The sword spirit is an invisible sw

The sword spirit is an invisible sword.

This sword began from the depths of the palace and thrusted its way all the way towards the palace door. Elder of Mountain Li used his past experience and whether or not the sword was visible or invisible, it would be chopped into half by this sword. No matter if Luo Luo or Chen Chang Sheng placed the sword horizontally in front of his chest, no one could defend against this sword.

Something or someone broke the air. Like lightning, a shadow came before the sword.

Pa, the seemingly unstoppable sword spirit from Xiao Song Gong was actually blocked!

More shockingly, what blocked this sword spirit was simply a pair of hands!

The hands were shrouded by the sword’s light which emitted a golden color like it was made of actual gold!

A complete silence.

Elder Xiao Song Gong’s sword spirit and the hands interacted, Pa Pa.

Next moment, in the darkness outside the Wei Yang Palace, the Pa Pa sounds came up again!

The sword and hands were motionless in people’s eyes but the surrounding air was about to break.

The darkness outside seemed to have broken already.

Hong!

The barrier outside the Wei Yang Palace suddenly broke up!

Cold wind blew in from all the doors and windows. It blew up teachers and students’ robes and even the light emitted from the Night Pearls seemed to be shaking!

Some who were close to the door were even falling backwards. Their faces were pale as they couldn’t breathe and obviously, couldn’t make any sounds.

Such a strong Qi crash paved way for terrifying consequences.

It was still dead silent in the palace. There was only sound of wind blowing.

The sword spirit gradually diminished.

The hands were slowly taken back.

The owner of the hands was only an ordinary looking middle age man. The man looked a bit fat and he wore clothes with copper coins all over it. He looked like a common rich man in the countryside but he didn’t look like an elite at all. He therefore, appeared extraordinarily unfitting in the palace.

The middle aged man took his hands back and looked at Xiao Song Gong in the depth of the palace. He revealed a meaningful smile and then retreated to Luo Luo’s back.

When he stood in front of Luo Luo, he looked like a normal rich man. After he stood behind Luo Luo, he also looked like a normal rich man. He did not reveal any manner as an elite and he neither tried to hide his aura nor pretended to be a butler.

Because he, currently, was just an ordinary rich man. He only loved money, especially gold.

However, people wouldn’t believe so. They looked at the man shocked and confused.

A man who could tie with the elder of Mountain Li Xiao Song Gong, at the very least should be at the same level with the principal of the Heavenly Academy. How could he be a regular rich man?

The Southern ambassadors felt even more shocked; especially the young disciples of Mountain Li. They couldn’t understand that even though their granduncle casually attacked and controlled his power because he was in the Great Zhou royal palace, how could this man block the sword simply by using a pair of hands!

Xiao Song Gong looked at the middle aged man standing by the door and had mixed feelings. He remembered something, but dared not to believe it.

