The ball hitting things in the clas

The ball hitting things in the classroom (and even breaking them)

Students getting overexcited

The ball distracting the students from the language

Students who can’t catch (well) getting frustrated or holding the game up

Students fighting over who should have the ball next, who won a point, etc

Time wasting, e.g. by students throwing the ball far away from the next person

Students doing nothing while waiting (maybe a long time) for the ball

Students being picked on (by not having the ball thrown to them, having the ball thrown to them too often or too hard, having the ball thrown to a place that is difficult to catch, etc)

Students getting an uneven amount of time speaking (due to how often they are thrown the ball, how long they can spend with the ball depending on how successful they are, etc)

Students getting bored with the same old uses of the ball

The many variations mentioned and then summarised below have been designed to deal with all of those problems, as well as to make using a ball possible for a wider range of language points, more fun and more productive. 

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ลูกตีในห้องเรียน (และแม้แต่ทำลายพวกเขา)นักเรียนที่ได้รับ overexcitedลูกรบกวนเรียนจากภาษานักเรียนที่ไม่สามารถจับการผิดหวัง (ดี) หรือถือเกมขึ้นโลกนักเรียนควรมีลูกถัดไป ผู้ชนะจุด ฯลฯเวลาที่สูญเสีย เช่นนักเรียนโยนลูกบอลห่างจากคนถัดไปนักเรียนทำอะไรในลูก (อาจเป็นเวลานาน)นักเรียนที่ได้รับบน (โดยไม่มีลูกที่โยนไป มีลูกที่โยนไปบ่อย หรือเกินไปหน่อย มีลูกที่โยนไปยังตำแหน่งที่ยากที่จะจับ ฯลฯ)นักเรียนที่ได้รับไม่สม่ำเสมอจำนวนเวลาพูด (เพราะว่าพวกเขาจะโยนลูก ระยะที่สามารถใช้กับลูกในวิธีประสบความสำเร็จจะขึ้นต่อ ฯลฯ)นักเรียนที่ได้รับเบื่อกับเก่าเหมือนกันใช้ของลูกรูปแบบจำนวนมากกล่าว และ summarised ด้านล่างแล้ว ออกแบบมาเพื่อจัดการกับปัญหาดังกล่าว เป็นอย่างดีเพื่อทำให้การใช้ลูกบอลได้ในช่วงกว้างของภาษาจุด สนุกมากขึ้น และมากขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ลูกตีอะไรในห้องเรียน ( และทำลาย )

นักเรียนได้รับ overexcited

บอลเสียสมาธินักเรียนจากภาษา

นักเรียนที่ยังจับไม่ได้ ( ดี ) รู้สึกท้อแท้ หรือถือขึ้น

นักเรียนต่อสู้มากกว่าผู้ที่ควรมีต่อไป ซึ่งจะเป็นจุด ฯลฯ

เสียเวลา เช่น นักเรียนปาบอลไกลจากคน

ต่อไปนักเรียนไม่มีอะไรทำระหว่างรอ ( อาจจะนาน ) สำหรับลูก

นักเรียนถูกรังแก ( โดยไม่มีบอลโยนให้พวกเขามีลูกบอลที่โยนให้มันบ่อยเกินไป หรือยากเกินไป มีบอลโยนไปยังสถานที่ที่เป็นเรื่องยากที่จะจับ ฯลฯ )

นักเรียนได้รับเงินไม่เท่ากันเวลาพูด ( เนื่องจากวิธีการที่พวกเขามักจะมีการโยนบอลนานแค่ไหนที่พวกเขาสามารถใช้เวลากับลูก ขึ้นอยู่กับวิธีที่ประสบความสำเร็จที่พวกเขาและอื่น ๆ )

นักเรียนได้รับเบื่อกับเก่าใช้เดียวกันของลูก

หลายรูปแบบดังกล่าวแล้ว สรุปด้านล่างนี้ได้ถูกออกแบบมาเพื่อจัดการกับปัญหาทั้งหมดนั้น รวมทั้งให้ใช้ลูกบอลที่เป็นไปได้สำหรับช่วงกว้างคะแนนภาษา สนุก มากขึ้น และมากขึ้น ไหม