Times grew worse and worse with Rip

Times grew worse and worse with Rip Van Winkle as years of matrimony rolled on; a tart temper never mellows with age, and a sharp tongue is the only edged tool that grows keener with constant use. For a long while he used to console himself, when driven from home, by frequenting a kind of perpetual club of the sages, philosophers, and other idle personages of the village; which held its sessions on a bench before a small inn, designated by a rubicund portrait of His Majesty George the Third. Here they used to sit in the shade through a long lazy summer's day, talking listlessly over village gossip, or telling endless sleepy stories about nothing. But it would have been worth any statesman's money to have heard the profound discussions that sometimes took place, when by chance an old newspaper fell into their hands from some passing traveller. How solemnly they would listen to the contents, as drawled out by Derrick Van Bummel, the schoolmaster, a dapper learned little man, who was not to be daunted by the most gigantic word in the dictionary; and how sagely they would deliberate upon public events some months after they had taken place.
The opinions of this junto were completely controlled by Nicholas Vedder, a patriarch of the village, and landlord of the inn, at the door of which he took his seat from morning till night, just moving sufficiently to avoid the sun and keep in the shade of a large tree; so that the neighbors could tell the hour by his movements as accurately as by a sundial. It is true he was rarely heard to speak, but smoked his pipe incessantly. His adherents, however (for every great man has his adherents), perfectly understood him, and knew how to gather his opinions. When anything that was read or related displeased him, he was observed to smoke his pipe vehemently, and to send forth short, frequent and angry puffs; but when pleased, he would inhale the smoke slowly and tranquilly, and emit it in light and placid clouds; and sometimes, taking the pipe from his mouth, and letting the fragrant vapor curl about his nose, would gravely nod his head in token of perfect approbation.
< 6 >
From even this stronghold the unlucky Rip was at length routed by his termagant wife, who would suddenly break in upon the tranquillity of the assemblage and call the members all to naught; nor was that august personage, Nicholas Vedder himself, sacred from the daring tongue of this terrible virago, who charged him outright with encouraging her husband in habits of idleness.
Poor Rip was at last reduced almost to despair; and his only alternative, to escape from the labor of the farm and clamor of his wife, was to take gun in hand and stroll away into the woods. Here he would sometimes seat himself at the foot of a tree, and share the contents of his wallet with Wolf, with whom he sympathized as a fellow-sufferer in persecution. "Poor Wolf," he would say, "thy mistress leads thee a dog's life of it; but never mind, my lad, whilst I live thou shalt never want a friend to stand by thee!" Wolf would wag his tail, look wistfuly in his master's face, and if dogs can feel pity I verily believe he reciprocated the sentiment with all his heart.
In a long ramble of the kind on a fine autumnal day, Rip had unconsciously scrambled to one of the highest parts of the Kaatskill mountains. He was after his favorite sport of squirrel shooting, and the still solitudes had echoed and re-echoed with the reports of his gun. Panting and fatigued, he threw himself, late in the afternoon, on a green knoll, covered with mountain herbage, that crowned the brow of a precipice. From an opening between the trees he could overlook all the lower country for many a mile of rich woodland. He saw at a distance the lordly Hudson, far, far below him, moving on its silent but majestic course, with the reflection of a purple cloud, or the sail of a lagging bark, here and there sleeping on its glassy bosom, and at last losing itself in the blue highlands.
