1 IntroductionHospital workers are

1 Introduction
Hospital workers are prone to accidental injuries during their day-to-day activities at work. These accidental injuries are of importance because many of them predispose the workers to blood-borne infections. The risk of these infections is increased by the frequency of injury or exposure to infected blood or body fluids.

Several factors have been found to predispose hospital workers to blood-related work accidents. Sim and Dudley1 found that the incidence rate of contamination of glasses used for operations was higher when the operation was long and complex. However, Lowenfels et al.2 did not find any correlation between puncture injury rates and the number of hours spent in the operating room.

Injury rate was also found to be related to the procedure being carried out. A high rate of injury was found during gynaecologic procedures. This was attributed to performing deep pelvic surgery where visibility is poor, and to guiding or palpating suture needles with fingers.3. and 4. Fatigue and the desire to speed up surgical operations have also been identified as factors responsible for injuries during surgery.5 Hussain et al.6 found that general surgeons are at greater risk than other specialist surgeons of having accidental injuries.

In a study by Tokar et al.,7 it was found that, in 24 instances, 24% of injuries involved instruments being held by a co-worker. This shows the importance of co-ordination of the surgical team in injury prevention.8 The use of fingers rather than instruments to hold tissue or suture needles during suturing has been found to be associated with injuries,7 and variations in surgical technique also influence the risk of injury.7 The skills of the surgical personnel have also been suggested to be related to the risk of injury. Lowenfels et al.2 did not find any association between sex, age and surgical status (general surgeon, specialist or resident) or type of hospital. However, injuries have been found to be more common on the non-dominant than the dominant hand [63% vs 34% (P=0.003)]7 and on the distal forefinger.2

Several variables have been found to be associated with an increased risk of an intra-operative exposure (P=0.025). These variables were: a loss of more than 300 ml of blood; a procedure lasting more than 3 h; emergency procedures; major surgical procedures required for trauma or fractures; laparotomies; intra-abdominal gynaecologic procedures; vascular procedures; otolaryngologic procedures; and cutaneous abscess drainages.9

