Implications for Emotion Regulation

Implications for Emotion Regulation: The Undoing Hypothesis

The broaden-and-build theory has implications for the strategies that people use to regulate their experiences of negative emotions. If negative emotions narrow the momentary thought-action repertoire, and positive emotions broaden this same repertoire, then positive emotions ought to function as efficient antidotes for the lingering effects of negative emotions. In other words, positive emotions should “undo” the lingering aftereffects of negative emotions; this is the undoing hypothesis (Fredrickson & Levenson, 1998; Fredrickson, Mancuso, Branigan, & Tugade, 2000). The basic observation that positive and negative emotions (or key components of them) are somehow incompatible-or cannot fully and simultaneously coexist-is not new. This has been demonstrated in earlier work on anxiety disorders (e.g., systematic desensitization; Wolpe, 1958); motivation (e.g., opponent-process theory; Solomon & Corbit, 1974); and aggression (e.g., principle of incompatible responses; Baron, 1976). Even so, the mechanism ultimately responsible for this incompatibility has not been adequately identified. Broadening may turn out to be the mechanism. By broadening a person’s momentary thought-action repertoire, a positive emotion may loosen the hold that a negative emotion has gained on that person’s mind and body by dissipating or undoing preparation for specific action. In other words, negative and positive emotions may be fundamentally incompatible because a person’s momentary thought-action repertoire cannot be simultaneously narrow and broad. One marker of the narrowed thought-action repertoire called forth by negative emotions is heightened cardiovascular activity. Invoking positive emotions following negative emotions, then, should speed recovery from this cardiovascular reactivity, returning the body to more midrange levels of activation. By accelerating cardiovascular recovery, positive emotions create the bodily context suitable for pursuing the wider array of thoughts and action called forth.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลกระทบสำหรับควบคุมอารมณ์: สมมติฐานการยกเลิกทฤษฎี broaden และสร้างผลกระทบสำหรับกลยุทธ์ที่ท่านใช้ในการควบคุมประสบการณ์ของอารมณ์เชิงลบ ได้ ถ้าอารมณ์เชิงลบจำกัดละครความคิดการกระทำที่ชั่วขณะ และอารมณ์บวกขยายละครเดียวกันนี้ แล้วอารมณ์เชิงบวกควรจะเป็นยาแก้พิษที่มีประสิทธิภาพสำหรับ lingering ผลของอารมณ์เชิงลบ ในคำอื่น ๆ อารมณ์เชิงบวกควร "เลิกทำ" aftereffects lingering ของอารมณ์เชิงลบ นี่คือการยกเลิกสมมติฐาน (Fredrickson และ Levenson, 1998 Fredrickson, Mancuso, Branigan, & Tugade, 2000) การสังเกตเบื้องต้นว่า อารมณ์บวก และลบ (หรือส่วนประกอบที่สำคัญของพวกเขา) จะอย่างใดเข้ากันไม่ได้- หรือไม่เต็มที่พร้อมกัน และอยู่ร่วมกัน-ไม่ใหม่ นี้ได้ถูกแสดงให้เห็นในงานก่อนหน้านี้โรควิตกกังวล (เช่น เป็นระบบ desensitization Wolpe, 1958); แรงจูงใจ (เช่น ทฤษฎีกระบวนการต่อสู้ โซโลมอนและ Corbit, 1974); และการรุกราน (เช่น หลักการของการตอบสนองเข้ากันไม่ได้ บารอน 1976) ดังนั้นแม้ กลไกการรับผิดชอบสำหรับความไม่ลงรอยกันนี้ไม่เพียงพอพบ ขยายอาจเปิดออกจะเป็นกลไก โดยขยายละครความคิดการกระทำของคนชั่วขณะ อารมณ์เป็นบวกอาจคลายระงับที่อารมณ์เชิงลบที่ได้รับในร่างกายและจิตใจของบุคคล โดยการลด หรือยกเลิกการเตรียมสำหรับดำเนินการเฉพาะ ในคำอื่น ๆ อารมณ์บวก และลบอาจไม่ลึกซึ้งเนื่องจากละครความคิดการกระทำของคนชั่วขณะไม่แคบ และกว้างพร้อมกัน เครื่องหมายหนึ่งของละครการกระทำคิดขอบที่เรียกอารมณ์เชิงลบมาเป็นทำกิจกรรมหัวใจและหลอดเลือด เรียกอารมณ์ด้านบวกต่ออารมณ์เชิงลบ จากนั้น ควรเร็วการกู้คืนจากการเกิดปฏิกิริยานี้หลอดเลือดหัวใจ ค่าตัวระดับเสียงกลางเพิ่มเติมของการเปิดใช้งาน เร่งกู้หัวใจ อารมณ์เชิงบวกสร้างบริบททางร่างกายเหมาะสำหรับใฝ่หาอาร์เรย์ที่กว้างขึ้นของความคิดและการกระทำที่เรียกว่ามา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลกระทบของการควบคุมอารมณ์การยกเลิกสมมติฐาน

