In our society, food is often conne

In our society, food is often connected with recreation. We go out for coffee, invite friends over for drinks, celebrate special occasions with cakes or big meals. We can't think of baseball without thinking of hot dogs and beer, and eating is so often an accompaniment to watching TV that we talk of TV snacks and TV dinners. Just as Pavlov's dog learned to salivate ate the sound of a bell, the activities we associate with food can become signals to eat. Watching TV becomes a signal for potato chips; talking with friends become a signal for coffee and doughnuts; nodding over a book tells us it's time for pie and milk.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในสังคม อาหารมักจะเชื่อมต่อกับสันทนาการ เราไปออกสำหรับกาแฟ ชวนเพื่อนไปดื่ม เฉลิมฉลองโอกาสพิเศษกับเค้กหรืออาหารมื้อใหญ่ เราไม่คิดว่า เบสบอลลอย ๆ สุนัขร้อนและเบียร์ และการกินจึงมักเป็นญาติไปดูทีวีที่เราพูดถึงทีวีและโทรทัศน์ค่ำ เหมือนของ Pavlov สุนัขเรียนรู้ที่จะ salivate กินเสียงของระฆัง กิจกรรมที่เราเชื่อมโยงกับอาหารสามารถเป็น สัญญาณการกิน ดูทีวีกลายเป็น สัญญาณสำหรับฝรั่ง พูดคุยกับเพื่อนเป็น สัญญาณสำหรับกาแฟและโดนัท nodding ผ่านหนังสือบอกเรามันเป็นเวลาสำหรับพายและนม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในสังคมของเรา, อาหารมักจะมีการเชื่อมต่อกับการพักผ่อนหย่อนใจ เราออกไปสำหรับกาแฟเชิญเพื่อนมากกว่าสำหรับเครื่องดื่มเฉลิมฉลองในโอกาสพิเศษกับเค้กหรืออาหารมื้อใหญ่ เราไม่สามารถคิดของทีมเบสบอลโดยไม่ต้องคิดของสุนัขร้อนและเบียร์และการรับประทานอาหารเป็นจึงมักจะคลอไปดูทีวีที่เราพูดคุยของว่างและอาหารเย็นทีวีทีวี เช่นเดียวกับสุนัขของ Pavlov เรียนรู้ที่จะกินน้ำลายเสียงระฆังกิจกรรมที่เราเชื่อมโยงกับอาหารจะกลายเป็นสัญญาณที่จะกิน ดูทีวีกลายเป็นสัญญาณสำหรับมันฝรั่งทอด; พูดคุยกับเพื่อนกลายเป็นสัญญาณสำหรับกาแฟและโดนัท; พยักหน้ากว่าหนังสือที่บอกเราก็ถึงเวลาสำหรับพายและนม