7. ConclusionBiodiversity has becom

7. Conclusion
Biodiversity has become an important environmental issue
after the Earth Summit in Rio de Janeiro in 1992 and the international
community has pledged to reduce seriously its erosion.
However, the funding allocated to the protection of biodiversity
are extremely limited and it is therefore necessary to use them
as effectively as possible. For this purpose, mathematical optimization
is therefore a natural tool. Many articles in the literature of
operations research or biological conservation deal with this subject.
To illustrate help that mathematical optimization can bring
to the protection of biodiversity, we have chosen to present, in
some detail, a few problems appearing in important areas of biodiversity
protection as the selection of nature reserves, the control of
adverse effects caused by landscape fragmentation, the ecological
exploitation of forests, the control of invasive species and the
maintenance of genetic diversity. For lack of space, we do not review,
far from it, all the literature regarding the optimization approach
applied to the protection of biodiversity. Among the
problems presented, some are well solved and others less well.
For example, the methods currently proposed to select a connected
reserve (Section 2.3.2), to identify a subset of parcels such that the
associated species diversity is maximum (Section 2.6), to connect
an optimally set of reserves by a network of corridors (Section
3.2), to select the investments to be carried in a network of biological
corridors to enhance its permeability (Section 3.3), or to partition
a population into two subpopulations of minimum average
kinship (Section 6.3) do not allow instances of large size to be
treated accurately. Research is still needed to progress in solving
these difficult problems in order to deal with real instances satisfactorily.
Also note that many theoretical studies have not led to
real actions for conservation. This is what Knight et al. (2008) call
the ‘‘research-implementation gap’’, a widespread phenomenon,
far beyond the field of biodiversity protection. To reduce this
gap, the authors recommend researchers to identify problems with
the help of conservation practitioners, to ask questions in a broader
context of conservation management and to take more account of
the social dimension action of conservation. In conclusion we can
say that mathematical optimization is an essential tool for efficient
protection of biodiversity, that many studies have been devoted to
this issue and that some of them have already led to practical decisions.
However much remains to be done in defining and solving
realistic models while trying to establish close relations between
researchers and practitioners.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

7. สรุป
ความหลากหลายทางชีวภาพได้กลายเป็นปัญหาสิ่งแวดล้อมที่สำคัญ
หลังจากที่ประชุมสุดยอดโลกในริโอเดอจาเนโรในปี 1992 และระหว่าง
ชุมชนได้ให้คำมั่นสัญญาที่จะลดการชะล้างพังทลายของตนอย่างจริงจัง.
แต่เงินทุนที่จัดสรรให้กับการคุ้มครองความหลากหลายทางชีวภาพ
ที่มี จำกัด มากและมันจึงเป็นสิ่งที่จำเป็น จะใช้พวกเขา
อย่างมีประสิทธิภาพที่สุด ในการนี้การเพิ่มประสิทธิภาพทางคณิตศาสตร์
จึงเป็นเครื่องมือที่เป็นธรรมชาติ หลายบทความในวรรณคดีของ
การวิจัยการดำเนินงานหรือการจัดการอนุรักษ์ชีวภาพกับเรื่องนี้.
เพื่อแสดงให้เห็นว่าการเพิ่มประสิทธิภาพความช่วยเหลือทางคณิตศาสตร์สามารถนำ
การคุ้มครองความหลากหลายทางชีวภาพที่เราได้เลือกที่จะนำเสนอใน
รายละเอียดบางปัญหาน้อยที่ปรากฏในพื้นที่ที่สำคัญของความหลากหลายทางชีวภาพ
ป้องกัน การเลือกของธรรมชาติสำรองการควบคุมของ
ผลกระทบที่เกิดจากการกระจายตัวภูมินิเวศ
การใช้ประโยชน์จากป่าไม้, การควบคุมการแพร่กระจายพันธุ์และ
การบำรุงรักษาของความหลากหลายทางพันธุกรรม สำหรับการขาดของพื้นที่ที่เราไม่ได้ตรวจสอบ
ห่างไกลจากมันทั้งหมดวรรณกรรมเกี่ยวกับวิธีการเพิ่มประสิทธิภาพ
นำไปใช้กับการคุ้มครองความหลากหลายทางชีวภาพ ท่ามกลาง
ปัญหาที่นำเสนอบางส่วนจะแก้ไขได้ดีและคนอื่น ๆ ที่ไม่ดี.
ตัวอย่างเช่นวิธีการที่นำเสนอในขณะนี้เพื่อเลือกการเชื่อมต่อ
สำรอง (มาตรา 2.3.2) เพื่อระบุชุดย่อยของผืนดังกล่าวที่
หลากหลายของชนิดพันธุ์ที่เกี่ยวข้องเป็นจำนวนสูงสุด (มาตรา 2.6 ) เพื่อเชื่อมต่อ
การตั้งค่าได้อย่างดีที่สุดของเงินสำรองโดยเครือข่ายของทางเดิน (มาตรา
3.2) เพื่อเลือกการลงทุนที่จะดำเนินการในเครือข่ายของทางชีวภาพ
ทางเดินเพื่อเพิ่มการซึมผ่านของ (มาตรา 3.3) หรือพาร์ทิชัน
ประชากรออกเป็นสองประชากรของ เฉลี่ยต่ำสุด
เครือญาติ (มาตรา 6.3) ไม่อนุญาตให้อินสแตนซ์ที่มีขนาดใหญ่จะ
ได้รับการรักษาอย่างถูกต้อง การวิจัยเป็นสิ่งจำเป็นที่ยังคงมีความคืบหน้าในการแก้
ปัญหาที่ยากเหล่านี้เพื่อที่จะจัดการกับกรณีจริงที่น่าพอใจ.
นอกจากนี้ยังทราบว่าการศึกษาทางทฤษฎีจำนวนมากยังไม่ได้นำไปสู่
​​การกระทำที่แท้จริงสำหรับการอนุรักษ์ นี่คือสิ่งที่อัศวินและคณะ (2008) เรียก
'' ช่องว่างการวิจัยการดำเนินงาน '', ปรากฏการณ์แพร่หลาย
ไกลเกินด้านการคุ้มครองความหลากหลายทางชีวภาพ เพื่อลดนี้
ช่องว่างผู้เขียนขอแนะนำให้นักวิจัยเพื่อแจ้งปัญหาด้วย
ความช่วยเหลือของผู้ปฏิบัติงานด้านการอนุรักษ์ที่จะถามคำถามในวงกว้าง
บริบทของการจัดการอนุรักษ์และการที่จะใช้บัญชีของ
การกระทำมิติทางสังคมของการอนุรักษ์ โดยสรุปเราสามารถ
กล่าวได้ว่าการเพิ่มประสิทธิภาพทางคณิตศาสตร์เป็นเครื่องมือที่จำเป็นสำหรับการที่มีประสิทธิภาพ
การคุ้มครองความหลากหลายทางชีวภาพที่การศึกษาจำนวนมากได้รับการทุ่มเทให้กับ
ปัญหานี้และว่าบางส่วนของพวกเขาได้นำไปสู่การตัดสินใจในทางปฏิบัติ.
แต่มากยังคงที่จะทำในการกำหนดและการแก้
จริง รูปแบบในขณะที่พยายามที่จะสร้างความสัมพันธ์ที่ใกล้ชิดระหว่าง
นักวิจัยและผู้ปฏิบัติงาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

