Old Phuket Town, is historical town

Old Phuket Town, is historical town forming part of Phuket City. The main street of Old Phuket Town is Thalang Road and other roads are Phang Nga, Krabi, Dibuk, and Yoawarat. Old Phuket Town is noted for Sino-Portuguese buildings on both sides of the street. Many old buildings have been converted into shops, hotels, restaurants and museums
Phuket has a rich history as tin-mining country peopled by Siamese, Chinese, Malays, Indians, Eurasians, and sea gypsies. A unique community in Phuket are the "Baba", with their own way of life, language, dress, and food. The core of this community was formed by early unions between Hokkien tin-miners and Siamese women. This distinctive Baba heritage can be seen in Old Phuket Town.[1]

Since the 16th century, the Europeans have been interested in the tin trade of Phuket. In the 18th century, much of the island's tin mining was carried out by Hokkien Chinese who became the big players in building the old part of the city. In the early 20th century, under Governor Phraya Rassada Nupradit, major European mining companies were invited in, and the major public infrastructure such as roads and canals was built. No one knows exactly when the first building in this style was constructed, but old photographs from the reign of King Rama V (1853–1910) show that it was already well established by then. Two styles of building in particular stand out: the shop-house (Sino-Portuguese style) and the big mansion (Sino-Colonial style).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมืองเก่าภูเก็ต เป็นเมืองประวัติศาสตร์ที่เป็นส่วนหนึ่งของเมืองภูเก็ต ถนนหลักเมืองเดิมเป็นถนน ถลาง และถนนอื่น ๆ ใจพังงา กระบี่ ดีบุก Yoawarat เมืองเก่าภูเก็ตเป็นสังเกตสำหรับอาคารชิโนโปรตุเกสทั้งสองด้านของถนน อาคารเก่าหลายแห่งได้ถูกแปลงเป็นร้านค้า โรงแรม ร้านอาหาร และพิพิธภัณฑ์ ภูเก็ตมีประวัติที่เป็น peopled โดยสยาม จีน เชื้อสายมลายู อินเดีย Eurasians และชาวประเทศทำเหมืองแร่ดีบุก ชุมชนเฉพาะในภูเก็ตมี "บาบา" ด้วยตนเองวิธีชีวิต ภาษา เสื้อผ้า อาหาร และ หลักของชุมชนก่อตั้งขึ้น โดยสหภาพแรงงานช่วงระหว่างผู้ปฏิบัติกับภาษาถิ่นและหญิงสยาม สามารถมองเห็นมรดกภาพโดดเด่นในเมืองเก่าภูเก็ต [1]ตั้งแต่ศตวรรษ 16 ชาวยุโรปได้รับความสนใจในการค้าดีบุกที่ภูเก็ต ในศตวรรษที่ 18 มากของเหมืองแร่ดีบุกของเกาะถูกดำเนินการ โดยจีนฮกเกี้ยนที่กลายเป็นเครื่องเล่นขนาดใหญ่ในอาคารชานเมือง ในช่วงต้นศตวรรษที่ 20 ภายใต้ข้าหลวงพระยารัษฎา Nupradit บริษัทเหมืองรายใหญ่ยุโรปได้รับเชิญใน และสร้างสาธารณูปโภคที่สำคัญเช่นถนนและคลอง ไม่มีใครรู้ว่าเมื่อแรกสร้างในลักษณะนี้ได้สร้าง แต่เก่าถ่ายจากรัชกาลรัชกาล (1853 – 1910) แสดงว่า แล้วก่อแล้ว ลักษณะที่สองของอาคารโดยเฉพาะโดดเด่น: ร้านบ้าน (ชิโนโปรตุเกส) และคฤหาสน์ใหญ่ (สไตล์โคโลเนียลชิโน)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมืองเก่าภูเก็ตเป็นเมืองประวัติศาสตร์ไว้เป็นส่วนหนึ่งของเมืองภูเก็ต ถนนสายหลักของเมืองเก่าภูเก็ตถนนถลางและถนนอื่น ๆ ที่พังงากระบี่ดีบุกและ Yoawarat เมืองเก่าภูเก็ตตั้งข้อสังเกตสำหรับอาคารชิโนโปรตุเกสทั้งสองด้านของถนน อาคารเก่าแก่จำนวนมากได้ถูกดัดแปลงเป็นร้านค้า, โรงแรม,
ร้านอาหารและพิพิธภัณฑ์ภูเก็ตมีประวัติศาสตร์อันยาวนานเป็นประเทศดีบุกการทำเหมืองแร่โดยประชาชนไทย, จีน, มาเลเซีย, อินเดียยูเรเชียและชาวเล ชุมชนที่ไม่ซ้ำกันในจังหวัดภูเก็ตคือ "บาบา" กับวิธีการของตนเองในชีวิตของภาษาการแต่งกายและอาหาร หลักของชุมชนแห่งนี้ถูกสร้างขึ้นโดยสหภาพต้นระหว่างคนงานเหมืองดีบุกฮกเกี้ยนและผู้หญิงสยาม นี้มรดกบาบาที่โดดเด่นสามารถเห็นได้ในเมืองเก่าภูเก็ต. [1] ตั้งแต่ศตวรรษที่ 16 ชาวยุโรปได้รับความสนใจในการค้าดีบุกภูเก็ต ในศตวรรษที่ 18 มากของการทำเหมืองดีบุกของเกาะได้ดำเนินการโดยชาวจีนฮกเกี้ยนที่กลายเป็นผู้เล่นที่ยิ่งใหญ่ในการสร้างส่วนที่เก่าแก่ของเมือง ในช่วงต้นศตวรรษที่ 20 ภายใต้ผู้ว่าราชการพระยารัษฎา Nupradit บริษัท เหมืองแร่ที่สำคัญของยุโรปได้รับเชิญในและโครงสร้างพื้นฐานที่สำคัญเช่นถนนและคลองที่ถูกสร้างขึ้น ไม่มีใครรู้ว่าเมื่ออาคารครั้งแรกในรูปแบบนี้ถูกสร้างขึ้น แต่ภาพเก่าจากสมัยพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว (1853-1910) แสดงให้เห็นว่ามันถูกแล้วดีขึ้นแล้ว สองรูปแบบของการสร้างโดยเฉพาะอย่างยิ่งโดดเด่น: ร้านบ้าน (สไตล์ชิโนโปรตุกีส) และคฤหาสน์ขนาดใหญ่ (สไตล์ชิโนโคโลเนียล)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมืองเก่าภูเก็ต เป็นเมืองประวัติศาสตร์เป็นส่วนหนึ่งของเมืองภูเก็ต ถนนสายหลักของเมืองเก่าภูเก็ต ถนนถลาง ถนนอื่น ๆ พังงา กระบี่ dibuk และเยาวราช . เมืองเก่าภูเก็ต ชิโนโปรตุเกส สามารถสังเกตอาคารทั้งสองด้านของถนน อาคารเก่าหลายคนถูกแปลงเป็นร้านค้า โรงแรม ร้านอาหาร และพิพิธภัณฑ์
ภูเก็ตมีประวัติรวยเป็นเหมืองดีบุก ประเทศ ประเทศที่เต็มไปด้วย โดยสยาม จีน มาเลเซีย อินเดีย eurasians และยิปซีทะเล ชุมชนเฉพาะใน จ. ภูเก็ต มี " บาบา " กับหนทางชีวิตของตัวเอง ภาษา เครื่องแต่งกาย และอาหาร หลักของชุมชนแห่งนี้ได้ถูกก่อตั้งขึ้นโดยสหภาพแรกระหว่างฮกเกี้ยนและคนงานเหมืองดีบุกสยามผู้หญิง มรดกภาพนี้โดดเด่นที่สามารถเห็นได้ในเมืองเก่าภูเก็ต [ 1 ]

