Buck did not read the newspapers, o

Buck did not read the newspapers, or he would have known that trouble was brewing, not alone for himself, but for every tidewater dog, strong of muscle and with warm, long hair, from Puget Sound to San Diego. Because men, groping in the Arctic darkness, had found a yellow metal, and because steamship and transportation companies were booming the find, thousands of men were rushing into the Northland. These men wanted dogs, and the dogs they wanted were heavy dogs, with strong muscles by which to toil, and furry coats to protect them from the frost.

Buck lived at a big house in the sun-kissed Santa Clara Valley. Judge Miller's place, it was called. It stood back from the road, half-hidden among the trees, through which glimpses could be caught of the wide cool veranda that ran around its four sides. The house was approached by graveled driveways which wound about through wide-spreading lawns and under the interlacing boughs of tall poplars. At the rear things were on even a more spacious scale than at the front. There were great stables, where a dozen grooms and boys held forth, rows of vine-clad servants' cottages, an endless and orderly array of outhouses, long grape arbors, green pastures, orchards, and berry patches. Then there was the pumping plant for the artesian well, and the big cement tank where Judge Miler's boys took their morning plunge and kept cool in the hot afternoon.

And over this great demesne Buck ruled. Here he was born, and here he had lived the four years of his life. It was true, there were other dogs. There could not but be other dogs on so vast a place, but they did not count. They came and went, resided in the populous kennels, or lived obscurely in the recesses of the house after the fashion of Toots, the Japanese pug, or Ysabel, the Mexican hairless, strange creatures that rarely put nose out of doors or set foot to ground. On the other hand, there were the fox terriers, a score of them at least, who yelped fearful promises at Toots and Ysabel looking out of the windows at them and protected by a legion of housemaids armed with brooms and mops.

But Buck was neither house dog nor kennel dog. The whole realm was his. He plunged into the swimming tank or went hunting with the Judge's sons; he escorted Mollie and Alice, the Judge's daughters, on long twilight or early morning rambles; on wintry nights he lay at the Judge's feet before the roaring library fire; he carried the Judge's grandsons on his back, or rolled them in the grass, and guarded their footsteps through wild adventures down to the fountain in the stable yard, and even beyond, where the paddocks were, and the berry patches. Among the terriers he stalked imperiously, and Toots and Ysabel he utterly ignored, for he was king--king over all creeping, crawling, flying things of Judge Miller's place, humans included.

His father, Elmo, a huge St. Bernard, had been the Judge's inseparable companion, and Buck bid fair to follow in the way of his father. He was not so large--he weighed only one hundred and forty pounds--for his mother, She, had been a Scotch shepherd dog. Nevertheless, one hundred and forty pounds, to which was added the dignity that comes of good living and universal respect, enabled him to carry himself in right royal fashion. During the four years since his puppyhood he had lived the life of a sated aristocrat; he had a fine pride in himself, was even a trifle egotistical, as country gentlemen sometimes become because of their insular situation. But he had saved himself by not becoming a mere pampered house dog. Hunting and kindred outdoor delights had kept down the fat and hardened his muscles; and to him, as to the cold-tubbing races, the love of water had been a tonic and a health preserver.

And this was the manner of dog Buck was in the fall of 1897, when the Klondike strike dragged men from all the world into the frozen North. But Buck did not read the newspapers, and he did not know that Manuel, one of the gardener's helpers, was an undesirable acquaintance. Manuel had one besetting sin. He loved to play Chinese lottery. Also, in his gambling, he had one besetting weakness--faith in a system; and this made his damnation certain. For to play a system requires money, while the wages of a gardener's helper do not lap over the needs of a wife and numerous progeny.

The Judge was at a meeting of the Raisin Growers' Association, and the boys were busy organizing an athletic club, on the memorable night of Manuel's treachery. No one saw him and Buck go off through the orchard on what Buck imagined was merely a stroll. And with the exception of a solitary man, no one saw them arrive at the little flag station known as College Park. This man talked with Manuel, and money chinked between them.

"You might wrap up the goods before you deliver them," the stranger said gruffly, and Manuel doubled a piece of stout rope around Buck's neck under the collar.

"Twist it, and you'll choke him plenty," said Manuel, and the stranger grunted a ready affirmative.

Buck had accepted the rope with quiet dignity. To be sure, it was an unwonted performance but he had learned to trust in men he knew, and to give them credit for a wisdom that outreached his own. But when the ends of the rope were placed in the stranger's hands, he growled menacingly. He had merely intimated his displeasure, in his pride believing that to intimate was to command. But to his surprise the rope tightened around his neck, shutting off his breath. In a quick rage he sprang at the man, who met him halfway, grappled him close by the throat, and with a deft twist threw him over on his back. Then the rope tightened mercilessly, while Buck struggled in a fury, his tongue lolling out of his mouth and his great chest panting futilely. Never in all his life had he been so vilely treated, and never in all his life had he been so angry. But his strength ebbed, his eyes glazed, and he knew nothing when the train was flagged and the two men threw him into the baggage car.

