Mo Qianni glanced at him like she w

Mo Qianni glanced at him like she was looking at a moron, “Of course. The Dongxing Group isn’t some small enterprise, it isn’t anything strange for us to see him during some public events. However, to be honest that old man truly doesn’t look like a businessman, despite many years of laundering his image, every time I’ve see him I feel like he’s shrouded in darkness, with a gloomy aura that makes one’s heart fluster.”



That goes without saying, how could he be the east region’s underworld emperor otherwise? Yang Chen felt that it’s rather normal for Zhou Guangnian to be that way.



As she spoke to this point, Mo Qianni maintained silence for a while, then said, “As thanks for helping me today, I’ll give you a chance to choose where we eat.”



Once Yang Chen heard this, he celebrated the fact that he no longer needed to follow Mo Qianni to weird places, he thought for a moment and said, “I want to eat hotpot!”



Mo Qianni shot him a glance, “It isn’t even winter time yet, why eat hotpot? The heat from it would cause acne.”



“You said you’d let me choose, well what do you feel like eating?” Yang Chen asked in grief.



“We’ll eat at a roadside stall.”



“Eat at a roadside stall again!? Big sis, didn’t you say that you were giving me the chance to choose!?” Yang Chen bitterly smiled.



Mo Qianni snorted, “Like you said, what I mentioned was chance, not the right to choose, the place you chose has been vetoed, now we’ll go to a roadside stall!”



He painfully shut his eyes. This woman was too unreasonable!



。



Half an hour later, Yang Chen depressedly sat across Mo Qianni in Sis Xiang’s roadside stall; various Sichuan dishes were laid in front of them, and the bright red chilies looked spicy enough to kill Yang Chen just from looking at them.



Because it was still early, there weren’t many people in the roadside stall, so it seemed rather deserted compared to the last time. The cool winds of autumn’s beginning blew past, bringing with it a slight chill.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Mo Qianni glanced ที่เขาเหมือนเธอกำลังมองปัญญาอ่อน "อย่างแน่นอน กลุ่ม Dongxing ไม่บางองค์กรขนาดเล็ก มันไม่ได้อะไรแปลก ๆ ให้เราดูเขาในบางกิจกรรมสาธารณะ อย่างไรก็ตาม จะซื่อสัตย์ว่า ชราอย่างแท้จริงไม่เหมือนนักธุรกิจ แม้มีหลายปีของฟอกทุกครั้งที่เขาได้เห็นภาพของเขา ฉันรู้สึกเหมือนเขาจะออกไปในความมืด มีออร่าความมืดมนที่ทำให้ใจ fluster " ที่ไปโดยไม่บอก ว่าพระองค์อาจจักรพรรดินรกของภูมิภาคตะวันออกเป็นอย่างอื่น Yang Chen รู้สึกว่า เป็นเรื่องค่อนข้างปกติสำหรับ Guangnian โจวเป็นวิธีที่ ขณะที่เธอพูดถึงจุดนี้ Mo Qianni รักษาความเงียบครู่ แล้วกล่าว ว่า "เป็นการขอบคุณสำหรับการช่วยฉันวันนี้ ฉันจะให้โอกาสในการเลือกที่เรากิน" เมื่อ Yang Chen ได้ยินนี้ เขาฉลองความจริงที่ว่า ไม่ต้องตาม Mo Qianni ไปยังสถานแปลก เขาคิดครู่ และกล่าว ว่า "ฉันต้องการกิน hotpot" Mo Qianni ยิงเขาอย่างรวดเร็ว "มันไม่ได้แม้แต่เวลายังไม่ ได้ ทำไมกินอาหาร ความร้อนจากนั้นจะทำให้เกิดสิว" "คุณบอกว่า คุณจะให้ฉันเลือก ดีอะไรคุณรู้สึกเหมือนกิน" Yang Chen ถามในความเศร้าโศก "เราจะรับประทานที่เป็นแผงลอยริมถนน" "กินที่แผงลอยริมถนนเป็นอีก Sis ใหญ่ คุณไม่ได้ว่า คุณได้ให้โอกาสที่จะเลือก?" Yang Chen ยิ้มดี ๆ Mo Qianni snorted "เหมือนที่คุณกล่าวว่า อะไรผมกล่าวถึงคือ โอกาส ไม่สิทธิที่จะเลือก สถานที่คุณเลือกได้ถูกยับยั้ง ตอนนี้เราจะไปแผงริมถนน" เขาปิดตาของเขาเจ็บปวด ผู้หญิงคนนี้เป็นไม่มีเหตุผลเกินไป 。 ครึ่งชั่วโมงต่อมา Yang Chen depressedly ส.ข้าม Mo Qianni ในแผงลอยริมถนน Sis เซียง อาหารเสฉวนถูกวางไว้ด้านหน้า และพริกแดงสดใสดูเผ็ดฆ่า Yang Chen จากมองพวกเขา เพราะมันฟิต ไม่มีคนในร้านริมถนน จึงดูเหมือนค่อนข้างร้างสุดท้ายเปรียบเทียบ เวลา จุดเริ่มต้นของฤดูใบไม้ร่วงลมเย็นพัดผ่าน นำมันเย็นเล็กน้อย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โม Qianni ชำเลืองมองเขาเหมือนเธอถูกมองที่ปัญญาอ่อน "แน่นอน Dongxing กลุ่มไม่ได้เป็นบางองค์กรขนาดเล็กก็ไม่ได้เป็นอะไรที่แปลกสำหรับเราที่จะได้เห็นเขาในช่วงเหตุการณ์ที่ประชาชนบางส่วน อย่างไรก็ตามเพื่อความซื่อสัตย์ที่คนเก่าอย่างแท้จริงดูไม่เหมือนนักธุรกิจแม้จะมีหลายปีของการฟอกภาพของเขาในเวลาที่ฉันได้เห็นเขาทุกฉันรู้สึกเหมือนเขาปกคลุมไปด้วยความมืดมีออร่ามืดมนตะขิดตะขวงใจที่ทำให้หัวใจหนึ่งของ "



