The quest for a more advanced decis

The quest for a more advanced decision-making system has
been underway long enough to establish decision support systems
(DSS) as its own field. In addition, technological improvements,
such as geographic information systems (GIS) or database management
systems (DBMS) have made DSS not only applicable to
normal decision-making agendas, but also suitable for the problems
within a spatial domain (Huang, Keisler, & Linkov, 2011;
Nyerges & Jankowski, 2012; Sugumaran & Degroote, 2010). These
opportunities have become the foundations of spatial decision
support systems (SDSS), now long utilized in various disciplines
(Greene, Devillers, Luther, & Eddy, 2011; Malczewski, 2006).
The use of SDSS is widely defined by various scholars and
research projects. One good application would be in the area of
transportation planning. With the recent emphasis on the relationship
between transportation and environmental impact,
adoptable nature of GIS with its spatial data management received
particular attention (Annema, Koopmans, & Van Wee, 2007;
Bartholomew & Ewing, 2008; Coutinho-Rodrigues, Simão, &
Antunes, 2011). This perspective especially serves the preliminary
plan for a new transportation corridor as the GIS part of
SDSS enables to pinpoint changes in natural landscape as well as
physical environment. SDSS in transportation planning suggests a
handy way to quantify the impacts generated by a particular mode
of transport and provides enough margins for reasonable
alternatives.
There are, however, constraints in the coordination of SDSS and
transportation. Especially, the validity and reliability side of SDSS
have been constantly challenged by many scholars (Nyerges &
Jankowski, 2012; Rybarczyk & Wu, 2010; Zolnik, Minde, Gupta, &
Turner, 2010). Although SDSS provides an advantage to create
multiple alternatives, its subjective weighting process sometimes
questions the effectiveness of the final outcome. Therefore, this
study aims to improve the use of SDSS by incorporating
confirmatory factor analysis and raster-based suitability matrix
under the domain of transportation planning.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

The quest for a more advanced decision-making system hasbeen underway long enough to establish decision support systems(DSS) as its own field. In addition, technological improvements,such as geographic information systems (GIS) or database managementsystems (DBMS) have made DSS not only applicable tonormal decision-making agendas, but also suitable for the problemswithin a spatial domain (Huang, Keisler, & Linkov, 2011;Nyerges & Jankowski, 2012; Sugumaran & Degroote, 