The next he knew, he was dimly aware that his tongue was hurting and that he was being jolted along in some kind of a conveyance. The hoarse shriek of a locomotive whistling a crossing told him where he was. He had traveled too often with the Judge not to know the sensation of riding in a baggage car. He opened his eyes, and into them came the unbridled anger of a kidnaped king. The man sprang for his throat, but Buck was too quick for him. His jaws closed on the hand, nor did they relax till his senses were choked out of him once more.

"Yep, has fits," the man said, hiding his mangled hand from the baggage man, who had been attracted by the sounds of struggle. "I'm taking him up for the boss to 'Frisco. A crack dog doctor there thinks that he can cure him."

Concerning that night's ride, the man spoke most eloquently for himself, in a little shed back of a saloon on the San Francisco water front.

"All I get is fifty for it," he grumbled, "and I wouldn't do it over for a thousand, cold cash."

His hand was wrapped in a bloody handkerchief, and the right trouser leg was ripped from knee to ankle.

"How much did the other mug get?" the saloon-keeper demanded.

"A hundred," was the reply. "Wouldn't take a sou less, so help me."

"That makes a hundred and fifty," the saloon-keeper calculated, "and he's worth it, or I'm a squarehead."

The kidnaper undid the bloody wrappings and looked at his lacerated hand. "If I don't get hydrophobia--"

"It'll be because you was born to hang," laughed the saloon-keeper. "Here, lend me a hand before you pull your freight," he added.

Dazed, suffering intolerable pain from throat and tongue, with the life half throttled out of him, Buck attempted to face his tormentors. But he was thrown down and choked repeatedly, till they succeeded in filing the heavy brass collar from off his neck. Then the rope was removed, and he was flung into a cage-like crate.

There he lay for the remainder of the weary night, nursing his wrath and wounded pride. He could not understand what it all meant. What did they want with him, these strange men? Why were they keeping him pent up in this narrow crate? He did not know why, but he felt oppressed by the vague sense of impending calamity. Several times during the night he sprang to his feet when the shed door rattled open, expecting to see the Judge, or the boys at least. But each time it was the bulging face of the saloon-keeper that peered in at him by the sickly light of a tallow candle. And each time the joyful bark that trembled in Buck's throat was twisted into a savage growl.

But the saloon-keeper let him alone, and in the morning four men entered and picked up the crate. More tormentors, Buck decided, for they were evil-looking creatures, ragged and unkempt; and he stormed and raged at them through the bars. They only laughed and poked sticks at him, which he promptly assailed with his teeth till he realized that was what they wanted. Whereupon he lay down sullenly and allowed the crate to be lifted into a wagon. Then he, and the crate in which he was imprisoned, began a passage through many hands. Clerks in the express office took charge of him; he was carted about in another wagon; a truck carried him, with an assortment of boxes and parcels, upon a ferry steamer; he was trucked off the steamer into a great railway depot, and finally he was deposited in an express car.

For two days and nights this express car was dragged along at the tail of shrieking locomotives; and for two days and nights Buck neither ate nor drank. In his anger he had met the first advances of the express messengers with growls, and they had retaliated by teasing him. When he flung himself against the bars, quivering and frothing, they laughed at him and taunted him. They growled and barked like detestable dogs, mewed, and flapped their arms and crowed. It was all very silly, he knew; but therefore the more outrage to his dignity, and his anger waxed

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บัค ได้อ่านหนังสือพิมพ์ หรือเขาจะได้ทราบว่า ปัญหาศึกษา ไม่ได้คนเดียวตน แต่ สำหรับ tidewater หน แข็งแรง ของกล้ามเนื้อ และอุ่น ยาว ผม จาก Puget เสียงไปซานดิเอโก ผู้ชาย การคล้าหาในที่มืดขั้วโลกเหนือ ได้พบโลหะสีเหลือง และเนื่อง จากบริษัท steamship และขนส่งได้เฟื่องฟูค้นหา พันคนก็รีบไปนอร์ทแลนด์ คนเหล่านี้ต้องการสุนัข และสุนัขที่พวกเขาต้องถูกหนักสุนัข กล้ามเนื้อแข็งแรงซึ่งอยู้ และเสื้อขนยาวจะปกป้องพวกเขาจากน้ำแข็ง

บัคอาศัยอยู่ที่บ้านใหญ่ในหุบเขาซานตาคลาราชาย สถานที่ผู้พิพากษามิลเลอร์ จะมีเรียก มันยืนจากถนน ซ่อนครึ่งระหว่างต้นไม้ ซึ่งสามารถจับด้านกว้างเย็นที่วิ่งรอบสี่ด้านซึ่ง บ้านถูกทาบทาม โดย driveways graveled ที่แผลเกี่ยวกับ ผ่านแพร่กระจายทั่วทั้งสนามหญ้า และ boughs interlacing ของ poplars สูง ต่าง ๆ หลังได้ในได้กว้างขวางมากขึ้นกว่าด้านหน้า มีดีอสังหาริม โหลบางกลุ่มและชายจัดมา แถวของเถาวัลย์ห่มข้าราชการของคอทเทจ ซอฟต์แวร์เป็นแถวเป็นระเบียบ และสิ้นสุด ของนอก arbors องุ่นยาว pastures สีเขียว สวนผลไม้ เบอร์รี่ แล้วมีโรงสูบน้ำสำหรับบ่อบาดาล ถังปูนซีเมนต์ขนาดใหญ่ที่ชายผู้พิพากษา Miler เอาของน้ำตอนเช้า และเก็บไว้ในร้อนบ่ายเย็น

