Liu's house 158 8 2Sully's P.O.VAf

Liu's house


158 8 2
Sully's P.O.V
After that clown guy left we had no where to go and Jane was scared. Jane hugged me tightly as I began to think wow that's a first. I thought about where we should go then I had an idea but I'd need Liu's help.
"Hey Liu I have an idea on where to go YOUR HOUSE!" I said in my head to Liu. Liu began to freak out. I just rolled my eyes at him. I decided to let Liu take the lead on this one. My Er his eyes turned a lighter green.
Liu's P.O.V
Sully told me his plan I really didn't like it not one bit. I never want to go back the past is in the past. But we had to have somewhere to go so I began to walk. Jane held my hand the whole way there. I actually felt better when Jane was with me. But when we got there I wanted to turn back around and go a different way. But Jane went in so I followed behind her. I looked around and I went to my room. When I went in there I saw my bed it was covered in blood, on my dresser it had a picture of me and Jeff I picked the picture up and took it out of the frame and looked at it. After a few minutes I put the picture in my pocket. I walked out of my room and I went to the bathroom went I went in there almost everything had at least a little blood on it. Then when I was walking out I saw the mirror it had aren't I beautiful written on it with blood. A shiver went up my spine as I walked out.
"LIU COME HERE ITS IMPORTANT!" I heard Jane yell. I ran to where the sound was when I realized where i was it was my parents room. I walked in Jane was at the door. I walked up to her. My eyes filled with tears. I began to cry. Jane pulled me into a hug. I hate Jeff why would he do this why?!

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บ้านของหลิว 158 8 2ของ Sully P.O.Vหลังจากที่ตลกคนซ้าย มีไม่ไปและเจนได้กลัว เจน hugged ผมแน่นเป็นเริ่มคิดว่า ว้าวเป็นครั้งแรกที่ ฉันคิดว่า เกี่ยวกับที่เราควรไป แล้วผมคิด แต่ต้องการช่วยเหลือของหลิว "เฮ้ หลิวมีความคิดที่ไปบ้านของคุณ! " ฉันกล่าวว่า ในหัวของฉันจะเล่า หลิวเริ่มประหลาดออก ฉันเพียงแค่สะสมตาที่เขา ฉันตัดสินใจที่จะให้เล่าจะเป็นผู้นำในนี้ Er ของฉันดวงตาของเขาเปิดเป็นสีเขียวอ่อนP.O.V ของหลิวSully บอกแผนของเขาไม่ได้จริง ๆ มันไม่หนึ่งบิต ฉันไม่อยากจะกลับไปอยู่ผ่านมาในอดีต แต่เราก็จะมีตำแหน่งไปเพื่อเริ่มเดิน เจนจัดมือวิธีทั้งหมดมี ผมจะรู้สึกดีเมื่อเจนกับผม แต่เมื่อเลย ต้องผันกลับมา และไปอย่าง แต่เจนไปในเพื่อฉันตามเธอ ผมมองรอบ ๆ และผมไปค่ะ เมื่อฉันไปในมีเห็นเตียงของฉันมันถูกปกคลุมในเลือด ในการแต่งตัวของฉัน ก็ได้รูปภาพของฉันและเจฟฉันรับภาพ และเอาออกจากกรอบ และมองมัน หลังจากไม่กี่นาที ผมใส่ภาพในกระเป๋าของฉัน ฉันเดินออกจากห้องของฉัน และฉันไปห้องน้ำฉันก็มีเกือบทุกอย่างที่มีเลือดน้อยน้อยมันไป แล้ว เมื่อผมเดินออกมา เห็นกระจกมันก็ไม่ได้ผมสวยงามที่เขียน ด้วยเลือดบน ศิวะเป็นขึ้นไปกระดูกสันหลังของฉันขณะที่ฉันเดินออกมา"เล่ามานี่เป็นสำคัญ" ผมได้ยินเจนร้อง ฉันวิ่งไปที่เสียงถูกเมื่อฉันรู้ที่ฉันถูก พ่อห้องมี ฉันเดินในเจนถูกที่ประตู ฉันเดินขึ้นกับเธอ ตาของฉันเต็มไป ด้วยน้ำตา ฉันเริ่มร้องไห้ เจนดึงฉันเป็นฮัก ฉันเกลียดเจฟจะเขาทำไมทำไม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บ้านของหลิว158 8 2 POV Sully ของหลังจากที่ตลกคนที่เหลือเราก็ไม่มีที่จะไปและเจนกลัว เจนกอดผมไว้แน่นขณะที่ผมเริ่มคิดว่าว้าวเป็นครั้งแรก ผมคิดว่าเกี่ยวกับการที่เราควรจะไปแล้วผมมีความคิด แต่ฉันต้องการความช่วยเหลือของหลิว. "เฮ้หลิวฉันมีความคิดในการที่จะไปบ้านของคุณ!" ผมบอกว่าในหัวของฉันหลิว หลิวเริ่มที่จะออกนอกลู่นอกทาง ฉันเพียงแค่รีดตาของฉันไปที่เขา ฉันตัดสินใจที่จะปล่อยให้หลิวนำบนนี้ เอ่อฉันดวงตาของเขาหันเบาสีเขียว. หลิว POV Sully บอกผมว่าแผนของเขาผมไม่ชอบมันไม่ได้เลยสักนิด ฉันไม่เคยต้องการที่จะกลับไปที่ผ่านมาอยู่ในอดีตที่ผ่านมา แต่เราจะต้องมีที่ไหนสักแห่งที่จะไปดังนั้นผมจึงเริ่มที่จะเดิน เจนมือถือของฉันตลอดทางมี ที่จริงผมรู้สึกดีขึ้นเมื่อเจนอยู่กับฉัน แต่เมื่อเราไปถึงที่นั่นผมอยากจะหันหลังกลับไปรอบ ๆ และไปทางที่แตกต่างกัน แต่เจนก็ไปด้วยดังนั้นผมจึงตามมาข้างหลังเธอ ผมมองไปรอบ ๆ และฉันไปที่ห้องของฉัน เมื่อฉันไปที่นั่นผมเห็นเตียงของฉันมันก็เต็มไปด้วยเลือดบนแผลของฉันมันมีภาพของฉันและเจฟฟ์ฉันเลือกภาพขึ้นมาและเอามันออกจากกรอบและมองมัน หลังจากไม่กี่นาทีผมใส่ภาพในกระเป๋าของฉัน ผมเดินออกมาจากห้องของฉันและฉันก็เดินไปที่ห้องน้ำไปผมไปในที่มีเกือบทุกอย่างที่มีอย่างน้อยเลือดน้อยกับมัน จากนั้นเมื่อผมเดินออกมาผมเห็นกระจกมันก็ไม่ได้สวยงามผมเขียนไว้ด้วยเลือด ตัวสั่นไปถึงกระดูกสันหลังของฉันเป็นฉันเดินออกมา. "หลิวมาที่นี่สำคัญของมัน!" ผมได้ยินเสียงโห่ร้องเจน ฉันวิ่งไปที่เสียงก็คือตอนที่ฉันรู้ว่าฉันเป็นมันเป็นห้องพ่อแม่ของฉัน ฉันเดินเข้ามาในเจนอยู่ที่ประตู ฉันเดินขึ้นไปของเธอ ตาของฉันเต็มไปด้วยน้ำตา ผมเริ่มที่จะร้องไห้ เจนดึงฉันเข้าไปกอด ฉันเกลียดเจฟฟ์ทำไมเขาจะทำเช่นนี้ทำไม ?!

