

William Waynflete



Location

Cowley Place
Oxford
Oxfordshire
OX4 1DZ
England Coordinates: 51.74903°N 1.24429°W



DfE URN

123311 Tables



Staff

160 (approx.)



Students

839



Gender

Boys; Coeducational Sixth Form



Ages

7–18



Houses

6 Senior; 6 Junior



Colours





Publications

The Lily, The Melting Pot, 155, The Magdalen Blazer, Views From The Bridge



Former pupils

Old Waynfletes (OWs)



Website

www.mcsoxford.org


Magdalen College School is an independent school for boys aged 7 to 18 and girls in the sixth form, located on The Plain in Oxford, England. It was founded as part of Magdalen College, Oxford, by William Waynflete in 1480.

The Good Schools Guide described the school as having "A comfortable mix of brains, brawn and artistic flair but demanding and challenging too," adding, "Not what you might expect a boys' public school to look like or feel like."[1]

The school was named Independent School of the Year by the Sunday Times in 2004[2] and in 2008,[3] the first boys' school to achieve this award twice.




Contents
[hide] 1 Overview
2 History 2.1 Inter-war and Grant-aided status
2.2 Migration to Cowley Place
2.3 World War II and "Bricks for wood"
2.4 Independence

3 Junior School
4 Terms
5 Boys' houses 5.1 House names
5.2 House structure

6 Sport
7 Kingball 7.1 Game layout
7.2 Rules

8 Societies and pastimes 8.1 Societies
8.2 CCF and CSO

9 School media
10 Music and drama 10.1 Music
10.2 Drama
10.3 School songs

11 Celebrations
12 Other schools of that name
13 Notable Masters
14 Notable old boys
15 Bibliography
16 References
17 External links


Overview[edit]

The school is run by a Headmaster (known at Magdalen since the foundation of the school as simply "the Master") and a Board of Governors, who appoint the Master. It has both a senior school and a junior school. It contains 6 houses in the Senior School each headed by a housemaster, selected from the more senior members among the teaching staff, who number approximately 160. There are also six separate houses in the Junior School.

Almost all of the school's pupils go on to universities, and about a third of them to Oxford or Cambridge.[4]

The Master, Dr Tim Hands, is a member of the Headmasters' and Headmistresses' Conference denoting the school as a public school in the modern usage of the term.

History[edit]

The School was originally founded as a department of Magdalen College by William Waynflete to educate the sixteen boy choristers of Magdalen College, Oxford, who sang in the college's chapel, as well as other gifted local children of high academic achievement. The first certain evidence of the school's existence dates to 1480, although the beginnings of the school can be dated to some years earlier than this to at least as early as 1478.[5] Since then it has grown from its original pupil population of approximately 30 to over 850.

Over its history, the school occupied various portions of the present-day Magdalen College, originally existing in the low hall south of the Chapel of the Hospital of St. John the Baptist, which prior to the establishment of Magdalen College by William Waynflete had occupied the present site. This building, replaced by the more modern 15th-century college buildings, exists in an area roughly in-between the modern-day porter's lodge and Great Tower.

Inter-war and Grant-aided status[edit]

After the First World War, the school opted into the provisions made by the Education (Administrative Provisions) Act 1907, and as a grant-aided secondary school guaranteed 25% of its places as free scholarships for pupils from public elementary schools. Of this decision, Stanier, one-time Master and author of the canonical school history, writes":[6]


To allow the School to develop into another rich man's Public School would have been to betray a heritage and a tradition. Magdalen School had never been a school of rich men's sons, and genuine democracy had flourished in it, not only through the conscious efforts of such Masters as Millard, Ogle, and Sherwood, but also through the peculiar nature of Oxford.

The origins of the present-day school site begin in the late 19th-century, when the school occupied part of the college grounds adjacent to Longwall Street. A gradual movement a few hundred feet over Magdalen Bridge to the present site on Cowley Place began under the tenure of W. E. Sherwood in 1891 when, after an outbreak of Scarlet Fever in the old boarding house on the corner of Longwall Street and the High Street (ascribed partly due to the dilapidated nature of the building and in particular the drainage) plans for a new school house were laid down, which was first used in September 1894 when boarders at the school moved to the newly built building on the Plain which forms the modern-day School House.