และ demesne นี้ดีบัคปกครอง ที่นี่เขาเกิด และที่นี่เขามีอยู่สี่ปีของชีวิต มันคือความจริง มีสุนัขอื่น ๆ มีไม่มีสุนัขอื่น ๆ บนใหญ่มาก แต่พวกเขาไม่ได้นับไม่ได้ พวกเขามา และไป อยู่ใน kennels มีประชากร หรืออาศัย obscurely ใน recesses ของบ้านหลังจากแฟชั่นของ Toots ยังมีญี่ปุ่น หรือสิตา อิซาเบล hairless เม็กซิโก สัตว์ประหลาดที่ไม่ค่อยใส่จมูกออกมาจากประตู หรือตั้งเท้ากับพื้น บนมืออื่น ๆ มีจิ้งจอก terriers คะแนนของพวกเขาน้อย ที่ yelped สัญญากลัว Toots และสิตาอิซาเบลมองออกจากหน้าต่างที่พวกเขา และป้องกันจากพยุหะของอาวุธที่ มี brooms และ mops housemaids

แต่บัคไม่ใช่สุนัขบ้านหรือสุนัข kennel ขอบเขตทั้งหมดเป็นของเขา เขาลดลงในถังสระว่ายน้ำ หรือไปล่าสัตว์กับผู้พิพากษาบุตร เขาคุ้มกันเรือสัญชาติมอลลี่และอลิซ ลูกสาวของผู้พิพากษา ทไวไลท์ยาวหรือเช้า rambles ในคืนที่พัก wintry เขาวางที่เท้าของผู้พิพากษาก่อนไฟคำรามของไลบรารี เขาทำหลานผู้พิพากษาบนหลังของเขา หรือสะสมไว้ในหญ้า รักษาเท้าของพวกเขาผ่านการผจญภัยป่าลงน้ำพุ ในบ้านมั่นคง และแม้กระทั่ง เกิน ที่ paddocks ที่ถูก และเบอร์รี่ซอฟต์แวร์ ระหว่าง terriers เขาไล่ imperiously และ Toots และสิตาอิซาเบลเขาโคตรละเว้น สำหรับเป็นพระ - กษัตริย์เหนือเชื่อ ตระเวน บินสิ่งที่ผู้พิพากษามิลเลอร์ มนุษย์รวมกัน

บิดา Elmo ใหญ่ที่เซนต์เบอร์นาร์ด ได้สหายต่อผู้พิพากษา และบัคเสนอราคายุติธรรมไปตามทางของพ่อ เขาไม่ใหญ่มาก - เขาน้ำหนักเพียงหนึ่งร้อย และ 40 ปอนด์ - แม่ของเขา เธอ ได้รับสุนัขคนเลี้ยงแกะ Scotch อย่างไรก็ตาม หนึ่งร้อย และ 40 ปอนด์ ที่ถูกเพิ่มศักดิ์ศรีที่มาของความเคารพชีวิตดี และสากล เปิดเขาดำเนินการเองในขวารอยัลแฟชั่น ในช่วงสี่ปีตั้งแต่เขา puppyhood เขามีอยู่ชีวิตที่เปี่ยมอริสโตแครท เขามีความภาคภูมิใจที่ดีในตัวเอง ถูกแม้ทรัยเฟิลที่ egotistical เป็นสุภาพบุรุษประเทศเป็นบางครั้งเนื่องจากสถานการณ์ของพวกเขาอินซูลาร์ แต่เขาบันทึกไว้เอง โดยไม่เป็น เพียงความบ้านสุนัข ล่าสัตว์ และเป็นสุขกลางเก็บลงไขมัน และกล้ามเนื้อของเขา การชุบแข็ง และ เขา เป็นการแข่งขัน tubbing เย็น ความรักของน้ำได้โทนิคและเกศสุขภาพ

และนี่คือลักษณะของสุนัขที่บัคอยู่ในฤดูใบไม้ร่วงของ 1897 เมื่อโจมตีเกม Klondike ลากคนจากโลกทั้งหมดในเหนือน้ำแข็ง แต่บัคไม่ได้อ่านหนังสือพิมพ์ และเขาก็ไม่รู้ว่า มานูเอล หนึ่งในผู้ช่วยของคนสวน คนรู้จักที่ไม่พึงปรารถนา มานูเอลบาปหนึ่งเข้ากลุ้มรุมได้ รักจะเล่นลอตเตอรี่จีน ยัง เขาเบี้ย เขาอ่อนแอเข้ากลุ้มรุมหนึ่ง - ความเชื่อในระบบ และนี้ทำ damnation ของเขาแน่นอน สำหรับการเล่นระบบต้องการเงิน ในขณะที่ค่าจ้างของผู้ช่วยเหลือของคนสวนน้ำขนาดไม่เกินความต้องการของภรรยาและลูกหลานมากมาย

