In this paper we offer a significan

In this paper we offer a significant development of Baldry and Thibault's (2006) notion of a ‘meaning-making trajectory’ to explore the collective, and often improvisational, interactional processes of meaning making in classroom dialogue. We report a sociocultural discourse analysis (Mercer, 2004) of a series of history lessons with a class of 6–7 year-old children, which utilises the notion of ‘meaning potential’: to highlight the valuable distinction and flexible interplay between a teacher's intended meaning-making trajectory, and the meaning-making trajectories that are instantiated in interaction with pupils through dialogic interaction. We argue that where disparities are identified, often through pupils’ unexpected questions or contributions, there can be valuable teaching-and-learning opportunities for collaboratively constructing and appropriating common knowledge.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในเอกสารนี้ เรามีการพัฒนาอย่างมีนัยสำคัญของ Baldry และของ Thibault (2006) ความของ 'ทำความหมายวิถี' กลุ่ม และมัก improvisational, interactional กระบวนของการทำความหมายในข้อตกลงของห้องเรียน เรารายงานการวิเคราะห์วาทกรรม sociocultural (เซ็ตต์ 2004) ของชุดบทเรียนประวัติศาสตร์กับคลาส 6-7 ปี-เด็กเก่า ซึ่ง utilises ความ 'ความหมายศักยภาพ': เน้นความแตกต่างมีคุณค่าและล้อแบบยืดหยุ่นระหว่างครูตั้งใจทำความหมายวิถี trajectories ทำความหมายที่จะสร้างอินสแตนซ์ในโต้ตอบกับนักเรียนผ่าน dialogic โต้ตอบ เราโต้แย้งว่าความแตกต่างที่ระบุ มักจะผ่านคำถามที่ไม่คาดคิดของนักเรียนหรือผลงาน สามารถมีโอกาสสอน และเรียนรู้ร่วมกันในการสร้าง และยึดครองความรู้ทั่วไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในบทความนี้เรามีการพัฒนาอย่างมีนัยสำคัญของ Baldry และธีโบลท์ของ (2006) ความคิดของ 'ความหมายที่ทำให้วิถี' ในการสำรวจร่วมกันและมักจะยิ่งกระบวนการปฏิสัมพันธ์ของความหมายในการสนทนาทำให้ห้องเรียน เรารายงานการวิเคราะห์วาทกรรมทางสังคมวัฒนธรรม (เมอร์เซอร์, 2004) ของชุดของบทเรียนประวัติศาสตร์กับชั้นเรียนของเด็ก 6-7 ปีซึ่งใช้ความคิดของความหมายที่มีศักยภาพ 'เพื่อเน้นความแตกต่างที่มีคุณค่าและมีความยืดหยุ่นอิทธิพลซึ่งกันและกันระหว่างครูของ ความหมายที่ตั้งใจทำวิถีและไบร์ทมีความหมายทำที่ instantiated ในการมีปฏิสัมพันธ์กับนักเรียนผ่านการมีปฏิสัมพันธ์ Dialogic เรายืนยันว่าที่ไม่เสมอภาคจะมีการระบุมักจะผ่านคำถามที่ไม่คาดคิดของนักเรียนหรือมีส่วนร่วมอาจมีโอกาสในการเรียนการสอนและการเรียนรู้ที่มีคุณค่าสำหรับการสร้างความร่วมมือและการจัดสรรความรู้ทั่วไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในบทความนี้เรามีการพัฒนาที่สำคัญของ บัลดรี้ติบอลต์ ( 2006 ) และความคิดของ ' ความหมาย ' ทำให้วิถีการสํารวจรวม และมักจะ improvisational กระบวนการปฏิสัมพันธ์ในความหมายของการสนทนาในชั้นเรียน เรารายงานการวิเคราะห์วาทกรรมทางสังคมวัฒนธรรม ( เมอร์เซอร์ , 2004 ) ในชุดของบทเรียนประวัติศาสตร์กับชั้นเรียนของเด็กอายุ 6 – 7ซึ่งใช้แนวคิดของ ' ความหมาย ' : ศักยภาพเพื่อเน้นคุณค่าความแตกต่างและ interplay ที่ยืดหยุ่นระหว่างครูตั้งใจความหมายทำให้วิถี และความหมาย ทำให้วิถีกระสุนที่ instantiated ในการมีปฏิสัมพันธ์กับนักเรียนผ่านการปฏิสัมพันธ์ dialogic . เรายืนยันว่าการที่ความแตกต่างถูกระบุมักจะผ่านนักเรียนที่ถามหรือการเขียนสามารถมีการสอนที่มีคุณค่าและโอกาสการเรียนรู้ เพื่อร่วมกันสร้างและกับความรู้ทั่วไป