2010). Theseopportunities have become the foundations of spatial decisionsupport systems (SDSS), now long utilized in various disciplines(Greene, Devillers, Luther, & Eddy, 2011; Malczewski, 2006).The use of SDSS is widely defined by various scholars andresearch projects. One good application would be in the area oftransportation planning. With the recent emphasis on the relationshipbetween transportation and environmental impact,adoptable nature of GIS with its spatial data management receivedparticular attention (Annema, Koopmans, & Van Wee, 2007;Bartholomew & Ewing, 2008; Coutinho-Rodrigues, Simão, &Antunes, 2011). This perspective especially serves the preliminaryplan for a new transportation corridor as the GIS part ofSDSS enables to pinpoint changes in natural landscape as well asphysical environment. SDSS in transportation planning suggests ahandy way to quantify the impacts generated by a particular modeการขนส่ง และให้ขอบพอสำหรับสมเหตุสมผลทางเลือกมี แต่ ข้อจำกัดในการประสานงานของ SDSS และขนส่ง โดยเฉพาะอย่างยิ่ง มีผลบังคับใช้และความน่าเชื่อถือด้านของ SDSSได้รับการท้าทายอย่างต่อเนื่อง โดยนักวิชาการหลาย (Nyerges &Jankowski, 2012 Rybarczyk และวู 2010 Zolnik, Minde กุ ปตา &เทอร์เนอร์ 2010) แม้ว่า SDSS ให้เป็นประโยชน์ที่สร้างหลายทาง น้ำหนักตามอัตวิสัยของการบางครั้งถามประสิทธิภาพของผลลัพธ์สุดท้าย ดังนั้น นี้ศึกษาจุดมุ่งหมายเพื่อปรับปรุงการใช้ SDSS เพจการวิเคราะห์ปัจจัยเสร็จและเมทริกซ์แบบราสเตอร์ตามความเหมาะสมภายใต้โดเมนการวางแผนการเดินทาง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เควสสำหรับระบบที่สูงขึ้นในการตัดสินใจได้ถูกเตรียมการนานพอที่จะสร้างระบบสนับสนุนการตัดสินใจ
(DSS) เป็นเขตของตัวเอง นอกจากนี้ยังมีการปรับปรุงเทคโนโลยีเช่นระบบสารสนเทศทางภูมิศาสตร์ (GIS) หรือการจัดการฐานข้อมูลระบบ(DBMS) ได้ทำให้ DSS ไม่เพียง แต่ใช้บังคับกับวาระการตัดสินใจปกติแต่ยังเหมาะสำหรับปัญหาที่เกิดขึ้นภายในโดเมนเชิงพื้นที่ (Huang, Keisler และ Linkov 2011; Nyerges & Jankowski 2012; & Sugumaran Degroote 2010) เหล่านี้มีโอกาสได้กลายเป็นรากฐานของการตัดสินใจเชิงพื้นที่ระบบสนับสนุน(SDSS) ตอนนี้ใช้เวลานานในสาขาต่างๆ(กรีน Devillers ลูเธอร์และเอ็ดดี้ 2011; Malczewski 2006). การใช้ SDSS มีการกำหนดกันอย่างแพร่หลายโดยนักวิชาการต่างๆและการวิจัยโครงการ หนึ่งในโปรแกรมที่ดีจะอยู่ในพื้นที่ของการวางแผนการขนส่ง โดยเน้นที่ผ่านมาเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างการขนส่งและผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมธรรมชาติadoptable ระบบสารสนเทศภูมิศาสตร์กับการจัดการข้อมูลเชิงพื้นที่ที่ได้รับความสนใจเป็นพิเศษ(Annema, Koopmans และรถตู้วี 2007 บาร์โธโลมิและวิง 2008; โปรตุเกส-โรดริกูSimãoและตูนส์2011) มุมมองนี้โดยเฉพาะอย่างยิ่งให้บริการเบื้องต้นแผนสำหรับการขนส่งทางเดินใหม่เป็นส่วนหนึ่งของระบบสารสนเทศภูมิศาสตร์SDSS