On the other side he looked down into a deep mountain glen, wild, lonely, and shagged, the bottom filled with fragments from the impending cliffs, and scarcely lighted by the reflected rays of the setting sun. For some time Rip lay musing on this scene; evening was gradually advancing; the mountains began to throw their long blue shadows over the valleys; he saw that it would be dark long before he could reach the village, and he heaved a heavy sigh when he thought of encountering the terrors of Dame Van Winkle.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เวลาโตแย่ลงและแย่ลงกับ Rip Van Winkle เป็นปี matrimony สะสมบน อารมณ์ประเภทไม่ mellows อายุ และลิ้นคม เครื่องมือ edged เดียวขยาย keener ด้วยคงใช้ ระยะยาว ในขณะที่ใช้คอนโซลตัวเอง เมื่อขับเคลื่อนจากที่บ้าน โดย frequenting ชนิดของคลับถาวรของลอินเตอร์ ปรัชญา และอื่น ๆ ที่ไม่ได้ใช้ personages ของหมู่บ้าน ที่จัดขึ้นของเซสชันบนม้านั่งก่อนอินน์เล็ก กำหนดตามแนว rubicund ของพระพระจอร์จที่สาม ที่นี่พวกเขาใช้นั่งในร่มผ่านนานวันของร้อน คว้างพูดนินทาวิลเลจ หรือบอกโคตรง่วงนอนเรื่องเกี่ยวกับอะไร แต่จะได้รับมูลค่าเงินของรัฐบุรุษใด ๆ ให้ได้ยินการสนทนาอย่างลึกซึ้งที่บางครั้งเกิดขึ้น เมื่อโดยบังเอิญตกเป็นหนังสือพิมพ์เก่าในมือของพวกเขาจากผู้เดินทางผ่านบาง สาบานว่าเขาจะฟังเนื้อหา เป็น drawled ออกโดย Derrick แวน Bummel, schoolmaster ร้อยเรียนรู้น้อยคน ที่ไม่ต้องมี daunted โดยคำขนาดใหญ่ที่สุดในพจนานุกรม และวิธี sagely นั้นจะเอาเปรียบเมื่อเหตุการณ์สาธารณะบางเดือนหลังจากนั้นได้เกิดขึ้นแล้ว ความคิดเห็นของ junto นี้ถูกควบคุม โดย Vedder นิโคลัส พระวิลเลจ และเจ้าของของอินน์ ที่ประตูที่เขาเอาของเขานั่งตั้งแต่เช้าถึงกลางคืน ย้ายเพียงพอเพื่อหลีกเลี่ยงแสงแดด และเก็บในร่มเงาของต้นไม้ใหญ่ สมบูรณ์ เพื่อให้บ้านสามารถบอกได้ว่า ชั่วโมง โดยความเคลื่อนไหวของเขาถูกต้อง โดยมีนาฬิกาแดดเป็นการ มันเป็นความจริงเขาไม่ค่อยได้ยินพูด แต่ควันท่อของเขา incessantly เขายัง อย่างไรก็ตาม (สำหรับทุกคนดีมียังเขา), สมบูรณ์เข้าใจเขา และรู้วิธีการรวบรวมความคิดเห็นของเขา เมื่อสิ่งที่ได้อ่าน หรือที่เกี่ยวข้องกับ displeased เขา เขาถูกสังเกตควันท่อของเขาโดย และส่งออกมาสั้น บ่อย ๆ และโกรธ puffs แต่เมื่อใจ เขาจะสูดควันอย่างช้า ๆ และเงียบสงบ และกิ๊กในเมฆแสง และพลาซิด และบางครั้ง การท่อจากปากของเขา และปล่อยให้ไอน้ำหอมที่ดัดเกี่ยวกับจมูกของเขา จะใกล้ผงกศีรษะ in token of โก approbation< 6 > จากแม้เข้า ฉีกไปยาวเส้น termagant ภรรยา ที่แบ่งตามความเงียบสงบของการผสมผสานในทันที และเรียกสมาชิกเพื่อ naught ไม่ว่า personage สิงหาคม นิโคลัส Vedder เอง ศักดิ์สิทธิ์จากกล้าหาญที่ลิ้นของ virago น่ากลัวนี้ ที่โดนเขาทันทีส่งเสริมสามีในพฤติกรรมของ การ คัดลอกดีถูกที่สุดลดเกือบความหวัง และของเฉพาะทาง หนีออกจากแรงงานในฟาร์มและก้องของภรรยา