William Davies an American poet and

William Davies an American poet and singer by the means of his poem explains the biggest problem of today’s life. Each and every individual is so occupied and busy with their day to day work, to achieve the larger objectives in life that they forget to notice the smaller things in life and the happiness they can derive out of these smaller things.


The beauty of nature for example is essential to be noticed. But today nobody has the time to stop for a minute also and observe the extraordinary pleasure in ordinary things such as standing under the trees and witnessing its beauty just like the cows and sheep do. When we get up in the morning, we fail to notice that a new beautiful day is waiting for us. All we are interested in is conducting our daily jobs and work.

Human beings in fact today are similar to a machine. They get up at a fixed alarm time, reach their schools, colleges and offices on time, have their lunch, breakfast and dinner on time and today people also have separate time allotted only for their family. Can you call such an individual a human? No you cannot. That individual is obviously a machine programmed to carry out work on the allotted time.

Davies strongly believes that life must be lived in a casual and leisurely manner. It is extremely essential to enjoy our free time and the little breaks we get from our work to enjoy the beauty of nature. It is essential to understand the love nature has bestowed upon us. If we are passing through the woods or trees we must notice the squirrels who are trying to hide their nuts.

We should also notice the shimmering and glittering light that is reflected in the streams at night. We should take time to notice the beautiful glance of a maiden and admire her dancing skills and the smile of her lips. If we admire the minute details and beauty of nature, we can fill our lives with joy and happiness. As a result, we will also get rid of the emptiness that has essentially become a part of our lives as a result of our fast lives.

The poet is very disheartened by the fact that today human beings are deprived of the common pleasures which are accessible to all. As a matter of fact, God has bestowed all of us with the blessing of enjoying the serene beauty of nature. We run for the whole of our lives to gain material pleasure but we should remember that we need to stop for a few moments every now and then to enjoy these material pleasures we have earned for ourselves.

Davies is of the opinion that if an individual is surrounded by material pleasures and has no time to enjoy these pleasures and the beauty of nature, he or she is living a miserable and meaningless life.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

William เดวีส์เป็นกวีอเมริกันและนักร้อง โดยวิธีของบทกวีของเขาอธิบายปัญหาที่ใหญ่ที่สุดของชีวิตวันนี้ แต่ละบุคคลคือเพื่อครอบครอง และยุ่งอยู่กับงานวัน เพื่อให้บรรลุวัตถุประสงค์ใหญ่ในชีวิตที่พวกเขาลืมที่จะสังเกตสิ่งเล็ก ๆ ในชีวิตและความสุขที่พวกเขาสามารถได้รับจากสิ่งเหล่านี้มีขนาดเล็ก


ธรรมชาติเช่นเป็นสิ่งสำคัญเพื่อให้สังเกตเห็น แต่วันนี้ไม่มีใครมีเวลาที่จะหยุดชั่วยัง และสังเกตความสุขพิเศษในสิ่งสามัญเช่นยืนอยู่ใต้ต้นไม้ และพยานความสวยงามเหมือนวัว และแกะทำ เมื่อเราตื่นขึ้นในตอนเช้า เราไม่สามารถสังเกตเห็นว่า วันที่สวยงามใหม่กำลังรอเรา ทั้งหมดที่เราสนใจคือทำของงานประจำวันและทำงาน

มนุษย์ในวันนี้จะเหมือนกับเครื่องจักร พวกเขาได้รับค่าเวลาปลุกถาวร ถึงของโรงเรียน วิทยาลัย และสำนักงานเวลา มีของอาหารกลางวัน อาหารเช้า และเย็นในเวลา และวันนี้ยัง มีเวลาแยกเฉพาะสำหรับครอบครัว สามารถเรียกบุคคลดังกล่าวมนุษย์ ไม่คุณไม่ บุคคลที่เป็นชัดเครื่องโปรแกรมการดำเนินงานในการจัดสรรเวลา

เดวีส์ได้เชื่อว่า ต้องมีชีวิตที่สบาย ๆ และสบาย ๆ อย่างยิ่ง มันเป็นสิ่งสำคัญมากของเราเวลาว่างและการแบ่งเล็กน้อยที่เราได้รับจากการทำงานของเราจะเพลิดเพลินกับความงามของธรรมชาติ มันเป็นสิ่งสำคัญเพื่อให้เข้าใจธรรมชาติความรักมียศเรา ถ้าเราผ่านป่า หรือต้นไม้เราต้องสังเกตกระรอกที่พยายามซ่อนถั่วของพวกเขา

นอกจากนี้เรายังควรสังเกตเห็นแสงพราย และดวงที่สะท้อนออกมาในกระแสข้อมูลคืน เราควรใช้เวลารวดเร็วสวยงามของหญิงสาวสังเกตเห็น และชื่นชมทักษะการเต้นของเธอและรอยยิ้มของริมฝีปากของเธอ ถ้าเราชื่นชมรายละเอียดเวลาและธรรมชาติ เราสามารถเติมชีวิต ด้วยความสุขและความสุข ดังนั้น เราจะยังกำจัดของความว่างเปล่าที่เป็นได้กลายเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตจากเราอย่างรวดเร็วชีวิต

