2.2. The connection between respons

2.2. The connection between responsible leadership and Human Resources (HRs)
The definition of responsible leadership says that it is "… the global exercise of ethical, values-based leadership in the pursuit of economic and societal progress and sustainable development (…), the art of motivating,
communicating, empowering, and convincing people to engage with a new vision of sustainable development and the necessary change that this implies" (The United Nations Global Compact and European Foundation for
Management Development, 2008). Authors underline both rational (effectiveness), as well as the emotional dimension of behaviour of responsible leaders (Waldman, 2011). "Responsible leadership is a multilevel
phenomenon involving individuals, groups and organizations that emphasizes leadership effectiveness, ethical behaviour, respect for stakeholders and economically, socially and environmentally sustainable practices". Responsible leadership concerns the relationships that result in obtaining common benefits by solving problems that
are significant to society (Ciula, 2006). An appropriate leadership style is one of the challenges for most organizations operating in contemporary world of rapid change and the need for continuous development of human
potential of the organization. Organizations need leaders who will not only manage people, but who will first of all work with them to achieve common goals, who will inform about changes in the organization and participate in
analyzing and solving individual and group problems (Borkowska 1998 p.79).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

2.2. การเชื่อมต่อระหว่างผู้รับผิดชอบและทรัพยากรมนุษย์ (น.)การกำหนดผู้รับผิดชอบกล่าวว่า "...การออกกำลังกายส่วนกลางของจริยธรรม ค่าขึ้นเป็นผู้นำในการแสวงหาความก้าวหน้าทางเศรษฐกิจ และข้อมูลและการพัฒนาที่ยั่งยืน (...), ศิลปะการสร้างแรงจูงใจ การสื่อสาร กระจายอำนาจ และกระตุ้นการมีส่วนร่วม มีวิสัยทัศน์ใหม่ของการพัฒนาที่ยั่งยืนและการเปลี่ยนแปลงที่จำที่นี้" (สหประชาชาติทั่วโลกขนาดกะทัดรัดและมูลนิธิยุโรป บริหารการพัฒนา 2008) ผู้เขียนขีดเส้นใต้ทั้งเชือด (ประสิทธิผล), ตลอดจนมิติทางอารมณ์ของพฤติกรรมของผู้นำที่รับผิดชอบ (Waldman, 2011) "ผู้รับผิดชอบจะมีหลายระดับ บุคคลที่เกี่ยวข้องกับปรากฏการณ์ กลุ่ม และองค์กรที่เน้นประสิทธิผลภาวะผู้นำ จริยธรรม เคารพเสีย และ กาญจน์ ปฏิบัติต่อสังคม และสิ่งแวดล้อมอย่างยั่งยืน" ผู้รับผิดชอบเกี่ยวข้องกับความสัมพันธ์ที่ส่งผลให้ได้รับประโยชน์ทั่วไปโดยการแก้ปัญหาที่ สำคัญสังคม (Ciula, 2006) แบบภาวะผู้นำที่เหมาะสมเป็นหนึ่งในความท้าทายสำหรับองค์กรส่วนใหญ่ในโลกร่วมสมัยของการเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วและต้องการพัฒนาอย่างต่อเนื่องของมนุษย์ ศักยภาพขององค์กร องค์กรต้องการผู้นำที่จะไม่เพียงจัดการคน แต่ที่จะครั้งแรกของการทำงานกับพวกเขาทั้งหมดเพื่อให้บรรลุเป้าหมายร่วมกัน ที่จะแจ้งให้ทราบเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงในองค์กร และมีส่วนร่วมใน วิเคราะห์ และแก้ปัญหาแต่ละคน และกลุ่ม (Borkowska 1998 p.79)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

2.2 การเชื่อมต่อระหว่างความเป็นผู้นำที่มีความรับผิดชอบและทรัพยากรมนุษย์ (ชั่วโมง)
ความหมายของความเป็นผู้นำที่มีความรับผิดชอบบอกว่ามันคือ "... การออกกำลังกายระดับโลกของจริยธรรมเป็นผู้นำค่าตามคุณค่าในการแสวงหาความก้าวหน้าทางเศรษฐกิจและสังคมและการพัฒนาอย่างยั่งยืน (... ) ศิลปะของ สร้างแรงจูงใจ,
การสื่อสาร, การเสริมสร้างศักยภาพและคนที่เชื่อจะมีส่วนร่วมที่มีวิสัยทัศน์ใหม่ของการพัฒนาที่ยั่งยืนและการเปลี่ยนแปลงที่จำเป็นที่นี้หมายถึง
"(สหประชาชาติทั่วโลกและมีขนาดกะทัดรัดมูลนิธิยุโรปสำหรับการพัฒนาผู้บริหาร, 2008) ผู้เขียนขีดเส้นใต้ทั้งที่มีเหตุผล (ประสิทธิภาพ) เช่นเดียวกับมิติทางอารมณ์ของพฤติกรรมของผู้นำมีความรับผิดชอบ (วอลด์แมน 2011)
"ความเป็นผู้นำที่มีความรับผิดชอบเป็นหลายปรากฏการณ์ที่เกี่ยวข้องกับบุคคลกลุ่มและองค์กรที่เน้นประสิทธิภาพความเป็นผู้นำจริยธรรมเคารพผู้มีส่วนได้เสียและเศรษฐกิจสังคมและการปฏิบัติสิ่งแวดล้อมอย่างยั่งยืน" ความเป็นผู้นำที่มีความรับผิดชอบที่เกี่ยวข้องกับความสัมพันธ์ที่มีผลในการได้รับผลประโยชน์ร่วมกันโดยการแก้ปัญหาที่มีความสำคัญต่อสังคม (Ciula 2006) รูปแบบการเป็นผู้นำที่เหมาะสมคือหนึ่งในความท้าทายสำหรับองค์กรส่วนใหญ่การดำเนินงานในโลกร่วมสมัยของการเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วและมีความจำเป็นในการพัฒนาอย่างต่อเนื่องของมนุษย์ที่มีศักยภาพขององค์กร องค์กรต้องการผู้นำที่จะไม่เพียง แต่จัดการคน แต่ผู้ที่จะแรกของการทำงานกับพวกเขาทั้งหมดเพื่อให้บรรลุเป้าหมายร่วมกันที่จะแจ้งให้ทราบเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงในองค์กรและมีส่วนร่วมในการวิเคราะห์และการแก้ปัญหาของบุคคลและกลุ่ม(Borkowska 1998 หน้า 79)