ขยายและสร้างทฤษฎีมีผลกระทบต่อกลยุทธ์ที่ผู้คนใช้ในการควบคุมประสบการณ์ของพวกเขาอารมณ์เชิงลบ ถ้าอารมณ์เชิงลบหรือเพลงความคิดการกระทำชั่วขณะและอารมณ์ในเชิงบวกขยายละครเดียวกันนี้แล้วอารมณ์บวกควรจะทำงานเป็นยาแก้พิษที่มีประสิทธิภาพสำหรับผลกระทบที่อืดอาดของอารมณ์เชิงลบ ในคำอื่น ๆ อารมณ์บวกควร "ยกเลิก" การตกค้างเอ้อระเหยอารมณ์เชิงลบ; สมมติฐานนี้เป็นหายนะนี้ (Fredrickson และ Levenson 1998; Fredrickson, แมนคูโซ Branigan และ Tugade, 2000) การสังเกตพื้นฐานที่อารมณ์เชิงบวกและลบ (หรือส่วนประกอบที่สำคัญของพวกเขา) เป็นอย่างใดที่ไม่เข้ากันหรือพร้อมกันอย่างเต็มที่และไม่สามารถอยู่ร่วมกัน-ไม่ใช่เรื่องใหม่ นี้ได้รับการพิสูจน์ในการทำงานก่อนหน้านี้เมื่อความผิดปกติของความวิตกกังวล (เช่น desensitization ระบบ; Wolpe, 1958); แรงจูงใจ (เช่นทฤษฎีของฝ่ายตรงข้ามกระบวนการ; โซโลมอนและ Corbit, 1974); และการรุกราน (เช่นหลักการของการตอบสนองที่ไม่เข้ากัน; บารอน, 1976) ดังนั้นแม้กลไกความรับผิดชอบต่อความไม่ลงรอยกันนี้ยังไม่ได้รับการระบุอย่างเพียงพอ ขยายจะเปิดออกเพื่อเป็นกลไก โดยการขยายชั่วขณะบุคลิกความคิดการกระทำของบุคคลที่อารมณ์ความรู้สึกในเชิงบวกอาจคลายถือที่อารมณ์ความรู้สึกเชิงลบที่ได้รับอยู่ในใจของบุคคลนั้นและร่างกายโดยการสลายหรือการเตรียมความพร้อมสำหรับการดำเนินการยกเลิกเฉพาะ ในคำอื่น ๆ อารมณ์เชิงลบและบวกอาจจะเข้ากันไม่ได้เพราะพื้นฐานของคนชั่วขณะบุคลิกความคิดการกระทำที่ไม่สามารถจะไปพร้อม ๆ กันแคบและกว้าง เครื่องหมายหนึ่งของละครแคบความคิดการกระทำที่เรียกว่าออกมาจากอารมณ์เชิงลบเป็นทำเป็นกิจกรรมหัวใจ อัญเชิญอารมณ์เชิงบวกต่อไปนี้อารมณ์เชิงลบแล้วควรเร่งการกู้คืนจากการเกิดปฏิกิริยาหัวใจและหลอดเลือดนี้กลับมาในร่างกายให้อยู่ในระดับระดับกลางมากขึ้นของการเปิดใช้งาน ด้วยการเร่งกู้คืนหัวใจและหลอดเลือดอารมณ์เชิงบวกสร้างบริบทของร่างกายที่เหมาะสมสำหรับการใฝ่หา array กว้างของความคิดและการกระทำที่เรียกว่าออกมา