Making time, allowing Nangong Liuyu

Making time, allowing Nangong Liuyun enough time to recover. As long as he recovered, then wasn’t killing Li Aotian a matter that would take minutes?

But could it be that this, with regards to Su Luo, was too huge?

If her strength exceeded Li Aotian’s, then fine, but quite clearly, in front of Li Aotian, she was practically an ant-like, puny existence.

Su Luo’s heart was extremely mournful.

But, no matter how plaintive the things she needed to do was, she still must do it.

Su Luo ran at lightning speed, the trees on both sides continue to recede, and her ears were biting cold from the freezing wind.

Su Luo used the spirit dance steps to the pinnacle, but even though her speed was fast, still, every step she took was made with caution. As much as possible, she didn’t want to leave behind a trace of herself.

Li Aotian madly chased after Su Luo.

Originally, he thought that chasing after and killing a puny third rank would certainly be an easy matter, as simple as stretching out a hand.

However, until he truly met up with Su Luo in a head-to-head chase, he finally found out how cunning this loathsome girl was. She was like a slippery mudfish that kept escaping, before his hand could touch her, she would slip away, extremely nimbly.

But the more it was like this, the more Li Aotian relentlessly pursued, unwilling to let go.

The him right now had completely overlooked Nangong Liuyun and set him aside.

The jungle in the deserted mountain had many paths but were jumbled, this gave Su Luo, who was escaping, an extra opportunity to live.

She picked the especially difficult road to flee, however, with spirit dance steps assisting her, her speed was therefore still at its peak.

Very quickly, nightfall come.

This night, Su Luo did not light a fire, instead, she picked a small cave to hide herself in.

The cave was very small, it was barely able to hold Su Luo only after she curled herself up.

Tonight, the night was especially endless.

Outside the cave, the wind was biting cold, whistling and blowing.

In the sky, the moon was obstructed by clouds, leaving behind only a hazy shadow.

However, this kind of atmosphere, as far as Su Luo was concerned, was a small advantage that was given to her.

The wind’s howls could blow away any trace of her breathing that remained behind, then the difficulty for Li Aotian in pursuing her would only increase.

Suddenly, Su Luo felt some movements in her space, and she subconsciously entered inside to investigate.

What gave her a nice surprise was that inside her space, there were indications that the little divine dragon, that had originally been trapped in a coma-like state due to swallowing a huge amount of crystal stones, was starting to regain consciousness.

At the same time, Su Luo’s gaze looked towards the other side.

She saw that piece of fiery red stone.

At that time, in the Amethyst Fish Palace, her foot had kicked this stone, then her mind was almost taken away, and it had really left her with a lingering fear.

Su Luo took out that piece of fiery red stone from her space, turning it in her hands, she carefully examined it.

In the end, what was this piece of stone? What kind of mysterious past did it have?

Su Luo had always felt that this chunk of stone was not at all ordinary, it looked like it had a long and old story.

All of a sudden, Su Luo felt her finger hurting slightly. She discovered that when her fingertips were rubbing the fiery red stone, it left traces of blood.

And those traces of blood very quickly were absorbed by the fiery red stone, in a flash, all traces of blood was gone.

This stone could still swallow blood? Su Luo was immediately very curious.

She thought about it, then she punctured her finger, her scarlet blood, drop by drop, tumbled onto the fiery red stone.

“Hiss, sssss——” She seemed to be able to clearly hear the sound of the the fiery red stone absorbing a fair amount of blood.

This…how could it be possible?

Su Luo somewhat curiously turned this chunk of stone around while sizing it up, and didn’t supply it with more blood.

Suddenly, it seemed that the fiery red-colored stone was unhappy, and issued a penetrating sound: “Meow——”