Teaching at this point in time still took place on the site on Longwall Street. Boarders thus began a daily commute over Magdalen Bridge to the Magdalen College site for tuition, a practice still undertaken daily by choristers today. The school during the early part of the 20th Century continued to grow, and by 1925, the school's numbers had grown to approximately 170.

Migration to Cowley Place[edit]

In 1928, increased pressure on the existing Magdalen College buildings on Longwall Street caused the migration of the entire school over Magdalen Bridge. Whilst plans were initially made for new buildings by Giles Gilbert Scott, this period was marked by uncertainty for the school, as in 1926 "(...) the statute referring to the School had been altered. Where before it had ordained that the College should always maintain the School, it now ran, 'So long as the grammar school of the College in Oxford is maintained....".[7] As a result, temporary classrooms were built along Cowley Place which remain largely intact today.

The existing buildings on Longwall Street were repurposed or redeveloped and form part of the present day Magdalen College buildings, with the original 'Big School' used by students forming the present-day 'New Library' within Magdalen College, and the former school playground forming the Longwall Quad.

A school chapel was subsequently added to the 1928 buildings at the Milham Ford end, paid for by Old Boys, and was furnished with stained glass from the original chapel on the Longwall Street site, portraits of former Masters, Ushers, and Old Waynfletes, and an old organ built by Binns of Bramley, near Leeds.[8] Choir stalls later donated by the Old Waynfletes and carved by Stanley Fisher completed the building until the eventual transformation into a Library when the modern-day Big School building opened in 1966. The stalls from the 1929 chapel reside in the modern-day 'altar' section of Big School.

World War II and "Bricks for wood"[edit]

By 1938, the existing buildings had become cramped and had always been of a timber construction, never designed for longevity. This was the topic of the 1938 Commemoration speech given by Dr. John Johnson, in which a "Bricks for wood" appeal was made to nineteen other donors to be matched by Dr. Johnson in raising a total of £20,000 to rejuvenate the fabric of the school. Whilst £8,000 was promised by the end of the year, the intervention of the second World War curtailed any further fundraising or large-scale building for its duration.

Under the mastership of Kennard Davis, the period of the war was marked by an increase in the school's numbers caused in part by the relative safety of the city of Oxford, while the precursor to the modern-day Combined Cadet Force "played its part in the defence of Oxford against possible enemy parachutists and fifth-columnists, guarding the river banks at night with fixed bayonets!".[9] By 1949, the school had reached approximately 400 pupils. At the culmination of the war, the Education Act 1944 saw the school opt to become a Direct grant grammar school, a continuance of a long-standing tradition of open education.

After the second World War, buildings built on the site of the present-day Hard Courts and Music Department for civil defence (including several air raid shelters and huts) as well as buildings formerly belonging to the defunct Milham Ford School were taken over, and formed part of an expanded school which had by now several hundred pupils. A building campaign in the 1950s represented the first wave of a gradual expansion and enlargement of the school, commencing in 1951 with a five-building concrete block, and more significantly, between 1955 and 1957, the construction of the three storey teaching block which is conjoined with the modern-day Colin Sanders building.

In the late 1950s, the school weathered another potential storm in the form of a proposed road to ease traffic flow, which would have straddled both the school fields and the site of the boarding house. Thankfully, this plan was never set into motion, and in 1957 the school erected new laboratories, on the Plain roundabout end of the site, presently housing both science and Design & Technology facilities. In 1959, a movement began towards the modern-day Big School building which was eventually opened in 1966. The new building was designed in a hexagonal shape, with a stage and orchestra pit at one end and an altar (given by Magdalen College) in a chapel area at the other, as well as an acoustic-panelled ceiling and a cluster of lighting.