ได้ปืนในมือ และเดินไปในป่า ที่นี่เขาจะบางครั้งที่นั่งตัวเองที่เท้าของต้นไม้ และแบ่งปันเนื้อหาของกระเป๋าสตางค์ของเขากับหมาป่า ที่เขา sympathized เป็นเพื่อน-sufferer ในการเบียดเบียน "ไม่ดีหมาป่า ที่เขาจะบอกว่า "พระองค์เล็กนำท่านกล่าวชีวิตของสุนัขของมัน แต่ไม่เคยจำ ลาดของฉัน ในขณะที่ฉันอยู่ พระองค์เจ้าไม่ต้องเพื่อนยืน โดยท่านกล่าว! " หมาป่าจะกระดิกหางของเขา ดู wistfuly ในหน้าหลักของเขา และถ้าสุนัขสามารถรู้สึกสงสาร verily ผมเขา reciprocated ความเชื่อมั่น ด้วยใจของเขา ใน ramble ยาวชนิดแน autumnal วัน Rip มีสัญญาณรบกวนให้ส่วนสูงสุดของภูเขา Kaatskill รับ เขาหลังจากกีฬาที่เขาชื่นชอบยิงกระรอก และ solitudes ยังได้พูดย้ำ และได้พูดย้ำอีกครั้งกับรายงานของปืนของเขา Panting และ fatigued เขาโยนตัวเอง ในตอนบ่าย ดึกบน knoll เขียว ปกคลุม ด้วยภูเขา herbage ที่คิ้วของล่อเป็นมงกุฎ จากการเปิดระหว่างต้นไม้ เขาสามารถมองเห็นต่ำกว่าประเทศในไมล์เป็นของป่าที่อุดมไปด้วย เขาเห็น ที่พักโรงแรมฮัดสัน ไกล ไกลต่ำกว่าเขา ย้ายในความเงียบ แต่มาเจสติกหลักสูตร มีภาพสะท้อนของเมฆสีม่วง หรือเซลของเปลือกเป็น lagging มานอนบนอกของฟิต และ ที่สุดท้ายสูญเสียเองในไฮแลนด์บลู อีกด้านหนึ่งเขามองลงไปเป็นเกล็นลึกภูเขา ป่า โดดเดี่ยว และ shagged ด้านล่าง ด้วยจากหน้าผาใกล้ และแทบไฟส่องสว่าง ด้วยแสงสะท้อนของดวงอาทิตย์ยามบ่าย บางครั้งการคัดลอกวาง musing ในฉากนี้ เย็นค่อย ๆ ก้าวหน้า ภูเขาเริ่มโยนเงาสีน้ำเงินยาวของพวกเขาผ่านหุบเขา เขาเห็นว่า ที่มันจะมืดยาวนานก่อนที่เขาสามารถเข้าถึงหมู่บ้าน และเขา heaved แยกกันหนักเมื่อเขาคิดหน terrors ของดาม Van Winkle

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ไทม์เพิ่มขึ้นแย่ลงและแย่กับริพแวนหอยทากเป็นปีของการแต่งงานในรีด; อารมณ์ทาร์ตไม่เคย mellows กับอายุและลิ้นที่คมชัดเป็นเครื่องมือที่ขอบเท่านั้นที่เติบโตเฉียบคมที่มีการใช้อย่างต่อเนื่อง สำหรับระยะเวลานานในขณะที่เขาใช้ในการปลอบใจตัวเองเมื่อขับรถออกจากบ้านโดยบ่อยชนิดของสโมสรตลอดกาลของปราชญ์นักปรัชญาและบุคคลที่ไม่ได้ใช้งานอื่น ๆ ของหมู่บ้าน; ซึ่งจัดขึ้นในการประชุมเมื่อวันที่ม้านั่งก่อนที่จะเป็นโรงแรมขนาดเล็กที่ได้รับมอบหมายจากภาพที่แดงก่ำของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวของเขาจอร์จที่สาม ที่นี่พวกเขาใช้ในการนั่งในที่ร่มตลอดทั้งวันในช่วงฤดูร้อนยาวขี้เกียจพูดคุยแกร่วมากกว่านินทาหมู่บ้านหรือง่วงนอนบอกเรื่องราวเกี่ยวกับอะไรที่ไม่มีที่สิ้นสุด แต่ก็จะได้รับคุ้มค่าเงินของรัฐบุรุษใด ๆ ที่เคยได้ยินการอภิปรายที่ลึกซึ้งว่าบางครั้งเกิดขึ้นเมื่อมีโอกาสหนังสือพิมพ์เก่าตกอยู่ในมือของพวกเขาจากบางส่วนเดินทางผ่าน วิธีเคร่งขรึมพวกเขาจะฟังเนื้อหาที่เป็น drawled โดยปั้นจั่นรถตู้ Bummel, ครูที่กระฉับกระเฉงเรียนรู้คนส่วนน้อยที่ไม่ได้ที่จะยอมแพ้โดยคำขนาดใหญ่ที่สุดในพจนานุกรม; และวิธีการอย่างรอบคอบพวกเขาจะพิจารณาเมื่อเหตุการณ์ที่ประชาชนหลายเดือนหลังจากที่พวกเขาเกิดขึ้น.
