The local mail store (where message

The local mail store (where messages would be saved until the recipient came along to read them) was not formally standardized. Some sites liked to store them in a centralized place, such as /usr/mail, /var/mail, or /var/spool/mail. Other sites liked to store them in the recipient's home directory (e.g., as a file called .mail). Most sites started each message with a line beginning "From" followed by a space character (an extraordinarily bad decision, but that was the convention at the time), but sites that were Arpanet-focused usually stored messages separated by a line containing four control-A characters. Some sites attempted to lock the mailbox to prevent collisions, but they used different locking conventions (file locking primitives were not yet available). In short, the only reasonable thing to do was treat local mail storage as a black box.

On nearly all sites, the actual mechanism for doing local mailbox storage was embodied in the /bin/mail program. This had a (quite primitive) user interface, routing, and storage built into one program. To incorporate sendmail, the routing portion was pulled out and replaced with a call to sendmail. A -d flag was added to force final delivery, i.e., it prevented /bin/mail from calling sendmail to do the routing. In later years the code used to deliver a message to a physical mailbox was extracted into another program called mail.local. The /bin/mail program exists today only to include a lowest common denominator for scripts to send mail.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ร้านค้าท้องถิ่นจดหมาย (ซึ่งข้อความจะถูกบันทึกจนกว่าผู้รับมาตามไปอ่านได้) ถูกไม่อย่างเป็นกิจจะลักษณะมาตรฐาน บางเว็บไซต์ที่ชอบเก็บไว้ในสถานที่ส่วนกลาง เช่น /usr/mail, /var/mail หรือ /var/spool/mail เว็บไซต์อื่น ๆ ที่ชอบเก็บในไดเรกทอรีภายในบ้านของผู้รับ (เช่น เป็นแฟ้มที่เรียกว่า.mail) เว็บไซต์ส่วนใหญ่เริ่มต้นแต่ละข้อความกับจุดเริ่มต้นบรรทัด "จาก" ตามช่อง (หยิบเป็นประเด็น แต่เป็นการประชุมในเวลา), แต่เว็บไซต์ที่เน้น Arpanet มักจะเก็บข้อความคั่น โดยบรรทัดประกอบด้วยตัวควบคุม-A 4 ไซต์บางแห่งพยายามล็อคกล่องจดหมายเพื่อป้องกันไม่เกิดการชน แต่ใช้แผนการล็อคต่าง ๆ (นำล็อกไฟล์ไม่ได้ใช้) ในระยะสั้น สิ่งเหมาะสมเท่านั้นจะไม่ถูกรักษาเก็บจดหมายภายในกล่องดำบนเว็บไซต์เกือบทั้งหมด กลไกจริงสำหรับการดำเนินการจัดเก็บกล่องจดหมายที่เฉพาะถูกรวบรวมไว้ในโปรแกรม /bin/mail นี้ได้เฟซ (ค่อนข้างดั้งเดิม) เส้นทาง และเก็บอยู่ในโปรแกรมหนึ่ง เพื่อรวม sendmail ส่วนสายที่ดึงออก และแทนที่ ด้วยการเรียก sendmail เพิ่มค่าสถานะ -d บังคับส่งสุดท้าย เช่น มันทำ /bin/mail จาก sendmail เรียกทำสายงานการผลิต ในปีหลังจาก รหัสที่ใช้ในการส่งข้อความไปยังกล่องจดหมายที่มีอยู่จริงถูกแยกลงในโปรแกรมอื่นที่เรียกว่า mail.local วันนี้มีโปรแกรม /bin/mail รวมโทนโดยต่ำสุดสำหรับสคริปต์ในการส่งจดหมาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เก็บจดหมายท้องถิ่น (ข้อความที่จะถูกบันทึกไว้จนกว่าผู้รับมาพร้อมที่จะอ่านพวกเขา) ไม่ได้มาตรฐานอย่างเป็นทางการ เว็บไซต์บางแห่งชอบที่จะเก็บไว้ในสถานที่ส่วนกลางเช่น / usr / mail / var / mail หรือ / var / spool / mail เว็บไซต์อื่น ๆ ชอบที่จะเก็บไว้ในไดเรกทอรีบ้านของผู้รับ (เช่นเป็นไฟล์ที่เรียกว่า .mail) เว็บไซต์ส่วนใหญ่เริ่มต้นแต่ละข้อความที่มีเส้นเริ่มต้น "จาก" ตามด้วยอักขระช่องว่าง (การตัดสินใจที่ไม่ดีเป็นพิเศษ แต่ที่ประชุมได้ตลอดเวลา) แต่เว็บไซต์ที่มี Arpanet ที่มุ่งเน้นข้อความที่เก็บไว้มักจะแยกจากกันโดยบรรทัดที่มีสี่การควบคุม -A ตัวอักษร เว็บไซต์บางแห่งพยายามที่จะล็อคกล่องจดหมายเพื่อป้องกันการชนกัน แต่พวกเขาใช้ในการประชุมล็อคที่แตกต่างกัน (ล็อคไฟล์พื้นฐานยังไม่พร้อมใช้งาน) ในระยะสั้นสิ่งที่เหมาะสมเท่านั้นที่จะทำคือการจัดเก็บรักษาจดหมายท้องถิ่นเป็นกล่องสีดำ. ในเกือบทุกเว็บไซต์กลไกที่เกิดขึ้นจริงสำหรับการทำเช่นการจัดเก็บกล่องจดหมายท้องถิ่นเป็นตัวเป็นตนใน / bin / โปรแกรมอีเมล นี้ได้ (ดั้งเดิมค่อนข้าง) ส่วนติดต่อผู้ใช้เส้นทางและการจัดเก็บข้อมูลที่สร้างขึ้นในโปรแกรมหนึ่ง ที่จะรวม sendmail ส่วนเส้นทางที่ถูกดึงออกมาและแทนที่ด้วยการเรียกร้องให้ sendmail ธง -d ถูกเพิ่มเข้ามาเพื่อบังคับให้ส่งมอบสุดท้ายคือมันป้องกัน / bin / mail จากการเรียก sendmail จะทำเส้นทาง ในปีถัดมารหัสที่ใช้ในการส่งข้อความไปยังกล่องจดหมายทางกายภาพถูกสกัดลงในโปรแกรมอื่นที่เรียกว่า mail.local / bin / โปรแกรมอีเมลมีอยู่ในปัจจุบันเท่านั้นที่จะรวมตัวหารร่วมต่ำสุดสำหรับสคริปต์ในการส่งอีเมล

