UGLY AND ORDINARY ARCHITECTURE (154

UGLY AND ORDINARY ARCHITECTURE (154)
p ant of an anonymous vernacular tenement on an Italian medieval street could achieve identity through decoration on a front door or perhaps through the bella figura of clothing within the scale of a spatially limited, foot-going community. The same held for families behind the unified facades of Nash's London terraces. But for the middle-class suburbanite living, not in an antebellum mansion, but in a smaller version lost in a large space, identity must come through symbolic treatment of the form of the form of the house, either through provided by the developer (for instance, split-level Colonial) or through a variety of symbolic ornaments applied thereafter by the owner (the Rococo lamp in the picture window or the wagon wheel out front, Fig.114).
The critics of suburban iconography attribute its infinite combinations of standard ornamental elements to clutter rather than variety. This can be dismissed by suburbia's connoisseurs as the insensitivity of the uninitiate. To call these artifacts of our culture crude is to be mistaken concerning scale. It is like condemning theater theater sets for being crude at five feet or condemning plaster putti, made to be seen high above a Baroque cornice, for lacking the refinements of a Mino da Fiesole bas-relief on a Renaissance tomb. Also, the boldness of the suburban doodads distracts the eye form the telephone poles that even the silent majority does not like.
SILENT-WHITE-MAJORTY ARCHITECTUER
Many people like suburbia suburbia. This is the compelling reason for learning from Levittown. the ultimate irony is that although Modern architecture from the start has claimed a strong social basis for its philosophy, modern architects have worked to keep formal and social concerns separate rather than together. In dismissing Levittown, Modern architects, who have characteristically promoted the role of the social sciences in architecture, reject whole sets of dominant social patterns because they do not like the architectural consequences of these patterns. Conversely, by defining Levittown as "silent-white-majority " architecture, they reject it again because they do not like what they believe to be the silent white majority's political views. These architects reject the very heterogeneity of our society that makes the social sciences relevant to architecture in the first place. As Experts with Ideals, who pay lip service to the social sciences, they build for Man rather than for people this means, to suit themselves, that is, to suit their own particular upper-middle-class values, which they assign to everyone. Most suburbanites reject the limited formal vocabularies architects' values promote, or accept them20 years later modified by the tract builder: The Usonian house becomes the ranch house. Only the very poor, via public

