Yun Che nodded his head and said in

Yun Che nodded his head and said in a mild tone, “Why don’t you go and call for Mother, there are already sounds of fighting coming from the Sacred Cloud Arena, so we should be going over soon. I also have some words I want to tell Father in private.”

After two months of living together, Yun Xiao had practically deified this sworn brother of his within his own heart, so even though he was intensely curious on what Yun Che wanted to tell Yun Qinghong, he did not ask any further as he let go of the wheelchair, “Okay, I’ll go straight away.”

After Yun Xiao left, Yun Che faced forward, took out a small delicate jade tablet, and placed it in front of Yun Qinghong. He said in a whisper, “Father, this is for you.”

“Oh?” Yun Qinghong inclined his head. But after Yun Che opened up his lightly clenched fist and showed that jade tablet that rested within, Yun Qinghong, who was normally as tranquil as water, looked like he had been struck by a bolt of lightning. His eyes instantly widened by several times and he practically grabbed that piece of jade in a fluster. He used both hands to clasp the tiny jade tablet, and felt the presence being emitted by it. His hands began to violently tremble as he stammered, “This… This… This is…”

His head jerked up abruptly, and he gazed straight at Yun Che, “Che’er, this thing… How could it be on your person?! Where did you get it from?!”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Che ยุนเลยต้องศีรษะของเขา และกล่าวว่า ในโทนสีอ่อน "ทำไมคุณไม่ไปและโทรหาแม่ แล้วมีเสียงของการต่อสู้มาจากเวทีศักดิ์สิทธิ์เมฆ ดังนั้นเราควรจะไปเร็ว ๆ นี้ ฉันยังมีบางคำที่อยากบอกพ่อส่วนตัว"หลังจากสองเดือนของชีวิตโดด Yun Xiao จริงมีบวงสรวงนี้พี่ฉบับของเขาภายในหัวใจของเขาเอง ดังนั้นเขาเองก็อยากรู้อยากเห็นอย่างเข้มข้นใน Yun Che อะไรอยากจะบอก Qinghong ยุน เขาไม่ถามได้อีกที่เขาปล่อยให้ไปของทางสำหรับรถเข็น "โอเค ฉันจะไปทันที"หลังเสี่ยวหยุน ยุน Che เผชิญไปข้างหน้า เอาออกแท็บเล็ตหยกอ่อนเล็ก และวางอยู่ด้านหน้ายุน Qinghong เขากล่าวในเสียงกระซิบ "พ่อ นี้คือสำหรับคุณ""โอ้" Qinghong ยุนแนวโน้มศีรษะของเขา แต่หลังจากที่ยุน Che เปิด เขาเบา ๆ กำกำปั้น และแสดงให้เห็นว่าแท็บเล็ตหยกที่วางภายใน Qinghong ยุน ผู้ที่โดยปกติเงียบสงบเป็นน้ำ ดูเหมือนเขาได้รับการหลง โดยสายฟ้า ตาของเขาทันทีถึงเวลาหลายครั้งและเขาจริงคว้าชิ้นส่วนของหยกในแบบ fluster เขาใช้มือทั้งสองเพื่อลัดแท็บเล็ตหยกเล็ก ๆ และรู้สึกว่าการปรากฏตัวที่ถูกปล่อยออกมาจากมัน มือของเขาเริ่มที่จะสั่นอย่างรุนแรง ตามที่เขา stammered "นี้... นี้... นี่คือ. ... "หัวของเครื่องรางขึ้นทันที และเขาจ้องตรง Yun Che, "Che'er สิ่งนี้... วิธีที่มันสามารถเครื่อง คุณสามารถได้รับจาก!"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Yun Che พยักหน้าและพูดด้วยน้ำเสียงอ่อน "ทำไมคุณไม่ไปและเรียกร้องให้แม่มีอยู่แล้วเสียงของการต่อสู้มาจากศาสนาเมฆ Arena ดังนั้นเราควรจะไปกว่าเร็ว ๆ นี้ ฉันยังมีคำบางคำที่ผมอยากจะบอกพ่อในภาคเอกชน. "

หลังจากสองเดือนของการอยู่ร่วมกัน, Yun เสี่ยวได้ deified จริงนี้พี่ชายสาบานของเขาที่อยู่ในหัวใจของเขาเองดังนั้นแม้เขาจะเป็นอย่างเข้มข้นอยากรู้อยากเห็นในสิ่งที่ยุนเจ๊อยากจะบอก Yun Qinghong เขาไม่ได้ถามเพิ่มเติมใด ๆ ในขณะที่เขาปล่อยให้ไปของรถเข็นคนพิการ "เอาล่ะฉันจะไปทันที."