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เล่าปี่บ้าน


แล้ว 8 2

หลังจากนั้นซัลลี่ p.o.v ตัวตลกผู้ชายทิ้งเราไม่มีที่ที่จะไป และก็กลัว เจน กอดฉันไว้แน่น ฉันเริ่มคิดว่า ว้าว นั่นเป็นครั้งแรก ฉันคิดว่าเราควรไปที่ไหน แล้วผมมีความคิด แต่ผมต้องการให้เล่าปี่ช่วย
" เฮ้ยู ผมมีความคิดที่จะไปที่บ้านของคุณ ! ที่ผมกล่าวในหัวของฉันกับหลิว หลิวเริ่มสติแตก ฉันกลอกตาใส่เขาฉันตัดสินใจที่จะให้เล่าปี่นำในเรื่องนี้ ฉัน เอ่อ ดวงตาของเขาเปลี่ยนเป็นสีเขียว น้ำหนักเบา p.o.v

เล่าปี่รีบบอกแผนของเขา ผมก็ไม่ค่อยชอบมันซักนิด ผมไม่เคยต้องการกลับไปอดีต เป็นอดีตไปแล้ว แต่เราต้องไปที่แห่งหนึ่ง ผมเริ่มเดิน เจนจับมือไปตลอดทาง ที่จริงแล้วฉันรู้สึกดีเมื่อเจนด้วยค่ะแต่เมื่อเราได้มี ฉันต้องการที่จะกลับไปและไปวิธีอื่น แต่เจนเข้าไป ผมเดินตามหลังเธอ ผมมองไปรอบ ๆและฉันไปที่ห้องของผม เมื่อผมเข้าไป ผมเห็นเตียงของฉันมันเต็มไปด้วยเลือดที่แผลของผมมันมีรูปผม กับ เจฟฟ์ ฉันหยิบรูปขึ้นมาและเอามันออกจากกรอบและมองมัน หลังจากไม่กี่นาทีผมใส่รูปในกระเป๋าของฉันผมเดินออกมาจากห้อง ผมเดินเข้าห้องน้ำไป ผมก็มีเกือบทุกอย่าง อย่างน้อยเลือดเล็กน้อยเกี่ยวกับมัน พอผมเดินออกมาผมเห็นกระจกมันฉันไม่สวยเขียนด้วยเลือด สั่นขึ้นกระดูกสันหลังของฉันขณะที่ฉันเดินออกมา .
" เล่ามานี่มันสำคัญ ! ฉันได้ยินว่าเจนตะโกน ฉันวิ่งไปที่เสียงเมื่อฉันตระหนักว่าฉันมันเป็นห้องของพ่อแม่ผมเดินเข้าไป เจน อยู่ที่ประตู ฉันเดินไปหาเธอ ดวงตาของฉันเต็มไปด้วยน้ำตา ฉันเริ่มที่จะร้องไห้ เจนดึงฉันเข้าไปกอด ฉันเกลียดเจฟ ทำไมเขาถึงทำแบบนี้ ทำไม ? !