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สถาปัตยกรรมปกติ และน่าเกลียด (154)พี มดของแถวพื้นถิ่นตอนไม่มีถนนยุคกลางอิตาลีสามารถบรรลุตัวผ่านตกแต่งประตูหน้า หรืออาจจะผ่านรูปเบลล่าของเสื้อผ้าในระดับของชุมชน spatially จำกัด เท้าไป เหมือนจัดสำหรับครอบครัวหลังสมดุลรวมระเบียงลอนดอนของแนช สำหรับ suburbanite ชั้นกลางอาศัยอยู่ ไม่มีแมนชั่น antebellum แต่ ในรุ่นเล็กที่สูญหายในพื้นที่ขนาดใหญ่ ตัวต้องมาผ่านรูปแบบของแบบบ้าน ไม่ว่าจะรักษาสัญลักษณ์ให้ นักพัฒนา (เช่น แยกโคโลเนียล) หรือความหลากหลายของสัญลักษณ์เครื่องประดับใช้หลังจากนั้นเจ้า (กรอบกระจกโคมไฟในหน้าต่างรูปภาพหรือล้อ wagon ครับ , Fig.114) นักวิจารณ์ของประติมานวิทยาที่ชานเมืองของแอตทริบิวต์รวมองค์ประกอบสวยงามมาตรฐานความไม่เป็นระเบียบมากกว่าความหลากหลายของอนันต์ นี้สามารถยกเลิก โดยคนของสุเบอเบียเป็น insensitivity ของ uninitiate เรียกน้ำมันสิ่งประดิษฐ์เหล่านี้ของวัฒนธรรมของเราคือการหลงผิดเกี่ยวกับมาตราส่วน มันเป็นเหมือนประณามการใช้โรงละครโรงละครชุดสำหรับน้ำมันดิบที่ห้าฟุต หรือประณามการใช้ปูนปลาสเตอร์ putti ทำได้สูงเหนือ cornice แบบบาโรก การขาดการ refinements bas-relief มิโนะ da Fiesole บนสุสานเรอเนสซองซ์ ยัง boldness ของ doodads ชานเมือง distracts แบบตาไม่ต้องหมุนโทรศัพท์ที่ส่วนใหญ่เงียบ ARCHITECTUER เงียบสีขาว-MAJORTY หลายคนชอบสุเบอเบียสุเบอเบีย นี่คือเหตุผลน่าสนใจสำหรับการเรียนรู้จาก Levittown ประชดที่ดีที่สุดคือ ว่า ถึงแม้ว่าสถาปัตยกรรมสมัยใหม่ตั้งแต่เริ่มต้นมีอ้างพื้นฐานสังคมที่แข็งแกร่งสำหรับปรัชญาของ สถาปนิกทันสมัยได้ทำให้ความกังวลทางสังคม และทางแยก มากกว่ากัน ใน dismissing Levittown สถาปนิกทันสมัย ที่ characteristically มีการส่งเสริมบทบาทของสังคมศาสตร์ในสถาปัตยกรรม ปฏิเสธรูปแบบสังคมที่โดดเด่นทั้งชุด เพราะพวกเขาไม่ชอบผลสถาปัตยกรรมของรูปแบบเหล่านี้ ในทางกลับกัน โดยกำหนด Levittown เป็น "ไซเลนท์ขาวใหญ่" สถาปัตยกรรม พวกเขาปฏิเสธอีก เพราะพวกเขาไม่ชอบอะไรที่พวกเขาเชื่อว่าเป็น มุมมองทางการเมืองสภาพสีขาวส่วนใหญ่ของการ สถาปนิกเหล่านี้ปฏิเสธ heterogeneity มากของสังคมที่ทำให้สังคมศาสตร์ที่เกี่ยวข้องกับสถาปัตยกรรมในสถานที่แรก เป็นผู้เชี่ยวชาญด้วยอุดมคติ ผู้บริการ lip เพื่อสังคมศาสตร์ พวกเขาสร้าง สำหรับคนไม่ ใช่คนนี้หมายความว่า ให้เหมาะกับตัวเอง นั่นคือ ให้เหมาะสมกับค่าของตนเองเฉพาะชั้นบนกลาง ที่พวกเขากำหนดทุกคน Suburbanites ส่วนใหญ่ปฏิเสธการจำกัดทาง vocabularies สถาปนิกของค่าส่งเสริม หรือยอมรับการแก้ไขในภายหลัง โดยสร้างทางเดินปี them20: เดอะ Usonian เฮ้าส์เป็น บ้านพักชั้นเดียว เฉพาะยาก ทางสาธารณะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สถาปัตยกรรมน่าเกลียดและสามัญ (154)
มดพีของตึกแถวภาษาที่ไม่ระบุชื่อในอิตาลีในยุคกลางถนนสามารถบรรลุตัวตนผ่านการตกแต่งบนประตูหน้าหรืออาจจะผ่าน figura เบลล่าของเสื้อผ้าที่อยู่ในระดับของการ จำกัด เชิงพื้นที่ชุมชนเท้าไป เช่นเดียวกับที่จัดขึ้นสำหรับครอบครัวที่อยู่เบื้องหลังอาคารแบบครบวงจรของระเบียงแนชลอนดอน แต่สำหรับ suburbanite ชนชั้นกลางที่อาศัยอยู่ไม่ได้อยู่ในคฤหาสน์กลางเมือง แต่ในรุ่นเล็กหายไปในพื้นที่ขนาดใหญ่ตัวตนจะต้องมาผ่านการรักษาสัญลักษณ์ของรูปแบบของรูปแบบของบ้านที่ทั้งผ่านการให้บริการโดยนักพัฒนา (สำหรับ เช่นแยกระดับโคโลเนียล) หรือผ่านความหลากหลายของเครื่องประดับสัญลักษณ์นำไปใช้หลังจากนั้นโดยเจ้าของ (โคมไฟโรโคโคในหน้าต่างภาพหรือล้อเกวียนออกด้านหน้า Fig.114).