ช่วยให้การระบุการเปลี่ยนแปลงในภูมิทัศน์ธรรมชาติเช่นเดียวกับสภาพแวดล้อมทางกายภาพ SDSS ในการวางแผนการขนส่งแสดงให้เห็นวิธีที่สะดวกที่จะหาจำนวนผลกระทบที่เกิดจากโหมดโดยเฉพาะอย่างยิ่งของการขนส่งและให้อัตรากำไรขั้นต้นที่เหมาะสมเพียงพอสำหรับทางเลือก. มี แต่ข้อ จำกัด ในการประสานงานของ SDSS และการขนส่ง โดยเฉพาะอย่างยิ่งด้านความถูกต้องและความน่าเชื่อถือของ SDSS ได้รับการท้าทายอย่างต่อเนื่องโดยนักวิชาการหลายคน (Nyerges & Jankowski 2012; Rybarczyk และวู 2010; Zolnik, Minde, แคนด์และเทอร์เนอ2010) แม้ว่า SDSS มีประโยชน์ในการสร้างทางเลือกหลายกระบวนการน้ำหนักอัตนัยบางครั้งถามประสิทธิภาพของผลสุดท้าย ดังนั้นนี้การศึกษามีวัตถุประสงค์เพื่อปรับปรุงการใช้งานของ SDSS โดยผสมผสานการวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยันและเมทริกซ์แรสเตอร์ความเหมาะสมตามภายใต้โดเมนของการวางแผนการขนส่ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ค้นหาระบบการตัดสินใจขั้นสูงเพิ่มเติมได้ถูกดำเนินการนานพอที่จะสร้าง

( DSS ) ระบบสนับสนุนการตัดสินใจเป็นสนามของตัวเอง นอกจากนี้ เทคโนโลยีการปรับปรุง
เช่นระบบสารสนเทศทางภูมิศาสตร์ ( GIS ) หรือระบบการจัดการ
ฐานข้อมูล ( DBMS ) ทำให้ระบบไม่เพียง แต่สามารถใช้ได้กับ
วาระการตัดสินใจปกติ แต่ยังเหมาะสำหรับปัญหา
ภายในโดเมนเชิงพื้นที่ ( หวง ไคเซอเลอร์& linkov , 2011 ;
nyerges &เยิงคอฟสกี้ , 2012 ; sugumaran & DeGroote , 2010 ) โอกาสเหล่านี้
ได้กลายมาเป็นรากฐานของระบบสนับสนุนการตัดสินใจเชิงพื้นที่ ( sdss
) ตอนนี้ยาวที่ใช้ในหลากหลายสาขา
( กรีน devillers ลูเธอร์ & Eddy , 2011 ; malczewski , 2006 ) .
ใช้ sdss อย่างกว้างขวางกำหนดโดยนักวิชาการต่างๆและ
โครงการวิจัยโปรแกรมหนึ่งที่ดีจะอยู่ในพื้นที่ของ
การวางแผนการขนส่ง โดยเน้นความสัมพันธ์ระหว่างผลกระทบล่าสุดบน
การขนส่งและสิ่งแวดล้อม ,
ธรรมชาติเลือกใช้ระบบสารสนเทศภูมิศาสตร์กับการจัดการข้อมูลเชิงพื้นที่ที่ได้รับความสนใจโดยเฉพาะ ( annema koopmans
, ,
&รถตู้วี , 2007 ; บาร์โธโลมิว& Ewing , 2008 ; coutinho Rodrigues , ซิมฮัล โอ &
แอนทูเนส , 2011 )มุมมองนี้โดยเฉพาะให้บริการวางแผนเบื้องต้น
สำหรับเส้นทางขนส่งใหม่ เป็นลักษณะส่วนหนึ่งของ
sdss ช่วยระบุการเปลี่ยนแปลงของภูมิทัศน์ธรรมชาติรวมทั้ง
สภาพแวดล้อมทางกายภาพ sdss ในการวางแผนการขนส่ง แสดงให้เห็นถึงวิธีที่สะดวกที่จะหา
ผลกระทบที่เกิดขึ้นจากการขนส่ง และมีโหมดเฉพาะ
ขอบเพียงพอสำหรับทางเลือกที่เหมาะสม
.
มี , อย่างไรก็ตามข้อจำกัดในการประสานงาน และ sdss
การขนส่ง โดยเฉพาะ ด้านความตรงและความเที่ยงของ sdss
ถูกท้าทายอย่างต่อเนื่องโดยนักวิชาการหลาย nyerges &
เยิงคอฟสกี้ , 2012 ; rybarczyk & Wu 2010 zolnik Minde Gupta , &
, , เทอร์เนอร์ , 2010 ) แม้ว่า sdss ให้เป็นประโยชน์เพื่อสร้างทางเลือกหลายกระบวนการอัตนัย (
,
) บางครั้งคำถามประสิทธิภาพของผลลัพธ์สุดท้าย ดังนั้นการศึกษาครั้งนี้จึงมีวัตถุประสงค์เพื่อปรับปรุงการใช้

sdss incorporating โดยวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยันและราสเตอร์ตามความเหมาะสมเมทริกซ์
ภายใต้โดเมนของการวางแผนการขนส่ง