หลังจากที่ยุนเสี่ยวซ้าย, Yun Che ต้องเผชิญไปข้างหน้าเอาออกแท็บเล็ตที่มีขนาดเล็กหยกที่ละเอียดอ่อนและวางมันใน ด้านหน้าของหยุน Qinghong เขากล่าวว่าในกระซิบ "พ่อนี้สำหรับคุณ."

"โอ้?" ยุน Qinghong เอียงศีรษะของเขา แต่หลังจากที่ยุนเจ๊เปิดกำปั้นเบา ๆ ของเขาและแสดงให้เห็นว่าแท็บเล็ตหยกที่วางอยู่ภายในยันต์ Qinghong ซึ่งเป็นปกติเป็นที่เงียบสงบเช่นน้ำดูเหมือนว่าเขาได้รับการตีด้วยสายฟ้า ดวงตาของเขากว้างขึ้นทันทีโดยหลายครั้งและเขาจริงคว้าชิ้นส่วนของหยกว่าในความตะขิดตะขวงใจ เขาใช้มือทั้งสองจับมือแท็บเล็ตหยกเล็ก ๆ และรู้สึกว่าการปรากฏตัวที่ถูกปล่อยออกมาจากมัน มือของเขาเริ่มที่จะสั่นสะเทือนอย่างรุนแรงในขณะที่เขาตะกุกตะกัก "นี่ ... นี่ ... นี่คือ ... "

ศีรษะของเขากระชากขึ้นมาทันทีและเขาจ้องมองตรงไปที่ยุนเจ๊ "Che'er สิ่งนี้ ... มันจะเป็นกับคนของคุณ ?! คุณไม่ได้รับมันมาจากไหน ?! "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ยุนเชพยักหน้าและพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน " ทำไมไม่ไปเรียกแม่ แล้วมีเสียงของการต่อสู้ที่มาจากเวทีเมฆศักดิ์สิทธิ์ ดังนั้นเราควรจะไปเร็ว ๆ นี้ ฉันมีบางอย่างอยากจะบอกคุณพ่อส่วนบุคคล”หลังจากสองเดือนของการอยู่ร่วมกัน ยุนเสี่ยวได้จริงเทพเจ้าของที่นี่พี่น้องร่วมสาบานของเขาภายในหัวใจของเขาเอง ดังนั้น แม้ว่าเขาจะสงสัยในสิ่งที่ยุนเช ๆอยากจะบอกยุน Qinghong เขาไม่ได้ถามอะไรต่อ เขาปล่อยรถเข็นไป " โอเค ผมจะตรงไป "หลังจากที่ยุนยุนเช เจอเสี่ยวซ้ายไปข้างหน้า เอาป้ายหยกที่ละเอียดอ่อนเล็ก ๆและวางไว้ในหน้ายุน Qinghong . เขาพูดกระซิบ " พ่อ , นี่สำหรับคุณ "" โอ้ " ยุน Qinghong เอียงศีรษะของเขา แต่หลังจากที่ยุนเชเปิดของเขาเบาๆมุฐิและพบว่าหยกเม็ดที่พักภายใน ยุน Qinghong ที่ปกติเงียบสงบเหมือนน้ำ เหมือนเขาโดนสายฟ้าฟ้าผ่า ดวงตาของเขาเบิกกว้างทันที โดยหลายๆ ครั้ง และเขาเกือบจะคว้าไอ้หยกในสับสน เขาใช้สองมือประกบแผ่นหยกเล็ก ๆ และรู้สึกว่าตนถูกปล่อยออกมาจากมัน มือของเขาก็สั่นอย่างรุนแรง เขาแค่พูดตะกุกตะกัก " นี่ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . "หัวของเขากระชากขึ้นทันที เขาจ้องตรงไปที่ยุนเช " che"er สิ่งนี้ . . . . . . . มันอาจจะเกี่ยวกับบุคคลของคุณ ! คุณได้มันมาจากที่ไหน ? ! "