homas Edison’s serious incandescent

homas Edison’s serious incandescent light bulb research began in 1878, filing his first patent later that year…”Improvement In Electric Lights” in October 1878. His experiments involved the fabrication and testing of many different metal filaments, including platinum. Platinum was very difficult to work with, and prone to being weakened by heating and oxygen attack.


In addition, platinum was expensive, and too low in resistance; which would require heavy copper conductors in Edison’s electric distribution system he was designing to supply commercial installations of his bulbs. This system would later become the model for our modern electric utility power distribution system of today.

Edison then resorted to a carbon-based, high-resistance, filament. One year later in October 1879 Edison successfully tested a filament that burned for 13.5 hours. Continuing to improve his design, by November 1879, he filed for a U.S. patent for an electric lamp using “a carbon filament or strip coiled and connected … to platina contact wires”. The filament was made from a piece of carbonized thread.


From coneption to invention, this is one of Thomas Edison's early light bulbs.
By New Year’s he was demonstrating lamps using carbonized cardboard filaments to large crowds at the Menlo Park laboratory. It was not until several months after the patent was granted that Edison and his team discovered that a carbonized bamboo filament could last over 1200 hours. A year later, Edison began manufacturing commercial lamps using carbonized Japanese bamboo as filaments.

Throughout his career, Edison worked on many improvements to his signature invention, an invention that literally changed the way we live after dark. Prior to the light bulb, folks burned lamp oils or used manufactured natural gas for illumination, a rather dangerous way to provide illumination. Electric lights became cheap, safe, and convenient to use and the public and commercial concerns installed them in rapidly increasing numbers. The rest is history.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วิจัยรุนแรงหลอดไส้หลอดไฟของเอดิสัน homas เริ่มใน 1878 ยื่นจดสิทธิบัตรครั้งแรกของเขาในภายหลังปี... "การปรับปรุงในไฟภายนอก" ใน 1878 ตุลาคม การทดลองของเขาเกี่ยวข้องกับการผลิตและการทดสอบหลายต่าง ๆ โลหะไส้ รวมถึงแพลตตินั่ม แพลตตินั่มถูกยากมากที่จะทำงานกับ และแนวโน้มการลดลงโดยเครื่องทำความร้อนและออกซิเจนนอกจากนี้ แพลทินัมมีราคาแพง และต่ำเกินไปในความต้านทาน ซึ่งจะต้องมีตัวนำทองแดงที่หนักในระบบจ่ายไฟฟ้าของเอดิสันที่เขาถูกออกแบบจัดหาติดตั้งพาณิชย์ของหลอดไฟของเขา ระบบนี้ในภายหลังจะกลายเป็น แบบจำลองสำหรับของเราระบบจำหน่ายไฟฟ้าสาธารณูปโภคไฟฟ้าที่ทันสมัยของวันนี้เอดิสันแล้ว resorted ที่เส้นใยคาร์บอนตาม ความต้าน ทานสูง หนึ่งปีใน 1879 ตุลาคมเอดิสันแล้วทดสอบเส้นที่เขียนให้ 13.5 ชั่วโมง เขาดำเนินการปรับปรุงออกแบบของเขา 1879 พฤศจิกายน ยื่นขอสิทธิบัตรสหรัฐอเมริกาสำหรับโคมไฟฟ้าใช้ "เส้นใยคาร์บอนหรือแถบขด และ...กับสายติดต่อ platina" เส้นใยทำจากชิ้นส่วนของถ่านเธรดจาก coneption การประดิษฐ์ นี้เป็นหลอดไฟของเอดิสัน Thomas ต้นอย่างใดอย่างหนึ่งโดยปีใหม่ เขาได้เห็นโคมไฟที่ใช้เส้นใยกระดาษถ่านให้ฝูงชนขนาดใหญ่ที่ห้องปฏิบัติการพาร์ก มันก็ไม่จนหลายเดือนหลังจากได้รับสิทธิบัตรที่เอดิสันและทีมของเขาพบว่า เส้นใยถ่านไม้ไผ่ที่สามารถสุดท้าย 1200 ชั่วโมง ในปีต่อมา เอดิสันเริ่มผลิตเชิงพาณิชย์โคมไฟโดยใช้ถ่านไม้ไผ่ญี่ปุ่นเป็นเส้นใยตลอดอาชีพของเขา เอดิสันทำงานในการปรับปรุงของเขาเซ็นประดิษฐ์ การประดิษฐ์ที่แท้จริงเปลี่ยนแปลงวิธีเราอาศัยอยู่หลังจากที่มืดมาก ก่อนหลอดไฟ คนเขียนน้ำมันโคมไฟ หรือใช้ก๊าซธรรมชาติผลิตแสง วิธีการให้แสงสว่างที่ค่อนข้างอันตราย ไฟกลายเป็นราคาถูก ปลอดภัย และสะดวกในการใช้ และความกังวลของสาธารณะ และเชิงพาณิชย์ติดตั้งในตัวเลขที่เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว ส่วนเหลือคือ ประวัติศาสตร์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

