Community and Networks of LearningW

Community and Networks of Learning
What is community? Marche (1998) reminds us that there
are internal communities that exist within the classroom, and
external communities referring to the local environments that
influence both our students and ourselves. Hicks (1994) also clarifies
that people often belong to a variety of communities reflective
of our interests, gender, race, ethnicity, religion, ideological
beliefs, education, and other factors. Congdon, Blandy, and Bolin
(2001) recognize that community can also be reflective of a place
where people come together; a learning group where both formal
and informal discourse can take place; and ethnic and family
groups who share histories, values, and traditions. Supporting
mutual understandings and in-depth examinations of multiple
vantage points is when community is viewed as reflecting our
social good (Villeneuve & Sheppard, 2009). Thus community, as
situated within art education literature, is reflective of the various
ways and reasons why humans interact and make meaning from
these engagements. But how do we learn from such engagements?
We all learn in different ways, at different times, and conditions
for learning are always in a state of flux. “At its best, education
forms collectives—many fleeting collectives that ebb and flow,
converge, and fall apart. These are small ontological communities
propelled by desire and curiosity, cemented together by the
kind of empowerment that comes from intellectual challenge”
(Rogoff, 2008, pp. 6-7). Within this network of learning, the
ongoing process of learning between individuals is complex and
shifts between participants (Sweeny, 2013). As May (2011) points
out, this decentralized form of curriculum allows “for importance
to be placed on the flow of conversation and dialogue between
participants” (p. 37). For example, social media platforms support
the flow of information between people who share a common
interest without the limitations of geographical boundaries.
Decentralized networks of learning such as social media can
supplement educational opportunities for students and teachers
beyond the classroom by setting the conditions for peer interactions,
as discussed by Castro (2013). Networks of learning are
transforming how we see communities as crucial in expanding
how teaching and learning is understood and embracing the
unknown outcomes of these human interactions. Inspired to
reflect on how social engagements with contemporary art are
being facilitated and received in my own hometown, I invited
two museum educators, an artist/curator/educator, and two art
enthusiasts to share their vantage points for consideration. Their
combined and varied approaches to engage members of the
local community to share in the exploration of contemporary art
speaks to the relevance of connecting theory with practice in art