ผู้พิพากษามีการประชุมของสมาคมของเกษตรกรลูกเกด และเด็กผู้ชายที่ไปจัดการสโมสรการกีฬา ในคืนที่น่าจดจำของการทรยศหักหลังของมานูเอล ไม่มีใครเห็นเขาและบัคไปปิดผ่านสวนอะไรบัคจินตนาการได้แค่เดินเล่น และยกเว้นมนุษย์ปัจเจก ไม่มีใครเห็นพวกเขามาถึงที่สถานีธงเล็ก ๆ ที่เรียกว่าคอลเล คนนี้พูดคุยกับมานูเอล เงินและอุดช่องระหว่าง

"คุณอาจตัดค่าสินค้าก่อนส่งออก คนแปลกหน้าว่า gruffly และมานูเอลสองเท่าตัวของ stout เชือกรอบคอของบัคใต้ปลอกคอ

"หมุน และคุณจะหายใจติดขัดเขามากมาย กล่าวว่า มานูเอล และคนแปลกหน้า grunted เรายืนยัน

บัคได้รับเชือกกับศักดิ์ศรีเงียบ มันมีประสิทธิภาพ unwonted แน่ใจ แต่เขาได้เรียนรู้การเชื่อคนเขารู้ และให้ พวกเขาเครดิตสำหรับภูมิปัญญาที่ outreached เขาเอง แต่เมื่อปลายเชือกไว้ในมือของคนแปลกหน้า เขา growled menacingly เขามีเพียง intimated ของเขาไม่พอใจ ในความภาคภูมิใจของเขาเชื่อว่าที่เป็นกันเองมีคำสั่ง แต่จะแปลกใจเขา เชือกรัดกุมกว่านี้รอบคอของเขา ปิดปิดลมหายใจของเขา เดือดด่วน เขา sprang ที่คน พบเขาอยู่ตรงกลาง grappled เขาปิด โดยคอ และกับบิดมือดีโยนเขาไปบนหลังของเขา แล้ว เชือกรัดกุมกว่านี้ปรานี ในขณะที่บัคต่อสู้ในโกรธ ลิ้นของเขาและนอนอาบแดดปากและหน้าอกของเขาดี panting futilely ในชีวิตของเขาไม่ ได้เขารับ vilely ดังนั้นรักษา และไม่เคยในชีวิตของเขา เขาเคยโกรธดังนั้น แต่ความแข็งแรงลด ทำ เคลือบ ตา และเขารู้อะไรเมื่อรถไฟถูกตั้งค่าสถานะ และชายสองคนโยนเขาลงใน car. กระเป๋า

ต่อไปเขารู้ เขามีทราบว่า ลิ้นของเขามีมากมาย และ he ที่มีการทำตามในบางชนิดของการขนส่ง Shriek เครือของจักรวิสท์ลิงข้ามการบอกตำแหน่ง เขาได้เดินทางบ่อย มีผู้พิพากษาไม่ให้รู้ความรู้สึกของการขี่รถสัมภาระ เขาเปิดตาของเขา และเข้าไปมาโกรธ unbridled พระ kidnaped Sprang ผู้ชายสำหรับคอของเขา แต่บัคได้อย่างรวดเร็วเกินไปสำหรับเขา เขาก็หยุดมือ หรือไม่ก็ผ่อนคลายจนความรู้สึกของเขาได้ทำจากเขาอีกครั้ง

"ฮ่ะ มีพอดีกับ ชายคนนั้นกล่าว ซ่อนมือ mangled จากกระเป๋าคน ได้ถูกดึงดูด โดยเสียงของการต่อสู้ "ฉันกำลังถ่ายเขาสำหรับบอส ' โรงแรมฟริสโค สุนัขหมอแตกมีคิดว่า เขาสามารถรักษาเขา"

เกี่ยวกับว่า คืนของขี่ พูดคน eloquently มากที่สุดสำหรับตัวเอง ในน้อยหลั่งน้ำตาหลังเก๋งบน front. น้ำซานฟรานซิสโก

เขา "ทั้งหมดคือห้าสิบเรื่อง grumbled "และฉันจะไม่ทำมันผ่านเงินสดเย็นพัน

มือถูกห่อในผ้าเช็ดหน้าเลือด และขาขวาเพื่อถูกคัดลอกจากหัวเข่าถึงข้อเท้า

"จำนวนได้ mug รับหรือไม่" ผู้รักษารถเก๋งแค่

"ร้อย เป็นการตอบ "จะไม่ใช้โซน้อย ดังนั้น ช่วย"

"ที่ทำให้ร้อย และห้าสิบ คำนวณผู้รักษารถเก๋ง "และเขาจะคุ้ม หรือฉันเป็น squarehead"

Kidnaper ที่ทำ wrappings เลือด และมองดูที่มือของเขา lacerated "ถ้าไม่ได้รับ hydrophobia- "

" จะเป็น เพราะคุณเกิดไปเที่ยว หัวเราะผู้รักษารถเก๋ง "นี่ เกื้อฉันก่อนที่คุณดึงขนของคุณ เขาเพิ่มด้วย