ที่จะไปโดยไม่บอกว่าเขาอาจจะเป็นภูมิภาคตะวันออกของจักรพรรดินรกอย่างอื่น? หยางเฉินรู้สึกว่ามันค่อนข้างปกติสำหรับโจว Guangnian เป็นวิธีการที่



ขณะที่เธอพูดถึงจุดนี้โม Qianni การบำรุงรักษาความเงียบในขณะที่แล้วกล่าวว่า "ขอขอบคุณที่ช่วยฉันในวันนี้ผมจะทำให้คุณมีโอกาสที่จะเลือกที่เรากิน."



เมื่อเฉินหยางได้ยินนี้เขามีการเฉลิมฉลองความเป็นจริง ว่าเขาไม่จำเป็นที่จะปฏิบัติตาม Mo Qianni ไปยังสถานที่แปลก ๆ ที่เขาคิดว่าสักครู่และกล่าวว่า "ผมต้องการที่จะกินหม้อไฟ!"



Mo Qianni ยิงเขาอย่างรวดเร็ว "มันไม่ได้เป็นแม้กระทั่งเวลาฤดูหนาวเลยทำไมกินหม้อไฟ? ความร้อนจากมันจะก่อให้เกิดสิว. "



" คุณบอกว่าคุณต้องการให้ฉันเลือกที่ดีสิ่งที่คุณรู้สึกอยากกิน? "หยางเฉินถามในความเศร้าโศก



"เราจะกินที่แผงลอยริมถนน."



"กินที่แผงลอยริมถนนอีกครั้ง !? บิ๊ก SIS ไม่ได้คุณบอกว่าคุณกำลังทำให้ผมมีโอกาสที่จะเลือก !? "หยางเฉินยิ้มอย่างขมขื่น



โม Qianni snorted "เช่นคุณกล่าวว่าสิ่งที่ผมกล่าวถึงเป็นโอกาสที่ไม่ได้สิทธิในการเลือกสถานที่ที่คุณเลือกได้รับการคัดค้านตอนนี้เราจะไปที่แผงขายริมถนน!"



เขาเจ็บปวดปิดตาของเขา ผู้หญิงคนนี้ก็ไม่มีเหตุผลมากเกินไป!



.



