His phoenix eyes opened slightly, s

His phoenix eyes opened slightly, seeing Su Luo’s earnest appearance, Nangong Liuyun seemed to still be hazy from sleepiness and mumbled a few sounds: “So cold…so cold…”

“Cold?” Su Luo became anxious, she held Nangong Liuyun’s hand and felt that his hand was ice-cold and stiff.

“I’ll go look for the doctor——” Su Luo was so worried that she just turned around and left.

However, before she could leave, a slender arm suddenly extended from within the covers and wrapped around her waist.

In the second that it took for the sky to spin and the earth to whirl, Su Luo had already tumbled into bed, leaning on her side.

Nangong Liuyun’s arm hooked her waist, hugging her very tightly, and unceasingly mumbled: “Cold…so cold…”

He also matched his words by shivering from head to foot.

As if Su Luo was a warm comforter, once he hugged it, he was unable to let go.

Su Luo struggled non-stop: “Nangong Liuyun, you let me go, I need to go look for a doctor for you. If you continue like this, it will be bad.”

Su Luo recalled the situation this morning, when Nangong Liuyun’s heart suddenly stopped beating, and immediately, her heart was alarmed, making her body jump from extreme anxiety.

But, Nangong Liuyun only responded by holding her more tightly.

He had imprisoned Su Luo tightly in his embrace, not letting her have a thread of possibility of escaping.

Recalling Imperial Physician Li’s instructions during the day, he told her not to provoke Nangong Liuyun into being angry, that she must meet his requests as much as possible.

Thinking up to here, Su Luo abandoned her struggle: “Okay, I won’t go, I will stay to keep you company. But, you must let me check your illness.”

And what made her feel strange, was that Nangong Liuyun’s body gradually started to relax, and the warmth also gradually returned to his body.

This made the tip of Su Luo’s heart have a strange feeling,

Could it be…her body actually had the ability to control his illness? Or was it that his body had the ability to warm up in a flash?

It couldn’t help but be said, Miss Su, you hit upon the truth. Only you could control Nangong Liuyun’s heart disease.

But Su Luo really didn’t know this.

She was hugged by Nangong Liuyun, her cheek pressed to his wide, solid chest, and the sound of his steady and strong heartbeats reached her ear.

The two of them maintained this posture for a very long time.

The night had already deepened, and Su Luo’s sober eyes were half-opened and half-closed. Gradually, her gaze became fuzzy, sinking into a swamp like the dark night.

Seeing her sleeping, and hearing her steady and leveled breathing, in the dark night, Nangong Liuyun suddenly opened that pair of pitch-black as ink eyes.

He tenderly caressed her delicate cheek, a trace of happy but vexed expression flashing across his eyes. What ought he to do now that would be best? This lie seemed to get bigger and bigger.

He thought for a long time and couldn’t come up with a countermeasure. Nangong Liuyun could only helplessly shake his head. He tightly embraced the girl in his arms, his jaw placed on her head and pressed against her soft hair. He fell into a deep sleep.

For a night, they slept deeply.

In the east, the first ray of the sun rose, the dawn slicing through the darkness.

The first light of dawn broke through, carrying gentle, orange rays of light. It gave people a soft, gentle feeling of intoxication.

Su Luo opened her eyes and met a pair of beautiful eyes containing a smile.

Nangong Liuyun half-supported his body, his face lying on the side as he looked at her, directly facing her with his smiling, extremely handsome countenance that could charm all living things.

First thing in the morning, she saw this gorgeous, handsome face, and it made a person’s heart feel good for no reason.

Su Luo sat up, smilingly looked at him: “How do you feel? Is your body a little better?”

Nangong Liuyun’s long arm, in one move, had pressed her to his chest. He leaned over, dropping a meticulous kiss like the breeze and gentle rain. It was like goose feathers, light and soft.

“It tickles.” Su Luo unconsciously pushed at him. She was still not used to touching him this intimately touching.

“Then, I’ll give you something that doesn’t itch.” Nangong Liuyun turned over and had Su Luo under his body.

