AbstractAim To examine the associat

Abstract
Aim To examine the association between mental disorders
and work disability in the adult resident population in
Singapore.
Method Data are from the Singapore Mental Health
Study, which was a household survey of a nationally representative
sample. The main instrument used was the
Composite International Diagnostic Interview (CIDI).
Employment-related information was collected using the
modified employment module of the CIDI.
Results A total of 6,429 respondents were included in the
analysis, 71 % (n = 4,594) were employed, 24.5 % (n =
1,522) were economically inactive and 4.5 % (n = 313)
were unemployed. Among the employed, 2.3 % had a
12-month prevalence of at least one mental disorder, while
5.3 % of the unemployed had at least one mental disorder.
The average number of work loss days (absenteeism) per
capita among those with a mental disorder was 0.5 per
month that is equivalent to an annualized national projection
of approximately 0.3 million productivity days. The
average work-cutback days (presenteeism) were 0.4 days
among this group. Of the mentally ill in the workforce, a
high proportion (86.5 %) did not ever seek help for problems
related to mental health.
Conclusion Our findings provide

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทคัดย่อจุดมุ่งหมายเพื่อตรวจสอบความสัมพันธ์ระหว่างโรคจิตและความพิการในประชากรผู้ใหญ่ที่มีถิ่นที่อยู่ในสิงคโปร์ข้อมูลวิธีได้จากสุขภาพจิตของสิงคโปร์ศึกษา ซึ่งมีการสำรวจครัวเรือนของตัวแทนผลงานตัวอย่างการ เป็นเครื่องมือหลักที่ใช้ในผสมระหว่างประเทศวิเคราะห์บทสัมภาษณ์ (CIDI)ข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับการจ้างงานรวบรวมโดยใช้การแก้ไขงานที่โมดูล CIDIจำนวนผู้ตอบ 6,429 รวมอยู่ในผลลัพธ์การวิเคราะห์ 71% (n = 4,594) ได้รับการว่าจ้าง 24.5% (n =1,522) มีงานปากกัดตีนถีบ และ 4.5% (n = 313)มีคนตกงาน ระหว่างที่เจ้า 2.3% มีการส่วนโรคจิตน้อย 12 เดือนในขณะที่5.3% ของการว่างงานมีน้อยโรคจิตจำนวนเฉลี่ยของวันทำงานสูญหาย (ขาด) ต่อเศรษฐกิจฟิลิปปินส์จึงอยู่กับความผิดปกติทางจิตได้ 0.5 ต่อเดือนที่เทียบเท่ากับการฉายภาพแห่งชาติปีประมาณ 0.3 ล้านผลวันนั้น ที่จำนวนวันทำงาน-cutback เฉลี่ย (presenteeism) มีวัน 0.4ในกลุ่มนี้ ของจิตใจป่วยในบุคลากร การสัดส่วนสูง (86.5%) ก็ไม่เคยขอความช่วยเหลือสำหรับปัญหาที่เกี่ยวข้องกับสุขภาพจิตสรุปผลการวิจัยของเราให้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทคัดย่อ
จุดมุ่งหมายที่จะตรวจสอบความสัมพันธ์ระหว่างความผิดปกติทางจิต
และความพิการทำงานในประชากรอาศัยผู้ใหญ่ใน
สิงคโปร์
วิธีที่ข้อมูลจะมาจากสุขภาพจิตสิงคโปร์
การศึกษาซึ่งเป็นผลการสำรวจครัวเรือนของตัวแทนทั่วประเทศ
ตัวอย่าง เครื่องมือหลักที่ใช้เป็น
สัคอมโพสิตระหว่างการวินิจฉัย (CIDI)
ข้อมูลการจ้างงานที่เกี่ยวข้องกับการเก็บรวบรวมโดยใช้
โมดูลการจ้างงานแก้ไขของ CIDI
ผลรวมของผู้ตอบแบบสอบถาม 6,429 ถูกรวมอยู่ใน
การวิเคราะห์ 71% (n = 4,594) ถูกว่าจ้าง , 24.5% (n =
1,522) เป็นงานในเชิงเศรษฐกิจและ 4.5% (n = 313)
กำลังตกงาน ในบรรดาลูกจ้าง 2.3% มี
ความชุก 12 เดือนของความผิดปกติทางจิตอย่างน้อยหนึ่งในขณะที่
5.3% ของผู้ว่างงานมีอย่างน้อยหนึ่งโรคทางจิต
จำนวนเฉลี่ยของวันที่สูญเสียการทำงาน (ขาด) ต่อ
หัวของประชากรในหมู่ผู้ที่มีความผิดปกติทางจิต เป็น 0.5 ต่อ
เดือนที่เทียบเท่ากับการประมาณการของชาติต่อปี
ประมาณ 0,300,000 วันที่ผลิต
เฉลี่ยวันทำงานงด (presenteeism) เป็น 0.4 วัน
ในกลุ่มนี้ การป่วยเป็นโรคจิตในแรงงาน,
สัดส่วนที่สูง (86.5%) ไม่เคยขอความช่วยเหลือสำหรับปัญหา
ที่เกี่ยวข้องกับสุขภาพจิต
สรุปผลการวิจัยของเราให้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นามธรรม
มุ่งศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างความผิดปกติทางจิต
และคนพิการทำงานในถิ่นของประชากรผู้ใหญ่

ข้อมูลวิธีในสิงคโปร์ จากสิงคโปร์สุขภาพจิต
การศึกษาซึ่งเป็นครัวเรือน จากการสำรวจทั้งผู้แทน
ตัวอย่าง เครื่องดนตรีหลักที่ใช้คือ
คอมโพสิตระหว่างประเทศวินิจฉัยการสัมภาษณ์ ( สถาบันออกแบบนานาชาติชนาพัฒน์ ) .
ข้อมูลการจ้างงานที่เกี่ยวข้อง รวบรวมข้อมูลโดยใช้
โมดูลการแก้ไขของสถาบันออกแบบนานาชาติชนาพัฒน์ .
ผลลัพธ์ทั้งหมดของ 6429 ผู้ตอบถูกรวมอยู่ใน
การวิเคราะห์ , 71% ( n = 4594 ) ถูกจ้าง 24.5% ( n =
แต่ ) ไม่คอรัปชั่นและ 4.5% ( n = 313 )
ตกงาน ระหว่างที่ใช้ 2.3 %
9 มีความชุกของความผิดปกติทางจิตอย่างน้อย 1 คน ขณะที่
5.3% ของคนว่างงาน มีอย่างน้อยหนึ่ง
ความผิดปกติทางจิตค่าเฉลี่ยของจำนวนวันสูญเสียงาน ( เชค ) ต่อ
ต่อหัวในผู้ที่มีความผิดปกติทางจิตคือ 0.5 ต่อ
เดือนนั้นเทียบเท่ากับ annualized แห่งชาติประมาณการ
ประมาณ 0.3 ล้านเพิ่มวัน
มีงานคัตวัน ( presenteeism ) 0.4 วัน
ของกลุ่มนี้ ของการป่วยทางจิตในแรงงาน ,
สัดส่วนสูง ( ปฐม % ) ไม่เคยแสวงหาความช่วยเหลือสำหรับปัญหา
ที่เกี่ยวข้องกับสุขภาพจิต
สรุปผลของเราให้