A worryingly high incidence of percuteneous injury found in a study in Tanzania was explained by insufficient staff training, inadequate equipment and a poor waste-disposal system. This situation may be found in most poor resource settings.10 In her study in Nigeria, Ofili also found a high prevalence of blood-related work accidents among health workers, and cutaneous exposures were found to be more common than parenteral exposures.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทนำ 1ผู้ปฏิบัติงานที่โรงพยาบาลมีแนวโน้มการบาดเจ็บโดยไม่ตั้งใจระหว่างกิจกรรมประจำวันที่ทำงาน บาดเจ็บอุบัติเหตุเหล่านี้มีความสำคัญเนื่องจากหลาย predispose คนงานแบกรับเลือดติดเชื้อ ความเสี่ยงของการติดเชื้อเหล่านี้จะเพิ่มขึ้นตามความถี่ของการบาดเจ็บหรือการสัมผัสกับเลือดติดเชื้อหรือของเหลวในร่างกายพบปัจจัยหลายอย่างเพื่อ predispose คนโรงพยาบาลไปทำงานที่เกี่ยวข้องกับเลือดอุบัติเหตุ ซิมการ์ดและ Dudley1 พบว่า อัตราการเกิดการปนเปื้อนของแก้วที่ใช้สำหรับการดำเนินงานสูงขึ้นเมื่อการดำเนินการที่ยาว และซับซ้อน อย่างไรก็ตาม Lowenfels et al.2 ไม่พบใด ๆ ความสัมพันธ์ระหว่างอัตราการบาดเจ็บการเจาะและจำนวนชั่วโมงที่ใช้ในห้องปฏิบัติการนอกจากนี้ยังพบอัตราการบาดเจ็บเกี่ยวข้องกับกระบวนการดำเนินการ พบอัตราความเร็วของการบาดเจ็บในระหว่างขั้นตอน gynaecologic นี้ได้เกิดจากการผ่าตัดอุ้งเชิงกรานลึกที่มองเห็นไม่ดี การแนะนำ หรือ palpating เข็มรอยประสานกับ fingers.3 และ 4 ความเมื่อยล้าและความปรารถนาที่จะเร่งดำเนินการผ่าตัดได้ยังระบุปัจจัยชอบบาดเจ็บระหว่างชาร์ surgery.5 et al.6 พบว่า surgeons ทั่วไปอยู่ในความเสี่ยงมากขึ้นกว่า surgeons ผู้เชี่ยวชาญอื่น ๆ มีอาการบาดเจ็บโดยไม่ตั้งใจในการศึกษาโดย Tokar et al. พบว่า ในกรณีที่ 24, 24% ของการบาดเจ็บ 7 เกี่ยวข้องกับเครื่องมือที่ถูกจัดขึ้น โดยผู้ร่วมงาน ซึ่งแสดงให้เห็นความสำคัญของสมดุลของทีมผ่าตัดในบาดเจ็บ prevention.8 ใช้นิ้วมือแทนที่เป็นเครื่องมือในการเก็บเนื้อเยื่อ หรือเข็มรอยประสานระหว่าง suturing พบที่สัมพันธ์กับการบาดเจ็บ 7 และความแตกต่างในเทคนิคการผ่าตัดยังมีอิทธิพลต่อความเสี่ยงของ injury.7 ทักษะของบุคลากรผ่าตัดยังมีการแนะนำเกี่ยวข้องกับความเสี่ยงของการบาดเจ็บ Lowenfels et al.2 ไม่พบความสัมพันธ์ระหว่างเพศ อายุ และสถานะการผ่าตัด (แพทย์ทั่วไป ผู้เชี่ยวชาญ หรืออาศัย) หรือชนิดของโรงพยาบาล อย่างไรก็ตาม การบาดเจ็บพบจะขึ้นมาบนนี้ไม่ใช่หลักกว่ามือหลัก [63% เทียบกับ 34% (P = 0.003)] 7 และกระดูก forefinger.2พบตัวแปรต่าง ๆ ที่สัมพันธ์กับความเสี่ยงของการสัมผัสระหว่างวิธีปฏิบัติตนภาย (P = 0.025) ตัวแปรเหล่านี้ได้: การสูญเสียเลือด มากกว่า 300 ml ขั้นตอนที่ยาวนานมากกว่า 3 h ตอนฉุกเฉิน ขั้นตอนผ่าตัดใหญ่ที่จำเป็นสำหรับการบาดเจ็บหรือกระดูกหัก laparotomies ภายในช่องท้องตอน gynaecologic ตอนหลอดเลือด ขั้นตอน otolaryngologic drainages.9 ฝีที่ผิวหนังและการเกิดบาดเจ็บ percuteneous ที่พบในการศึกษาในแทนซาเนีย worryingly สูงถูกอธิบาย โดยฝึกอบรมพนักงานไม่เพียงพอ อุปกรณ์ไม่เพียงพอ และระบบกำจัดขยะมูลฝอยไม่ดี สถานการณ์นี้อาจพบใน settings.10 ไม่ดีทรัพยากรส่วนใหญ่ในการศึกษาในประเทศไนจีเรีย Ofili นอกจากนี้ยังพบความชุกสูงของอุบัติเหตุที่เกี่ยวข้องกับเลือดการทำงานระหว่างผู้ปฏิบัติงานสุขภาพ และพบภาพผิวหนังให้ทั่วไปมากกว่าไง parenteral