With the opening of the new Big School, the old Big School became the school gym. With stage removed, floor replaced, a wall removed to connect the hall with the adjoining classro

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตรงเงินช่วยเหลือโรงเรียนไวยากรณ์ อัชเชอร์ โบมอนต์ Toby ผู้ก่อตั้ง William Waynflete สถานที่ตั้ง Cowley สถาน อ๊อกซฟอร์ด อ๊อกซฟอร์ดเชอร์ OX4 1DZ อังกฤษพิกัด: 51.74903 ° N 1.24429 ° W DfE ผอบ ตาราง 123311 พนักงาน (ประมาณ) 160 นักเรียน 839 เพศ ชาย แบบฟอร์ม coeducational หก ทุกเพศทุกวัย 7-18 บ้าน อาวุโส 6 จูเนียร์ 6 สี สื่อสิ่งพิมพ์ กมล ฝึกฝน 155 เสื้อสามารถ Magdalen มุมมองจากสะพาน อดีตนักเรียน Waynfletes เก่า (OWs) เว็บไซต์ www.mcsoxford.org Magdalen วิทยาลัยโรงเรียนเป็นโรงเรียนเป็นอิสระสำหรับเด็กผู้ชายอายุ 7-18 และผู้หญิงในแบบฟอร์ม หกอยู่ธรรมดาในอ๊อกซฟอร์ด อังกฤษ มันถูกก่อตั้งขึ้นเป็นส่วนหนึ่งของวิทยาลัย Magdalen ออกซ์ฟอร์ด โดย William Waynflete ในค.ศ. 1480 แนะนำโรงเรียนดีกล่าวถึงโรงเรียนว่ามีการเพิ่ม "สบายผสมสมอง กล้ามเนื้อ และศิลปะไหวพริบ แต่เรียกร้อง และท้าทายมากเกินไป "ไม่ที่คุณอาจคาดหวังของเด็กผู้ชายโรงเรียนเหมือน หรืออยากได้" [1] โรงเรียนมีชื่อโรงเรียนอิสระปี โดยวันอาทิตย์เวลา ในปี 2004 [2] และ ในปี 2008, [3] โรงเรียนชายแรกเพื่อให้บรรลุนี้รางวัลสองครั้ง เนื้อหา [ซ่อน] 1 ภาพรวม 2 ประวัติ 2.1 ระหว่างสงคราม และ ช่วยให้สถานะ 2.2 การย้ายตำแหน่ง Cowley 2.3 สงครามโลกและ "อิฐสำหรับไม้" 2.4 ความเป็นอิสระ โรงเรียนสำหรับเด็ก 3 เงื่อนไขที่ 4 5 ชายบ้านชื่อบ้าน 5.1 5.2 โครงสร้างบ้าน กีฬา 6 เกม 7.1 Kingball เค้าโครงที่ 7 7.2 กฎ 8 สมาคมและสังคมกิจกรรม 8.1 8.2 CCF และ CSO สื่อโรงเรียน 9 เพลงที่ 10 และ 10.1 ละครเพลง 10.2 ละคร 10.3 เพลงโรงเรียน ฉลอง 11 12 ชื่อโรงเรียนอื่น ๆ โดดเด่นแบบ 13 เด็กผู้ชายอายุ 14 ที่โดดเด่น บรรณานุกรม 15 อ้างอิง 16 เชื่อมโยงภายนอก 17 ภาพรวม [แก้ไข] โรงเรียนมีการเรียกใช้ โดยครูใหญ่ (ที่รู้จักกันใน Magdalen ตั้งแต่มูลนิธิโรงเรียนเป็นเพียง "แบบ") และเป็นคณะของผู้ว่าราชการ หลักการแต่งตั้ง มีอาวุโสโรงเรียนและโรงเรียนสำหรับเด็ก ประกอบด้วยบ้าน 6 โรงเรียนอาวุโสแต่ละหัวโดยการ housemaster เลือกจากสมาชิกอาวุโสมากกว่าผู้สอน ที่หมายเลขประมาณ 160 นอกจากนี้ยังมีบ้านหกแยกในโรงเรียนสำหรับเด็ก เกือบทั้งหมดของนักเรียนของโรงเรียนไปยังมหาวิทยาลัย และประมาณหนึ่งในสามของอ็อกฟอร์ดหรือเคมบริดจ์ [4] หลัก ดร.ทิมมือ เป็นสมาชิกของ Headmasters และ Headmistresses ของที่ประชุมกำหนดเรียกค่าโรงเรียนเป็นโรงเรียนของรัฐในการใช้คำทันสมัย [แก้ไข] ประวัติศาสตร์ โรงเรียนเดิมก่อตั้งเป็นภาควิชาวิทยาลัย Magdalen โดย William Waynflete รู้ choristers เด็กสิบหก Magdalen วิทยาลัย ออกซ์ฟอร์ด ที่สร้างในวิทยาลัยโบสถ์ ตลอดจนอื่น ๆ พรสวรรค์เด็กท้องถิ่นสำเร็จการศึกษาสูง แรก แน่นอนหลักฐานของการดำรงอยู่ของโรงเรียนวันถึงค.ศ. 1480 แม้ว่าจุดเริ่มต้นของโรงเรียนที่สามารถลงกับปีก่อนหน้านี้ที่เป็นช่วงต้น 1478 [5] หลังจากนั้น ก็ได้เติบโตขึ้นจากเดิมนักเรียนประชากรประมาณ 30 กว่า 850 ผ่านประวัติ โรงเรียนว่างส่วนต่าง ๆ ของวิทยาลัย Magdalen เหตุการณ์ เดิม ที่มีอยู่ในฮอลล์ต่ำจากโบสถ์ของโรงพยาบาลของเซนต์จอห์นแบบทิส ซึ่งก่อนการก่อตั้งวิทยาลัย Magdalen โดย William Waynflete ได้ครอบครองเว็บไซต์ปัจจุบัน อาคารนี้ ถูกแทนที่ ด้วยอาคารสมัยใหม่ของศตวรรษที่ 15 วิทยาลัย อยู่ในพื้นที่ระหว่างคร่าวของลูกหาบสมัยลอดจ์แอนด์ทาวเวอร์ดี