ความคิดเห็นของพรรคนี้ถูกควบคุมอย่างสมบูรณ์โดยนิโคลัสเว็ดเฒ่าของหมู่บ้านและเจ้าของโรงแรมที่ประตูที่เขาเอาที่นั่งของเขา ตั้งแต่เช้าจรดเย็นเพียงแค่ย้ายพอที่จะหลีกเลี่ยงแสงแดดและเก็บไว้ในร่มเงาของต้นไม้ใหญ่นั้น เพื่อให้เพื่อนบ้านสามารถบอกชั่วโมงโดยการเคลื่อนไหวของเขาได้อย่างถูกต้องโดยนาฬิกาแดด มันเป็นความจริงเขาก็ได้ยินเสียงไม่ค่อยจะพูด แต่รมควันของเขาอย่างไม่หยุดหย่อนท่อ สมัครพรรคพวกของเขา แต่ (สำหรับคนดีทุกคนมีสมัครพรรคพวกของเขา) เข้าใจที่ดีที่สุดที่เขาและรู้วิธีที่จะรวบรวมความคิดเห็นของเขา เมื่อสิ่งที่ได้อ่านหรือสาขาที่เกี่ยวข้องไม่พอใจเขาพบว่าการสูบบุหรี่ท่อของเขาโกรธและจะส่งสั้น ๆ บ่อยและโกรธพัฟ; แต่เมื่อความยินดีที่เขาจะสูดดมควันอย่างช้า ๆ และเงียบสงบและปล่อยมันในที่มีแสงและเมฆสงบ; และบางครั้งการท่อจากปากของเขาและปล่อยให้ขดไอหอมเกี่ยวกับจมูกของเขาหนักจะพยักหน้าหัวของเขาในสัญลักษณ์ของการอนุมัติที่สมบูรณ์แบบ.
<6>
จากแม้กระทั่งที่มั่นนี้ Rip โชคร้ายได้รับการที่มีความยาวเส้นทางจากภรรยาคนที่อารมณ์ร้ายของเขา ที่จู่ ๆ ก็จะแตกในเมื่อความเงียบสงบของการชุมนุมและเรียกสมาชิกทุกคนที่จะสูญเปล่า หรือก็คือการที่บุคคลสิงหาคม, นิโคลัสเว็ดตัวเองศักดิ์สิทธิ์จากลิ้นของความกล้าหาญของดุร้ายน่ากลัวนี้ที่เขาเรียกเก็บทันทีที่มีการส่งเสริมให้สามีของเธอในนิสัยเกียจคร้าน.
แย่ Rip ที่สุดท้ายที่ได้รับการลดลงเกือบหมดหวัง และทางเลือกเดียวของเขาที่จะหนีจากแรงงานของฟาร์มและเสียงโห่ร้องของภรรยาของเขาก็จะใช้ปืนในมือและเดินไปในป่า ที่นี่เขาบางครั้งจะนั่งตัวเองที่เท้าของต้นไม้และแบ่งปันเนื้อหาของกระเป๋าสตางค์ของเขากับหมาป่ากับคนที่เขาเห็นใจเป็นเพื่อนผู้ประสบภัยในการประหัตประหาร "แย่หมาป่า" เขาจะพูดว่า "ที่รักของพระองค์ท่านจะนำไปสู่ชีวิตของสุนัขของมัน แต่ไม่เคยคิดหนุ่มของฉันในขณะที่ฉันมีชีวิตอยู่ท่านจะไม่ต้องการเพื่อนที่จะยืนเคียงข้างเจ้า!" หมาป่าจะกระดิกหางของเขามอง wistfuly ในการเผชิญกับเจ้านายของเขาและถ้าสุนัขสามารถรู้สึกสงสารแน่นอนฉันเชื่อว่าเขาสอบความเชื่อมั่นที่มีหัวใจของเขาทุกคน.
ในเลื้อยยาวของชนิดในวันที่ฤดูใบไม้ร่วงที่ดี, Rip ได้กวนไม่รู้ตัวให้เป็นหนึ่ง ในส่วนที่สูงที่สุดของเทือกเขา Kaatskill หลังจากที่เขาเป็นกีฬาที่เขาชื่นชอบการถ่ายภาพกระรอกและยังคง Solitudes ได้สะท้อนและอีกครั้งที่สะท้อนกับรายงานของปืนของเขา และหอบเหนื่อยเขาโยนตัวเองในช่วงบ่ายบนเนินสีเขียวปกคลุมไปด้วยหญ้าภูเขาที่ครองตำแหน่งคิ้วของหน้าผา จากการเปิดระหว่างต้นไม้ที่เขาสามารถมองเห็นทุกประเทศที่ต่ำกว่าหลายไมล์ของป่าไม้ที่อุดมไปด้วย เขาเห็นในระยะทางที่สง่างามฮัดสัน, ไกลด้านล่างเขาย้ายในสนามเงียบ แต่อันงดงามของตนกับภาพสะท้อนของเมฆสีม่วงหรือแล่นเรือของเปลือกปกคลุมด้วยวัตถุฉนวนที่นี่และมีการนอนหลับบนอกเหลือบของตนและที่ ที่ผ่านมาการสูญเสียตัวเองในที่ราบสูงสีฟ้า.
