and the duodenum epithelium histolo

and the duodenum epithelium histology was determined
using a regression analysis.
3. Results and discussion
3.1. Experiment 1
The digestibility coefficients of organic matter and of the
digestible organic matter of the RO were lower (Pb0.05)
than those of the SO (Table 5). However, no difference
(P>0.05) between the RO and the SO was observed for the
values of ADE, AME, AMEn, coefficient of digestibility of
ether extract or digestible ether extract. However, the values
of ADE, AME and AMEn of RO were, on average, 17.52% lower
(Pb0.21) than those of SO. These differences were not significant
(P>0.05), possibly due to the high coefficients of variation
(Lenth, 2007). Compared to growing-finishing pigs, high
coefficients of variation have been observed in digestibility
experiments with weanling pigs (Kim et al., 2007).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

และกำหนดลักษณะทางเนื้อเยื่อ epithelium duodenumใช้การวิเคราะห์ถดถอย3. ผลลัพธ์ และสนทนา3.1 การทดลอง 1สัมประสิทธิ์ digestibility ของอินทรีย์ และการRO digestible อินทรีย์ถูกล่าง (Pb0.05)กว่าของอื่น ๆ (ตาราง 5) อย่างไรก็ตาม ไม่แตกต่าง(P > 0.05) ระหว่าง RO และอื่น ๆ ถูกตรวจสอบสำหรับการค่าของ ADE, AME, AMEn สัมประสิทธิ์ของ digestibility ของสารสกัดอีเทอร์หรือสารสกัดอีเทอร์ digestible อย่างไรก็ตาม ค่าของ ADE, AME และ AMEn RO ได้ เฉลี่ย 17.52% ต่ำ(Pb0.21) กว่าของดังนั้น ความแตกต่างเหล่านี้ไม่สำคัญ(P > 0.05), อาจครบกำหนดให้สัมประสิทธิ์ความผันแปรสูง(Lenth, 2007) เปรียบเทียบการเจริญเติบโตจบสุกร สูงสัมประสิทธิ์ความผันแปรมีการสังเกตใน digestibilityทดลองกับสุกร weanling (Kim et al., 2007)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

และเนื้อเยื่อเยื่อบุผิวลำไส้เล็กส่วนต้นถูกกำหนด
โดยใช้การวิเคราะห์การถดถอย.
3 และการอภิปรายผล
3.1 การทดลองที่ 1
ค่าสัมประสิทธิ์การย่อยสารอินทรีย์และ
สารอินทรีย์ที่ย่อยของ RO ต่ำ (Pb0.05)
กว่า SO (ตารางที่ 5) แต่ไม่แตกต่างกัน
(P> 0.05) และ RO ดังนั้นเป็นข้อสังเกตสำหรับ
ค่า ADE, AME เอเมน, ค่าสัมประสิทธิ์ของการย่อยได้ของ
สารสกัดจากสารสกัดหรืออีเทอร์อีเทอร์ย่อย แต่ค่า
ของ ADE, ดาษดื่นและอาเมนของ RO ได้โดยเฉลี่ย 17.52% ต่ำ
(Pb0.21) กว่าดังนั้น ความแตกต่างเหล่านี้ไม่ได้มีนัยสำคัญ
(P> 0.05) อาจจะเป็นเพราะค่าสัมประสิทธิ์สูงของการเปลี่ยนแปลง
(lenth 2007) เมื่อเทียบกับสุกรสำเร็จสูง
ค่าสัมประสิทธิ์ของการเปลี่ยนแปลงได้รับการปฏิบัติในการย่อยได้
ทดลองกับสุกรหลังหย่านม (Kim et al., 2007)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

และในลำไส้เยื่อบุเนื้อเยื่อถูกกำหนดโดยใช้การวิเคราะห์การถดถอย
.
3 ผลและการอภิปราย
3.1 . การทดลองที่ 1
ได้ค่าสัมประสิทธิ์ของอินทรีย์และสารอินทรีย์ที่ย่อยของ
ของ RO ลดลง ( pb0.05 )
กว่านั้น ( ตารางที่ 5 ) อย่างไรก็ตาม ความแตกต่าง
( P > 0.05 ) ระหว่างโรและดังนั้นเป็นสังเกตสำหรับ
ค่า ade ชื่อเอเมนสัมประสิทธิ์การย่อยได้ของอีเทอร์อีเทอร์หรือย่อย
สกัดสารสกัด อย่างไรก็ตาม ค่า
ของเอด เอมี่และเอเมนของ RO มีอายุเฉลี่ย 17.52 ลดลง
( pb0.21 ) สูงกว่ามาก ความแตกต่างเหล่านี้ไม่ได้ )
( P > 0.05 ) อาจเนื่องจากค่าสัมประสิทธิ์สูงของการเปลี่ยนแปลง
( ยาว , 2007 ) เมื่อเทียบกับการขุนสูง
สัมประสิทธิ์การแปรผันได้พบในการย่อ
การทดลองกับลูกสุกรหย่านม ( Kim et al . , 2007 )