Similar to the cries of a cat, an intense and ear-piercing sound resonated in the quiet mountain top.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทำให้เวลา ให้เวลาเพียงพอในการกู้คืน Nangong Liuyun ตราบใดที่เขาหายไป แล้วไม่ฆ่า Li Aotian เป็นเรื่องที่ต้องใช้เวลานาทีแต่มันอาจจะเป็นว่า นี้ เกี่ยวกับ Su Luo เป็นใหญ่เกินไปถ้าเธอแรงเกิน Li Aotian แล้วปรับ แต่ค่อนข้างชัดเจน หน้า Li Aotian เธอจริงการดำรงอยู่ เหมือนมด อ่อนแอหัวใจ Su Luo เป็นโศกเศร้ามากแต่ ไม่ว่า plaintive ว่าสิ่งที่เธอจำเป็นต้องทำเป็น เธอยังคงต้องทำมันSu Luo วิ่งที่รวดเร็ว ต้นไม้ทั้งสองข้างยังคงทยอย และหูของเธอถูกกัดเย็นจากลมแช่แข็งSu Luo ใช้วิญญาณเต้นขั้นตอนจุดสุดยอด แต่ถึงแม้ว่าความเร็วของเธออย่างรวดเร็ว ยังคง เธอเอาทุกขั้นตอนทำ ด้วยความระมัดระวัง มากที่สุด เธอไม่ต้องการทิ้งร่องรอยของตัวเองLi Aotian นักไล่ล่าหลังจาก Su Luoครั้งแรก เขาคิดที่ไล่ และฆ่าอันดับสามอ่อนแอจะเป็นเรื่องง่าย ง่ายเหมือนยืดออกมืออย่างไรก็ตาม จนกว่าเขาอย่างแท้จริงพบกับ Su Luo ในการไล่ล่าหัวหัว เขาก็พบวิธีไหวพริบนี้สาว loathsome ถูก เธอเป็นเหมือน mudfish ลื่นที่เก็บหนี ก่อนที่มือของเขาได้สัมผัสเธอ เธอจะลื่นมากกลาสี ห่างแต่ยิ่งมันเป็นเช่นนี้ Aotian Li เพิ่มเติมที่ติดตามอย่างไม่ลดละ ไม่เต็มใจที่จะปล่อยให้ไปนอกจากนี้เขาอยู่อย่างสมบูรณ์มีมองข้าม Nangong Liuyun และตั้งเขาไว้ป่าร้างภูเขามีเส้นทางมากมาย แต่ถูกสลับ นี้ทำให้ Su Luo ที่ถูกหลบหนี โอกาสพิเศษอยู่เธอหยิบยากโดยเฉพาะอย่างยิ่งถนนหนี วิญญาณเต้นตามขั้นตอนที่ช่วยเหลือเธอ ความเร็วของเธอก็ดังอยู่ในจุดสูงสุดรวดเร็ว รัตติกาลมาคืนนี้ Su Luo ไม่เรืองแสงไฟ แทน เธอเบิกถ้ำขนาดเล็กที่ซ่อนตัวเองอยู่ในถ้ำขนาดเล็กมาก มันก็แทบไม่สามารถถือ Su Luo เท่านั้นหลังจากที่เธอได้งอได้คืนนี้ คืนได้ไม่รู้จบโดยเฉพาะอย่างยิ่งนอกถ้ำ ลมถูกกัดเย็น วงศ์ย่อยแดง และเป่าในท้องฟ้า ดวงจันทร์ถูกบัง โดยเมฆ ทิ้งเพียงเงาฟ้าหลัวอย่างไรก็ตาม บรรยากาศ ชนิดนี้เป็น Su Luo เป็นกังวล ได้ประโยชน์ขนาดเล็กที่ให้เธอคณะของลมอาจพัดไปร่องรอยของการหายใจของเธอที่ยังคงอยู่เบื้องหลัง แล้วเพียงแต่จะเพิ่มความยากลำบากสำหรับ Li Aotian ในการใฝ่หาเธอทันใดนั้น Su Luo รู้สึกเคลื่อนไหวบางอย่างในพื้นที่ของเธอ และเธอไม่รู้ตัวเข้าภายในการตรวจสอบสิ่งที่เธอมีได้ที่ภายในพื้นที่ของเธอ มีมีสรรพคุณที่พระเจ้ามังกรน้อย ที่มีแต่เดิมถูกโจมตีในสถานะเหมือนอาการโคม่าเนื่องจากการกลืนเป็นจำนวนมากของหินคริสตัล เริ่มได้สติในเวลาเดียวกัน Su Luo สายตามองไปทางด้านอื่น ๆเธอเห็นชิ้นส่วนของหินสีแดงร้อนแรงในเวลานั้น ในวังปลาเขี้ยวหนุมาน เท้าของเธอก็เตะหิน แล้วใจของเธอเกือบจะถูกตัดออกไป และมันมีจริง ๆ เธอกลัวเอ้อระเหยเอา Su Luo ออกชิ้นส่วนของหินสีแดงที่ร้อนแรงจากพื้นที่ของเธอ การในมือของเธอ เธอระมัดระวังตรวจสอบในสุด สิ่งที่เป็นชิ้นส่วนของหินนี้ มันไม่มีอะไรลึกลับอดีตSu Luo มีรู้สึกว่า ก้อนหินนี้ถูกไม่ธรรมดา มันดูเหมือนจะมีเรื่องราวยาวนาน และเก่าเสมอทันที Su Luo รู้สึกว่านิ้วของเธอทำร้ายเล็กน้อย เธอค้นพบว่า เมื่อปลายนิ้วของเธอถูก ถูหินสีแดงร้อนแรงมันเหลือร่องรอยของเลือดและที่ร่องรอยของเลือดมากอย่างรวดเร็วถูกดูดซึม โดยหินสีแดงร้อนแรง ในแฟลช ร่องรอยของเลือดก็หายไปหินยังคงสามารถกลืนเลือด Su Luo ได้ทันทีอยากรู้เธอคิดเกี่ยวกับมัน แล้วเธอไลทลายนิ้วมือของเธอ เลือดสีแดงของเธอ เหยาะ ร่วงลงบนหินสีแดงร้อนแรง"เสียงฮัมฟ่อ sssss — — " เธอดูเหมือนจะได้ยินเสียงชัดเจนในหินสีแดงร้อนแรงดูดซับทางเลือด...ว่ามันจะเป็นไปได้หรือไม่Su Luo ค่อนข้างซอกแซกเปิดนี้ก้อนหินรอบ ๆ ในขณะที่ขยายขนาดขึ้น และไม่ได้ให้มัน มีเลือดมากขึ้นทันใดนั้น มันดูเหมือนว่า หินสีแดงร้อนแรงไม่มีความสุข และออกเสียงเจาะ: " Meow — — "คล้ายกับเสียงร้องของแมว เสียงเข้มข้น และ เจาะหูสะท้อนก้องบนภูเขาที่เงียบสงบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทำให้เวลาที่ช่วยให้ Nangong Liuyun เวลาพอที่จะกู้คืน ตราบใดที่เขาหายแล้วก็ไม่ได้ฆ่าหลี่ Aotian เรื่องที่จะใช้เวลาไม่กี่นาทีหรือไม่แต่มันอาจจะเป็นที่ว่านี้ด้วยการไปถึงซู Luo เป็นมากเกินไป? หากความแรงของเธอเกิน Li Aotian แล้วดี แต่ค่อนข้างชัดเจน ในด้านหน้าของหลี่ Aotian เธอเป็นจริงมดเหมือนการดำรงอยู่อ่อนแอ. หัวใจซู Luo ก็เศร้ามาก. แต่ไม่ว่าคร่ำครวญสิ่งที่เธอต้องทำคือเธอยังคงต้องทำมัน. ซู Luo วิ่งฟ้าผ่า ความเร็วต้นไม้ทั้งสองข้างยังคงลดลงและหูของเธอถูกกัดเย็นจากลมแช่แข็ง. ซู Luo ใช้ขั้นตอนการเต้นรำจิตวิญญาณที่จะจุดสุดยอด แต่แม้ว่าความเร็วของเธอเป็นไปอย่างรวดเร็วและยังคงทุกขั้นตอนเธอถูกสร้างขึ้นมาด้วย ความระมัดระวัง