ระหว่างสงคราม และ ช่วยให้สถานะ [แก้ไข] หลังจากสงครามโลกครั้งแรก โรงเรียนตกลงยินยอมเป็นบทบัญญัติโดยพระราชบัญญัติการศึกษา (ดูแลเสบียง) เศษ ๆ แล้วเป็นโรงเรียนมัธยมศึกษาช่วยให้รับประกัน 25% ของของสถานที่เป็นทุนการศึกษาฟรีสำหรับนักเรียนจากโรงเรียนประถมศึกษาสาธารณะ นี้ตัดสินใจ Stanier ขาจรหลัก และผู้เขียนประวัติศาสตร์ของโรงเรียนเป็นที่ยอมรับ เขียน": [6] ให้โรงเรียนเพื่อพัฒนาไปสู่โรงเรียนมากมายคนอื่นจะได้หักหลังเป็นมรดกและประเพณี โรงเรียน Magdalen ไม่ได้โรงเรียนของบุตรชายรวย และประชาธิปไตยแท้อันเคยรุ่งเรืองใน ไม่เพียง ผ่านความพยายามใส่ของต้นแบบดังกล่าว เป็น Millard, Ogle, Sherwood แต่ยัง ผ่านธรรมชาติที่แปลกประหลาดของอ๊อกซฟอร์ด The origins of the present-day school site begin in the late 19th-century, when the school occupied part of the college grounds adjacent to Longwall Street. A gradual movement a few hundred feet over Magdalen Bridge to the present site on Cowley Place began under the tenure of W. E. Sherwood in 1891 when, after an outbreak of Scarlet Fever in the old boarding house on the corner of Longwall Street and the High Street (ascribed partly due to the dilapidated nature of the building and in particular the drainage) plans for a new school house were laid down, which was first used in September 1894 when boarders at the school moved to the newly built building on the Plain which forms the modern-day School House. Teaching at this point in time still took place on the site on Longwall Street. Boarders thus began a daily commute over Magdalen Bridge to the Magdalen College site for tuition, a practice still undertaken daily by choristers today. The school during the early part of the 20th Century continued to grow, and by 1925, the school's numbers had grown to approximately 170. Migration to Cowley Place[edit] In 1928, increased pressure on the existing Magdalen College buildings on Longwall Street caused the migration of the entire school over Magdalen Bridge. Whilst plans were initially made for new buildings by Giles Gilbert Scott, this period was marked by uncertainty for the school, as in 1926 "(...) the statute referring to the School had been altered. Where before it had ordained that the College should always maintain the School, it now ran, 'So long as the grammar school of the College in Oxford is maintained....".[7] As a result, temporary classrooms were built along Cowley Place which remain largely intact today. The existing buildings on Longwall Street were repurposed or redeveloped and form part of the present day Magdalen College buildings, with the original 'Big School' used by students forming the present-day 'New Library' within Magdalen College, and the former school playground forming the Longwall Quad. A school chapel was subsequently added to the 1928 buildings at the Milham Ford end, paid for by Old Boys, and was furnished with stained glass from the original chapel on the Longwall Street site, portraits of former Masters, Ushers, and Old Waynfletes, and an old organ built by Binns of Bramley, near Leeds.