In food materials, the dipole most

In food materials, the dipole most responsible for dielectric heating is water (Guan, Cheng, Wang, & Tang, 2004). The
moisture-dependent dielectric properties are mainly influenced by the free and bound water contents in food materials
(Calay, Newborough, Probert, & Calay, 1994). The dielectric polarization caused by free water is much larger than that of
bound water (Guo & Zhu, 2014; Ling et al., 2015a). In low moisture content samples, the water molecules are bound to
proteins or starch in peanuts, resulting in less dielectric polarization and thus low dielectric properties of peanut samples. With the increase of moisture content, free water contributes much more than bound water, leading to the increase of dielectric properties. The increased temperature causes the decrease in viscosity of biomaterials, thus improves ionic mobility and ionic conduction (Tang, Hao, & Ming, 2002). Therefore, the dielectric constant and loss factor increased with increasing temperature.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในวัสดุอาหารไดโพลที่มีความรับผิดชอบมากที่สุดเพื่อให้ความร้อนฉนวนน้ำ (กวนเฉิงวังและ Tang, 2004)
ความชื้นขึ้นอยู่กับคุณสมบัติเป็นฉนวนได้รับอิทธิพลส่วนใหญ่โดยฟรีและผูกพันเนื้อหาน้ำในวัสดุอาหาร
(Calay, Newborough, Probert และ Calay, 1994) โพลาไรซ์อิเล็กทริกที่เกิดจากน้ำฟรีมีขนาดใหญ่กว่าของ
น้ำที่ถูกผูกไว้ (Guo และจู้ 2014. หลิง, et al, 2015a) ในตัวอย่างความชื้นต่ำโมเลกุลของน้ำจะผูกพันกับ
โปรตีนหรือแป้งในถั่วลิสงที่มีผลในการจับขั้วอิเล็กทริกน้อยลงและคุณสมบัติเป็นฉนวนต่ำจึงตัวอย่างถั่วลิสง กับการเพิ่มขึ้นของปริมาณความชื้นน้ำฟรีมีส่วนช่วยมากขึ้นกว่าน้ำที่ถูกผูกไว้ที่นำไปสู่การเพิ่มขึ้นของคุณสมบัติเป็นฉนวน อุณหภูมิที่เพิ่มขึ้นทำให้เกิดการลดลงของความหนืดของวัสดุชีวภาพจึงเพิ่มความคล่องตัวอิออนและการนำไอออนิก (รสเฮาและหมิง, 2002) ดังนั้นปัจจัยคงอิเล็กทริกและการสูญเสียเพิ่มขึ้นตามอุณหภูมิที่เพิ่มขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในวัสดุอาหาร มีความรับผิดชอบมากที่สุดสำหรับความร้อนฉนวนน้ำ ( Guan Cheng , วัง , และถัง , 2004 ) ที่ขึ้นอยู่กับความชื้นฉนวนคุณสมบัติส่วนใหญ่จะได้รับอิทธิพลจากฟรีและผูกน้ำเนื้อหาในวัสดุอาหาร( calay newborough , ก๊าซ , และ calay , 1994 ) สมบัติไดอิเล็กทริกชันที่เกิดจากน้ำฟรีมีขนาดใหญ่กว่าที่ผูกน้ำ ( กัว & จู้ 2014 ; หลิง et al . , 2015a ) ในตัวอย่าง ความชื้นต่ำ เนื้อหา โมเลกุลของน้ำที่ถูกผูกไว้โปรตีนในถั่วหรือแป้ง เป็นผลในการเป็นฉนวนและน้อยกว่าจึงต่ำ คุณสมบัติของตัวอย่างถั่วลิสง กับการเพิ่มขึ้นของปริมาณความชื้น , น้ำฟรีจัดสรรมากกว่าผูกพันน้ำ นำไปสู่การเพิ่มคุณสมบัติไดอิเล็กตริก . การเพิ่มอุณหภูมิจะทำให้ความหนืดลดลงของวัสดุชีวภาพ จึงช่วยเพิ่มความคล่องตัว และการฟอกไอออน ( Tang Hao และหมิง , 2002 ) ดังนั้น ค่าไดอิเล็กทริกและปัจจัยการสูญเสียเพิ่มขึ้นตามอุณหภูมิ