In Thai called "Meang Khum" We use

In Thai called "Meang Khum" We use Wild Betel Leaf (Its different from betel leaf, more thin, no spicy) wrap coconut, peanut, piece of lemon, dried prawn, lemongrass, ginger, chili and spring roll in Northern of Thailand style then put sauces (soy sauce+sugar+lemon juice) wrap wrap warp and eat. We can eat all, no need to spit out like Chewing Betel.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในไทยเรียกว่า "Meang คุ้ม" ที่เราใช้ใบหมากป่า (ความแตกต่างจากหมากใบ เพิ่มเติมบาง ไม่เผ็ด) ตัดชิ้นส่วนของกุ้งแห้ง มะนาว ตะไคร้ ขิง พริก ถั่วลิสง มะพร้าว และปอเปี๊ยะแบบภาคเหนือของประเทศไทยจากนั้นใส่ซอส (ซอสถั่วเหลือง + น้ำตาล + น้ำมะนาว) ตัดตัดแปรปรวน และกิน เราสามารถกินทั้งหมด ไม่จำเป็นต้องพ่นออกเช่นเคี้ยวหมาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ภาษาไทยเรียกว่า "เมี่ยงคำ" เราใช้ป่าพลูใบ (มันแตกต่างจากใบพลูบางมากไม่เผ็ด) ห่อมะพร้าว, ถั่วลิสง, ชิ้นส่วนของมะนาว, กุ้งอบแห้ง, ตะไคร้ขิงพริกและม้วนฤดูใบไม้ผลิในภาคเหนือของสไตล์ไทย แล้วใส่ซอส (ซอสถั่วเหลือง + น้ำตาล + น้ำมะนาว) ห่อห่อวิปริตและกิน เราสามารถที่จะกินทุกอย่างที่ไม่จำเป็นต้องคายออกมาเหมือนเคี้ยวหมาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในไทยเรียกว่า " เมี่ยงคำ " เราใช้ใบพลูป่า ( แตกต่างจากใบพลู , บาง , ไม่มีรสเผ็ด ) ตัดมะพร้าว ถั่วลิสง มะนาวแห้ง , กุ้ง , ตะไคร้ , ขิง , พริกและม้วนสปริงในภาคเหนือของประเทศไทย ลักษณะ แล้วใส่ซอส ( ซอสถั่วเหลือง น้ำตาล มะนาว ) ห่อห่อบิดกิน กิน กิน เราก็กินหมด ไม่ต้องคายออกมา เช่น หมากพลู