[8] Choir stalls later donated by the Old Waynfletes and carved by Stanley Fisher completed the building until the eventual transformation into a Library when the modern-day Big School building opened in 1966. The stalls from the 1929 chapel reside in the modern-day 'altar' section of Big School. World War II and "Bricks for wood"[edit] By 1938, the existing buildings had become cramped and had always been of a timber construction, never designed for longevity. This was the topic of the 1938 Commemoration speech given by Dr. John Johnson, in which a "Bricks for wood" appeal was made to nineteen other donors to be matched by Dr. Johnson in raising a total of £20,000 to rejuvenate the fabric of the school. Whilst £8,000 was promised by the end of the year, the intervention of the second World War curtailed any further fundraising or large-scale building for its duration. Under the mastership of Kennard Davis, the period of the war was marked by an increase in the school's numbers caused in part by the relative safety of the city of Oxford, while the precursor to the modern-day Combined Cadet Force "played its part in the defence of Oxford against possible enemy parachutists and fifth-columnists, guarding the river banks at night with fixed bayonets!".[9] By 1949, the school had reached approximately 400 pupils. At the culmination of the war, the Education Act 1944 saw the school opt to become a Direct grant grammar school, a continuance of a long-standing tradition of open education. After the second World War, buildings built on the site of the present-day Hard Courts and Music Department for civil defence (including several air raid shelters and huts) as well as buildings formerly belonging to the defunct Milham Ford School were taken over, and formed part of an expanded school which had by now several hundred pupils. A building campaign in the 1950s represented the first wave of a gradual expansion and enlargement of the school, commencing in 1951 with a five-building concrete block, and more significantly, between 1955 and 1957, the construction of the three storey teaching block which is conjoined with the modern-day Colin Sanders building. In the late 1950s, the school weathered another potential storm in the form of a proposed road to ease traffic flow, which would have straddled both the school fields and the site of the boarding house. Thankfully, this plan was never set into motion, and in 1957 the school erected new laboratories, on the Plain roundabout end of the site, presently housing both science and Design & Technology facilities. In 1959, a movement began towards the modern-day Big School building which was eventually opened in 1966. The new building was designed in a hexagonal shape, with a stage and orchestra pit at one end and an altar (given by Magdalen College) in a chapel area at the other, as well as an acoustic-panelled ceiling and a cluster of lighting.
With the opening of the new Big School, the old Big School became the school gym. With stage removed, floor replaced, a wall removed to connect the hall with the adjoining classro

