NewsPrivate PolicyReaderFacebookTwi

NewsPrivate PolicyReader

FacebookTwitterBloggerDropboxEmail

HomeProjectsFanFicsStaffFAQForum

LMS: Volume 15 Chapter 6

Home/[X / KR] Moonlight Sculptor/LMS: Volume 15 Chapter 6

View Larger Image

LMS: Volume 15 Chapter 6

Slave Date

This chapter was brought to you by AnmesicCat, Fei, Grisia, Lastear, Lei, and ThunderHamster.

As soon as Lee Hyun took off the veil, the customers rushed into the tent bar.

“It’s time to start business, right?”
“The bar is open, yeah?”

They asked the customers who were waiting in line to wait for 10 minutes. Since there was no news after waiting 15 minutes, the customers started to push their way in.

“Whoa!”
“It’s Seo-Seoyoon.”

Seoyoon was a celebrity that no one in Korea University did not know.

“Your order, please.”

The female students in charge of serving were running around in dresses.

“Customer, please order!”
“Are you not going to order?”

Even after being pressed to order food, the customers were only captivated by Seoyoon and were just staring.

The visual shock from the stunning beauty!

When the female students brought the menus to them and urged them to order, they were once again surprised by what they saw.

“Live Sea Eel, Wild Sea Bass, Steamed Crab, Roasted Eel, Seafood Black Bean Noodles… Is this a real menu? It says spicy stew will be added when Sea Bass is ordered…”

“Yes. Today’s menu is primarily centered on seafood. The main menu changes daily throughout the festival. However, items like fruit appetizers, Korean omelette rolls, and vegetable pancakes can be ordered at any time.”

[T/N: Korean omelette roll is basically the Korean equivalent of tamagoyaki, the Japanese rolled omelette.]

“For now, please give us 3 servings of Live Sea Eel.”
“3 servings of Live Sea Eel here!”

A burner and grill were quickly set on the customer’s table. Then, the live sea eels were cooked along with seasoning. Every time the eels squirmed, they mixed with the seasoning. Once they were cooked, the nutritious and perfect sea eels were eaten piece by piece.

If they were going to do a bar, Lee Hyun wanted to make profit and bring out the quality of the food.

“Even though it’s a festival bar, it can’t be done half-heartedly!”

It was food customers would pay money to eat.

It couldn’t be made artlessly. It was a job that could only be done if he took responsibility for ensuring taste and nutrition.

Since no one but Lee Hyun could carve the sushi off the sea bass, he was the busiest one.

He was slicing things on the cutting board so artistically!

The sea bass that had its meat deboned flickered its eyes, still alive. It was skillfully cut so as to avoid damaging the nerves.

Today, the wild sea bass, snow crabs, and sea eels were delivered from market merchants with whom he was normally acquainted with. The freshness of the ingredients was guaranteed, and he could obtain reliable wares at a bargain price.

“You were really a college student?”

“Anyway, advertise us to the students. I mean, tell them to buy products from the market.”

Thanks to their generosity, he could use quality ingredients. But since it was a school bar, the prices couldn’t be expensive.

In Royal Road, everyone could make money by hunting, so it didn’t matter much even if you ripped people off. However, asking students to pay expensive prices was a problem of conscience.

In the end, he reduced the servings moderately and adjusted the prices so they weren’t too high.

Nevertheless, the customers were satisfied.

“Here you go.”
“Please go and take their order at table 9.”

Seoyoon also went around taking orders in her dress.

The force of a Goddess gushed out, even when she was simply walking around!

There were many cases where customers spilled their food while staring blankly. It was a frequent occurrence for them to just stare at Seoyoon for several minutes as they drank their alcohol.

Every time Seoyoon walked by, she left behind a sweet lemon scent.

She only applied a light toner and some lotion for makeup. Nevertheless, she was still overwhelming with just a bare face, but today, she had especially sprayed on some perfume.

Seoyoon held out the menu for the customers.

“…”

She stood still and waited for their order.

She was embarrassed by the gazes of the customers surrounding her, but she endured.

“Please give us a fruit appetizer.”
“…”

Seoyoon lightly nodded and turned around.

Even customers who had a considerable amount of appetizers on their table were scrambling to make a new order. It was attributed to their greed to try to speak to Seoyoon once.