งง ทุกข์นำมารวมอาการปวดคอและลิ้น มีชีวิตที่ควบคุมปริมาณครึ่งหนึ่งจากเขา บัคพยายามหน้า tormentors ของเขา แต่เขาถูกโยนลง และทำซ้ำ ๆ จนกว่าพวกเขาประสบความสำเร็จในการยื่นคอทองเหลืองหนักเสียคอของเขา แล้วถูกเอาเชือก และเขาเป็นส่วนใหญ่เป็นลังเหมือนกรง

มีเขาวางส่วนที่เหลือของคืนเหนื่อย พยาบาลพระอาชญาและความภาคภูมิใจที่ได้รับบาดเจ็บ เขาไม่สามารถเข้าใจทุกความหมาย พวกเขาไม่ต้องอะไรกับเขา คนแปลกเหล่านี้ เหตุพวกเขาทำให้เขาเพนท์ขึ้นในลังนี้แคบ เขาไม่รู้ทำไม แต่เขารู้สึกอ่อนแอ ด้วยความคลุมเครือของความหายนะใกล้ หลายครั้งในตอนกลางคืน เขา sprang ฟุตของเขาเมื่อประตูโรง rattled เปิด คาดหวังว่าจะเห็นผู้พิพากษา เด็กชายน้อย แต่ทุกครั้งที่มันเป็นหน้าปูดของเก๋งผู้รักษาที่ peered ในที่เขา โดย sickly แสงของเทียนไข และทุกครั้งที่เห่ายฟูที่ trembled ในคอของบัคถูกบิดไปป่าเถื่อน growl

แต่เก๋งผู้รักษาให้เขาอยู่คนเดียว และในตอนเช้า 4 คนป้อน และรับบรรจุ เพิ่มเติม tormentors บัคตัดสินใจ สำหรับพวกเขามีความชั่วร้ายดูสัตว์ ลอง และ ไว้ และเขา stormed และ raged พวกเขาผ่านทางแถบต่าง ๆ เขาหัวเราะ และ poked แท่งที่เขา เท่านั้น ซึ่งเขาทันที assailed ฟันเขาจนเขาตระหนักว่า เป็นสิ่งที่พวกเขาต้อง Whereupon เขาวาง sullenly และอนุญาตให้ลังสงสัยเป็นแหล่ง แล้ว เขา และลังที่เขาถูกจำคุกเป็นเวลา เริ่มเส้นทางผ่านมือมาก จ่าใน office ด่วนเอาธรรมเนียมของเขา เขามี carted เกี่ยวกับใน wagon อื่น รถบรรทุกนำเขา มีการจัดประเภทของกล่องและหีบห่อ เมื่อนึ่งเรือ เขาถูก trucked ออกจากเรือกลไฟใน depot รถไฟดี และสุดท้าย เขาถูกฝากในการ car. ด่วน

สำหรับวันนี้และคืนนี้ด่วนรถถูกลากไปที่หางของ shrieking locomotives และสำหรับวันที่สองและคืน บัคไม่กิน หรือดื่ม ในความโกรธของเขา เขาได้พบความก้าวหน้าแรกของสืบด่วนกับ growls และพวกเขามี retaliated โดยล้อเล่นเขา เมื่อเขาส่วนใหญ่ตัวเองกับบาร์ สั่นเครือ และ frothing พวกเขาหัวเราะที่เขา และปะทะเขา พวกเขา growled เห่าเหมือนสุนัขที่โหดร้าย mewed และ flapped แขนของพวกเขา และ crowed มันเป็นทุกมากโง่ เขารู้ ดังนั้น ยิ่งข่มขืนเพื่อศักดิ์ศรีของเขา แต่ และความโกรธของเขา waxed

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เจ้าชู้ไม่อ่านหนังสือพิมพ์ หรือเขาจะรู้ว่าปัญหาคือเบียร์ ไม่โดดเดี่ยวตัวเอง แต่ทุก Tidewater สุนัข , แข็งแรงของกล้ามเนื้อและอบอุ่น ผมยาวจาก puget เสียงในซานดิเอโก เพราะผู้ชายคลำทางไปในความมืดอาร์กติก , ได้พบโลหะสีเหลือง และเนื่องจากบริษัทเดินเรือและขนส่งกำลังเฟื่องฟู ค้นหาหลายพันคนกำลังวิ่งเข้าไปในเมืองเหนือ . คนเหล่านี้ต้องการสุนัข และสุนัขที่พวกเขาต้องการมีสุนัขหนัก แข็งแรง กล้ามเนื้อที่เหน็ดเหนื่อย และขนเสื้อเพื่อปกป้องพวกเขาจากน้ำค้างแข็ง