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โดยตรงให้โรงเรียนไวยากรณ์





ช่วยโทบี้ โบมอนต์





waynflete ผู้ก่อตั้งวิลเลี่ยม






สถานที่คาวลีย์สถานที่น็อตติงแฮมฟอร์ด

ox4 1dz
อังกฤษพิกัด : 51.74903 ° N 1.24429 ° W





dfe โกศ 123311 โต๊ะ




พนักงาน 160 ( โดยประมาณ )






เรื่องนักเรียน



-

พวก รูปแบบสหศึกษา 6





อายุ 7 – 18





บ้านอาวุโส 6 ; 6 จูเนียร์









สีพิมพ์

ดอกลิลลี่หม้อหลอม 155 , เสื้อสามารถแม้กดาเล็น มุมมองจากสะพาน





waynfletes อดีตนักเรียนเก่า ( OWS )





www.mcsoxford เว็บไซต์ . org


แม้กดาเล็นวิทยาลัยโรงเรียนเป็นอิสระโรงเรียนสำหรับเด็กอายุ 7 ถึง 18 และหญิงในรูปแบบที่หก ตั้งอยู่บนที่ราบในอ๊อกซฟอร์ด , อังกฤษ ก่อตั้งขึ้นเป็นส่วนหนึ่งของแม้กดาเล็นวิทยาลัย , Oxford , โดยวิลเลียม waynflete ใน 1721 .

โรงเรียนดีโรงเรียนมีคู่มืออธิบาย " ผสม สบายสมอง กล้ามเนื้อ และสายศิลปะ แต่เรียกร้องและท้าทายด้วย " เพิ่ม " ไม่ใช่สิ่งที่คุณอาจคาดหวังที่โรงเรียนสาธารณะ ของผู้ชายที่เหมือน หรือ รู้สึกเหมือน " [ 1 ]

โรงเรียนเป็นชื่อโรงเรียนอิสระแห่งปีโดย อาทิตย์ครั้ง ในปี 2004 และ 2008 [ 2 ] , [ 3 ] ชายโรงเรียนแรกเพื่อให้ได้รางวัลนี้สองครั้ง




เนื้อหา [ ซ่อน ] 1
-
2 ประวัติศาสตร์ 2.1 ระหว่างสงครามและให้ช่วยภาวะการย้ายถิ่น คาวลีย์สถานที่

2.2 2.3 สงครามโลกครั้งที่สอง และ " อิฐไม้ "
2.4 ความเป็นอิสระ

3 โรงเรียน
4 เงื่อนไข
5 ชายบ้าน 5.1 5.2 โครงสร้างบ้านบ้านชื่อ


6
7 kingball กีฬา 7.1 7.2 กฎเกมรูปแบบ

8 สังคมและ pastimes 8.1 และ 8.2 CCF CSO สังคม



10 9 โรงเรียนสื่อละครและดนตรี 101 เพลง / ละคร

เพลง

11 10.3 โรงเรียนฉลอง
12 โรงเรียนที่ชื่อ

14 13 เด่นต้นแบบเด่นแก่เด็กๆ


17 16 15 บรรณานุกรมการอ้างอิงการเชื่อมโยงภายนอก


ภาพรวม [ แก้ไข ]

โรงเรียนบริหารโดยอาจารย์ใหญ่ ( ที่รู้จักกันในแม้กดาเล็นตั้งแต่รากฐานของ โรงเรียนเป็นเพียง " เจ้านาย " ) และคณะกรรมการที่แต่งตั้ง อาจารย์มันมีทั้งรุ่นพี่ที่โรงเรียนและโรงเรียน มันมีบ้าน 6 หลังในโรงเรียนอาวุโสแต่ละหัว โดย housemaster ได้รับเลือกจากสมาชิกอาวุโสของคณาจารย์ ที่จำนวนประมาณ 160 นอกจากนี้ยังมีหกแยกบ้านในโรงเรียน

เกือบทั้งหมดของโรงเรียน นักเรียน ไปมหาวิทยาลัย และประมาณหนึ่งในสามของพวกเขา Oxford หรือ Cambridge . [ 4 ]

อาจารย์