homas วิจัยของเอดิสันหลอดไฟหลอดไส้เริ่มอย่างจริงจังในปี 1878 ยื่นสิทธิบัตรครั้งแรกของเขาในปีต่อมา ... "ปรับปรุงในไฟไฟฟ้า" ในเดือนตุลาคม 1878 การทดลองของเขาเกี่ยวข้องกับการผลิตและการทดสอบเส้นใยโลหะที่แตกต่างกันจำนวนมากรวมทั้งทองคำ ลาตินั่มเป็นเรื่องยากมากที่จะทำงานด้วยและมีแนวโน้มที่จะถูกลดลงด้วยความร้อนและการโจมตีออกซิเจน. นอกจากนี้ทองคำมีราคาแพงและต่ำเกินไปในการต่อต้าน; ซึ่งจะต้องมีตัวนำทองแดงหนักในระบบจำหน่ายไฟฟ้าของเอดิสันเขาได้รับการออกแบบจัดหาติดตั้งในเชิงพาณิชย์ของหลอดไฟของเขา ระบบนี้ต่อมากลายเป็นแบบจำลองสำหรับสาธารณูปโภคไฟฟ้าของเราที่ทันสมัยระบบการกระจายอำนาจของวันนี้. เอดิสันแล้วจะใช้คาร์บอนตามความต้านทานสูงเส้นใย หนึ่งปีต่อมาในตุลาคม 1879 เอดิสันประสบความสำเร็จในการทดสอบเส้นใยที่เผา 13.5 ชั่วโมง อย่างต่อเนื่องเพื่อปรับปรุงการออกแบบของเขาในเดือนพฤศจิกายน 1879 เขาฟ้องสิทธิบัตรสหรัฐสำหรับหลอดไฟฟ้าใช้ "เส้นใยคาร์บอนหรือแถบม้วนและเชื่อมต่อกับสายไฟ ... ติดต่อ Platina" ไส้ทำจากชิ้นส่วนของด้ายถ่าน. จาก coneption การประดิษฐ์นี้เป็นหนึ่งในของหลอดไฟต้นโทมัสเอดิสัน. โดยปีใหม่ที่เขากำลังแสดงให้เห็นถึงการใช้หลอดไส้กระดาษแข็งถ่านกับฝูงชนขนาดใหญ่ที่ห้องปฏิบัติการเมนโลพาร์ก มันไม่ได้จนกว่าหลายเดือนหลังจากที่ได้รับการจดสิทธิบัตรที่เอดิสันและทีมของเขาพบว่าเส้นใยไม้ไผ่ถ่านสามารถสุดท้ายกว่า 1,200 ชั่วโมง หนึ่งปีต่อมาเอดิสันเริ่มผลิตเชิงพาณิชย์โดยใช้โคมไฟไม้ไผ่ญี่ปุ่นถ่านเป็นเส้นใย. ตลอดอาชีพของเขาเอดิสันทำงานในการปรับปรุงหลายอย่างที่จะประดิษฐ์ลายเซ็นของเขาสิ่งประดิษฐ์ที่มีการเปลี่ยนแปลงอย่างแท้จริงวิธีที่เราอาศัยหลังจากที่มืดได้ ก่อนที่จะมีหลอดไฟคนเผาน้ำมันหอมโคมไฟหรือใช้ผลิตก๊าซธรรมชาติสำหรับไฟส่องสว่างเป็นวิธีที่อันตรายมากกว่าที่จะให้ความสว่าง ไฟกลายเป็นราคาถูกปลอดภัยและสะดวกในการใช้และความกังวลของประชาชนและการค้าที่ติดตั้งไว้ในตัวเลขที่เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว ส่วนที่เหลือเป็นประวัติศาสตร์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

抓住