Been sick, got well, ‘nough said. B

Been sick, got well, ‘nough said. Bit late, but here’s my post on the topic of “character.”

Many novels have been written about strong young heroes trying to find their places in the world. Such inherently dynamic characters are a rich source of writing material. Katherine Mansfield’s character, Miss Brill, however, is quite the opposite. Old and set in her ways, no one would ever expect Miss Brill to undergo any life-altering changes. She is the type of character who is interesting because of where she is, not where she is going. But Miss Brill’s unchanging existence is shattered on a chilly day in Autumn when she comes face to face with rejection, something she is utterly unfamiliar with.

The first insight Mansfield gives us into the character of Miss Brill comes from the story’s style. The style seems to reflect Miss Brill’s stream of conscience, but is rendered in third-person. An adjective that could be used to describe it is “chatty”; Miss Brill’s thoughts jump around a lot and contain little editorial asides. Examples include: “Never mind–a little dab of black sealing-wax when the time came–when it was absolutely necessary….Little rogue! Yes, she really felt like that about it,” “And when she breathed, something light and sad–no, not sad, exactly–something gentle seemed to move in her bosom,” and “Now there came a little ‘flutey’ bit–very pretty!–a little chain of bright drops.” Miss Brill’s mind does not harbor the kind of calm reflection associated with academics.

Miss Brill is very certain about how the world works and is always satisfied when it behaves according to her expectations. This is first demonstrated when she is listening to the band and hears a musical theme she likes: “She was sure it would be repeated. It was; she lifted her head and smiled.” Miss Brill is always delighted when the world acts according to her plans. This is part of what leads to the pivotal moment at the end of the story when the world suddenly surprises her. Miss Brill always has an opinion about things, from music to fashion to people’s behavior. She makes it her business to sit in the park every Sunday afternoon and eavesdrop on as many people as she can.

