2.2. Bacterial wilt pathogen. inocu

2.2. Bacterial wilt pathogen. inoculum preparation. method of inoculation and disease assessment

R. solanacearum isolate RS1, which was previously isolated from naturally infected tomato plants with bacterial wilt symptoms by Seleim et al. (2011), was used in this study.

A single colony of the isolate was selected and grown in 250-mL Erlenmeyer flasks containing 100 mL of nutrient sucrose broth (5.0 g of peptone, 3.0 g of beef extract, 5.0 g of sucrose and 1000 mL of distilled water, pH 7.0) and incubated at 27 ± 2 _ C for 48 h on a rotary shaker (ZHWY-211C, Selecta, Spain) at 150 rpm.

Thereafter, bacterial suspension cultures were centrifuged for 8 min at 8000 rpm, the cell density was adjusted to 108 cfu/mL using a spectrophotometer (Spectronic® 20 Genesys TM,

Schutt Labortechnik) at l ผ 620 nm. For tomato root pathogen inoculations, an alcohol-flamed knife was inserted 5e10 cm deep into the soil of each pot to cut the roots along two sides, and the inoculation was performed by soil drenching with 30 mL of the bacterial suspension (108 cfu/mL), which was added to each pot around the base of each plant. The control plants were treated with the same volume of distilled water. All of the pots with the treated and inoculated seedlings were maintained in the previously described greenhouse conditions.

The wilt disease index was calculated four weeks after inoculation according to Winstead and Kelman (1952) and Kurabachew and Wydra (2014) using the following formula:

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

2.2. การศึกษาแบคทีเรียเหี่ยว การเตรียม inoculum วิธีการประเมิน inoculation และโรคR. solanacearum แยก RS1 ซึ่งถูกก่อนหน้านี้แยกต่างหากจากพืชมะเขือเทศติดเชื้อตามธรรมชาติด้วยอาการเหี่ยวจากแบคทีเรียโดย Seleim et al. (2011) ใช้ในการศึกษานี้ โคโลนีเดี่ยวของแยกถูกเลือก และปลูกในน้ำ Erlenmeyer 250 mL ประกอบด้วย 100 mL ของซูโครสธาตุอาหารซุป (5.0 g ของ peptone, 3.0 g ของสารสกัดเนื้อ 5.0 g ของซูโครส และ 1000 mL ของน้ำกลั่น pH 7.0) และ incubated ที่ 27 ± 2 _ C สำหรับ h 48 ในแบบโรตารี่เชคเกอร์ (ZHWY - 211C, Selecta สเปน) ที่ 150 รอบต่อนาที หลังจากนั้น แขวนลอยแบคทีเรียถูก centrifuged สำหรับ 8 นาทีที่ 8000 รอบต่อนาที ความหนาแน่นเซลล์ถูกปรับ 108 cfu/mL โดยใช้เครื่องทดสอบกรดด่าง (Spectronic ® 20 Genesys TM Schutt Labortechnik) ที่ l ผ 620 nm สำหรับมะเขือเทศรากการศึกษาประเทศ มีดการทอดราดแอลกอฮอล์ถูกแทรก 5e10 ซมลึกลงในดินแต่ละหม้อจะตัดรากตามสองข้าง และ inoculation ที่ทำ ด้วยดินเล่นกับ 30 mL ของระงับแบคทีเรีย (108 cfu/mL), ซึ่งถูกเพิ่มหม้อแต่ละรอบฐานของแต่ละโรงงาน พืชควบคุมได้รับการรักษา ด้วยน้ำกลั่นปริมาณเดียวกัน หม้อมีกล้าไม้บำบัด และ inoculated ทั้งหมดถูกรักษาสภาพเรือนกระจกที่อธิบายไว้ก่อนหน้านี้ดัชนีโรคเหี่ยวคำนวณได้ 4 สัปดาห์หลังจาก inoculation ตาม Winstead และ Kelman (1952) และ Kurabachew และ Wydra (2014) โดยใช้สูตรต่อไปนี้:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