“The customers have been waiting for 30 minutes.”
“Chef, when will the steamed crab be ready?”
“It will be out shortly!”

Only Lee Hyun was being worked to the point of death. Because of the other students whose cooking speeds were so slow, he had to do 2 times, no 3 times the work.

On the first day of the festival, he couldn’t sightsee the fireworks or the student’s songs, and wasn’t even been able leave the bar at all.

On the ne

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

NewsPrivate PolicyReaderFacebookTwitterBloggerDropboxEmailHomeProjectsFanFicsStaffFAQForumLMS: ปริมาตร 15 บทที่ 6หน้าแรก / [X / KR] น้ำพุมูนไลท์ประติมา กร/LMS: ปริมาตร 15 บทที่ 6ดูภาพขนาดใหญ่LMS: ปริมาตร 15 บทที่ 6ทาสวันบทนี้ก็มาถึงคุณ โดย AnmesicCat เฟย Grisia, Lastear, Lei และ ThunderHamsterเป็นลีฮยอนเอาปิดม่าน ลูกค้าวิ่งเข้าไปในบาร์เต็นท์มันเป็นเวลาที่จะเริ่มต้นธุรกิจ ขวา""การ ใช่หรือไม่"พวกเขาถามลูกค้าที่รออยู่ที่เส้นต้องรอ 10 นาที ตั้งแต่มีข่าวหลังจากรอ 15 นาที ลูกค้าเริ่มดันทาง"โอ้โฮ""มันเป็น Seo-Seoyoon"Seoyoon เป็นดาราที่ไม่มีใครในมหาวิทยาลัยเกาหลีไม่รู้"การสั่งซื้อ กรุณา"นักเรียนหญิงในความดูแลให้บริการทำงานรอบในชุด"ลูกค้า กรุณาสั่ง! ""คุณจะไม่สั่งหรือไม่"แม้หลังจากที่ถูกกดเพื่อสั่งซื้ออาหาร ลูกค้าได้เพียงหลงรัก โดย Seoyoon และได้เพียงจ้องมองสะเทือนภาพจากความงามเมื่อนักเรียนหญิงนำเมนูเหล่านั้น และเรียกร้องให้พวกเขาในการสั่งซื้อ พวกเขาถูกประหลาดใจ โดยสิ่งที่พวกเขาเห็นอีกครั้ง"ปลาไหลทะเลสด ปลากะพงป่า นึ่ง ปูคั่วปลา อาหารทะเลก๋วยเตี๋ยวถั่วดำ... นี่คือเมนูจริง มันบอกว่า แกงเผ็ดจะเพิ่มเมื่อสั่งปลากะพง...""ใช่ เมนูวันนี้เป็นหลักเน้นอาหารทะเล การเปลี่ยนแปลงเมนูหลักทุกวันตลอดเทศกาล อย่างไรก็ตาม รายการชอบทานเล่นผลไม้ ม้วนไข่เจียวเกาหลี และสามารถสั่งแพนเค้กผักตลอดเวลา"[T/n:เกาหลีไข่เจียวม้วนคือเกาหลีของ tamagoyaki ญี่ปุ่นรีดไข่]"สำหรับตอนนี้ ขอให้เรา 3 ส่วนปลาทะเลที่อาศัยอยู่""3 ส่วนปลาทะเลที่อาศัยอยู่ที่นี่"เตาและตะแกรงถูกตั้งค่าบนตารางของลูกค้าอย่างรวดเร็ว แล้ว ปลาไหลทะเลสดที่สุกพร้อมเครื่องปรุงรส ทุกครั้งปลาไหล squirmed พวกเขาผสมกับการปรุงรส เมื่อพวกเขาถูกปรุงสุก ปลาไหลทะเลที่มีคุณค่าทางโภชนาการ และเหมาะมากินชิ้นถ้าพวกเขาจะทำบาร์ ลีฮยอนต้องการทำกำไร