IntroductionCovey's work on leaders

Introduction
Covey's work on leadership has been influential in distinguishing what are the habits that
underlie principle centred leadership (Covey, 1990a; 1990b; Covey, Merrill and Merrill,
1994). Covey believes that leaders operate on four levels: the personal (relationship with
self); interpersonal (relationships and interactions with others); managerial (responsibility to
get a job done with others); and organisational (aligning actions and strategies with the
values embraced by the organisation). The relationship between Covey's levels of
management and what he has described as the seven habits of highly effective people are
well described by Espiner, Murray and O'Brien (1997) who have incorporated the teaching of
the 7 habits within an applied degree for human services workers. Within the personal level
Covey aligns the three habits of Being proactive (Habit 1) which relates to the clarification of
personal values; Begin with the end in mind (Habit 2) which stresses the need for vision and
mission; and that of Put first things first (Habit 3) which relates to effective time
management. Within the interpersonal level, Seeking first to understand, then to be
understood (Habit 5) is aimed at improved communication where both parties have a greater
influence over one another through being open to the other person's opinion. Moving to the
managerial level Think Win-Win (Habit 4) is seen as a means of discussing an outcome until
both parties can agree on a solution. Within this level Covey has described Synergise (Habit
6) which emphasises what can be achieved when people work co-operatively outweighing
what is possible on an individual basis which can sometimes lead to a third alternative.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แนะนำงานของวีย์เป็นผู้นำได้มีอิทธิพลในการแยกแยะอะไรคือพฤติกรรมการที่ผู้นำหลักเป็นศูนย์กลางรองรับ (วีย์ 1990a; 1990b วีย์ เมอร์ริล และเมอร์ริ ล1994) . วีย์เชื่อว่า ผู้นำมีอยู่สี่ระดับ: ส่วนบุคคล (ความสัมพันธ์กับตนเอง); มนุษย (ความสัมพันธ์และปฏิสัมพันธ์กับคนอื่น ๆ); บริหาร (รับผิดชอบหางานทำกับคนอื่น ๆ); และองค์กร (การจัดกระทำและมีการค่าน้อมนำองค์กร) ความสัมพันธ์ระหว่างระดับของวีย์การจัดการและสิ่งที่เขาได้อธิบายว่า ลักษณะ 7 อย่างของผู้ที่มีประสิทธิภาพสูงอธิบาย โดย Espiner เมอร์เรย์ และโอไบรอัน (1997) ที่ได้รวมการสอนดีอุปนิสัยที่ 7 ภายในระดับที่ใช้สำหรับบริการผู้ปฏิบัติงาน ภายในระดับส่วนบุคคลวีย์จัดใน 3 พฤติกรรมการเชิงรุก (นิสัย 1) ซึ่งเกี่ยวข้องกับคำชี้แจงส่วนค่า เริ่มต้นกับสิ้นสุดในใจ (นิสัย 2) ซึ่งความเครียดต้องการวิสัยทัศน์ และภารกิจ และย้ายสิ่งแรกแรก (นิสัย 3) ซึ่งเกี่ยวข้องกับเวลาที่มีประสิทธิภาพการบริหารจัดการ ในระดับระหว่างบุคคล หาครั้งแรกเพื่อทำความเข้าใจ จากนั้นจะเข้าใจ (5 นิสัย) มีวัตถุประสงค์เพื่อที่ทั้งสองฝ่ายมีเครื่องสื่อสารดีขึ้นมีอิทธิพลเหนือคนอื่นผ่านการเปิดความเห็นของผู้อื่น ย้ายไปบริหารระดับคิดว่าชนะชนะ (นิสัย 4) จะเห็นเป็นการอภิปรายผลจนทั้งสองฝ่ายสามารถตกลงแก้ไข ภายในนี้ระดับวีย์ได้อธิบาย Synergise (นิสัย6) ซึ่งเน้นว่าสามารถทำได้เมื่อผู้ทำ co-operatively outweighingสิ่งที่เป็นไปได้ตามแต่ละบุคคลซึ่งบางครั้งอาจทำให้เป็นทางเลือกที่สาม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การแนะนำ