Seeing Su Luo’s stunned expression, with her red lips wide open——

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตาฟีนิกซ์เปิดเล็กน้อย เห็น Su Luo ลักษณะอย่างจริงจัง Nangong Liuyun ดูเหมือนจะยังคง ฟ้าหลัวจากง่วงนอน และ mumbled กี่เสียง: "ดังนั้นเย็น...เย็นดังนั้น...""เย็น" Su Luo เป็นกังวล เธอจัดขึ้น Nangong Liuyun มือ และรู้สึกว่า มือของเขาคือฉ่ำ และแข็ง"ฉันจะไปหาแพทย์ — — " Su Luo กังวลมากว่า เธอเพียงแค่เปิดรอบซ้าย และขวาแต่ ก่อนที่เธอจะออกจาก แขนเรียวก็ขยายจากภายในปก และพันรอบเอวของเธอในวินาทีที่ฟ้าโลกและหมุนเวียน Su Luo มีแล้วร่วงลงมาเป็นเตียงนอน พิงด้านข้างNangong Liuyun แขนติดเอวของเธอ กอดเธอแน่นมาก และคุณธรรม mumbled: "เย็น...เย็นนั้น..."นอกจากนี้เขายังตรงคำพูดของเขา โดยสั่นตั้งแต่หัวจรดเท้ากับว่า Su Luo ผ้านวมอบอุ่น เมื่อเขาทุกกอด เขาไม่สามารถปล่อยให้ไปSu Luo ต่อสู้ไม่หยุด: "Nangong Liuyun คุณให้ฉันไป ฉันต้องการไปหาแพทย์สำหรับคุณ ถ้าคุณทำเช่นนี้ มันจะไม่ดี"Su Luo เรียกสถานการณ์เช้านี้ เมื่อ Nangong Liuyun หัวใจหยุดเต้นก็ และทันที หัวใจของเธอตกใจ ทำให้ร่างกายของเธอกระโดดจากความวิตกกังวลมากแต่ Nangong Liuyun ตอบ โดยถือเธอแน่นมากขึ้นเท่านั้นเขาได้ถูกขัง Su Luo แน่นในอ้อมกอดของเขา ไม่ให้เธอมีเธรดของความเป็นไปได้ของการหลบหนีเขานึกถึงคำแนะนำของ Li แพทย์อิมพีเรียลในระหว่างวัน บอกว่า เธอไม่แยแส Nangong Liuyun เป็นว่า เธอต้องเป็นไปตามคำขอของเขามากที่สุด โกรธคิดค่าที่นี่ Su Luo ทิ้งเธอต่อสู้: "โอเค ฉันจะไม่ไป ฉันจะอยู่จะทำให้คุณบริษัท แต่ คุณต้องให้ฉันตรวจสอบของคุณเจ็บป่วย"และสิ่งที่ทำให้เธอรู้สึกแปลก ที่ Nangong Liuyun ร่างกายค่อย ๆ เริ่มต้นเพื่อผ่อนคลาย และความอบอุ่นกลับไปร่างกายของเขายังค่อย ๆนี้ทำให้ปลายของ Su Luo หัวใจมีความรู้สึกแปลก ๆร่างกายของเธอมันอาจจะเป็น...จริงมีความสามารถในการควบคุมการเจ็บป่วยของเขา หรือเป็นที่ร่างกายของเขามีความสามารถในการอุ่นเครื่องในแฟลชมันไม่สามารถช่วยได้แต่กล่าวว่า นางสาว Su คุณตีตามความจริง เท่านั้น คุณสามารถควบคุมโรคหัวใจ Nangong Liuyunแต่ Su Luo จริง ๆ ไม่ทราบว่านี้เธอถูกทุกกอด โดย Nangong Liuyun กดแก้มของเขาหน้าอกกว้าง แข็ง และเสียงของหัวใจของเขาแข็งแกร่ง และมั่นคงถึงหูของเธอเขาทั้งสองรักษาท่านี้นานมากคืนแล้วมีกราว และ Su Luo เงียบขรึมดวงตาครึ่งเปิด และ ปิดครึ่งนี้ ค่อย ๆ สายตาของเธอกลายเป็นเลือน จมลงไปในบึงเช่นคืนมืดเห็นเธอนอนหลับ และการได้ยินของเธออย่างต่อเนื่อง และระดับหายใจ ในคืนมืด Nangong Liuyun ก็เปิดมิดคู่ที่เป็นตาหมึกเขานุ่มนวลลูบแก้มอ่อน การสืบค้นกลับของนิพจน์ที่มีความสุข แต่หงุดหงิดกะพริบตาของเขาทั้งหมด ควรทำตอนนี้ที่เขาจะดีที่สุด โกหกนี้ดูเหมือนจะ ได้รับใหญ่ และขนาดใหญ่เขาคิดว่า เป็นเวลานาน และไม่มีมาตรการป้องกันการ Nangong Liuyun ซมเท่าสามารถสั่นคลอนหัวของเขา เขาแน่นกอดหญิงสาวในอ้อมแขนของเขา ขากรรไกรของเขาวางบนหัวของเธอ และกดกับผมนุ่มของเธอ เขาตกการนอนหลับลึกสำหรับคืน พวกเขานอนหลับลึกในภาคตะวันออก เรย์แรกของดวงอาทิตย์เพิ่มขึ้น รุ่งอรุณ slicing ผ่านความมืดแสงแรกของรุ่งอรุณยากจนผ่าน ดำเนินการแสงที่นุ่มนวล สีส้มอ่อน มันให้ความรู้สึกอ่อนโยน นุ่มนวลของมึนเมาคนSu Luo เปิดดวงตาของเธอ และได้พบกับคู่ของดวงตาที่สวยงามที่ประกอบด้วยรอยยิ้มNangong Liuyun ครึ่งสนับสนุนร่าง ใบหน้าของเขานอนอยู่บนด้านข้างเป็นเขามองเธอ หันเธอ ด้วยสีหน้ายิ้ม หล่อมากของเขาที่สามารถเสน่ห์สิ่งมีชีวิตทั้งหมดสิ่งแรกในตอนเช้า เธอเห็นนี้ใบหน้าสวย หล่อ และมันทำให้หัวใจของคนที่รู้สึกดีที่ไม่มีเหตุผลSu Luo เสาร์ ครั้งกล่าวมองเขา: "คุณรู้สึกอย่างไร คือร่างกายของคุณ ดีกว่าแขนยาว Nangong Liuyun ในหนึ่ง ได้กดเธอกับหน้าอกของเขา เขาเอง ปล่อยจูบพิถีพิถันเช่นสายลมและสายฝนอ่อนโยน มันเป็นเหมือนห่านขน เบา และนุ่มนวล"มัน tickles" Su Luo ผลักดันเขาโดยไม่รู้ตัว เธอยังไม่ได้ใช้ในการสัมผัสเขาสัมผัสนี้อย่างใกล้ชิด"แล้ว จะให้สิ่งที่คันไม่" Nangong Liuyun หัน และได้ Su Luo ภายใต้ร่างกายของเขาเห็น Su Luo สตันนิพจน์ ริมฝีปากของเธอแดงกว้างเปิด — —