ตั้งแต่ศตวรรษที่ 16 ยุโรปมีความสนใจในการค้าดีบุกในภูเก็ต ในศตวรรษที่ 18 , มากของการทำเหมืองแร่ดีบุกของเกาะถูกนำออกโดยจีนฮกเกี้ยน ที่กลายเป็นผู้เล่นขนาดใหญ่ในอาคารส่วนเก่าแก่ของเมือง ในต้นศตวรรษที่ 20 ภายใต้ผู้ว่า พระยารัษฎา nupradit บริษัทเหมืองแร่รายใหญ่ในยุโรปได้รับเชิญในและสาขาสาธารณสุข โครงสร้างพื้นฐาน เช่น ถนนและคลองถูกสร้างขึ้น ไม่มีใครรู้ว่าเมื่ออาคารถูกสร้างขึ้นครั้งแรกในรูปแบบนี้ แต่เก่าถ่ายตั้งแต่สมัยรัชกาลที่ 5 ( 1853 – 1910 ) แสดงให้เห็นว่า มันได้ก่อตั้งขึ้นแล้ว สองรูปแบบของอาคารโดยเฉพาะอย่างยิ่งยืนออก : ร้านบ้านสไตล์ชิโนโปรตุเกส ) และคฤหาสน์หลังใหญ่ ( SINO
สไตล์โคโลเนียล )