เจ้าชู้ อาศัยอยู่ที่ บ้านหลังใหญ่ในดวงอาทิตย์จูบซานตาคลาราหุบเขา บ้านผู้พิพากษา มิลเลอร์ มันถูกเรียกว่า มันยืนกลับจากถนนครึ่งซ่อนอยู่ท่ามกลางต้นไม้ซึ่งสามารถจับ glimpses ของเย็นที่ระเบียงกว้าง วิ่ง รอบทั้งสี่ด้าน บ้านที่ถูกทาบทามโดย graveled driveways ที่แผลผ่านสนามหญ้ากว้างกระจาย และภายใต้การเลือกกิ่งของ poplars สูง ที่ด้านหลังเป็นสิ่งที่แม้แต่ขนาดกว้างขวางกว่าที่ด้านหน้า มีคอกม้าที่ดีที่เจ้าบ่าวโหลและเด็กผู้ชายถือออกมาแถวของเถาห่มคนใช้กระท่อมไม่มีที่สิ้นสุดและเป็นระเบียบเรย์ของบ้านนอกเมืองยาว องุ่น arbors , เขียวทุ่งหญ้าสวนผลไม้และ Berry แพทช์ แล้วมีโรงงานสูบน้ำสำหรับบ่อบาดาล และปูนซีเมนต์ถังใหญ่ที่ตัดสินหลับใหล บอยเอากระโดดเช้าของพวกเขาและเก็บไว้ที่เย็นในช่วงบ่ายร้อน

เรื่องนี้ดี ทรัพย์สินที่ดิน บัค ปกครอง ที่นี่เขาเกิดและที่นี่เขาใช้ชีวิตสี่ปีของชีวิตของเขา มันเป็นความจริง , มีสุนัขอื่น ๆ มันอาจไม่ใช่ แต่เป็นสุนัขอื่น ๆในสถานที่กว้างขวางมาก แต่มันไม่นับ พวกเขามาและไปอาศัยอยู่ในบ้านที่มีประชากร หรืออาศัยอยู่ที่คลุมเครือใน recesses ของบ้านหลังแฟชั่นของสาวน้อย , ปั๊ก , ญี่ปุ่น หรือ ysabel , เม็กซิกันไม่มีขนสิ่งมีชีวิตประหลาดที่ไม่ค่อยใส่จมูกออกมาจากประตู หรือวางเท้ากับพื้น บนมืออื่น ๆมี ฟ็อกซ์เทอร์เรีย คะแนนของพวกเขาอย่างน้อยที่น่ากลัวที่ ysabel Toots yelped สัญญาและมองออกจากหน้าต่างนั้น และได้รับการคุ้มครองโดยกองทัพของ housemaids อาวุธกับไม้กวาดและไม้ถูพื้น

แต่บัคไม่มีสุนัขหรือสุนัขบ้านสุนัข ดินแดนทั้งหมดเป็นของเขาเขากระโจนลงไปในถังหรือว่ายน้ำไปล่าสัตว์กับผู้พิพากษาของบุตรชาย เขาพามอลลี่ และ อลิซ ผู้พิพากษาของบุตรสาวในทไวไลท์ นาน หรือ rambles เช้าตรู่ ในคืนที่หนาว เขาวางของผู้พิพากษาเท้าก่อนไฟ roaring ห้องสมุด เขาแบกไว้บนหลังของผู้พิพากษาหรือรีดพวกเขาใน หญ้าและรักษาเท้าของพวกเขาผ่านการผจญภัยป่าลงไปในน้ำพุ บ้านมั่นคง และเกินกว่าที่ Paddocks , และ Berry แพทช์ ของสุนัขที่เขาสะกดรอยตาม imperiously และสาวน้อย ysabel เขาอย่างเต็มที่ และไม่สนใจ เขาเป็นกษัตริย์ กษัตริย์เหนือบรรดาเลื้อย , คลาน , สิ่งที่บินที่ ผู้พิพากษา มิลเลอร์ มนุษย์อยู่

บิดาของเขา เอลโม่ ขนาดใหญ่ เซนต์ เบอร์นาร์ดมีผู้พิพากษาซี้เพื่อนและเจ้าชู้เสนอราคายุติธรรมตามทางของพ่อ เขาไม่ใหญ่มาก . . . เขาหนักเพียงหนึ่งร้อยสี่สิบปอนด์ . . . สำหรับแม่ของเขา เธอได้สก๊อตผู้เลี้ยงสุนัข อย่างไรก็ตาม หนึ่งร้อยสี่สิบปอนด์ ซึ่งเป็นเกียรติที่มาของชีวิตที่ดีและเคารพสากลช่วยเขาแบกตัวเองในแฟชั่นหลวงครับในช่วงสี่ปี ตั้งแต่ puppyhood ของเขาเขาได้อาศัยอยู่ชีวิตของผู้ดีอิ่ม ; เขามีความภาคภูมิใจที่ได้ในตัวเองแม้แต่เล็กน้อยอวดดี เป็นสุภาพบุรุษชนบทบางครั้งเป็นเพราะสถานการณ์โลกของพวกเขา แต่เขาได้ช่วยชีวิตตัวเองได้ โดยไม่ไปเป็นหมาบ้าน เอาใจเท่านั้น การล่าและอาหารกลางแจ้งญาติเก็บลงไขมันและกล้ามเนื้อแข็งของเขา และให้เขาการแข่ง tubbing เย็น , ความรักของน้ำเป็นยาบำรุงและถนอมสุขภาพ

