one of the main enzymes responsible

one of the main enzymes responsible for polymer begradation was identified,and the biodegradation mechanism was hypothesized by bioinformatics studies.
From this study, it is evident that the bacteria utilized the plastic polymer as a sole source of carbon and showed 20-50% weight reduction over a period of 120 days.
The two main bacteria responsible for the degradation were microbiologically characterized to be Pseudomonas spp.
These bacteria could grow optimally at 37 ํC in pH 9.0 and showed 35-40% of plastic weight reduction over 120 day.
plastic weight reduction over a period of 90 days.
These isolates were showed better degradation ability than Known strains from MTCC.
The current study further revealed that the microbial consortia formulated by combinnig Psuedomonas spp.

showed 40% plastic weight reduction over a period of 90 days.
Further,extracellular lipase, one of the main enzymes responsible for polymer degradation, was identified.
The computational docking studies suggested that polyethylene glycol and polystyrene present in the plastic might have good interaction towards the microbial lipase with stable binding and interacting forces which probably could be one of the reasons for the
degradative mechanisms.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ของเอนไซม์หลักที่รับผิดชอบ begradation เมอร์พบ และกลไกการย่อยสลายทางชีวภาพได้ตั้งสมมติฐาน โดยศึกษา bioinformaticsจากการศึกษานี้ มันเป็น evident แบคทีเรียใช้พอลิเมอร์พลาสติกเป็นแหล่งคาร์บอนแต่เพียงผู้เดียว และว่าการลดน้ำหนัก 20-50% ในระยะเวลา 120 วันปริมาณจุลินทรีย์มีลักษณะสองเชื้อแบคทีเรียหลักรับผิดชอบการสลายให้ ออกซิเจน Pseudomonasแบคทีเรียเหล่านี้สามารถเจริญเติบโตอย่างเหมาะสมที่ 37 ํ c ในค่า pH 9.0 และแสดงให้เห็นว่า 35-40% ของน้ำหนักพลาสติกลดกว่า 120 วันลดน้ำหนักพลาสติกเป็นเวลา 90 วันเหล่านี้แยกได้แสดงความสามารถในการลดดีกว่าสายพันธุ์ที่รู้จักกันจาก MTCCการศึกษาปัจจุบันได้เผยว่า กลุ่มร่วมค้าระดับจุลินทรีย์สูตร โดย combinnig Psuedomonas ออกซิเจนเพิ่มเติมว่า 40% พลาสติกน้ำหนักลดในระยะเวลา 90 วันมีการระบุไว้เพิ่มเติม สารเอนไซม์ไลเปส เอนไซม์หลักที่รับผิดชอบการสลายตัวของพอลิเมอร์ อย่างใดอย่างหนึ่งศึกษาอุปกรณ์คำนวณที่แนะนำว่า เอทิลีนไกลคอลและโฟมอยู่ในพลาสติกอาจมีปฏิสัมพันธ์ดีต่อเอนไซม์ไลเปสจุลินทรีย์รวมมีเสถียรภาพ และการโต้ตอบกองกำลังซึ่งอาจอาจเป็นหนึ่งสาเหตุของการกลไก degradative

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หนึ่งของเอนไซม์หลักที่รับผิดชอบในการพอลิเมอ begradation ถูกระบุและกลไกการย่อยสลายทางชีวภาพได้รับการตั้งสมมติฐานโดยการศึกษาชีวสารสนเทศ.
จากการศึกษาครั้งนี้จะเห็นว่าแบคทีเรียที่ใช้โพลิเมอร์พลาสติกเป็นแหล่งคาร์บอนและแสดงให้เห็นการลดน้ำหนัก 20-50% ในช่วงระยะเวลา 120 วัน.
ทั้งสองแบคทีเรียหลักรับผิดชอบในการย่อยสลายมีลักษณะปริมาณจุลินทรีย์ที่จะ Pseudomonas spp.
แบคทีเรียเหล่านี้สามารถเติบโตได้อย่างดีที่สุดที่ 37 ํ C ค่า pH 9.0 และพบว่า 35-40% ของการลดน้ำหนักพลาสติกกว่า 120 วัน.
พลาสติก การลดน้ำหนักในช่วงระยะเวลา 90 วัน.
สายพันธุ์เหล่านี้ถูกแสดงให้เห็นความสามารถในการย่อยสลายดีกว่าสายพันธุ์ที่รู้จักจาก MTCC.
การศึกษาในปัจจุบันยังพบว่าไพรีจุลินทรีย์สูตรโดย combinnig Psuedomonas spp. แสดงให้เห็นว่าการลดน้ำหนักพลาสติก 40% ในช่วงระยะเวลา 90 วันนอกจากนี้เอนไซม์ไลเปสซึ่งเป็นหนึ่งในเอนไซม์หลักที่รับผิดชอบในการย่อยสลายโพลิเมอร์ที่ถูกระบุ. การศึกษาเชื่อมต่อคอมพิวเตอร์บอกว่าไกลคอลเอทิลีนและสไตรีนในปัจจุบันพลาสติกอาจจะมีปฏิสัมพันธ์ที่ดีต่อไลเปสของจุลินทรีย์ที่มีเสถียรภาพมีผลผูกพันและมีปฏิสัมพันธ์กองกำลังซึ่งอาจจะเป็น หนึ่งในเหตุผลสำหรับกลไกการย่อยสลาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หนึ่งในหลักของเอนไซม์ที่รับผิดชอบ begradation พอลิเมอร์ถูกระบุและกลไกการย่อยสลายได้ตั้งสมมติฐานโดยชีวสารสนเทศศาสตร์จากการศึกษานี้ พบว่าแบคทีเรียที่ใช้โพลิเมอร์พลาสติกเป็นแหล่งที่มา แต่เพียงผู้เดียวของคาร์บอนและพบ 20-50 % น้ำหนักลดระยะเวลา 120 วันสองหลักแบคทีเรียรับผิดชอบสลายจากจุลินทรีย์ Pseudomonas spp . มีลักษณะเป็นแบคทีเรียเหล่านี้สามารถเจริญเติบโตได้ดีที่อุณหภูมิ 37 องศาเซลเซียส pH 9.0 และแสดงใน 35-40 % ของน้ำหนักลดพลาสติกมากกว่า 120 วันพลาสติกน้ำหนักลดระยะเวลา 90 วันเหล่านี้มีความสามารถในการย่อยสลายสายพันธุ์เป็นสายพันธุ์ที่ดีกว่าที่รู้จักกัน mtcc .การศึกษาปัจจุบันเพิ่มเติมพบว่าจุลินทรีย์สูตรโดย combinnig consortia psuedomonas spp .พบ 40 % พลาสติก น้ำหนักลดระยะเวลา 90 วันเพิ่มเติมสามารถของเอนไซม์ไลเปส หลักรับผิดชอบในการสลายตัวของพอลิเมอร์ถูกระบุตัวเชิงคำนวณสำหรับการศึกษาชี้ให้เห็นว่าสารพลาสติกและโฟม อยู่ในพลาสติกอาจมีปฏิสัมพันธ์ที่ดีต่อเอนไซม์ของจุลินทรีย์ ด้วยกำลัง และมีเสถียรภาพ ซึ่งอาจเป็นหนึ่งในเหตุผลสำหรับกลไก degradative .