7 .

สรุป ความหลากหลายทางชีวภาพ ได้กลายเป็นปัญหาสิ่งแวดล้อมที่สำคัญหลังจากการประชุมสุดยอดโลกใน Rio de Janeiro ในปี 1992 และประชาคมระหว่างประเทศมีสัญญาที่จะลดอย่างจริงจัง

ของดิน อย่างไรก็ตาม เงินทุนที่จัดสรรเพื่อการคุ้มครองความหลากหลายทางชีวภาพ
แสนจำกัด และดังนั้นจึงจำเป็นต้องใช้พวกเขา
มีประสิทธิภาพมากที่สุด . เพื่อวัตถุประสงค์นี้
ซานตาลูเซียจึงเป็นเครื่องมือที่เป็นธรรมชาติ หลายบทความในวรรณคดี
การวิจัยการดำเนินงานหรือจัดการการอนุรักษ์ทางชีวภาพกับเรื่องนี้ เพื่อแสดงให้เห็นว่าซานตาลูเซีย

สามารถนำการคุ้มครองความหลากหลายทางชีวภาพ เราได้เลือกที่จะนำเสนอใน
รายละเอียดบางอย่าง ปัญหาไม่กี่ปรากฏในพื้นที่สำคัญของการคุ้มครองความหลากหลายทางชีวภาพ
เป็นการสำรองของธรรมชาติ , การควบคุม ของ
ผลข้างเคียงที่เกิดจากการแสวงหาประโยชน์ทางนิเวศวิทยาภูมิทัศน์ ,
ป่า , การควบคุมของสายพันธุ์แพร่กระจายและ
รักษาความหลากหลายทางพันธุกรรม . สำหรับการขาดของพื้นที่เราไม่ทบทวน
ห่างไกลจากมันทั้งหมดเกี่ยวกับการเพิ่มประสิทธิภาพวิธีการวรรณคดี
ประยุกต์การคุ้มครองความหลากหลายทางชีวภาพ ระหว่าง
ปัญหานำเสนอ บางอย่างก็แก้ไขได้ และน้อยกว่าผู้อื่นได้ดี
ตัวอย่างเช่นวิธีการในขณะนี้เสนอให้เลือกเชื่อมต่อ
สำรอง ( มาตรา 2.3.2 ) ระบุเป็นเซตย่อยของพัสดุที่เกี่ยวข้องหลากหลายชนิด เป็นสูงสุด
( มาตรา 6 ) , การเชื่อมต่อที่เหมาะสม
ชุดสำรอง โดยเครือข่ายของทางเดิน ( มาตรา
3.2 ) เพื่อเลือกการลงทุนที่จะดําเนินการในเครือข่าย ของทางเดินชีวภาพ
เพื่อเพิ่มการซึมผ่าน ( มาตรา 7 ) หรือพาร์ทิชัน
ประชากรออกเป็นสองสองเครือญาติเฉลี่ย
ขั้นต่ำ ( มาตรา 6 ) ไม่อนุญาตให้อินสแตนซ์ของขนาดใหญ่เป็น
ถือว่าถูกต้อง การวิจัยก็ยังคงต้องมีความคืบหน้าในการแก้ไขปัญหาเหล่านี้ยาก
เพื่อจัดการกับจริงกรณีน่าพอใจ นอกจากนี้ยังทราบว่า การศึกษาเชิงทฤษฎีมากมาย


ยังไม่ได้นำการกระทำจริงเพื่อการอนุรักษ์ นี่คือสิ่งที่อัศวิน et al . ( 2008 ) โทร