มากที่สุดเท่าที่เป็นไปได้เธอไม่ต้องการจะทิ้งร่องรอยของตัวเอง. หลี่ Aotian อย่างบ้าคลั่งไล่ตามซู Luo. เดิมเขาคิดว่าไล่หลังและฆ่าอันดับสามอ่อนแอแน่นอนจะเป็นเรื่องง่ายง่ายเหมือนการยืด ออกจากมือ. อย่างไรก็ตามจนกระทั่งเขาได้พบอย่างแท้จริงขึ้นมาพร้อมกับซู Luo ในการไล่ล่าหัวหัวไปในที่สุดเขาก็พบวิธีไหวพริบสาวน่าขยะแขยงนี้คือ เธอเป็นเหมือน mudfish ลื่นที่เก็บหนีก่อนที่มือของเขาสามารถสัมผัสเธอเธอจะหลบลี้หนีหาย, หยอยมาก. แต่ยิ่งมันเป็นเช่นนี้มากขึ้นลี่ Aotian ไล่ตามอย่างไม่ลดละไม่เต็มใจที่จะปล่อยให้ไป. เขาในขณะนี้มี สมบูรณ์มองข้าม Nangong Liuyun และให้เขาอยู่กัน. ป่าในภูเขาร้างมีหลายเส้นทาง แต่ถูกรายละเอียดด้านล่างนี้ให้ซู Luo ที่ถูกหลบหนีเป็นโอกาสพิเศษที่จะมีชีวิตอยู่. เธอเลือกถนนยากโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่จะหลบหนี แต่ด้วยจิตวิญญาณ ขั้นตอนการเต้นรำการให้ความช่วยเหลือของเธอ, ความเร็วของเธอจึงยังคงอยู่ที่จุดสูงสุดของ. อย่างรวดเร็วค่ำมา. คืนนี้ซู Luo ไม่ได้จุดไฟแทนเธอหยิบถ้ำขนาดเล็กที่จะซ่อนตัวเองใน. ถ้ำมีขนาดเล็กมาก ก็แทบจะไม่สามารถที่จะถือ Su Luo เท่านั้นหลังจากที่เธอขดตัวเองขึ้น. คืนนี้คืนก็ไม่มีที่สิ้นสุดโดยเฉพาะอย่างยิ่ง. นอกถ้ำลมถูกกัดเย็นผิวปากและเป่า. ในท้องฟ้าดวงจันทร์ถูกบดบังด้วยเมฆทิ้งไว้ข้างหลังเท่านั้น เงาสลัว. แต่บรรยากาศแบบนี้เท่าที่ซู Luo เป็นห่วงเป็นประโยชน์ขนาดเล็กที่ถูกมอบให้กับเธอ. หอนลมอาจพัดไปร่องรอยของการหายใจของเธอที่อยู่เบื้องหลังแล้วความยากลำบากสำหรับหลี่ Aotian ในการใฝ่หาเธอเพียง แต่จะเพิ่มขึ้น. ทันใดนั้นซู Luo รู้สึกว่าการเคลื่อนไหวบางอย่างในพื้นที่ของเธอและเธอเดินเข้าไปในจิตใต้สำนึกภายในการตรวจสอบ. สิ่งที่ทำให้เธอแปลกใจที่ดีคือการที่อยู่ภายในพื้นที่ของเธอมีข้อบ่งชี้ว่ามังกรศักดิ์สิทธิ์เล็ก ๆ น้อย ๆ ที่มีมา แต่เดิม ถูกขังอยู่ในอาการสาหัสเหมือนรัฐเนื่องจากการกลืนกินเป็นจำนวนมากของหินคริสตัลก็เริ่มที่จะฟื้น. ในเวลาเดียวกัน, จ้องมองซู Luo มองไปทางด้านอื่น ๆ . เธอเห็นชิ้นส่วนของหินสีแดงเพลิงที่. ในเวลานั้น ในปลาพาเลซอเมทิส, เท้าของเธอได้เตะหินก้อนนี้แล้วใจของเธอถูกนำตัวเกือบไปและมันก็ทิ้งเธอจริงๆกับความกลัวที่เอ้อระเหย. ซู Luo เอาชิ้นส่วนของหินสีแดงเพลิงที่มาจากอวกาศของเธอเปลี่ยนมันใน มือของเธอเธอมันตรวจสอบอย่างรอบคอบ. ในท้ายที่สุดสิ่งที่เป็นชิ้นส่วนของหินนี้หรือไม่? สิ่งที่ชนิดของอดีตลึกลับมันไม่ได้? ซู