และนี้คือลักษณะของบักหมาอยู่ในฤดูใบไม้ร่วงของ 1 , เมื่อโจมตี Klondike ลากผู้ชายจากทั่วโลกเข้าแช่แข็งเหนือ แต่บัคไม่ได้อ่าน หนังสือพิมพ์ และเขาไม่รู้ว่ามานูเอล หนึ่งในผู้ช่วยของคนสวน เป็นคนคุ้นเคยที่ไม่พึงประสงค์ มานูเ มี besetting บาปเขารักที่จะเล่น จีน หวย นอกจากนี้ ในการพนันของเขา เขามี besetting ความอ่อนแอ ศรัทธาในระบบ และทำ การสาปแช่งของเขาแน่นอน สำหรับการเล่นระบบต้องการเงิน ในขณะที่เงินเดือนของผู้ช่วยคนสวนไม่ตักมากกว่าความต้องการของภรรยาและลูกหลานมากมาย

ผู้พิพากษา ในที่ประชุมของสมาคมผู้ปลูกและลูกเกด , เด็กยุ่งจัดชมรมกีฬาในคืนที่น่าจดจำของ มานูเอล มันทรยศ ไม่มีใครเห็นเขา และบัคไปผ่านสวนผลไม้ แล้วบัคคิดเป็นเพียงการเดิน ด้วยข้อยกเว้นของชายเดี่ยว ไม่มีใครเห็นพวกเขามาถึงที่สถานีเล็ก ๆน้อย ๆที่รู้จักกันเป็นธงโรงเรียนสวนสาธารณะ ชายผู้นี้พูดกับมานูเอล และเงิน chinked ระหว่างพวกเขา .

" คุณอาจจะห่อสินค้าก่อนส่งมอบพวกเขา " คนจรตอบเสียงกระด้างมานูเอลเป็นสองเท่าและชิ้นส่วนของเชือกรอบคออ้วนบั๊กภายใต้ปก

" บิดมันและคุณจะสำลักเขามาก " บอกว่า มานูเอล และคนแปลกหน้าคำรามเป็นยืนยันพร้อม

บัครับเชือกกับเงียบมีเกียรติ เพื่อให้แน่ใจว่า มันคือการแสดงไม่เคยชิน แต่เขาได้เรียนรู้ที่จะไว้วางใจในผู้ชายที่เขารู้จัก และต้องให้เครดิตกับภูมิปัญญาที่อธิษฐานของเขาเองแต่เมื่อปลายเชือกอยู่ในมือของคนแปลกหน้า เขาคำรามอย่างตกอยู่ในอันตราย . เขาแค่ประกาศความไม่พอใจของเขาในศักดิ์ศรีของเขาเชื่อว่า แบบใกล้ชิด คือ คำสั่ง แต่ที่แปลกใจของเขาเชือกที่ผูกรอบคอของเขาปิดลมหายใจของเขา ในความโกรธอย่างรวดเร็ว เขากระโดดไปที่ผู้ชายคนนั้น เขาครึ่งทางเจอใคร grappled เขาใกล้ๆ คอและบิดเวลาโยนไปบนหลังของเขา แล้วเชือกที่ผูกหฤโหดในขณะที่บัคต่อสู้ในความโกรธของเขา ลิ้น lolling ออกจากปากของเขามาก หน้าอกหอบ ลมๆ แล้งๆ ของเขา ไม่เคยในชีวิตของเขาที่เขาได้ดังนั้นระยำตำบอนปฏิบัติ และไม่เคยอยู่ในชีวิตของเขาที่เขาได้โกรธ แต่พลังของเขา ebbed ดวงตาเคลือบ ,และเขารู้อะไร เมื่อรถไฟถูกตั้งค่าสถานะและชาย 2 คนโยนเขาเข้าไปในรถสัมภาระ

ต่อไป เขารู้ เขาน้อยทราบว่า ลิ้นของเขากำลังเจ็บปวดและ N เขาเป็น jolted พร้อมในบางชนิดของยานพาหนะ การกรีดร้องแหบของหัวรถจักรผิวปากข้ามบอกเขาว่าเขาอยู่ไหนเขาได้เดินทางบ่อยเกินไปกับผู้พิพากษา ไม่รู้ความรู้สึกของการขี่ในรถสัมภาระ เขาลืมตาขึ้นและลงเขามาด้วยความดื้อด้านของลักพาตัวพระมหากษัตริย์ ผู้ชายเกิดมาเพื่อคอของเขา แต่เจ้าชู้คือเร็วเกินไปสำหรับเขา ปากของเขาปิดบนมือ , หรือพวกเขาผ่อนคลายประสาทสัมผัสของเขาจนสำลักออกมาอีกครั้ง

" ใช่ ได้พอดี " ชายกล่าวเขาซ่อนตัวจนมือจากกระเป๋า ผู้ชายที่ถูกดึงดูดด้วยเสียงของการต่อสู้ . " ผมพาเขาขึ้นสำหรับฟริสโกเจ้านาย ' รอยแตกที่สุนัขมีหมอคิดว่าเขาสามารถรักษาเขาได้ "

เกี่ยวกับ คืนนั้นนั่ง ผู้ชายพูดฉะฉานมากที่สุดสำหรับตัวเขาในกระท่อมน้อยหลังร้านเหล้าในซานฟรานซิสโกหน้าน้ำ