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ดวงตา Phoenix ของเขาเปิดเล็กน้อยเห็นลักษณะจริงจังซู Luo ของ Nangong Liuyun ดูเหมือนจะยังคงมีหมอกจากง่วงนอนและพึมพำเสียงไม่กี่: "ดังนั้นเย็น ... เย็น ... "

? "เย็น" ซู Luo กลายเป็นความกังวลที่เธอจับมือ Nangong Liuyun และ รู้สึกว่ามือของเขาก็เย็นและแข็ง.

"ฉันจะไปมองหา doctor-- ว่า" ซู Luo เป็นห่วงเพื่อให้เธอเพียงแค่หันไปรอบ ๆ และด้านซ้าย.

แต่ก่อนที่เธอจะออกจากแขนเรียวจู่ ๆ ยื่นออกมาจากภายใน ครอบคลุมและพันรอบเอวของเธอ.

ในที่สองที่ใช้สำหรับท้องฟ้าเพื่อหมุนและแผ่นดินโลกจะหมุนคว้างซู Luo ได้ร่วงลงมาอยู่ในเตียงพาดบนด้านข้างของเธอ.

แขน Nangong Liuyun ติดยาเสพติดเอวของเธอกอดเธอแน่นมาก และพึมพำอย่างไม่หยุดยั้ง "เย็น ... เย็น ... "

. นอกจากนี้เขายังจับคู่กับคำพูดของเขาโดยการสั่นจากหัวถึงเท้า

ถ้าเป็นซู Luo เป็นผ้าพันคออบอุ่นเมื่อเขากอดมันเขาก็ไม่สามารถที่จะปล่อยให้ไป.

ซู Luo พยายามไม่หยุด "Nangong Liuyun คุณให้ฉันไปฉันต้องไปหาหมอสำหรับคุณ หากคุณยังคงเช่นนี้ก็จะไม่ดี. "

ซู Luo เล่าสถานการณ์ในเช้าวันนี้เมื่อหัวใจ Nangong Liuyun ของก็หยุดเต้นและทันทีที่หัวใจของเธอก็ตกใจทำให้กระโดดร่างกายของเธอจากความวิตกกังวลมาก.

แต่ Nangong Liuyun เพียงการตอบสนอง โดยถือของเธอแน่นมากขึ้น.

เขาได้ขังซู Luo แน่นในอ้อมกอดของเขาไม่ให้เธอมีด้ายเป็นไปได้ของการหลบหนีได้.

นึกถึงคำแนะนำอิมพีเรียลแพทย์หลี่ในช่วงวันที่เขาบอกเธอว่าไม่ต้องกระตุ้น Nangong Liuyun กลายเป็นโกรธที่เธอ . ต้องตอบสนองคำขอของเขามากที่สุดเท่าที่เป็นไปได้

คิดได้ถึงที่นี่ซู Luo ละทิ้งการต่อสู้ของเธอ: "เอาล่ะฉันจะไม่ไปฉันจะอยู่เพื่อให้ บริษัท คุณ แต่คุณต้องแจ้งให้เราตรวจสอบการเจ็บป่วยของคุณ. "

และสิ่งที่ทำให้เธอรู้สึกแปลกคือการที่ร่างกาย Nangong Liuyun ค่อย ๆ เริ่มที่จะผ่อนคลายและความอบอุ่นก็ค่อยกลับไปที่ร่างกายของเขา.