วิจารณ์ยึดถือชานเมืองแอตทริบิวต์รวมกันไม่มีที่สิ้นสุดของมาตรฐาน องค์ประกอบประดับถ่วงมากกว่าที่หลากหลาย นี้สามารถรับการยอมรับจากผู้ที่ชื่นชอบบริเวณรอบนอกเมืองเป็นไม่รู้สึกของ uninitiate ที่ ที่จะเรียกสิ่งประดิษฐ์เหล่านี้น้ำมันดิบวัฒนธรรมของเราคือการเข้าใจผิดเกี่ยวกับการถูกขนาด มันเป็นเหมือนประณามชุดโรงละครโรงภาพยนตร์สำหรับการเป็นน้ำมันดิบที่ห้าฟุตหรือประณามสุดที่รักพลาสเตอร์ที่ทำจะเห็นสูงเหนือบัวบาร็อคสำหรับการขาดการปรับแต่งของ Mino ไฟย์โซลดานูนต่ำบนหลุมฝังศพของเรเนสซอง นอกจากนี้ยังมีความกล้าหาญของ doodads ชานเมืองสมาธิตาแบบเสาโทรศัพท์ที่แม้แต่เงียบส่วนใหญ่ไม่ชอบ.
SILENT-WHITE-MAJORTY ARCHITECTUER
หลายคนชอบนอกเมืองบริเวณรอบนอกเมือง นี่คือเหตุผลที่น่าสนใจสำหรับการเรียนรู้จาก Levittown ประชดที่ดีที่สุดก็คือแม้ว่าสถาปัตยกรรมสมัยใหม่จากจุดเริ่มต้นที่มีการอ้างว่าเป็นพื้นฐานทางสังคมที่แข็งแกร่งสำหรับปรัชญาของสถาปนิกที่ทันสมัยได้ทำงานเพื่อให้ความกังวลอย่างเป็นทางการและสังคมที่แยกจากกันด้วยกันมากกว่า ในการไล่ Levittown สถาปนิกโมเดิร์นที่ได้รับการเลื่อนตำแหน่งพิเศษบทบาทของวิทยาศาสตร์ทางสังคมในสถาปัตยกรรมปฏิเสธทั้งชุดของรูปแบบทางสังคมที่โดดเด่นเพราะพวกเขาไม่ชอบผลกระทบของสถาปัตยกรรมรูปแบบเหล่านี้ ตรงกันข้ามด้วยการกำหนด Levittown ว่า "เงียบสีขาวส่วนใหญ่" สถาปัตยกรรมที่พวกเขาปฏิเสธมันอีกครั้งเพราะพวกเขาไม่ชอบสิ่งที่พวกเขาเชื่อว่าจะเป็นมุมมองทางการเมืองส่วนใหญ่สีขาวเงียบของ สถาปนิกเหล่านี้ปฏิเสธความหลากหลายมากของสังคมของเราที่ทำให้สังคมศาสตร์ที่เกี่ยวข้องกับสถาปัตยกรรมในสถานที่แรก ในฐานะที่เป็นผู้เชี่ยวชาญที่มีอุดมคติที่ริมฝีปากบริการจ่ายไปสังคมศาสตร์พวกเขาสร้างสำหรับผู้ชายมากกว่าสำหรับคนที่หมายถึงนี้เพื่อให้เหมาะกับตัวเองซึ่งก็คือเพื่อให้เหมาะกับตัวเองโดยเฉพาะอย่างยิ่งค่าบนชั้นกลางซึ่งพวกเขากำหนดให้กับทุกคน suburbanites ส่วนใหญ่ปฏิเสธคำศัพท์อย่างเป็นทางการที่ จำกัด ค่าสถาปนิก 'ส่งเสริมหรือยอมรับ them20 ปีแก้ไขในภายหลังโดยผู้สร้างทางเดิน: บ้าน Usonian กลายเป็นบ้านฟาร์มปศุสัตว์ เฉพาะที่น่าสงสารมากผ่านสาธารณะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

น่าเกลียดและสามัญสถาปัตยกรรม ( 154 )
P มดของผู้ไม่ประสงค์ออกนามพื้นถิ่นห้องเช่าบนถนนยุคกลางอิตาลีสามารถบรรลุเอกลักษณ์ผ่านการตกแต่งบนประตูหน้าหรือบางทีผ่านเบลล่ารูปร่างของเสื้อผ้าภายในระดับของความแตกต่าง จํากัด เท้าไปในชุมชน เดียวกันที่จัดขึ้นสำหรับครอบครัวที่อยู่เบื้องหลัง facades เงาของแนชลอนดอนระเบียงแต่สำหรับคนที่อาศัยอยู่ย่านชานเมืองที่อยู่อาศัยชั้นกลาง ไม่ได้อยู่ในคฤหาสน์ สงครามกลางเมือง แต่ในรุ่นเล็กหายไปในพื้นที่ว่างขนาดใหญ่ ตนต้องมาผ่านการรักษาสัญลักษณ์ของรูปแบบของรูปแบบของบ้าน ผ่านให้ โดยผู้พัฒนา ( ตัวอย่างอาณานิคม ( แยก ) หรือผ่านความหลากหลายของเครื่องประดับสัญลักษณ์ใช้หลังจากนั้น โดยเจ้าของ ( Rococo โคมไฟในหน้าต่างภาพ หรือล้อเกวียนด้านหน้า fig.114 ) .