และคุณภาพของอาหารออกมา"แม้ว่าจะเป็นบาร์เทศกาล มันไม่สามารถทำ half-heartedly"มันเป็นอาหารลูกค้าจะต้องจ่ายเงินกินก็ไม่สามารถจะทำ artlessly มันเป็นงานที่สามารถจะกระทำถ้าเขาเอาความรับผิดชอบการรับประกันรสชาติและโภชนาการตั้งแต่หนึ่งไม่แต่ลีฮยอนสามารถแกะซูชิปิดกะพง พระองค์หนึ่งคึกคักที่สุดเขาถูกหั่นสิ่งบนกระดานตัดดังนั้นศิลปะกะพงที่มีเนื้อความ deboned flickered ตา ยังมีชีวิตอยู่ มันชำนาญตัดเพื่อหลีกเลี่ยงความเสียหายต่อเส้นประสาทวันนี้ ป่าปลากะพง ปูหิมะ และปลาไหลทะเลถูกจัดส่งจากร้านค้าตลาดที่ซึ่งเขาถูกปกติคุ้นเคยกับ ถูกรับประกันความสดของวัตถุดิบ และเขาสามารถรับตำง ๆ ที่เชื่อถือได้ในราคาต่อรอง"คุณเป็นนักเรียนวิทยาลัย""อย่างไรก็ตาม โฆษณาเราให้กับนักเรียน ผมหมายถึง บอกให้ซื้อสินค้าจากตลาด"ขอบคุณรูปสุนัข เขาสามารถใช้วัตถุดิบคุณภาพ แต่เนื่องจากมันเป็นบาร์โรงเรียน ราคาไม่แพงถนนรอยัล ทุกคนสามารถทำเงิน โดยการล่าสัตว์ ดังนั้นมันไม่ได้สำคัญมากถ้าคุณฉีกคน แต่ ขอให้นักศึกษาที่จะจ่ายราคาแพงเป็นปัญหาของจิตสำนึกเขาลดลงที่เสิร์ฟในสุด ปานกลาง และปรับราคาเพื่อให้พวกเขาที่ไม่สูงเกินไปอย่างไรก็ตาม ลูกค้ามีความพึงพอใจ"นี่คุณไป""กรุณาไป และใช้ลำดับที่ตาราง 9"Seoyoon ก็รอบการสั่งซื้อในชุดของเธอแรงของเทพธิดาที่ประดัง แม้ว่าเธอเพียงแค่เดินไปรอบ ๆมีหลายกรณีที่ลูกค้าหกอาหารขณะจ้องมอง blankly ที่เกิดขึ้นบ่อยสำหรับพวกเขาจ้องมองเพียง Seoyoon สำหรับหลายนาทีพวกเขาดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ได้ทุกครั้งที่เข้า Seoyoon เธอทิ้งกลิ่นมะนาวหวานเธอใช้เท่าแสงโทนเนอร์และโลชั่นบางสำหรับแต่งหน้า อย่างไรก็ตาม เธอยังคงครอบงำ ด้วยใบหน้าเปลือย แต่วันนี้ เธอได้พ่นโดยเฉพาะอย่างยิ่งในน้ำหอมบางSeoyoon จัดเมนูสำหรับลูกค้า“…”เธอยืนนิ่ง และรอสั่งของพวกเขาเธอก็อาย gazes ของลูกค้ารอบเธอ แต่เธอทน"ขอให้เราเป็นจานผลไม้"“…”Seoyoon เลยต้องเบา ๆ และหันไปรอบ ๆแม้แต่ลูกค้าที่มีจำนวนมากของทานเล่นบนโต๊ะของพวกเขา ถูก scrambling เพื่อให้ใบสั่งใหม่ มันถูกประกอบกับความโลภของพวกเขาพยายามที่จะพูดคุยกับ Seoyoon ครั้ง"ลูกค้าได้รับรอ 30 นาที""เชฟ เมื่อปูนึ่งจะพร้อม? ""มันจะออกในไม่ช้า"คือกำลังทำเฉพาะลีฮยอนที่จุดตาย เนื่องจากการที่นักเรียนคนอื่น ๆ ที่มีความเร็วในการทำอาหารได้ช้าดังนั้น เขา 2 ครั้ง 3 ครั้งไม่ทำงานวันแรกของเทศกาล เขาไม่สามารถบอกเล่าพลุหรือเพลงของนักเรียน และยังไม่ได้รับสามารถลาบาร์ทั้งหมดใน ne