A extremely soft breaking sound came up.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วิญญาณดาบเป็นดาบมองไม่เห็นดาบนี้เริ่มจากความลึก ของวัง และ thrusted ทางไปสู่ประตูวัง พี่ของหลี่ภูเขาใช้ประสบการณ์ที่ผ่านมาของเขาและดาบหรือไม่ก็มองเห็น หรือมองไม่เห็น มันจะสับเข้าครึ่งด้วยดาบนี้ ไม่ ว่าถ้า Luo Luo หรือ Chen Sheng ช้างวางดาบในแนวนอนด้านหน้าของหน้าอกของเขา ไม่มีใครสามารถป้องกันดาบนี้บางสิ่งบางอย่างหรือคนยากไร้อากาศ เช่นฟ้าผ่า เงามาดาบถูกบล็อค Pa วิญญาณดาบดูเหมือนจะผ่านพ้นจากกงเพลงเสี่ยวจริงเพิ่มเติมน่างงงวย อะไรบล็อกวิญญาณดาบนี้เป็นเพียงคู่ของมือมือถูกเชาของดาบแสงที่ปล่อยออกมาเป็นสีทองเหมือนมันที่ทำจากทองจริงความเงียบที่สมบูรณ์พี่เสี่ยวเพลงกงดาบวิญญาณและมือติดต่อ Pa บางปะอินช่วงเวลาถัดไป ในความมืดอยู่นอกวังยาง Wei, Pa Pa เสียงขึ้นมาอีกครั้งดาบและมือนิ่งในสายตาคนได้ แต่อากาศโดยรอบถูกทำลายความมืดภายนอกดูเหมือนจะ มีเสียแล้วฮ่องกงอุปสรรคภายนอกพระราชวังเว่ยหยางก็เทอมลมเย็นพัดในจากประตูและหน้าต่าง มันพัดขึ้นครูและเสื้อคลุมของนักเรียน และแม้แต่แสงจากจากไข่มุกคืนดูเหมือน จะสั่นบางคนที่ใกล้ประตูได้แม้จะตกไปข้างหลัง ใบหน้าก็ซีดไม่หายใจ และเห็นได้ชัด ไม่ทำเสียงใด ๆเช่นแรงชิหายเป็นปูทางสำหรับกลัวผลที่ตามมาก็ยังคงเงียบตายในวัง ได้เฉพาะเสียงของเป่าลมวิญญาณดาบที่ค่อย ๆ ลดลงกลับค่อย ๆ ถูกถ่ายมือเจ้าของมือได้เท่านั้นเป็นสามัญดูวัยกลางคน คนมองไขมันเล็กน้อย และเขาสวมเสื้อผ้า ด้วยเหรียญทองแดงไปหมด เขาดูเหมือนเป็นคนรวยทั่วไปในชนบท แต่เขาไม่เหมือนยอดทั้งหมด ดังนั้น เขาปรากฏเป็นพิเศษ unfitting ในวังตรงกลางเอาคนมีอายุเขามือกลับ และดูเสี่ยวกงเพลงในความลึกของวัง เขาเปิดเผยรอยยิ้มที่มีความหมายแล้ว สภาพระส่ำไป Luo Luo หลังเมื่อยืนอยู่หน้า Luo Luo เขาดูเหมือนเป็นคนรวยปกติ หลังจากยืนหลัง Luo Luo เขายังดูเหมือนปกติเศรษฐี เขาไม่เปิดเผยลักษณะใดเป็นยอด และเขาพยายามซ่อนกลิ่นอายของเขา ไม่หลอกลวงว่าจะ เป็นพ่อบ้านเพราะเขา ขณะนี้ เพียงแค่รวยคนสามัญ เขาเพียงรักเงิน ทองโดยเฉพาะอย่างยิ่งอย่างไรก็ตาม ท่านจะไม่เชื่อดังนั้น พวกเขามองไปที่ชายคนนั้นตกใจ และสับสนคนที่สามารถผูกกับผู้สูงอายุของภูเขาหลี่เสี่ยวเพลงฆ้อง อย่างน้อย ควรอยู่ที่ระดับเดียวกันกับหลักการของสถาบันการศึกษาแห่งสวรรค์ วิธีการที่เขาอาจเป็นเศรษฐีปกติทูตภาคใต้รู้สึกตกใจมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งหนุ่มสาวกของ Li ภูเขา พวกเขาไม่สามารถเข้าใจได้ว่า แม้ granduncle ของพวกเขาตั้งใจโจมตี และควบคุมอำนาจของเขา เพราะพระองค์ในพระราชวังดีโจว วิธีอาจคนนี้บล็อกดาบเพียง โดยใช้คู่ของมือเสี่ยวเพลงกงมองตรงกลางอายุคนที่ยืนอยู่ โดยประตู และมีผสมความรู้สึก เขาจดจำบางสิ่งบางอย่าง แต่กล้าไม่เชื่อเสียงนุ่มแบ่งขึ้นมา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จิตวิญญาณของดาบเป็นดาบที่มองไม่เห็น. ดาบนี้เริ่มจากความลึกของพระราชวังและ thrusted