Luo เคยรู้สึกว่าก้อนหินก้อนนี้ไม่ได้เป็นธรรมดาที่ทุกคนก็ดูเหมือนว่ามันมีเรื่องยาวและเก่า. ทั้งหมดในทันทีที่ซู Luo รู้สึกว่านิ้วของเธอทำร้ายเล็กน้อย เธอค้นพบว่าเมื่อปลายนิ้วของเธอถูกถูหินสีแดงเพลิง, มันทิ้งร่องรอยของเลือด. และร่องรอยเหล่านั้นเลือดได้อย่างรวดเร็วถูกดูดซึมโดยหินสีแดงเพลิงในแฟลช, ร่องรอยของเลือดก็หายไป. หินก้อนนี้ยังคงกลืน เลือด? ซู Luo ทันทีอยากรู้มาก. เธอคิดว่าเกี่ยวกับเรื่องนี้แล้วเธอเจาะนิ้วของเธอเลือดสีแดงสดของเธอเหยาะร่วงลงบนหินสีแดงเพลิง. "ฟ่อ sssss--" เธอดูเหมือนจะสามารถที่จะได้ยินเสียงอย่างชัดเจน ของหินสีแดงเพลิงดูดซับจำนวนเงินที่ยุติธรรมของเลือด. นี้ ... ว่ามันอาจจะเป็นไปได้หรือไม่ซู Luo ค่อนข้างหันอยากรู้อยากเห็นก้อนหินก้อนนี้รอบในขณะที่การปรับขนาดขึ้นและไม่ได้จัดหาด้วยเลือดมากขึ้น. ทันใดนั้นก็ลำบาก ว่าคะนองหินสีแดงก็มีความสุขและออกเสียงแหลม "Meow--" คล้ายกับเสียงร้องของแมวเป็นเสียงที่รุนแรงและเจาะหูสะท้อนในด้านบนภูเขาที่เงียบสงบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ให้เวลา ให้นังก๊อก liuyun เวลาเพียงพอที่จะกู้คืน ตราบใดที่เขากู้แล้วไม่ฆ่าหลี่ aotian เป็นเรื่องที่ต้องใช้เวลา นาที ?แต่อาจเป็นไปได้ว่า นี้ ช่วย ซู ลู มีขนาดใหญ่เกินไป ?ถ้าเธอแข็งแรงเกิน , หลี่ aotian ก็ได้ แต่ค่อนข้างชัดเจนในด้านหน้าของหลี่ aotian เธอแทบจะเป็นมดชอบ อ่อนชาติหัวใจของซู หลัวถูกแสนเศร้าโศก .ไม่สำคัญว่าเศร้าโศก สิ่งที่เธอต้องทำคือ เธอจะต้องทำมันซูลู่วิ่งที่ความเร็วฟ้าผ่า ต้นไม้ทั้งสองข้างยังคงลดลง และหูของเธอถูกกัดเย็น จากเย็นลมซูหลัวใช้จิตวิญญาณเต้นถึงจุดสุดยอด แต่ถึงแม้ความเร็วของเธออย่างรวดเร็ว แต่ทุกก้าวที่เธอได้ทำ ด้วยความระมัดระวัง มากที่สุด เธอไม่อยากทิ้งรอยของตัวเธอเองหลี่ aotian อย่างบ้าคลั่งตามซูหลอ .ตอนแรกเขานึกว่า ไล่ล่าและฆ่าเป็นเด็กๆสามอันดับจะต้องเป็นเรื่องง่าย ง่ายเหมือนการยืดมือออกอย่างไรก็ตาม จนกระทั่งเขาอย่างแท้จริงพบกับซูหลัวในหัวเพื่อหัวไล่ ในที่สุดเขาก็พบว่าสาวเจ้าเล่ห์ขี้โกงนี้ เธอเหมือนลื่นตัวที่เอาแต่หนี ก่อนที่มือของเขาจะสัมผัสเธอ เธอจะหนีมาก , อย่างว่องไว .