In tuna tissues, the distribution o

In tuna tissues, the distribution of different fatty acids between different
classes of lipids has not been investigated except to some extent
in longtail tuna (Saito et al., 2005). In this species, the distribution of
various fatty acids between triacylglycerols (neutral lipids), PC and PE
(the two most abundant classes of polar lipids) in “light muscle”,
“dark muscle”, liver, pyloric ceca and orbital oil was studied. In all of
these tissues 16:0 and 18:1n−9weremost abundant in the triacylglycerol
fraction. Thiswas different fromthe SBT-E1 cells inwhich 18:1n−9
was most abundant in PC. In the longtail tuna tissues, 20:4n−6 was in
roughly equal amounts in PC and PE but in reduced amounts in the
triacylglycerol fraction. This was different to what was seen in the
SBT-E1 cells in which 20:4n−6 was significantly more abundant in PE
than in PC. In the tissues of longtail tuna, 22:6n−3 was most abundant
in PC (26.4 to 49.5% of total fatty acids) followed closely by PE (20.6 to
45.4% of total fatty acids) and then triacylglycerols (9.0 to 29.5% of
total fatty acids). This was quite different from the SBT-E1 cells. In the
SBT-E1 cells, 22:6n−3 was most abundant in PE, PS and SM and very
little was found in either PC or triacylglycerols. In general it can be
said that LC-PUFAs are more abundant in PE than PC in fish cell lines
including the SBT-E1 cell line studied here (Tocher et al., 1988) but
this is not the case in tuna tissues in which the predominant LC-PUFA,
22:6n−3, is abundant in both PC and PE (Saito et al., 2005). The fatty
acid compositions of the diets of fish and the media used to culture
fish cells may influence the distributions of individual fatty acids
between the different classes of lipids.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในเนื้อเยื่อปลาทูน่า การกระจายของกรดไขมันแตกต่างกันระหว่างความแตกต่างกันไม่การสอบสวนยกเว้นเรียนของโครงการบ้างในปลาทูน่าหางยาว (Saito et al., 2005) ในนกชนิดนี้ การกระจายของกรดไขมันต่าง ๆ ระหว่าง triacylglycerols (กลางโครงการ), PC และ PE(สองมากสุดคลาของโพลาร์โครงการ) ใน "อ่อนกล้ามเนื้อ""กล้ามเนื้อเข้ม" ตับ pyloric ceca และน้ำมันของวงโคจรที่ศึกษา ในทั้งหมดเนื้อเยื่อ 16:0 และอุดมด้วย triacylglycerol 18:1n−9weremost เหล่านี้เศษส่วน แตกต่างจากเซลล์ E1 คณะใน 18:1n−9 ที่ Thiswasมีชุกชุมมากที่สุดในเครื่องคอมพิวเตอร์ ในเนื้อเยื่อปลาทูน่าหางยาว 20:4n−6 อยู่ในประมาณเท่ากับจำนวน ใน PC และ PE แต่จำนวนเงินลดลงในการเศษส่วน triacylglycerol นี้ไม่ต่างกับสิ่งที่เห็นในการเซลล์ E1 คณะซึ่ง 20:4n−6 ถูก PE อย่างมีนัยสำคัญมากขึ้นกว่าในเครื่องคอมพิวเตอร์ มีชุกชุมมากที่สุดในเนื้อเยื่อของปลาทูน่าหางยาว 22:6n−3ในเครื่องคอมพิวเตอร์ (26.4-49.5% ของกรดไขมันทั้งหมด) ตาม ด้วย PE (20.6 การอย่างใกล้ชิด45.4% ของกรดไขมันทั้งหมด) แล้ว triacylglycerols (9.0-29.5% ของรวมกรดไขมัน) นี่คือความแตกต่างจากเซลล์ E1 คณะ ในเซลล์ E1 คณะ 22:6n−3 มีชุกชุมใน PE, PS และ SM และมากที่สุดน้อยพบในพีซีหรือ triacylglycerols โดยทั่วไป สามารถกล่าวว่า LC PUFAs มีชุกชุมมากใน PE กว่าในปลาเซลล์รายการที่นี่รวมถึงรายการเซลล์ E1 คณะศึกษา (Tocher et al., 1988) แต่นี่ไม่ใช่กรณีที่ในเนื้อเยื่อปลาทูน่าที่กัน LC-PUFA22:6n−3 มีมากมายทั้งพีซีและ PE (Saito et al., 2005) ไขมันที่องค์กรดของอาหารปลาและสื่อที่ใช้วัฒนธรรมเซลล์ปลาอาจมีอิทธิพลต่อการกระจายของกรดไขมันแต่ละระหว่างชั้นต่าง ๆ ของโครงการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในเนื้อเยื่อปลาทูน่า,
