Medical treatment of ophthalmic dis

Medical treatment of ophthalmic diseases relies primarily on the use of multidose drugs. Short term use is highly effective usually with little local toxicity. However, chronic use of these preparations not only increases the likelihood of microbial contamination and secondary ocular infection, but also of toxicity from the drug formulation itself. Increasing awareness of the toxicity of ophthalmic preservatives has led to an increasing variety of preservative schemes ranging from “self-preservation” to ionic buffer systems. Beyond outdated testing methods, the anti-microbial efficacy of most of these systems is poorly defined, potentially placing these preparations at an unknown risk of contamination by unmonitored, untested organisms. No uniformity in toxicity testing exists which further complicates the clinician’s judgment of the risk–benefit of using a particular drug formulation. In this manuscript we examine in detail each of the current employed ophthalmic preservative regimens with respect to their known antimicrobial activity and potential toxicity, where known. We also survey the most popular ophthalmic preparations, detailing their preservation schemes as well as concentrations to help the clinician in choosing an appropriate formulation for the treatment of various ophthalmic diseases.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การรักษาทางการแพทย์จักษุโรคอาศัยหลักในการใช้ multidose ยา ใช้ระยะสั้นมีประสิทธิภาพสูงมักจะ มีความเป็นพิษในท้องถิ่นน้อย อย่างไรก็ตาม ใช้เรื้อรังการเตรียมการเหล่านี้ไม่เพียงแต่เพิ่มโอกาส ของจุลินทรีย์ปนเปื้อนและติดเชื้อตา แต่ ของพิษจากสูตรยาตัวเอง เพิ่มการรับรู้ของความเป็นพิษของสารกันบูดจักษุได้นำไปเป็นสารกันบูดแบบแผนตั้งแต่ "self-preservation" กับระบบบัฟเฟอร์ไอออนเพิ่มขึ้น นอกเหนือจากวิธีการทดสอบที่ล้าสมัย ประสิทธิภาพต่อต้านจุลินทรีย์ของระบบเหล่านี้ส่วนใหญ่ไม่ดีกำหนด วางการเตรียมการเหล่านี้ โดยตรวจสอบ ทดสอบสิ่งมีชีวิตที่เสี่ยงปนเปื้อนที่ไม่รู้จักอาจ ไม่มีความสม่ำเสมอในการทดสอบความเป็นพิษอยู่ที่ complicates คำพิพากษาของเจ้าหน้าที่ความเสี่ยง – ประโยชน์ของการใช้สูตรยาเฉพาะที่เพิ่มเติม ในฉบับนี้เราตรวจสอบในรายละเอียด แต่ละปัจจุบันจ้าง ophthalmic สารกันบูดสูตรเกี่ยวกับกิจกรรมต้านจุลชีพที่เป็นที่รู้จักและเป็นพิษอาจเกิดขึ้น ซึ่งรู้จักกัน เรายังสำรวจเตรียม ophthalmic นิยม รายละเอียดผู้อนุรักษ์แบบแผนตลอดจนความเข้มข้นเพื่อช่วยแพทย์ในการเลือกสูตรที่เหมาะสมสำหรับการรักษาโรคสายตาต่าง ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การรักษาทางการแพทย์ของโรคตาอาศัยหลักในการใช้ยาเสพติด multidose การใช้งานระยะสั้นที่มีประสิทธิภาพสูงมักจะมีความเป็นพิษในท้องถิ่นเล็ก ๆ น้อย ๆ อย่างไรก็ตามการใช้เรื้อรังของการเตรียมการเหล่านี้ไม่เพียง แต่เพิ่มโอกาสในการปนเปื้อนของเชื้อจุลินทรีย์และการติดเชื้อตารอง แต่ยังมีความเป็นพิษจากยาเสพติดสูตรของตัวเอง การเพิ่มความตระหนักของความเป็นพิษของสารกันบูดโรคตาได้นำไปสู่​​การเพิ่มความหลากหลายของรูปแบบสารกันบูดตั้งแต่ "ตัวเองเก็บรักษา" เพื่อระบบบัฟเฟอร์ไอออนิก นอกเหนือจากวิธีการทดสอบที่ล้าสมัยประสิทธิภาพต้านจุลินทรีย์ของที่สุดของระบบเหล่านี้ถูกกำหนดไว้ไม่ดีอาจวางเตรียมการเหล่านี้มีความเสี่ยงที่ไม่รู้จักการปนเปื้อนโดย unmonitored ชีวิตยังไม่ทดลอง ไม่มีความสม่ำเสมอในการทดสอบความเป็นพิษที่มีอยู่ซึ่งต่อไปจะมีความซับซ้อนพิพากษาแพทย์ของความเสี่ยงและผลประโยชน์ของการใช้สูตรยาเสพติดโดยเฉพาะอย่างยิ่ง ในต้นฉบับนี้เราตรวจสอบในรายละเอียดของแต่ละคนที่ใช้ยาสารกันบูดโรคตาในปัจจุบันที่เกี่ยวกับฤทธิ์ต้านจุลชีพของพวกเขาเป็นที่รู้จักและความเป็นพิษที่มีศักยภาพที่เป็นที่รู้จัก นอกจากนี้เรายังเตรียมสำรวจโรคตาที่นิยมมากที่สุดรายละเอียดแผนการรักษาของพวกเขาเช่นเดียวกับความเข้มข้นที่จะช่วยให้แพทย์ในการเลือกสูตรที่เหมาะสมสำหรับการรักษาโรคตาต่างๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การรักษาทางการแพทย์ของโรคจักษุ อาศัยหลักในการใช้ multidose ยา ใช้ระยะสั้นที่มีประสิทธิภาพสูงมักจะมีความเป็นพิษท้องถิ่นเล็ก ๆน้อย ๆ อย่างไรก็ตาม การใช้เรื้อรังของการเตรียมการเหล่านี้ไม่เพียง แต่เพิ่มโอกาสการปนเปื้อนของเชื้อจุลินทรีย์และการติดเชื้อจักษุรอง แต่ยัง พิษจากตำรับยานั่นเอง การเพิ่มความตระหนักของความเป็นพิษเจือ จักษุ ได้นำไปสู่ความหลากหลายที่เพิ่มขึ้นของโครงการกันตั้งแต่ " อนุรักษ์ " ด้วยระบบบัฟเฟอร์ไอออน นอกเหนือจากการทดสอบวิธีการที่ล้าสมัย , ต่อต้านจุลินทรีย์ประสิทธิภาพของส่วนใหญ่ของระบบเหล่านี้คืองานที่กำหนดอาจวางการเตรียมเหล่านี้มีความเสี่ยงของการปนเปื้อนที่จอมอนิเตอร์ อ่อนประสบการณ์สิ่งมีชีวิต ไม่มีความสม่ำเสมอในการทดสอบความเป็นพิษอยู่ซึ่งต่อไปมีความซับซ้อนของแพทย์พิพากษาความเสี่ยงและประโยชน์ของการใช้ตำรับยาโดยเฉพาะ ในบทความนี้เราจะตรวจสอบในรายละเอียดของแต่ละปัจจุบันใช้สารกันบูดรักษาตาด้วยการจักกิจกรรมการยับยั้งและความเป็นพิษที่อาจเกิดขึ้นที่รู้จัก เรายังสำรวจความนิยมมากที่สุดรูปแบบการดูแลรักษาจักษุ การเตรียมรายละเอียดของพวกเขาเช่นเดียวกับความเข้มข้น เพื่อช่วยแพทย์ในการเลือกสูตรที่เหมาะสมสำหรับการรักษาของโรคตาต่างๆ