กวีมีมาก disheartened ความจริงที่ว่า วันนี้มนุษย์กำลังเปลื้องความสุขทั่วไปซึ่งจะสามารถเข้าถึงทั้งหมด ว่ากันตามจริง พระเจ้าได้ประทานของเรากับความสุขความเพลิดเพลินในความสวยงามเงียบสงบของธรรมชาติ เราเรียกใช้ทั้งหมดของชีวิตเพื่อความสุขวัสดุ แต่เราควรจำไว้ว่า เราต้องหยุดสำหรับครู่ทุกขณะนี้แล้วเพื่อความสุขเหล่านี้วัสดุที่เรามีได้สำหรับตนเองด้วย

เดวิสมีความเห็นว่า ถ้าบุคคลแวดล้อม ด้วยสิ่งอำนวยความสะดวกวัสดุ และไม่มีเวลาเพลิดเพลินกับความงามของธรรมชาติและความสุขเหล่านี้ เขาหรือเธออาศัยอยู่ชีวิตอนาถ และตนเอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วิลเลียมเดวีส์เป็นกวีชาวอเมริกันและนักร้อง โดยความหมายของบทกวีของเขาอธิบายว่า ปัญหาใหญ่ของชีวิตวันนี้ แต่ละบุคคลจะยุ่งและยุ่งกับวันของพวกเขาที่จะทำงานเพื่อให้บรรลุวัตถุประสงค์ใหญ่ในชีวิต จนลืมสังเกตสิ่งที่มีขนาดเล็กในชีวิตและความสุขที่พวกเขาสามารถได้รับจากสิ่งที่เล็กกว่านี้

.ความงามของธรรมชาติ ตัวอย่างเช่นเป็นสิ่งจำเป็นที่จะสังเกต แต่วันนี้ไม่มีใครมีเวลาที่จะหยุดสักครู่และสังเกตความสุขพิเศษในสิ่งธรรมดา เช่น ยืนอยู่ใต้ต้นไม้และเห็นความงามของมัน ก็เหมือน วัว และแกะทำ เมื่อเราตื่นขึ้นมาในยามเช้า เราล้มเหลวที่จะสังเกตเห็นว่าวันใหม่สวยงามรอเราอยู่ทั้งหมดที่เราสนใจมีการดําเนินงานของเราทุกวันและทำงาน

มนุษย์ในความเป็นจริงในวันนี้จะคล้ายกับเครื่อง พวกเขาได้รับขึ้นที่คงที่ เวลาปลุก ถึงโรงเรียน วิทยาลัย และสำนักงานในเวลากินมื้อกลางวัน เช้า เย็น ในเวลา และวันนี้คนก็แยกจัดสรรเวลาสำหรับครอบครัวของพวกเขา คุณสามารถเรียกบุคคลดังกล่าวเป็นมนุษย์ ? ไม่ คุณไม่ที่บุคคลจะเห็นได้ชัดเครื่องโปรแกรมที่จะดำเนินการงานในเวลาที่กําหนด .

เดวี่เชื่อมั่นว่าชีวิตต้องอยู่ในที่สบายๆ สบายๆ แบบนี้ มันเป็นสิ่งจำเป็นมากที่จะสนุกกับเวลาของเราฟรีและเล็ก ๆน้อย ๆที่เราได้รับจากงานแบ่งของเราที่จะเพลิดเพลินกับความงามของธรรมชาติ มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะเข้าใจความรักที่ธรรมชาติได้ประทานให้แก่เราถ้าเราผ่านป่าหรือต้นไม้ เราต้องสังเกตกระรอกที่กำลังพยายามที่จะซ่อนถั่วของพวกเขา

เราควรจะสังเกตได้ส่องแสงระยิบระยับและแสงที่สะท้อนอยู่ในลำธารที่คืน เราควรจะหาเวลาที่จะสังเกตเห็นได้อย่างรวดเร็วสวยงามของหญิงสาว และชื่นชมทักษะการเต้นของเธอและรอยยิ้มจากริมฝีปากของเธอ ถ้าเราชื่นชมในรายละเอียดนาทีและความงามของธรรมชาติเราสามารถเติมเต็มชีวิตของเราด้วยความสุขและความสุข ผลที่ได้ เราก็จะกำจัดมันได้กลายเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตของเราเป็นหลัก ผลจากชีวิตที่รวดเร็วของเรา

กวีมากท้อแท้โดยความจริงที่ว่าวันนี้มนุษย์จะขาดทั่วไปของความสุขซึ่งจะสามารถเข้าถึงได้ทั้งหมด เป็นเรื่องของความเป็นจริงพระเจ้าได้มอบให้เราทุกคนด้วยพรของเพลิดเพลินกับความงามอันเงียบสงบของธรรมชาติ เราวิ่งเพื่อทั้งหมดของชีวิตของเราที่จะได้รับความสุขวัสดุ แต่เราควรจำไว้ว่าเราต้องหยุดครู่หนึ่ง แล้วก็เพลิดเพลินกับความสุขที่เราได้รับ วัสดุเหล่านี้

สำหรับตัวเราเองเดวีส์ มีความเห็นว่า ถ้าบุคคลที่ล้อมรอบไปด้วยความสุขวัสดุและไม่มีเวลาที่จะเพลิดเพลินกับความสุข และความงามของธรรมชาติ เขาหรือเธอ อยู่อย่างทุกข์ทรมาน ชีวิตไม่มีความหมาย