การกระจายตัวของกรดไขมันที่แตกต่างกันที่แตกต่างกันระหว่างชั้นของไขมันยังไม่ได้รับการตรวจสอบเว้นแต่ในบางส่วนในปลาทูน่าหางยาว
(Saito et al., 2005) ในสายพันธุ์นี้การกระจายตัวของกรดไขมันต่างๆระหว่าง triacylglycerols (ไขมันกลาง), เครื่องคอมพิวเตอร์และ PE (สองชั้นที่มีมากที่สุดของไขมันขั้วโลก) ใน "กล้ามเนื้อไฟ", "กล้ามเนื้อมืด", ตับ, ซีกัม pyloric และน้ำมันโคจรศึกษา . ในทุกเนื้อเยื่อเหล่านี้ 16: 0 และ 18: 1N-9weremost มากมายใน triacylglycerol ส่วน Thiswas ที่แตกต่างกัน fromthe เซลล์ SBT-E1 inwhich 18: 1N-9 เป็นมากที่สุดในเครื่องคอมพิวเตอร์ ในเนื้อเยื่อของปลาทูน่าหางยาว, 20: 4n-6 อยู่ในปริมาณที่เท่ากับPC และ PE แต่ในปริมาณที่ลดลงในส่วน triacylglycerol นี่คือความแตกต่างกับสิ่งที่เห็นในเซลล์ SBT-E1 ที่ 20: 4n-6 อย่างมีนัยสำคัญมากยิ่งขึ้นใน PE กว่าในเครื่องคอมพิวเตอร์ ในเนื้อเยื่อของปลาทูน่าหางยาว 22: 6n-3 ที่มีมากที่สุดในเครื่องคอมพิวเตอร์(26.4-49.5% ของกรดไขมันทั้งหมด) ตามติดมาด้วย PE (20.6 ที่จะ45.4% ของกรดไขมันทั้งหมด) แล้ว triacylglycerols (9.0-29.5% ของกรดไขมันทั้งหมด) นี่คือความแตกต่างจากเซลล์ SBT-E1 ในเซลล์ SBT-E1, 22: 6n-3 เป็นมากที่สุดใน PE, PS และ SM และมากน้อยก็พบว่าทั้งในเครื่องคอมพิวเตอร์หรือtriacylglycerols โดยทั่วไปก็สามารถที่จะบอกว่า LC-PUFAs มีความอุดมสมบูรณ์มากขึ้นในการ PE กว่าเครื่องคอมพิวเตอร์ในสายมือถือปลารวมทั้งสายพันธุ์ของเซลล์SBT-E1 ศึกษาที่นี่ (Tocher et al., 1988) แต่กรณีนี้ไม่ได้ในเนื้อเยื่อปลาทูน่าที่เด่น LC-PUFA, 22: 6n-3 จะมีมากในเครื่องคอมพิวเตอร์และ PE (Saito et al, 2005). ไขมันองค์ประกอบกรดของอาหารของปลาและสื่อที่ใช้ในการเพาะเลี้ยงเซลล์ปลาอาจมีผลต่อการกระจายของกรดไขมันแต่ละระหว่างเรียนแตกต่างกันของไขมัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในเนื้อเยื่อปลา , การกระจายของกรดไขมันที่แตกต่างกันระหว่างชั้นเรียนแตกต่างกัน
ของไขมันยังไม่ได้ถูกตรวจสอบ ยกเว้นบ้าง
ในปลาโอดำ ( ไซโตะ et al . , 2005 ) ในนี้ ชนิด การกระจายของ
กรดไขมันต่างๆ ระหว่าง ไตรกลีเซอรอล ( นิวทรัลลิปิด ) , PC และ PE
( สองชั้นชุกชุมมากที่สุดของขั้วโลก lipids ) ใน " กล้ามเนื้อ " แสง ,
" เข้ม กล้ามเนื้อ ตับไพโลริกซีกาน้ำมันและวงโคจรที่ศึกษา ในทั้งหมดของ
เหล่านี้และเนื้อเยื่อ 16:0 18:1n − 9weremost มากมายใน triacylglycerol
เศษส่วน มีเซลล์พิเศษแตกต่างจาก sbt-e1 18:1n − 9
อยู่ชุกชุมมากที่สุดในเครื่องคอมพิวเตอร์ในพังพาบเนื้อเยื่อ 20:4n − 6 ใน
เท่ากับยอดเงินใน PC และ PE แต่ลดปริมาณใน
triacylglycerol เศษส่วน นี้มันแตกต่างกับสิ่งที่เห็นใน
sbt-e1 เซลล์ที่ 20:4n − 6 อย่างมีนัยสำคัญมากขึ้นมากมายใน PE
กว่าในเครื่องคอมพิวเตอร์ในเนื้อเยื่อของพังพาบ 22:6n , − 3 เป็นปริมาณมากที่สุด
ใน PC ( 26.4 กับ 49.5 % ของกรดไขมันทั้งหมด ) ติดตามอย่างใกล้ชิดโดย PE ( 20.6

45.4 % ของกรดไขมันทั้งหมด ) และไตรกลีเซอรอล ( 9.0 เพื่อ 29.5 %
กรดไขมันทั้งหมด ) นี้ค่อนข้างแตกต่างจาก sbt-e1 เซลล์ ใน
sbt-e1 22 : เซลล์ทัวร์− 3 ชุกชุมที่สุดใน PE , PS และ SM มากน้อยและพบได้ทั้งใน PC
หรือ ไตรกลีเซอรอล . โดยทั่วไปสามารถ
บอกว่า LC กรดไขมันมีชุกชุมใน PE กว่าพีซีในปลาเส้นเซลล์รวมทั้งเซลล์
sbt-e1 สายเรียนที่นี่ ( tocher et al . , 1988 ) แต่
นี่ไม่ใช่กรณีในเนื้อเยื่อปลาทูน่าที่ lc-pufa เด่น
22:6n − 3 , มากมายทั้ง PC และ PE ( ไซโตะ et al . , 2005 )องค์ประกอบของกรดไขมัน
อาหารของปลา และสื่อที่ใช้ในเซลล์วัฒนธรรมปลา
อาจมีผลต่อการกระจายของแต่ละกรดไขมัน
ระหว่างชั้นเรียนที่แตกต่างกันของลิปิด