There are, however, constants in Li

There are, however, constants in Ligeti's musical imagination. One of the most important is the idea of the absurd. Ligeti's world of imagination was simultaneously an asylum, a place of refuge, and a place to process the horror of the 20th century's great geo-political nightmares through which he lived. As a child, he invented a self-sufficient world of his creation that he called Kylwiria; as an adult, he was a lover of Lewis Carroll (he wanted to write an opera based on Alice in Wonderland) and the surreal linguistic games and imagery of Hungarian poet Sándor Weöres. One of his very last pieces was Síppal, dobbal, nádihegedüvel, "With Pipes, Drums, Fiddles", a setting of Weöres's poems for percussion quartet and mezzo-soprano. They are, typically for Ligeti, on a tiny scale, and they make sounds like nothing else: each of the seven songs is simultaneously redolent of folk music and of modernist complexity, of childish immediacy and decidedly adult sophistication. Yet this music is absolutely, definitively new, and each number conjures its own little-but-large world of absurdist expression and resonance. They are also, I think, strangely melancholic. The Sippal songs have that quality that all the best absurdist poetry does of making you confront big ideas through lightness of touch, humour, and sleight of hand.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มี แต่ ค่าคงที่ในจินตนาการดนตรีของ Ligeti หนึ่งสำคัญคือความคิดไร้สาระ ของ Ligeti โลกของจินตนาการได้พร้อมการลี้ภัย เขตอภัยทาน และสถานที่สยองขวัญของศตวรรษ 20 มากแก้วเมืองฝันร้ายที่เขาอาศัยอยู่ในกระบวนการ เป็นเด็ก เขาคิดค้นโลกบางสร้างเขาว่า เขาเรียกว่า Kylwiria เป็นผู้ใหญ่ เขาเป็นคนรักของลูอิสคาร์ (จะต้องเขียนเป็นโอเปร่าตามอลิซในแดนมหัศจรรย์) และภาษาศาสตร์เกมเหนือจริงและภาพถ่ายของฮังการีกวี Sándor Weöres หนึ่งชิ้นท้ายสุดของเขาคือ Síppal, dobbal, nádihegedüvel "กับท่อ กลอง Fiddles" การตั้งค่าของบทกวีของ Weöres การเพอร์คัชชันเสียง mezzo-soprano พวกเขา โดยทั่วไปสำหรับ Ligeti บนมาตราส่วนขนาดเล็ก และพวกเขาทำเสียงเหมือนไม่มีอะไรอื่น: แต่ละเพลงเจ็ดเป็น redolent กัน ของเพลงพื้นบ้าน และความ ซับซ้อนของวิธี immediacy พูดแบบเด็กและผู้ใหญ่เด็ดซับซ้อน เพลงนี้ยัง ไม่แน่นอน แน่นอน ใหม่ และแต่ละหมายเลข conjures โลกของตัวเองเล็กน้อยแต่ขนาดใหญ่มาและการสั่นพ้อง พวกเขาจะยัง คิด คับอกคับแพงกว่า เพลง Sippal มีคุณภาพที่กล่าวทั้งหมดดีที่สุดมาบทกวีของทำคุณเผชิญความคิดใหญ่ผ่านความ น่าสัมผัส อารมณ์ขัน กล