2.2 เชื้อโรคเหี่ยว การเตรียมหัวเชื้อ วิธีการฉีดวัคซีนและการประเมินโรคอาร์ solanacearum แยก RS1 ซึ่งถูกแยกออกก่อนหน้านี้จากการติดเชื้อตามธรรมชาติมะเขือเทศที่มีอาการเหี่ยวโดย Seleim et al, (2011) ถูกนำมาใช้ในการศึกษานี้. อาณานิคมเดียวแยกได้รับการคัดเลือกและปลูกในขวด Erlenmeyer 250 มิลลิลิตรมีขนาด 100 มิลลิลิตรของน้ำซุปน้ำตาลซูโครสสารอาหาร (5.0 กรัมของเปปโตน 3.0 กรัมของสารสกัดจากเนื้อวัว, 5.0 กรัมของน้ำตาลซูโครสและ 1,000 มิลลิลิตรของน้ำกลั่น pH 7.0) และบ่มที่ 27 ± 2 _ C เป็นเวลา 48 ชั่วโมงในเครื่องปั่นหมุน (ZHWY-211C, Selecta, สเปน) ที่ 150 รอบต่อนาที. หลังจากนั้นเป็นต้นมาวัฒนธรรมการระงับแบคทีเรียถูกปั่นเป็นเวลา 8 นาทีที่ 8000 รอบต่อนาที ความหนาแน่นของเซลล์ได้รับการปรับให้ 108 โคโลนี / มิลลิลิตรใช้ spectrophotometer (Spectronic® 20 Genesys TM, คั Labortechnik) ที่ผลิตร 620 นาโนเมตร สำหรับการฉีดวัคซีนเชื้อรากมะเขือเทศมีดเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ flamed ถูกแทรกซม 5e10 ลึกลงไปในดินของแต่ละหม้อที่จะตัดรากพร้อมทั้งสองฝ่ายและการฉีดวัคซีนได้ดำเนินการโดยดินเปียกชุ่มกับ 30 มิลลิลิตรระงับเชื้อแบคทีเรีย (108 โคโลนี / มิลลิลิตร ) ซึ่งถูกบันทึกอยู่ในหม้อแต่ละรอบฐานของแต่ละโรงงาน พืชที่ควบคุมได้รับการรักษาที่มีปริมาณเดียวกันของน้ำกลั่น ทั้งหมดของหม้อที่มีต้นกล้าที่ได้รับการรักษาและเชื้อถูกเก็บรักษาในสภาพที่อธิบายไว้ก่อนหน้าเรือนกระจก. ดัชนีโรคเหี่ยวที่คำนวณได้สี่สัปดาห์หลังจากการฉีดวัคซีนตาม Winstead และแน (1952) และ Kurabachew และ Wydra (2014) โดยใช้สูตรต่อไปนี้:

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

2.2 . โรคเหี่ยวเขียว . การเตรียมเชื้อ . วิธีการปลูกเชื้อและโรคการประเมิน

R . solanacearum แยก rs1 ซึ่งก่อนหน้านี้ที่แยกจากธรรมชาติติดเชื้อแบคทีเรียอาการเหี่ยวของมะเขือเทศกับ seleim et al . ( 2011 ) ที่ใช้ในการวิจัย ครั้งนี้

อาณานิคมเดียวจากถูกเลือกและปลูกหมักในฟลาสก์ขนาด 250 มิลลิลิตร ขวดบรรจุ 100 มิลลิลิตร ปริมาณธาตุอาหาร ( 5.0 กรัม น้ำซุปเปปโตน , 3.0 กรัม สารสกัดจากเนื้อ , 5.0 กรัมซูโครสและ 1000 มล. น้ำกลั่น , pH 7.0 ) และบ่มที่อุณหภูมิ 27 องศาเซลเซียสเป็นเวลา 48 ชั่วโมง± 2 _ บนเครื่องปั่น Rotary ( zhwy-211c ซีเล็คต้า , สเปน ) , 150 รอบต่อนาที

หลังจากนั้นวัฒนธรรม bacterial suspension เป็นระดับ 8 นาทีที่ 8 , 000 รอบต่อนาที การปรับความหนาแน่นเซลล์ 108 CFU / ml โดยใช้ Spectrophotometer ( spectronic ® 20 เจเนซิส TM

ชัต labortechnik ) ที่ผมผ 620 นาโนเมตร มะเขือเทศรากเชื้อโรค Inoculations , แอลกอฮอล์ flamed มีดเสียบ 5e10 เซนติเมตร ลึกลงไปในดินของแต่ละหม้อจะตัดรากตามสองข้างและการกระทำโดยวิธีรดลงดิน 30 ml ใน bacterial suspension ( 108 CFU / ml ) ซึ่งถูกเพิ่มไปยังหม้อแต่ละรอบฐานของแต่ละโรงงาน พืชที่ได้รับการรักษาด้วยการควบคุมปริมาณเดียวกันของน้ำกลั่น ทั้งหมดหม้อ ด้วยการรักษาและต้นพืชในเรือนกระจกยังคงอธิบายก่อนหน้านี้

่ส่วนโรคเหี่ยวดัชนีคำนวณ 4 สัปดาห์หลังการฉีดวัคซีนตาม และ kelman วินสเตด ( 1952 ) และ kurabachew wydra ( 2014 ) โดยใช้สูตรต่อไปนี้ :