ทางตลอดทางไปที่ประตูพระราชวัง พี่เมาน์เทนหลี่ใช้ประสบการณ์ที่ผ่านมาของเขาและไม่ว่าจะเป็นหรือไม่เป็นดาบที่มองเห็นหรือมองไม่เห็นมันจะถูกสับเป็นครึ่งหนึ่งด้วยดาบนี้ ไม่ว่า Luo Luo หรือเฉินช้าง Sheng วางดาบในแนวนอนในด้านหน้าของหน้าอกของเขาไม่มีใครสามารถป้องกันดาบนี้. บางสิ่งบางอย่างหรือคนยากจนอากาศ เหมือนฟ้าผ่าเงามาก่อนดาบ. ป่าวิญญาณดาบไม่หยุดยั้งจากเสี่ยวซ่งถูกบล็อกจริง! เพิ่มเติมเขย่าขวัญสิ่งที่ถูกปิดกั้นจิตวิญญาณดาบนี้เป็นเพียงคู่ของมือ! มือถูกปกคลุมไปด้วยแสงและดาบของที่ปล่อยออกมา สีทองเหมือนมันถูกทำจากทองคำเกิดขึ้นจริง! เงียบสมบูรณ์. จิตวิญญาณดาบพี่เสี่ยวซ่งและมือสัมพันธ์, Pa Pa. ช่วงเวลาถัดไปในความมืดนอกเหว่ยหยาง Palace, Pa Pa เสียงขึ้นมาอีกครั้ง! ดาบและมืออยู่นิ่งในสายตาของผู้คน แต่อากาศรอบได้เกี่ยวกับการที่จะทำลาย. ความมืดนอกดูเหมือนจะเสียแล้ว. ฮ่องกง! อุปสรรคนอกเหว่ยหยางพระราชวังก็ยากจนขึ้น! ลมหนาวพัดเข้ามาจากประตูทุกบานและหน้าต่าง มันพัดขึ้นครูและเสื้อคลุมของนักเรียนและแม้แต่แสงที่ปล่อยออกมาจากไนไข่มุกดูเหมือนจะสั่น! บางคนที่อยู่ใกล้กับประตูได้แม้จะล้มไปข้างหลัง ใบหน้าของพวกเขาอ่อนขณะที่พวกเขาไม่สามารถหายใจและเห็นได้ชัดว่าไม่สามารถทำให้เสียงใด ๆ . ดังกล่าวมีความแข็งแกร่งฉีปูทางสำหรับความผิดพลาดของผลกระทบที่น่ากลัว. มันก็ยังคงเงียบตายในพระราชวัง ไม่มีเสียงเดียวของลมพัดเป็น. จิตวิญญาณดาบค่อยๆลดลง. มือที่ถูกนำกลับมาช้า. เจ้าของมือเป็นเพียงสามัญมองชายวัยกลางคน คนที่มองไขมันบิตและเขาสวมเสื้อผ้ากับเหรียญทองแดงทั่วมัน เขาดูเหมือนจะเป็นคนรวยที่พบบ่อยในชนบท แต่เขาไม่ได้มีลักษณะเหมือนที่ทุกชนชั้น ดังนั้นเขาจึงปรากฏไม่บังควรเป็นพิเศษในพระราชวัง. ชายวัยกลางคนเอามือของเขากลับมาและมองไปที่เสี่ยวซ่งในเชิงลึกของพระราชวัง เขาเผยให้เห็นรอยยิ้มที่มีความหมายและแล้วถอยกลับไปกลับ Luo Luo ของ. เมื่อเขายืนอยู่ตรงหน้า Luo Luo เขามองเหมือนคนปกติที่อุดมไปด้วย หลังจากที่เขายืนอยู่ข้างหลัง Luo Luo เขายังมองเหมือนคนปกติที่อุดมไปด้วย เขาไม่ได้เปิดเผยลักษณะใดเป็นชนชั้นสูงและเขาไม่พยายามที่จะซ่อนกลิ่นอายของเขามิได้แกล้งทำเป็นพ่อบ้าน. เพราะเขาขณะนี้เป็นเพียงผู้ชายที่รวยสามัญ เขาเพียง แต่รักเงินทองโดยเฉพาะอย่างยิ่ง. แต่คนจะไม่เชื่อเช่นนั้น พวกเขามองไปที่ชายคนนั้นตกใจและสับสน. ผู้ชายคนหนึ่งที่สามารถผูกกับคนโตของภูเขาหลี่เสี่ยวซ่งที่อย่างน้อยที่สุดควรจะอยู่ในระดับเดียวกันกับหลักของสวรรค์สถาบันการศึกษา วิธีการที่เขาอาจจะเป็นคนร่ำรวยปกติ? ทูตภาคใต้รู้สึกตกใจมากยิ่งขึ้น โดยเฉพาะอย่างยิ่งสาวกหนุ่มเมาน์เทนหลี่ พวกเขาไม่สามารถเข้าใจว่าถึงแม้คุณปู่ของพวกเขาถูกโจมตีอย่างไม่เป็นทางการและมีการควบคุมอำนาจของเขาเพราะเขาอยู่ในพระราชวังที่ยิ่งใหญ่โจวได้อย่างไรที่ชายคนนี้ป้องกันดาบง่ายๆโดยการใช้คู่ของมือ! เสี่ยวซ่งมองไปที่ชายวัยกลางคน ยืนอยู่ที่ประตูและมีความรู้สึกผสม เขาจำอะไรบางอย่าง แต่ไม่กล้าที่จะเชื่อมัน. เสียงนุ่มทำลายมากขึ้นมา