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ชุมชนและเครือข่ายการเรียนรู้ของชุมชนคืออะไร? บองมาร์เช่ (1998) เตือนเราว่ามีชุมชนที่มีอยู่ภายในภายในห้องเรียนและชุมชนภายนอกหมายถึงสภาพแวดล้อมในท้องถิ่นที่มีอิทธิพลต่อทั้งนักเรียนของเราและตัวเราเอง ฮิกส์ (1994) นอกจากนี้ยังชี้แจงว่าคนที่มักจะอยู่ในความหลากหลายของชุมชนสะท้อนแสงของผลประโยชน์ของเราเพศเชื้อชาติเผ่าพันธุ์ศาสนาลัทธิความเชื่อ, การศึกษา, และปัจจัยอื่น ๆ คอง, Blandy และ Bolin (2001) รับรู้ว่าชุมชนยังสามารถสะท้อนความเป็นสถานที่ที่ผู้คนมาร่วมกัน; กลุ่มการเรียนรู้อย่างเป็นทางการที่ทั้งวาทกรรมและเป็นกันเองสามารถใช้สถานที่; และชนกลุ่มน้อยและครอบครัวของกลุ่มคนที่มีส่วนร่วมในประวัติศาสตร์ค่านิยมและประเพณี สนับสนุนความเข้าใจซึ่งกันและกันและการตรวจสอบในเชิงลึกของหลายจุดได้เปรียบคือเมื่อชุมชนถูกมองว่าเป็นของเราสะท้อนให้เห็นถึงสังคมที่ดี(เนิฟและ Sheppard 2009) ดังนั้นชุมชนเช่นตั้งอยู่ในวรรณคดีศึกษาศิลปะจะสะท้อนต่างๆวิธีการและเหตุผลที่มนุษย์มีปฏิสัมพันธ์และให้ความหมายจากภารกิจเหล่านี้ แต่วิธีการที่เราจะเรียนรู้จากภารกิจดังกล่าวหรือไม่เราทุกคนได้เรียนรู้ในรูปแบบที่แตกต่างกันในช่วงเวลาที่แตกต่างกันและเงื่อนไขสำหรับการเรียนรู้อยู่เสมอในสภาพของเหลว "ที่ดีที่สุดในการศึกษารูปแบบสหกรณ์หลายสหกรณ์ประเดี๋ยวเดียวที่ลดลงและการไหลมาบรรจบกันและกระจุย เหล่านี้เป็นชุมชนขนาดเล็ก ontological ขับเคลื่อนด้วยความปรารถนาและความอยากรู้อยากเห็นปะติดปะต่อเข้าด้วยกันโดยชนิดของการเสริมสร้างพลังอำนาจที่มาจากความท้าทายทางปัญญา"(Rogoff 2008 ได้ pp. 6-7) ภายในเครือข่ายของการเรียนรู้นี้กระบวนการที่ต่อเนื่องของการเรียนรู้ระหว่างบุคคลที่มีความซับซ้อนและการเปลี่ยนแปลงระหว่างผู้เข้าร่วม(Sweeny 2013) ในฐานะที่เป็นพ (2011) ชี้ให้เห็นรูปแบบการกระจายอำนาจของหลักสูตรที่ช่วยให้"ความสำคัญที่จะอยู่กับการไหลของการสนทนาและการเจรจาระหว่างผู้เข้าร่วม" (พี. 37) ยกตัวอย่างเช่นแพลตฟอร์มสื่อสังคมสนับสนุนการไหลของข้อมูลระหว่างผู้คนที่ร่วมทั่วไปที่สนใจโดยไม่มีข้อจำกัด ของขอบเขตทางภูมิศาสตร์. เครือข่ายการกระจายอำนาจของการเรียนรู้เช่นสื่อสังคมสามารถเสริมโอกาสทางการศึกษาสำหรับนักเรียนและครูนอกห้องเรียนโดยการตั้งเงื่อนไขสำหรับเพียร์ปฏิสัมพันธ์ตามที่กล่าวไว้โดยคาสโตร (2013) เครือข่ายการเรียนรู้ที่จะเปลี่ยนวิธีที่เราเห็นชุมชนที่สำคัญในการขยายวิธีการเรียนการสอนและการเรียนรู้เป็นที่เข้าใจกันและกอดผลลัพธ์ที่รู้จักของการมีปฏิสัมพันธ์ของมนุษย์เหล่านี้ แรงบันดาลใจที่จะสะท้อนให้เห็นถึงวิธีการนัดหมายทางสังคมกับศิลปะร่วมสมัยจะถูกการอำนวยความสะดวกและได้รับในบ้านเกิดของตัวเองผมได้รับเชิญสองการศึกษาพิพิธภัณฑ์ศิลปิน/ ผู้ปกครอง / การศึกษาศิลปะและสองผู้ที่ชื่นชอบในการแบ่งปันของพวกเขาจุดได้เปรียบสำหรับการพิจารณา พวกเขาทำงานร่วมกันและวิธีการที่แตกต่างกันจะมีส่วนร่วมกับสมาชิกของชุมชนท้องถิ่นมีส่วนร่วมในการตรวจสอบข้อเท็จจริงของศิลปะร่วมสมัยพูดถึงความเกี่ยวข้องของทฤษฎีการเชื่อมต่อกับการปฏิบัติในงานศิลปะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ชุมชนเครือข่ายและการเรียนรู้
ชุมชนคืออะไร ? แคว้นมาร์เก ( 1998 ) เตือนเราว่ามี
ชุมชนภายในที่มีอยู่ภายในห้องเรียนและภายนอกชุมชนท้องถิ่น
หมายถึงสภาพแวดล้อมที่มีอิทธิพลต่อทั้งนักเรียน
และตัวเราเอง ฮิกส์ ( 1994 ) ยังอธิบาย
ที่คนมักจะอยู่ในความหลากหลายของชุมชนสะท้อน
ของความสนใจของเรา เพศ เชื้อชาติ ชาติพันธุ์ศาสนา ลัทธิ
ความเชื่อ การศึกษา และปัจจัยอื่น ๆ congdon แบรดี , และโบลิ่น
( 2001 ) ยอมรับว่าชุมชนยังสามารถสะท้อนของสถานที่
ที่คนมาด้วยกัน กลุ่มการเรียนรู้ทั้งแบบเป็นทางการและไม่เป็นทางการที่
วาทกรรมที่สามารถใช้สถานที่ และชาติพันธุ์ และครอบครัว
กลุ่มที่มีประวัติแบ่งปันค่านิยมและประเพณี สนับสนุน
ความเข้าใจซึ่งกันและกันและการสอบเชิงลึกของจุดได้เปรียบหลาย
เมื่อชุมชนถูกมองว่าสะท้อนสังคมที่ดีของเรา
( วิลล์เนิฟ& Sheppard , 2009 ) ดังนั้น ชุมชนในฐานะ
ตั้งอยู่ภายในการศึกษาวรรณคดีศิลปะคือการสะท้อนของวิธีการต่างๆ
และเหตุผลที่ทำไมมนุษย์โต้ตอบและให้ความหมายจาก
การนัดหมายเหล่านี้ แต่อย่างไร เราเรียนรู้จากเช่นใด ?