นักวิจารณ์ของรูปแบบชานเมืองคุณลักษณะชุดของอนันต์ขององค์ประกอบประดับมาตรฐานเพื่อความไม่เป็นระเบียบ มากกว่า หลากหลายนี้สามารถที่ออกโดยผู้ที่ชื่นชอบนอกเมืองเป็นชื่อสกุลของ uninitiate . เรียกเหล่านี้สิ่งประดิษฐ์ของดิบวัฒนธรรมของเราจะเข้าใจผิดเกี่ยวกับมาตราส่วน มันเป็นเหมือนโรงละครโรงละครชุด ถูกประณามดิบ 5 ฟุตหรือประณามปูนปลาสเตอร์พุตตี้ , ทําให้เห็นสูงเหนือบัวพิสดารสำหรับการขาดการปรับแต่งของมิโน ดา ฟิโอโซเล Bas บรรเทาในยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาที่สุสาน นอกจากนี้ ความกล้าหาญของบิดาแห่งชานเมืองทำให้ตารูปแบบเสาโทรศัพท์ที่แม้ส่วนใหญ่เงียบไม่ชอบ silent-white-majorty architectuer

หลายคนเหมือนหมู่บ้านหมู่บ้าน นี่คือเหตุผลที่น่าสนใจสำหรับการเรียนรู้จาก levittown .ประชดสูงสุดคือว่าถึงแม้ว่าสถาปัตยกรรมสมัยใหม่ตั้งแต่เริ่มมีการอ้างว่าพื้นฐานทางสังคมที่แข็งแกร่งสำหรับปรัชญาของสถาปนิกต้องทำงานให้กับทางการและสังคมแยกมากกว่ากัน ในยก levittown สถาปนิกสมัยใหม่ ซึ่งมีลักษณะการส่งเสริมบทบาทของสังคมศาสตร์สถาปัตยกรรมปฏิเสธทั้งชุดของรูปแบบสังคม เด่นเพราะพวกเขาไม่ชอบผลที่ตามมา สถาปัตยกรรมของรูปแบบเหล่านี้ ในทางกลับกัน โดยกำหนด levittown เป็น " สถาปัตยกรรมส่วนใหญ่สีขาว " เงียบ พวกเขาปฏิเสธมันอีกแล้ว เพราะพวกเขาไม่ชอบสิ่งที่พวกเขาเชื่อว่าเป็นสีขาวส่วนใหญ่เงียบการเมือง .สถาปนิกเหล่านี้ปฏิเสธความหลากหลายมากของสังคมของเราที่ทำให้สังคมศาสตร์ที่เกี่ยวข้องกับสถาปัตยกรรมในสถานที่แรก เป็นผู้เชี่ยวชาญด้วยอุดมคติ ผู้จ่ายบริการลิปกับสังคมศาสตร์ พวกเขาสร้างสำหรับผู้ชายมากกว่าคนแปลให้เหมาะสมกับตนเอง นั่นคือ ให้เหมาะสมกับตนเอง โดยเฉพาะชนชั้นกลางระดับสูงค่า ซึ่งจะมอบหมายให้กับทุกคนคนย่านชานเมืองส่วนใหญ่ปฏิเสธจำกัดอย่างเป็นทางการคำศัพท์สถาปนิกคุณค่า ส่งเสริม หรือยอมรับ them20 ปีต่อมาแก้ไขโดยทางเดินสร้าง : usonian บ้านกลายเป็นฟาร์มบ้าน เฉพาะผู้ที่ผ่านสาธารณะ