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ร้านไปรษณีย์ท้องถิ่น ( ที่ข้อความจะถูกบันทึกไว้จนกว่าผู้รับเข้ามาอ่าน ) ไม่ได้มาตรฐานอย่างเป็นทางการ บางเว็บไซต์ที่ชอบเก็บไว้ในสถานที่ส่วนกลาง เช่น / usr / จดหมาย / var / จดหมายหรือ / var / spool / จดหมาย เว็บไซต์อื่น ๆชอบที่จะเก็บไว้ในไดเรกทอรีหลักของผู้รับ ( เช่นเป็นไฟล์ที่เรียกว่า จดหมาย )เว็บไซต์ส่วนใหญ่เริ่มต้นแต่ละข้อความที่มีบรรทัดเริ่มต้น " จาก " ตามด้วยพื้นที่ตัวละคร ( สำหรับการตัดสินใจที่ไม่ดี แต่นั่นคือการประชุมในเวลา ) แต่เว็บไซต์ที่มุ่งเน้นซึ่งมักจะเก็บข้อความคั่นด้วยบรรทัดที่มีอักขระสี่ตัว control-a . บางเว็บไซต์พยายามที่จะล็อคกล่องจดหมายเพื่อป้องกันการชนแต่พวกเขาใช้ที่แตกต่างกัน ( ไฟล์ล็อคล็อคการประชุม primitives ไม่ใช่ยังใช้ได้ ) ในสั้น อย่างเดียวที่สมควรทำคือถือกระเป๋าเมล์ท้องถิ่นเป็นกล่องสีดำ

เกือบทั้งหมดเว็บไซต์กลไกที่แท้จริงสำหรับการทำกระเป๋ากล่องจดหมายในท้องถิ่นเป็น embodied ในโปรแกรม / bin / จดหมาย นี้มี ( ค่อนข้างดั้งเดิม ) อินเตอร์เฟซผู้ใช้เส้นทาง และเก็บข้อมูลที่สร้างขึ้นในโปรแกรมหนึ่งรวมโปรแกรม Sendmail , เส้นทางส่วนหนึ่งถูกดึงออกมาและแทนที่ด้วยการเรียกโปรแกรม Sendmail . A - D ธงเพิ่มแรงส่ง สุดท้ายคือ มันป้องกันได้ / bin / จากจดหมายเรียก sendmail ทำ Routing ใน ปีต่อมา รหัสที่ใช้ในการส่งข้อความไปยังกล่องจดหมายทางกายภาพถูกสกัดลงโปรแกรมอื่นเรียกว่า mail.local ./ bin / จดหมายโปรแกรมที่มีอยู่ในวันนี้เท่านั้นที่มีตัวหารร่วมน้อยสำหรับสคริปต์เพื่อส่งอีเมล์