Primer sequences employed in qPCR.

Primer sequences employed in qPCR. F: forward primer, R: reverse primer.

Shoot and root dry weight (DW), leaf relative water content (LRWC) and leaf area of S. lycopersicon and S. pennellii plants exposed to 0 or 100 mM NaCl for 7 days. Values are
the means of 6 replicates
±
S.E. Different letters show significant differences between means in the same row at p
≤
0.05
(Table 2). Solanum lycopersicon showed a reductionin shoot and root biomass (ca. 35% and 22%, respectively) undersalt treatment, while in S. pennellii, the shoot biomass showedless reduction (ca. 21%) and no significant change in root biomass(Table 2). A similar trend was observed for leaf area, where salttreatment reduced the leaf area of both species, with a morepronounced decrease (ca. 39%) in S. lycopersicon (Table 2). The phys-iological responses varied depending on the salt tolerance of thetwo species. In S. lycopersicon, relative water content showed adecrease of 25% after one week of salt stress, whereas the salt-stressed S. pennellii was able to maintain a leaf relative watercontent comparable to control plants

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ใน qPCR ลำดับการรองพื้น F:ส่งต่อรองพื้น รองพื้นกลับ R:ยิง และน้ำหนักแห้งของราก (DW), ปริมาณสัมพันธ์น้ำใบ (LRWC) และพื้นที่ใบของ S. lycopersicon S. pennellii สัมผัส 0 หรือ 100 มม. NaCl 7 วัน มีค่าวิธีการเหมือนกับ 6±ซิปแตกต่างกันจดหมายแสดงความแตกต่างที่สำคัญระหว่างในแถวเดียวกันที่ p≤0.05(ตารางที่ 2) แสดงให้เห็นว่า Solanum lycopersicon reductionin ยิงและรากชีวมวล (ca. 35% และ 22% ตามลำดับ) undersalt รักษา ใน S. pennellii การยิงลด showedless ชีวมวล (ca 21%) และไม่มีการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญในชีวมวลราก (ตาราง 2) มีแนวโน้มคล้ายกันพบว่า พื้นที่ใบ ที่ salttreatment ลดพื้นที่ใบของทั้งสองชนิด กับ morepronounced ลดลง (ca 39%) lycopersicon S. (ตาราง 2) ตอบ iological มีอยู่จริงที่แตกต่างกันขึ้นอยู่กับความอดทนเกลือของสองสปีชีส์ ใน S. lycopersicon ปริมาณน้ำญาติพบ adecrease 25% หลังจากหนึ่งสัปดาห์ของความเครียดเกลือ ในขณะที่ pennellii S. เครียดเกลือก็สามารถที่จะรักษา watercontent เป็นญาติใบเทียบได้กับโรงงานควบคุม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ลำดับไพรเมอร์ที่ใช้ในการ qPCR F: ไปข้างหน้าไพรเมอร์ R:. ย้อนกลับไพรเมอร์

และรากน้ำหนักแห้ง (DW) เนื้อหาใบญาติน้ำ (LRWC) และพื้นที่ใบของเอสเอส Lycopersicon และพืช pennellii สัมผัสกับ 0 หรือ 100 มิลลิเมตรโซเดียมคลอไรด์เป็นเวลา 7 วัน ค่านิยมมี
วิธีการของ 6 ซ้ำ
±
SE ตัวอักษรที่แตกต่างกันแสดงความแตกต่างที่สำคัญระหว่างวิธีการในแถวเดียวกันที่ P
≤
0.05
(ตารางที่ 2) มะเขือ Lycopersicon แสดงให้เห็นว่าสามารถลดการถ่ายและชีวมวลราก (แคลิฟอร์เนียได้ 35% และ 22% ตามลำดับ) undersalt การรักษาในขณะที่เอส pennellii การลดยิงชีวมวล showedless (แคลิฟอร์เนียได้ 21%) และไม่มีการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญในชีวมวลราก (ตารางที่ 2 ) แนวโน้มที่คล้ายกันเป็นที่สังเกตสำหรับพื้นที่ใบที่ salttreatment ลดพื้นที่ใบของทั้งสองสายพันธุ์ที่มีการลดลง morepronounced (แคลิฟอร์เนียได้ 39%) ในเอส Lycopersicon (ตารางที่ 2) การตอบสนองสรวง-iological ผันแปรไปขึ้นอยู่กับการทนเค็มของสายพันธุ์ thetwo ในเอส Lycopersicon ปริมาณน้ำญาติแสดงให้เห็น adecrease 25% หลังจากหนึ่งสัปดาห์ของความเครียดเกลือขณะที่เกลือเน้นเอส pennellii ก็สามารถที่จะรักษาใบ watercontent ญาติเปรียบได้กับการควบคุมพืช