เราทุกคนได้เรียนรู้ในวิธีการที่แตกต่างกันในเวลาที่แตกต่างกันและเงื่อนไข
เพื่อการเรียนรู้มักจะอยู่ในสถานะของฟลักซ์ " ดีที่สุด , การศึกษา
รูปแบบสหกรณ์หลายสหกรณ์ที่หายวับไปเสื่อมและไหล
มาบรรจบกัน และแตกแยกกัน เหล่านี้เป็นชุมชนเล็ก ๆที่ขับเคลื่อนโดยภววิทยา
ความปรารถนาและความอยากรู้ ผูกพันกันโดย
ชนิดของพลัง ที่มาจากความท้าทายทางปัญญา "
( โรกอฟ ,2008 , pp . 6-7 ) ภายในเครือข่ายการเรียนรู้
กระบวนการต่อเนื่องของการเรียนรู้ระหว่างบุคคลมีความซับซ้อนและ
กะ ระหว่างผู้เข้าร่วม ( สวีนี่ , 2013 ) พฤษภาคม ( 2011 ) คะแนน
, นี้รูปแบบการกระจายอํานาจของหลักสูตรช่วยให้ " ความสำคัญ
ถูกวางไว้ในการไหลของการสนทนาและการสนทนาระหว่าง
ผู้เข้าร่วม " ( หน้า 37 ) ตัวอย่างเช่นสื่อสังคมแพลตฟอร์มสนับสนุน
การไหลของข้อมูลระหว่างผู้ที่แบ่งปันความสนใจร่วมกัน
โดยไม่มีข้อ จำกัด ของขอบเขตทางภูมิศาสตร์ .
เครือข่ายกระจายการเรียนรู้เช่นสื่อสังคมสามารถ
เสริมโอกาสทางการศึกษาสำหรับนักเรียนและครู
นอกห้องเรียน โดยการตั้งค่าเงื่อนไขการปฏิสัมพันธ์ระหว่างเพื่อน
ตามที่กล่าวไว้โดยคาสโตร ( 2013 ) เครือข่ายการเรียนรู้
เปลี่ยนวิธีการที่เราเห็นชุมชนเป็นสำคัญในการขยาย วิธีการเรียนการสอน จะเข้าใจ

ไม่รู้จักกอดผลของปฏิสัมพันธ์ระหว่างมนุษย์เหล่านี้ แรงบันดาลใจ

สังคมสะท้อนวิธีการนัดหมายกับศิลปะร่วมสมัยเป็น
ถูกความสะดวกและได้รับในบ้านเกิดของผมเอง ผมเชิญ
2 พิพิธภัณฑ์ นักการศึกษา ศิลปิน / ผู้ดูแล / การศึกษาและศิลปะ
2ผู้ที่ชื่นชอบที่จะแบ่งปันจุดได้เปรียบของพวกเขาเพื่อประกอบการพิจารณา
รวมและวิธีการที่หลากหลายของการต่อสู้ของสมาชิก
ชุมชนท้องถิ่นร่วมกันในการสำรวจ
ศิลปะร่วมสมัยพูดถึงความเกี่ยวข้องของการเชื่อมต่อทฤษฎีกับการปฏิบัติในศิลปะ