ในอีกด้านหนึ่งเขามองลงไปในหุบเขาลึกภูเขาป่าเหงาและ shagged ด้านล่างเต็มไปด้วยเศษจากหน้าผาที่กำลังจะมาและได้ลงแทบโดยสะท้อนรังสีของดวงอาทิตย์ตั้งค่า สำหรับบางคนเวลา Rip นอนครุ่นคิดในฉากนี้ ตอนเย็นค่อยก้าวหน้า; ภูเขาเริ่มที่จะโยนเงาสีฟ้าของพวกเขานานหุบเขา; เขาเห็นว่ามันจะเป็นความมืดนานก่อนที่เขาจะไปถึงหมู่บ้านและเขายกถอนหายใจหนักเมื่อเขาคิดว่าการเผชิญหน้ากับความน่ากลัวของมแวนหอยทาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ครั้งเติบโตแย่ลงและแย่ลงกับ rip van winkle เป็นปีของการแต่งงานรีด ; อารมณ์ ทาร์ตไม่เคย mellows กับอายุและปากจัดเป็นเพียงเครื่องมือขอบที่เติบโตขึ้นด้วยการใช้ค่าคงที่ สำหรับยาวในขณะที่เขาใช้ปลอบใจตัวเอง เมื่อขับออกจากบ้าน โดยบ่อยของชนิดถาวรคลับของปราชญ์ นักปรัชญา และ อื่น ๆใช้งานบุคคลที่ของหมู่บ้าน ;ซึ่งจัดขึ้นที่การประชุมบนม้านั่งก่อนที่โรงแรมขนาดเล็ก โดยกำหนดแนวแดง ของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว จอร์จ ที่สาม ที่นี่พวกเขาเคยนั่งอยู่ในที่ร่มผ่านวันนานขี้เกียจฤดูร้อน , พูดหงอยกว่าหมู่บ้านนินทาเจ็ดชั่วโคตรง่วงบอกเรื่องราวเกี่ยวกับอะไร แต่มันก็คงจะคุ้มค่าของรัฐบุรุษเงินใด ๆ ที่จะได้ยินการสนทนาที่ลึกซึ้ง บางครั้งเกิดขึ้นเมื่อโอกาสมีหนังสือพิมพ์เก่า ตกอยู่ในมือของพวกเขาจากบางผ่านนักเดินทาง ว่าตั้งใจจะฟังเนื้อหา เป็น drawled โดยเดอริค แวน bummel , ครู , dapper เรียนรู้คนส่วนน้อยที่ไม่ได้เป็นพวกคำที่มหึมาที่สุดในพจนานุกรม และวิธีการอย่างชาญฉลาด พวกเขาจะไตร่ตรองในเรื่องกิจกรรมสาธารณะบางเดือนหลังจากที่พวกเขาได้ยึดสถานที่ .
ความคิดเห็นของกลุ่มก่อการร้ายนี้ถูกควบคุมโดยนิโคลัสเวดเดอร์ เป็นประมุขของบ้าน และเจ้าของโรงแรมที่ประตู ซึ่งเขาเอาที่นั่งของเขาตั้งแต่เช้าจนถึงกลางคืน แค่ย้ายอย่างเพียงพอเพื่อหลีกเลี่ยงแสงแดด และเก็บในร่มเงาของต้นไม้ใหญ่ เพื่อให้เพื่อนบ้านที่สามารถบอกเวลาโดย การเคลื่อนไหวของเขาให้ถูกต้องที่สุด โดยเป็นนาฬิกาแดดมันเป็นความจริงที่เขาได้ยินไม่ค่อยพูด แต่สูบบุหรี่ท่อของเขาอย่างไม่หยุดหย่อน สมัครพรรคพวกของเขา แต่สำหรับทุกคนมีสมัครพรรคพวกของเขา ) , สมบูรณ์เข้าใจเขา และรู้วิธีที่จะรวบรวมความคิดเห็นของเขา เมื่อสิ่งที่ได้อ่าน หรือที่เกี่ยวข้อง ไม่พอใจเขา เขาสังเกตเห็นควันท่อของเขาอย่างรุนแรง และส่งมาสั้นๆ ทำบ่อย และโกรธ แต่เมื่อพอใจเขาสูดควันอย่างช้าๆและราบคาบ และปล่อยออกมาในแสงและเมฆที่สงบเงียบ และบางครั้ง เอาท่อจากปากของเขา และให้กลิ่นหอม ไอม้วนเกี่ยวกับจมูกของเขาจะเคร่งขรึมพยักหน้าหัวของเขาในเหรียญที่สมบูรณ์แบบสาธุ .