การทำงานของครอกในการเป็นผู้นำที่ได้รับอิทธิพลในการแยกความแตกต่างสิ่งที่เป็นนิสัยที่
รองรับหลักการศูนย์กลางความเป็นผู้นำ (Covey, 1990a; 1990b; Covey, เมอร์และเมอร์ริ,
1994) Covey เชื่อว่าผู้นำทำงานในระดับที่สี่: ส่วนบุคคล (ความสัมพันธ์กับ
ตัวเอง); ความสัมพันธ์ระหว่างบุคคล (ความสัมพันธ์และการมีปฏิสัมพันธ์กับคนอื่น ๆ ); การบริหารจัดการ (ผู้รับผิดชอบในการ
ได้งานทำกับคนอื่น ๆ ); และองค์กร (สอดคล้องการดำเนินการและกลยุทธ์กับ
ค่าการกอดโดยองค์กร) ความสัมพันธ์ระหว่างระดับครอกของ
การบริหารจัดการและสิ่งที่เขาได้อธิบายว่าเจ็ดนิสัยของประชาชนที่มีประสิทธิภาพสูงที่มีการ
อธิบายไว้อย่างดีจากสปิเนอเมอเรย์และโอไบรอัน (1997) ที่ได้รวมการเรียนการสอนของ
7 นิสัยภายในปริญญาประยุกต์เพื่อการบริการของมนุษย์ คนงาน ภายในระดับบุคคล
Covey สอดคล้องสามนิสัยของการเชิงรุก (Habit 1) ที่เกี่ยวข้องกับการชี้แจงของ
ค่าส่วนบุคคล เริ่มต้นด้วยสิ้นในใจ (นิสัย 2) ซึ่งเน้นความจำเป็นสำหรับการมองเห็นและการ
ปฏิบัติภารกิจ; และสิ่งแรกที่ใส่ครั้งแรก (นิสัย 3) ที่เกี่ยวข้องกับเวลาที่มีประสิทธิภาพ
การบริหารจัดการ ในระดับความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลที่กำลังมองหาคนแรกที่จะเข้าใจแล้วที่จะ
เข้าใจ (นิสัย 5) มีวัตถุประสงค์เพื่อการสื่อสารที่ดีขึ้นที่ทั้งสองฝ่ายมีมากขึ้น
มีอิทธิพลเหนือคนอื่นผ่านการเปิดให้ความเห็นของบุคคลอื่น ย้ายไปอยู่ที่
ระดับผู้บริหารคิดว่า Win-Win (นิสัย 4) ถูกมองว่าเป็นวิธีการของการอภิปรายผลจนกว่า
ทั้งสองฝ่ายสามารถตกลงเกี่ยวกับการแก้ปัญหา อยู่ในระดับที่นี้ Covey ได้อธิบาย Synergise (นิสัย
6) ซึ่งเน้นสิ่งที่สามารถทำได้เมื่อมีคนทำงานร่วมผ่าตัด outweighing
สิ่งที่เป็นไปในแต่ละบุคคลซึ่งบางครั้งอาจนำไปสู่การเป็นทางเลือกที่สาม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แนะนำกลุ่มงานที่ผู้นำได้รับอิทธิพลในลักษณะที่เป็นอุปนิสัยที่หลักการต่างๆที่มีความเป็นผู้นำ ( สตีเฟ่น 1990a 1990b ; , ; กลุ่มเมอร์ริล และ เมอร์ริล1994 ) โควีย์เชื่อว่าผู้นำผ่าสี่ระดับ : ส่วนบุคคล ( ความสัมพันธ์กับตนเอง ; บุคคล ( ความสัมพันธ์และปฏิสัมพันธ์กับผู้อื่น ) ; การจัดการ ( ความรับผิดชอบต่อหางานทำกับผู้อื่น ) และองค์กร ( แนวทางการดําเนินการและกลยุทธ์กับค่า embraced โดยองค์กร ) ความสัมพันธ์ระหว่างระดับของสตีเฟ่นการจัดการและสิ่งที่เขาอธิบายเป็นเจ็ดนิสัยของประชาชนที่มีประสิทธิภาพสูงก็อธิบายโดย espiner เมอเรย์ และโอไบรอัน ( 1997 ) ที่ได้รวมการสอนอุปนิสัยในการประยุกต์ สาขาบริการมนุษย์ของคนงาน ในระดับส่วนบุคคลกลุ่มจัดสามนิสัยของการประหยัด ( นิสัย 1 ) ซึ่งเกี่ยวข้องกับการชี้แจงของค่านิยมส่วนบุคคล เริ่มต้นที่ตอนจบ ( นิสัย 2 ) ซึ่งเป็นวิสัยทัศน์ และความเครียดภารกิจ และใส่สิ่งแรก ( นิสัย 3 ) ซึ่งเกี่ยวข้องกับเวลาที่มีประสิทธิภาพการจัดการ ในระดับบุคคล หาก่อนให้เข้าใจ แล้วเป็นเข้าใจ ( นิสัย 5 ) มีวัตถุประสงค์เพื่อปรับปรุงการสื่อสารที่ทั้งสองฝ่ายได้มากขึ้นมีอิทธิพลเหนือคนอื่นผ่านการรับฟังความคิดเห็นของบุคคลอื่น ไประดับบริหาร การคิดแบบชนะ / ชนะ ( นิสัย 4 ) จะเห็นเป็นวิธีการของการอภิปรายผล จนกว่าทั้งสองฝ่ายสามารถตกลงกันได้ในสารละลาย ในระดับกลุ่มได้อธิบาย synergise ( นิสัย6 ) ซึ่งเน้นสิ่งที่สามารถเกิดขึ้นได้เมื่อคนเราทำงาน Co operatively outweighingสิ่งที่เป็นไปได้บนพื้นฐานของแต่ละบุคคลซึ่งจะนำไปสู่ทางเลือกที่สามในบางครั้ง