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มี แต่ค่าคงที่ในจินตนาการดนตรี Ligeti ของ หนึ่งในสิ่งที่สำคัญที่สุดคือความคิดของไร้สาระ ในโลกของจินตนาการ Ligeti พร้อมกันเป็นที่ลี้ภัย, สถานที่หลบภัยและสถานที่ในการประมวลผลความน่ากลัวของฝันร้ายทางภูมิศาสตร์ทางการเมืองที่ดีของศตวรรษที่ 20 โดยที่เขาอาศัยอยู่ ในฐานะที่เป็นเด็กเขาคิดค้นโลกแบบพอเพียงของการสร้างของเขาที่เขาเรียกว่า Kylwiria; เป็นผู้ใหญ่เขาเป็นคนรักของลูอิสแครอล (เขาอยากจะเขียนโอเปร่าขึ้นอยู่กับอลิซในแดนมหัศจรรย์) และเกมภาษาภาพและภาพของกวีฮังการีSándorWeöres หนึ่งในชิ้นสุดท้ายของเขาคือSíppal, dobbal, nádihegedüvel "ด้วยท่อกลอง Fiddles" การตั้งค่าของบทกวีWeöresสำหรับสี่กระทบและโซปราโน พวกเขาเป็นโดยทั่วไปสำหรับ Ligeti ในระดับเล็ก ๆ และพวกเขาทำให้เสียงเหมือนไม่มีอะไรอื่น: แต่ละเจ็ดเพลงไปพร้อม ๆ กันคือมีกลิ่นหอมของดนตรีพื้นบ้านและความซับซ้อนสมัย​​ของฉับไวหน่อมแน้มและความซับซ้อนผู้ใหญ่เด็ด แต่เพลงนี้เป็นอย่างใหม่แตกหักและแต่ละหมายเลขเสกโลกของตัวเองเล็ก ๆ น้อย ๆ แต่มีขนาดใหญ่ในการแสดงออก absurdist และเสียงสะท้อน พวกเขายังมีผมคิดว่าเศร้าแปลก เพลง Sippal มีคุณภาพที่ทุกบทกวี absurdist ที่ดีที่สุดในการทำไม่คุณเผชิญหน้ากับความคิดใหญ่ผ่านความสว่างของการสัมผัสอารมณ์ขันและมืออันว่องไว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มี , อย่างไรก็ตาม , ค่าคงที่ในเสียงดนตรีจินตนาการ ที่สำคัญที่สุดคือความคิดที่ไร้สาระ เสียงของโลกแห่งจินตนาการพร้อมกันที่ลี้ภัย , สถานที่ลี้ภัย และสถานที่เพื่อกระบวนการสยองขวัญของศตวรรษที่ 20 มากกอทางการเมืองฝันร้ายซึ่งเขาอาศัยอยู่ เมื่อเป็นเด็ก เขาคิดค้นโลกพอเพียงของการสร้างของเขาที่เขาเรียก kylwiria ;เป็นผู้ใหญ่ เขาเป็นคนรักของ Lewis Carroll ( เขาต้องการเขียนอุปรากรอิงอลิซในแดนมหัศจรรย์ ) และภาษาภาพเกมและภาพของฮังการีกวี S . kgm ndor เราöศาสตร์หนึ่งของชิ้นสุดท้ายของเขาคือ S í ppal dobbal , N . kgm diheged üดี " กับปี่ กลอง หลอกลวง , " การตั้งค่าเราö RES ของบทกวีสำหรับสี่เพอร์คัชชัน และเมซโซโซปราโน . พวกเขากำลังโดยทั่วไปสำหรับเสียงในระดับเล็ก ๆเขาทำเสียงเหมือนไม่มีอะไรอื่นแต่ละเจ็ดเพลงพร้อมกันมีกลิ่นหอมของดนตรีพื้นบ้านของสมัยใหม่และความซับซ้อนของความเร่งด่วนเด็กและผู้ใหญ่ค่อนข้างซับซ้อน . แต่เพลงนี่อย่างแตกหักใหม่ และแต่ละหมายเลข conjures ของตัวเองเล็กน้อย แต่สีหน้า absurdist ขนาดใหญ่ของโลก และเสียงสะท้อน ก็ ฉันคิดว่าเศร้าแปลกๆเพลง sippal มีคุณภาพที่ดีที่สุด absurdist บทกวีไม่ทำให้เธอเผชิญหน้ากับความคิดใหญ่ผ่านการสัมผัส อารมณ์ขัน และความคล่องแคล่วของมือ