แต่ยิ่งเป็นแบบนี้ ยิ่ง li aotian ไล่ล่าอย่างไม่หยุดหย่อน ไม่ยอมปล่อยเขาในตอนนี้มีทั้งหมดมองข้าม นังก๊อก liuyun และตั้งเขาไว้ป่าในภูเขาร้างมีหลายเส้นทาง แต่สับสน นี้ให้ ซู ลู ใครหนี โอกาสพิเศษอยู่เธอเลือกทางยากโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่จะหนี แต่ด้วยจิตใจที่เต้นที่ช่วยเหลือเธอ เธอจึงยังคงความเร็วที่จุดสูงสุดของมันอย่างรวดเร็ว คืนมาคืน นี้ ซู หลัวไม่ได้จุดไฟแทน เธอเลือกถ้ำขนาดเล็กเพื่อซ่อนตัวเองในถ้ำ มีขนาดเล็กมาก มันเพิ่งจะสามารถจับ ซู ลู หลังจากที่เธอม้วนตัวขึ้นคืนนี้ เป็นคืนโดยไม่มีที่สิ้นสุดภายนอกถ้ำลมกัดเย็น ผิวปาก และพัดในท้องฟ้า ดวงจันทร์ถูกบดบังด้วยก้อนเมฆ ทิ้งไว้เพียงภาพเงาอย่างไรก็ตาม บรรยากาศแบบนี้ เท่าที่ ซู ลู กังวล เป็นข้อได้เปรียบเล็กๆ ที่มอบให้กับเธอลมจะพัดไปหอนร่องรอยของเธอที่ยังคงหายใจอยู่ ยาก หลี่ aotian ในการใฝ่หาของเธอจะเพิ่มขึ้นเพียงจู่ๆ ซูหลัวรู้สึกการเคลื่อนไหวในพื้นที่ของเธอ เธอเล็งเข้าไปข้างในเพื่อตรวจสอบอะไรทำให้เธอประหลาดใจก็คือ ภายในพื้นที่ของเธอ มีข้อบ่งชี้ว่ามังกรเทพน้อย ที่เคยถูกขังอยู่ในอาการโคม่าเหมือนรัฐเนื่องจากกลืนเงินขนาดใหญ่ของหินผลึก เริ่มฟื้นในเวลาเดียวกัน คือ ซู หลัว จ้องมองดูต่อด้านอื่น ๆเธอเห็นไอ้สีแดงเพลิงหินในตอนนั้น , ใน Amethyst ปลาวัง เท้าของเธอเตะก้อนหิน แล้วความคิดของเธอก็เกือบจะหายไป แล้วมันก็ทิ้งเธอกับความรู้สึกกลัวซูหลัวเอาชิ้นนั้น สีแดงเพลิงหินจากอวกาศ เธอเปลี่ยนมันในมือเธอ เธอค่อย ๆตรวจดูสุดท้ายแล้ว อะไรคือหินชิ้นนี้ ชนิดของอดีตอันลึกลับได้ ?ซูหลัวมีมักจะรู้สึกว่าหินก้อนนี้ไม่ใช่ที่ธรรมดา มันดูเหมือนจะมีเรื่องยาว และเก่าจู่ๆ ซู ลู รู้สึกว่านิ้วเจ็บเล็กน้อย เธอค้นพบว่า เมื่อปลายนิ้วของเธอถูหินแดงเพลิงก็เหลือร่องรอยของเลือดและร่องรอยของเลือดอย่างรวดเร็วถูกดูดซึมโดยหินสีแดงเพลิง ในแฟลช ร่องรอยของเลือดก็หายไปหินก้อนนี้ยังสามารถกลืนเลือด ซูหลัวทันทีสงสัยมากเธอนึกถึงมัน แล้วก็เจาะนิ้วของเธอ เลือดสีแดงเข้มทีละหยดร่วงลงบนหินสีแดงเพลิง" sssss เย้ยหยัน . . . " ดูเหมือนเธอจะได้ยินชัดเสียงของคะนองแดงหินซึ่งเป็นจำนวนเงินที่ยุติธรรมของเลือด. . . . . . มันจะเป็นไปได้ยังไง ?ซูหลัวค่อนข้างซอกแซกเปิดนี้ก้อนหินรอบ ๆ ในขณะที่ขนาดนั้นขึ้น และไม่ได้ใส่กับเลือดมากขึ้นก็เหมือนกับก้อนหินสีแดงเพลิงก็ไม่มีความสุข และออกผ่านเสียง : " เหมียว " . . .คล้ายกับเสียงร้องของแมว เข้ม และเจาะหูเสียง resonated ในด้านบนภูเขาที่เงียบสงบ