" ทั้งหมดที่ฉันได้รับคือ 50 สำหรับมัน " เขาคร่ำครวญ ," ผมจะไม่ทำมันมากกว่าสำหรับพันเย็นสด "

มือของเขาถูกห่อไว้ในผ้าเช็ดหน้าเปื้อนเลือด และขากางเกงขวาฉีกจากเข่าถึงข้อเท้า

" แก้วอื่น ๆ ได้เท่าไหร่ ? รถเก๋งผู้รักษาประตูเรียกร้อง

" ร้อย " เป็นคําตอบ . ไม่ใช้โซน้อยลง ดังนั้นช่วยผมด้วยครับ "

" ทำให้ร้อยห้าสิบ " รถเก๋งผู้รักษาประตูคำนวณ " และเขาก็คุ้ม หรือผม squarehead ."

โจรลักพาตัวออกเลือดห่อ และมองไปที่นิ้วมือของเขา . " ถ้าฉันไม่ได้รับพิษสุนัขบ้า . . . "

" ก็เพราะคุณเกิดมาเพื่อแขวน " หัวเราะร้านเหล้า ผู้รักษาประตู " นี่ ช่วยฉันหน่อย ก่อนที่จะดึงสินค้าของคุณ " เขาเพิ่ม .

งง ความทุกข์ความเจ็บปวดเหลือทน จากคอและลิ้น กับชีวิตครึ่งหนึ่ง throttled เลยบัคพยายามหน้า tormentors ของเขาแต่เขาถูกโยนลงและบีบคอซ้ำจนประสบความสำเร็จในการยื่นปลอกคอทองเหลืองหนักจากคอของเขา แล้วเชือกจะถูกลบออก , และเขาถูกโยนเข้าไปในกรงเหมือนลัง

เขาวางสำหรับส่วนที่เหลือของคืนที่อ่อนล้า พยาบาล ความโกรธของเขาและได้รับบาดเจ็บในศักดิ์ศรี เขาไม่สามารถเข้าใจสิ่งที่มันหมายถึง พวกเขาต้องการอะไรกับเขาผู้ชายแปลก ๆเหล่านี้หรือไม่ทำไมพวกเขาทำให้เขากักไว้ในกรงแคบๆ นี้ เค้าไม่รู้ว่าทำไม แต่เขารู้สึกว่าถูกกดขี่โดยความรู้สึกที่คลุมเครือของการวิบัติ หลายครั้งในช่วงกลางคืน เขาผุดลุกขึ้นยืน เมื่อประตูเปิดหลั่งออกไป คาดว่าจะเห็นผู้พิพากษา หรือ เด็ก น้อย แต่ทุกครั้งที่มันโป่งหน้าของรถเก๋งผู้รักษาประตูที่สังเกตการณ์ในเขา โดยแสงที่เป็นไขเทียนและแต่ละครั้งสนุกสนานเปลือกไม้ที่สั่นในลำคอ บัคก็บิดเป็นคำรามโหด

แต่ร้านเหล้า ผู้รักษาประตู ปล่อยให้เขาอยู่คนเดียว และในตอนเช้าสี่คนเข้าไปข้างใน หยิบกล่อง เพิ่มเติม tormentors เจ้าชู้ตัดสินใจ เพราะพวกเขาเป็นปีศาจมองสิ่งมีชีวิตสกปรกและยุ่งเหยิง เขาออกอาการโกงที่พวกเขาผ่านลูกกรง พวกเขาหัวเราะและเสียบไม้ที่เขาซึ่งเขาทันที assailed กับฟันของเขาจนกระทั่งเขาตระหนักว่าเป็นสิ่งที่พวกเขาต้องการ แล้ววาง sullenly อนุญาตและลังจะยกเข้าไปในเกวียน แล้วเขา และลังที่เขาถูกกักขัง เริ่มผ่านหลายมือ . เสมียนในสำนักงานบริการดูแลเขา เขาก็ขนในรถอีก รถนำเขามีการแบ่งประเภทของกล่องและหีบห่อ บนเรือเฟอร์รี่นึ่ง เขา trucked ปิดหวดเข้าคลังรถไฟมาก และในที่สุดเขาก็ฝากในบริการรถ

สำหรับสองคืน วัน นี้ ด่วน รถถูกลากไปที่หางของกรีดร้องตู้รถไฟ และสองวันและคืน บัคไม่กิน หรือดื่มในความโกรธของเขา เขาได้พบกับความก้าวหน้าของบริการสื่อสารด้วยเสียงคำรามและพวกเขาได้ตอบโต้ด้วยการหยอกล้อเขา เมื่อเขาโยนตัวเองกับลูกกรง สั่น และกำลังโกรธ พวกเขาหัวเราะเยาะเขาและเหน็บแนมเขา เขาคำราม และเห่าเหมือนสุนัข น่าเกลียด mewed และแบบแขนของพวกเขาและแออัด มันเป็น มาก โง่ เขารู้ แต่ดังนั้นยิ่งข่มขืนเพื่อศักดิ์ศรีของเขาความโกรธของเขาลง