< 6 >
แม้ที่มั่นนี้โชคร้ายตัดที่ความยาว ส่งโดยภรรยาของเขาถึงฆาต ,ใครก็ขัดจังหวะความเงียบสงบของการชุมนุมและเรียกสมาชิกทั้งหมดล้มเหลว ไม่มีบุคคลสำคัญที่ สิงหาคม , นิโคลัสเวดเดอร์เอง ศักดิ์สิทธิ์จากลิ้นกล้าหาญของ Virago น่ากลัวนี้ ใครจับเขาทันทีพร้อมสนับสนุนสามีของเธอในนิสัยของความเกียจคร้าน จนในสุดท้าย
ตัดลดลงเกือบจะสิ้นหวังแล้ว ทางเลือกเดียวของเขาเพื่อหนีจากแรงงานของเกษตรกรและเลื่องชื่อของภรรยาของเขา คือการใช้ปืนในมือและเดินออกไปในป่า ที่นี่เขาจะบางครั้งที่นั่งตัวเองที่เท้าของต้นไม้ และแบ่งปันเนื้อหาของกระเป๋าสตางค์ของเขากับหมาป่าที่เขาเห็นใจในฐานะเพื่อนผู้บาดเจ็บในการประหัตประหาร " หมาป่าที่ไม่ดี " เขาจะบอกว่า " นายหญิงของเจ้าทำให้เจ้าของสุนัขชีวิตของมัน แต่ไม่เป็นไร เด็กของฉันขณะที่ผมมีชีวิตอยู่ท่านไม่เคยต้องการเพื่อนที่ยืนเคียงข้างท่าน ! หมาป่าจะแกว่งหาง ดู wistfuly ในใบหน้าของเจ้านายของเขา และถ้าสุนัขจะรู้สึกสงสารฉันแท้จริงเชื่อว่าเขาเสียกับความรู้สึกด้วยหัวใจทั้งหมดของเขา .
ในยาวเลื้อยของชนิดปรับฤดูใบไม้ร่วงวัน ตัดได้โดยไม่รู้ตัว กวนไปหนึ่งส่วน kaatskill สูงสุดของภูเขาเขาอยู่หลังกีฬาโปรดของเขายิงกระรอก และยัง solitudes ได้ดังก้องและสะท้อนกับรายงานของปืนของเขา หอบเหนื่อย เขาทิ้งตัวลงนอน ตอนบ่าย บนเนินสีเขียว ปกคลุมด้วยน้ำหนักภูเขา เป็นคิ้วของหน้าผา . จากการเปิดระหว่างต้นไม้ที่เขาจะมองข้ามทั้งหมดต่ำกว่าประเทศหลายไมล์ที่อุดมไปด้วยป่าไม้เขาเห็นที่ระยะทางที่หยิ่งยโส ฮัดสัน ไกลด้านล่าง เขาเลื่อนมันเงียบ แต่แน่นอนคู่บารมีกับเงาของเมฆ หรือเรือของล่าเห่า มาหลับบนอกของกลาส และสุดท้ายก็สูญเสียตัวเองในที่ราบสูงสีฟ้า
ในด้านอื่น ๆที่เขา มองลงไปในหุบเขาลึก ภูเขา ป่า และจะอึ๊บ , เหงา , ,ด้านล่างเต็มไปด้วยเศษจากหน้าผาที่กำลังใกล้เข้ามา และแทบสว่าง โดยสะท้อนรังสีของพระอาทิตย์ บางครั้งตัดวางตรึกตรองในฉากนี้ ตอนเย็นก็ค่อย ๆก้าว ภูเขาเริ่มที่จะโยนเงายาวสีฟ้าเหนือหุบเขา เขาเห็นว่ามันคงจะมืดนานก่อนที่เขาจะถึงหมู่บ้านเขาถอนใจยาวหนักเมื่อเขาคิดว่าถูกคุกคามของเดม
van winkle