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

1 บทนำ
คนงานโรงพยาบาลมีแนวโน้มที่จะได้รับบาดเจ็บจากอุบัติเหตุในช่วงกิจกรรมวันต่อวันของพวกเขาในที่ทำงาน เหล่านี้ได้รับบาดเจ็บจากอุบัติเหตุที่มีความสำคัญเพราะหลายคนจูงใจคนงานการติดเชื้อในเลือดที่มีเชื้อ ความเสี่ยงของการติดเชื้อเหล่านี้จะเพิ่มขึ้นตามความถี่ของการบาดเจ็บหรือการสัมผัสกับเลือดที่ติดเชื้อหรือของเหลวในร่างกาย. มีหลายปัจจัยที่ได้รับพบว่าคนงานโรงพยาบาลจูงใจที่จะเกิดอุบัติเหตุเลือดทำงานที่เกี่ยวข้องกับ ซิมและ Dudley1 พบว่าอัตราอุบัติการณ์ของการปนเปื้อนของแก้วที่ใช้สำหรับการดำเนินงานที่สูงขึ้นเมื่อการดำเนินการเป็นเวลานานและมีความซับซ้อน อย่างไรก็ตาม Lowenfels et al.2 ไม่พบความสัมพันธ์ระหว่างอัตราการบาดเจ็บเจาะและจำนวนชั่วโมงที่ใช้ในห้องปฏิบัติการ. อัตราการบาดเจ็บนอกจากนี้ยังพบว่าจะเกี่ยวข้องกับขั้นตอนการดำเนินการ อัตราที่สูงของการบาดเจ็บถูกพบในระหว่างขั้นตอนทางนรีเวช นี้เป็นผลมาจากการผ่าตัดกระดูกเชิงกรานลึกที่มองเห็นเป็นที่น่าสงสารและแนวทางหรือ palpating เข็มเย็บด้วย fingers.3 และ 4. ความเมื่อยล้าและความปรารถนาที่จะเพิ่มความเร็วในการผ่าตัดยังได้รับการระบุว่าเป็นปัจจัยที่รับผิดชอบในการได้รับบาดเจ็บในระหว่างการ surgery.5 ฮุสเซนและ al.6 พบว่าศัลยแพทย์ทั่วไปที่มีความเสี่ยงมากขึ้นกว่าศัลยแพทย์ผู้เชี่ยวชาญด้านอื่น ๆ ของการมีการบาดเจ็บจากอุบัติเหตุ. ในการศึกษา โดย Tokar et al., 7 พบว่าใน 24 กรณี 24% ของการบาดเจ็บที่เกี่ยวข้องกับตราสารที่ถูกจัดขึ้นโดยเพื่อนร่วมงาน นี้แสดงให้เห็นถึงความสำคัญของการประสานงานของทีมได้รับบาดเจ็บในการผ่าตัด prevention.8 การใช้นิ้วมือมากกว่าที่จะถือตราสารเข็มเย็บเนื้อเยื่อหรือในระหว่างการเย็บได้รับพบว่ามีการเกี่ยวข้องกับการบาดเจ็บ, 7 และรูปแบบในเทคนิคการผ่าตัดยังมีอิทธิพลต่อ ความเสี่ยงของการ injury.7 ทักษะของบุคลากรการผ่าตัดยังได้รับการแนะนำให้จะเกี่ยวข้องกับความเสี่ยงของการบาดเจ็บ Lowenfels et al.2 ไม่พบความสัมพันธ์ระหว่างเพศอายุและสถานะการผ่าตัด (ศัลยแพทย์ทั่วไปผู้เชี่ยวชาญหรือมีถิ่นที่อยู่) หรือชนิดของโรงพยาบาล แต่ได้รับบาดเจ็บได้รับพบว่าเป็นเรื่องปกติมากขึ้นในไม่โดดเด่นกว่ามือที่โดดเด่น [63% เทียบกับ 34% (p = 0.003)] 7 และในปลาย forefinger.2 ตัวแปรหลายคนได้รับพบว่ามีการเชื่อมโยงกับการเพิ่มขึ้น ความเสี่ยงของการเปิดรับการผ่าตัดภายใน (P = 0.025) ตัวแปรเหล่านี้คือการสูญเสียมากกว่า 300 มิลลิลิตรของเลือด ขั้นตอนที่ยาวนานกว่า 3 ชั่วโมง; ขั้นตอนการฉุกเฉิน ขั้นตอนการผ่าตัดที่สำคัญที่จำเป็นสำหรับการบาดเจ็บหรือกระดูกหัก; laparotomies; ขั้นตอนทางนรีเวชภายในช่องท้อง; ขั้นตอนหลอดเลือด; ขั้นตอนการ Otolaryngologic; และฝีผิวหนัง drainages.9 อุบัติการณ์สูงไม่แยแสของการบาดเจ็บ percuteneous พบในการศึกษาในแทนซาเนียอธิบายโดยการฝึกอบรมพนักงานไม่เพียงพอ, อุปกรณ์ไม่เพียงพอและระบบการกำจัดของเสียที่ไม่ดี สถานการณ์เช่นนี้อาจพบได้ใน settings.10 ทรัพยากรที่น่าสงสารมากที่สุดในการศึกษาของเธอในประเทศไนจีเรีย Ofili นอกจากนี้ยังพบความชุกของการเกิดอุบัติเหตุสูงเลือดทำงานที่เกี่ยวข้องในหมู่คนทำงานด้านสุขภาพและความเสี่ยงผิวหนังพบว่ามีการพบได้บ่อยกว่าความเสี่ยงหลอดเลือด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

1 บทนำ
คนงานโรงพยาบาลมีแนวโน้มที่จะเกิดการบาดเจ็บจากอุบัติเหตุในระหว่างกิจกรรมประจำวันในที่ทำงาน การบาดเจ็บจากอุบัติเหตุเหล่านี้มีความสำคัญเพราะมากของพวกเขาจูงใจคนงานให้เลือดรับเชื้อ ความเสี่ยงของการติดเชื้อเหล่านี้จะเพิ่มขึ้นตามความถี่ของการบาดเจ็บหรือการสัมผัสกับเลือดหรือของเหลวในร่างกายที่ติดเชื้อ .