ครึ่งชั่วโมงต่อมาหยางเฉิน depressedly นั่งข้ามโม Qianni ใน Sis Xiang ของแผงลอยริมถนน; อาหารเสฉวนต่างๆถูกวางในด้านหน้าของพวกเขาและพริกสีแดงสดใสมองเผ็ดพอที่จะฆ่าหยางเฉินจากเพียงแค่มองไปที่พวกเขา



เพราะมันยังคงอยู่ในช่วงต้นมีไม่มากคนในแผงลอยริมถนนจึงดูเหมือนค่อนข้างร้างเมื่อเทียบกับครั้งสุดท้ายที่ ลมเย็นของจุดเริ่มต้นของฤดูใบไม้ร่วงพัดผ่านมาพร้อมกับนำเย็นเล็กน้อย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โม qianni ชายตามองเขาอย่างที่เธอมอง ปัญญาอ่อน " แน่นอน มันไม่เล็กบางกลุ่มที่ Dongxing องค์กรไม่ใช่เรื่องแปลกสำหรับเราที่จะเห็นเขาในบางกิจกรรมสาธารณะ . แต่บอกตามตรงว่าคนแก่อย่างแท้จริง ไม่เหมือนนักธุรกิจ แม้จะมีหลายปีของการฟอกภาพลักษณ์ของเขา ทุกครั้งที่ผมเห็นเขา ผมรู้สึกเหมือนเขาปกคลุมไปด้วยความมืด กับราศีที่เศร้าหมองทำให้หัวใจหนึ่งของความสับสนวุ่นวาย "ที่ไปโดยไม่บอก แล้วเขาจะเป็นภาคตะวันออก ใต้ดิน พระราชาหรือ ? หยางเฉิน รู้สึกว่ามันค่อนข้างปกติสำหรับโจว guangnian เป็นวิธีการที่ขณะที่เธอพูดประเด็นนี้ โม qianni ยังคงเงียบไปพักหนึ่ง แล้วกล่าวว่า " ขอขอบคุณที่ช่วยฉันวันนี้ ฉันจะให้โอกาสเธอเลือกที่เรากิน .เมื่อหยางเฉินได้ยินนี้เขาเฉลิมฉลองความจริงที่ว่าเขาไม่อยากจะตามโม qianni ประหลาดๆ เขาคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า " ผมต้องการที่จะกินหม้อไฟ ! "โม qianni ยิงเขาทันที " นี่ไม่ใช่หน้าหนาว แต่ทำไมกินหม้อไฟ ? ความร้อน มันจะทำให้เกิดสิว " ." คุณบอกว่าคุณจะให้ผมเลือก ก็นายอยากกินอะไร ? " หยางเฉินถามในความเศร้าโศก" เราจะกินที่แผงริมถนน "" กินข้าวที่แผงริมถนนอีก ? พี่คะ คุณไม่ได้บอกว่าคุณให้ฉันโอกาสที่จะเลือก ! ? " หยางเฉินที่ยิ้มโม qianni ได้กลิ่น " อย่างที่คุณว่า สิ่งที่ผมกล่าวถึงคือโอกาส แต่ไม่ใช่สิทธิที่จะเลือกสถานที่ที่คุณเลือกได้ถูกคัดค้าน ตอนนี้เราจะไปที่แผงริมถนน ! "เขาเจ็บปวดปิดตาของเขา ผู้หญิงคนนี้ก็ไม่มีเหตุผลเอาซะเลย.ครึ่งชั่วโมงต่อมา หยางเฉิน depressedly นั่งอยู่ตรงข้ามโม qianni ในพี่เซียงแผงริมถนน ; อาหารเสฉวนต่างๆถูกวางในด้านหน้าของพวกเขาและสีแดงพริกก็เผ็ดพอที่จะฆ่าหยางเฉินแค่มองพวกเขาเพราะว่ามันยังเช้าอยู่เลย มีคนไม่มากในแผงริมถนน จึงดูค่อนข้างเปลี่ยว เมื่อเทียบกับครั้งที่แล้ว ลมเย็นเริ่มพัดของฤดูใบไม้ร่วงที่ผ่านมา ด้วยการนําความเย็นเล็กน้อย .