นี้ทำให้ปลายของหัวใจซู Luo ที่มีความรู้สึกแปลก ๆ ,

มันอาจจะ ... ร่างกายของเธอจริงมีความสามารถในการควบคุมการเจ็บป่วยของเขา? หรือมันเป็นที่ร่างกายของเขามีความสามารถในการอุ่นเครื่องในแฟลช?

มันไม่สามารถช่วย แต่จะกล่าวว่านางสาวสุคุณตีเมื่อความจริง เพียงคุณเท่านั้นที่สามารถควบคุมการเกิดโรคหัวใจ Nangong Liuyun ของ.

แต่ซู Luo จริงๆไม่ได้รู้เรื่องนี้.

เธอได้รับการกอดโดย Nangong Liuyun, แก้มของเธอกดเพื่อกว้างหน้าอกแข็งของเขาและเสียงของหัวใจที่มั่นคงและแข็งแกร่งของเขามาถึงหูของเธอ.

สองของพวกเขาการบำรุงรักษาท่านี้มาเป็นเวลานานมาก.

คืนได้ลึกแล้วและซู Luo ตาสติถูกครึ่งเปิดและปิดครึ่ง ค่อยๆจ้องมองเธอกลายเลือนจมลงไปในบึงเหมือนคืนที่มืดได้.

เห็นเธอนอนและการได้ยินการหายใจที่มั่นคงและการปรับระดับของเธอในคืนที่มืด, Nangong Liuyun กึกเปิดคู่ของสีดำสนิทเป็นตาว่าหมึก.

เขาละม่อมลูบ แก้มที่ละเอียดอ่อนของเธอร่องรอยของความสุข แต่เดือดร้อนแสดงออกกระพริบตาของเขาไปทั่ว สิ่งที่เขาควรจะทำในขณะนี้ว่าจะดีที่สุด? โกหกนี้ดูเหมือนจะได้รับใหญ่และขนาดใหญ่.

เขาคิดว่าเป็นเวลานานและไม่สามารถเกิดขึ้นกับมาตรการรับมือ Nangong Liuyun เพียงอย่างช่วยไม่สามารถจับศีรษะของเขา เขาแน่นกอดหญิงสาวในอ้อมแขนของเขาที่ขากรรไกรของเขาที่วางอยู่บนหัวของเธอและกดกับผมนุ่มของเธอ เขาล้มลงนอนหลับลึก.

สำหรับคืนพวกเขานอนหลับลึก.

อยู่ทางทิศตะวันออกรังสีแรกของดวงอาทิตย์เพิ่มขึ้นหั่นรุ่งอรุณผ่านความมืด.

แสงแรกของรุ่งอรุณยากจนผ่านแบกอ่อนโยนรังสีของแสงสีส้ม มันทำให้คนที่นุ่มและความรู้สึกที่อ่อนโยนของมึนเมา.

ซู Luo เปิดตาของเธอและได้พบกับคู่ของตาที่สวยงามที่มีรอยยิ้มได้.

Nangong Liuyun ครึ่งสนับสนุนร่างกายของเขาใบหน้าของเขานอนอยู่บนด้านข้างขณะที่เขามองไปที่เธอตรงหน้าเธอ . กับยิ้มสีหน้าหล่อมากของเขาที่อาจเสน่ห์สิ่งมีชีวิตทั้งหมด

. สิ่งแรกในตอนเช้าเธอเห็นนี้งดงามใบหน้าหล่อเหลาและมันทำให้หัวใจของคนที่รู้สึกดีไม่มีเหตุผล

ซู Luo ลุกขึ้นนั่งอมยิ้มมองที่เขา: "คุณรู้สึกอย่างไร? อยู่ในร่างกายของคุณดีขึ้นเล็กน้อย? "

แขนยาว Nangong Liuyun ของในหนึ่งย้ายได้กดเธอไปที่หน้าอกของเขา เขาโน้มลดลงจูบพิถีพิถันเหมือนสายลมที่อ่อนโยนและมีฝน มันเป็นเหมือนขนห่านเบาและนุ่ม.

"มัน tickles." ซู Luo ไม่รู้ตัวผลักดันให้เขา เธอก็ยังคงไม่ได้ใช้เพื่อสัมผัสเขานี้สัมผัสอย่างใกล้ชิด.

"แล้วฉันจะให้คุณบางสิ่งบางอย่างที่ไม่ได้คัน." Nangong Liuyun หันไปและมีซู Luo ภายใต้ร่างของเขา.

เห็นการแสดงออกตะลึงซู Luo ด้วยริมฝีปากสีแดงของเธอ เปิดกว้าง--