หลายปัจจัยมีการพบจูงใจคนงานโรงพยาบาลให้เลือดที่เกี่ยวข้องงานอุบัติเหตุ ซิมและ dudley1 ที่พบอัตราอุบัติการณ์การปนเปื้อนของแว่นตาที่ใช้งานสูง เมื่อปฏิบัติการที่ยาวและซับซ้อน อย่างไรก็ตาม lowenfels et al . 2 ไม่พบใด ๆความสัมพันธ์ระหว่างเจาะอัตราการบาดเจ็บและจำนวนชั่วโมงที่ใช้ในห้องผ่าตัด .

อัตราการบาดเจ็บที่พบจะเกี่ยวข้องกับขั้นตอนการดำเนินการ อัตราสูงของการบาดเจ็บที่พบในระหว่างขั้นตอน gynaecologic . นี้เกิดจากการผ่าตัดกระดูกเชิงกรานลึกที่ทัศนวิสัยไม่ดี และการชี้นำ หรือ palpating เข็มเย็บแผลด้วยนิ้ว 3 . 4 .ความเหนื่อยล้าและความปรารถนาที่จะเพิ่มความเร็วในการศัลยกรรมยังได้รับการระบุว่าเป็นปัจจัยที่รับผิดชอบในการบาดเจ็บในระหว่างการผ่าตัด 5 Hussain et al . 6 พบว่า ศัลยแพทย์ทั่วไป มีความเสี่ยงมากกว่าศัลยแพทย์ผู้เชี่ยวชาญด้านอื่น ๆของการบาดเจ็บจากอุบัติเหตุ

ในการศึกษาโดยโตการ์ et al . , 7 พบว่า กรณี 24 , 24% ของการบาดเจ็บที่เกี่ยวข้องกับเครื่องมือที่ถูกจัดขึ้นโดยเพื่อนร่วมงานนี้แสดงให้เห็นถึงความสำคัญของการประสานงานของทีมผ่าตัดในการป้องกันการบาดเจ็บที่ 8 การใช้นิ้วมือมากกว่าเครื่องมือจับเข็มเย็บแผลเย็บเนื้อเยื่อ หรือระหว่างได้รับการพบจะเกี่ยวข้องกับการบาดเจ็บ และเทคนิคในการเปลี่ยนแปลงราคาประหยัดยังมีอิทธิพลต่อความเสี่ยงของการบาดเจ็บที่ 7 ทักษะของบุคลากรยังได้รับการแนะนำให้ผ่าตัด จะเกี่ยวข้องกับความเสี่ยงของการบาดเจ็บlowenfels et al . 2 ไม่พบความสัมพันธ์ระหว่างเพศ อายุ และสถานภาพ ( ศัลยแพทย์ผู้เชี่ยวชาญศัลยกรรมทั่วไป หรือมีถิ่นที่อยู่ ) หรือประเภทของโรงพยาบาล อย่างไรก็ตาม อาการบาดเจ็บที่ได้รับ พบว่าเป็นมากขึ้นทั่วไปที่ไม่เด่นกว่าเด่นมือ [ 63 % vs 34 % ( p = 0.003 ) ] 7 บนนิ้วชี้รอบ 2

.หลายตัวแปรได้ถูกพบจะเกี่ยวข้องกับความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นของแสงภายในงาน ( p = 0.025 ) ตัวแปรเหล่านี้ได้แก่ การสูญเสียมากกว่า 300 มิลลิลิตรของเลือด เป็นขั้นตอนที่ยาวนานกว่า 3 ชั่วโมง ขั้นตอนการผ่าตัดฉุกเฉิน ที่สำคัญต้องบาดเจ็บหรือกระดูกหัก ; laparotomies ขั้นตอนในหลอดเลือด gynaecologic ขั้นตอน กระบวนการ otolaryngologic ;ผิวหนังและฝี drainages 9

worryingly สูงอุบัติการณ์ของ percuteneous การบาดเจ็บที่พบในการศึกษาในแทนซาเนียได้โดยการฝึกอบรมพนักงานไม่เพียงพอ มีอุปกรณ์ไม่เพียงพอ และยากจนขยะระบบ สถานการณ์นี้อาจพบได้ใน settings.10 ทรัพยากรที่ยากจนที่สุดในการศึกษาของเธอในไนจีเรีย โอฟิลี่ยังพบความชุกสูงของเลือดที่เกี่ยวข้องงานอุบัติเหตุของคนงานสุขภาพร่วมชมและพบได้ทั่วไปกว่าทางหลอดเลือดดำ
เปิดรับ .