This Sunday starts off as a good day for Miss Brill. She thinks of a new way of viewing the world: “They were all on the stage.” Miss Brill is delighted to think of the world as a stage, with everyone playing their part. Above all, it makes it easier her her to think of her part as being just as important as anyone else’s. She goes as far as to assert that people would miss her if she didn’t show up one Sunday and is comforted by the fact: “No doubt somebody would have noticed if she hadn’t been there; she was part of the performance after all.” Her reclusive nature was already obvious, but this facet of the story shows something more; she is a recluse who does not realize that she is a recluse, nor does she notice how different her behavior is from everyone else’s. Other people do things, but Miss Brill just watches. This is the change that takes place at the end of the story, Miss Brill is made painfully aware of the fact that she is somehow separate from the people around her — she is not accepted.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การป่วย ใส่ดี, ' nough กล่าวว่า สายบิต แต่นี่เป็นของฉันลงในหัวข้อ "อักขระ"มีการเขียนนิยายมากมายเกี่ยวกับวีรบุรุษหนุ่มแข็งแรงที่พยายามหาของพวกเขาในโลก อักขระดังกล่าวมีความไดนามิกเป็นแหล่งอุดมของเขียนวัสดุ แคทเธอรีน Mansfield อักขระ นางสาว Brill อย่างไรก็ตาม จะค่อนข้างตรงข้าม เก่า และตั้งในวิธีของเธอ ไม่เคยหวัง Brill นางสาวเพื่อรับการเปลี่ยนแปลงใด ๆ ที่เปลี่ยนแปลงชีวิต เธอเป็นชนิดของอักขระที่น่าสนใจเนื่องจากเธออยู่ เธอจะไปไหนไม่ แต่นางสาว Brill ค้างอยู่จะแตกเป็นเสี่ยง ๆ ในวันที่หนาวเย็นในฤดูใบไม้ร่วงเมื่อเธอมา face to face with การปฏิเสธ สิ่งที่เธอเป็นเพราะคุ้นเคยกับความเข้าใจแรกที่ Mansfield ให้เราเป็นของนางสาว Brill มาจากลักษณะของเรื่อง ลักษณะการ สะท้อนนางสาว Brill กระแสของจิตสำนึก แต่แสดงในบุคคลที่สาม คุณศัพท์ที่สามารถใช้อธิบายได้คือ "chatty" นางสาว Brill คิดกระโดดไปมาตลอด และประกอบด้วยบรรณาธิการ asides น้อย ตัวอย่างเช่น: "ไม่จำเป็นน้อยรอยป้ายแต้มที่ดำซีลขี้ผึ้งเมื่อเวลา – เมื่อมันจำเป็นอย่างยิ่ง...อันธพาลน้อย ใช่เธอจริง ๆ รู้สึกเหมือนที่เกี่ยวกับ "และ เมื่อเธอ หายใจ บางเบา และเศร้า – ไม่ ใช่ ไม่เศร้า ตรง – สิ่งอ่อนโยนประจักษ์ในทรวงของเธอ, " และ "ตอนนี้มีมาน้อย 'flutey' บิต – มากสวย! – โซ่เล็กน้อยหยดสดใส" นางสาว Brill จิต harbor ชนิดสะท้อนใจที่เกี่ยวข้องกับนักวิชาการนางสาว Brill ได้แหง ๆ ว่าโลกทำงาน และจะเสมอพอใจเมื่อได้ปฏิบัติตามความคาดหวังของเธอ นี้จะแสดงครั้งแรกเมื่อเธอฟังวง และชุดรูปแบบดนตรีที่เขาชอบได้ยิน: "เธอแน่ใจว่า จะทำซ้ำ มัน เธอยกศีรษะของเธอ และยิ้ม" นางสาว Brill มีความยินดีได้เสมอเมื่อโลกดำเนินการตามแผนของเธอ นี้เป็นส่วนหนึ่งของเป้าหมายใดแปรจนท้ายเรื่องเมื่อโลกทันที surprises เธอ นางสาว Brill เสมอมีความเห็นเกี่ยวกับสิ่ง เพลงกับแฟชั่นของคนลักษณะการ เธอทำให้ธุรกิจของเธอนั่งในสวนสาธารณะทุกวันอาทิตย์บ่าย และ eavesdrop กับคนมากที่สุดเท่าที่เธอสามารถวันอาทิตย์นี้เริ่มออกเป็นวันที่ดีสำหรับ Brill นางสาว เธอคิดวิธีใหม่ของการดูโลก: "พวกเขาทั้งหมดบนเวที" นางสาว Brill ยินดีคิดว่า โลกเป็นขั้น กับทุกคนที่เล่นของพวกเขาได้ เหนือสิ่งอื่นใด จะง่ายของเธอเธอจะคิดว่า นางเป็นเพียงความสำคัญกับคนอื่น ๆ เธอไปเท่ากับว่า คนจะคิดถึงเธอถ้าเธอไม่ได้แสดงขึ้นหนึ่งอาทิตย์ และ comforted ความจริงยืนยันรูป: "ข้อสงสัยใครสักคนจะได้สังเกตเห็นถ้า เธอไม่ได้แล้วมี เธอได้เป็นส่วนหนึ่งของประสิทธิภาพการทำงานหลังจากทั้งหมด" ธรรมชาติของเธอรู้สึกอุ่นใจแล้วเห็นได้ชัด แต่นี้พได้เรื่องแสดงบางสิ่งบางอย่างเพิ่มเติม เธอเป็น recluse ที่รู้ว่า เธอเป็น recluse หรือไม่เธอสังเกตเห็นเป็นลักษณะการทำงานของเธอแตกต่างจากทุกคน คนอื่นทำสิ่ง แต่เพียงนาฬิกา Brill นางสาว นี่คือการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นในตอนท้ายของเรื่อง นางสาว Brill ทำเจ็บปวดรู้ความจริงว่า เธอเป็นอย่างใดแยกต่างหากจากผู้คนรอบข้างของเธอซึ่งเธอไม่ยอมรับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เคยป่วยได้ดี 'nough กล่าวว่า สายไปนิด แต่นี่เป็นโพสต์ของฉันในหัวข้อ "ตัวละคร." นวนิยายจำนวนมากได้รับการเขียนเกี่ยวกับวีรบุรุษที่แข็งแกร่งหนุ่มพยายามที่จะหาสถานที่ของพวกเขาในโลก ตัวละครแบบไดนามิกโดยเนื้อแท้ดังกล่าวเป็นแหล่งอุดมสมบูรณ์ของการเขียนวัสดุ แคเธอรีนแมนส์ฟิลด์ของตัวละครสุดยอดนางสาว แต่เป็นค่อนข้างตรงข้าม เก่าและการตั้งค่าในรูปแบบของเธอไม่มีใครเลยที่จะคาดหวังนางสาวสุดยอดที่จะได้รับการเปลี่ยนแปลงชีวิตเปลี่ยนแปลงใด ๆ เธอเป็นประเภทของตัวละครที่เป็นที่น่าสนใจเพราะความที่เธอเป็นไม่ได้ที่เธอจะไป แต่การดำรงอยู่ที่ไม่มีการเปลี่ยนแปลงนางสาวสุดยอดจะแตกในวันที่อากาศหนาวเย็นในฤดูใบไม้ร่วงเมื่อเธอมาเผชิญหน้ากับการปฏิเสธสิ่งที่เธอไม่คุ้นเคยกับอย่างเต็มที่. เข้าใจแรกแมนส์จะช่วยให้เราเป็นตัวอักษรของนางสาวสุดยอดมาจากรูปแบบของเรื่อง รูปแบบที่ดูเหมือนว่าจะสะท้อนให้เห็นถึงกระแสของสุดยอดของความผิดพลาด แต่จะแสดงผลในสามคน คำคุณศัพท์ที่สามารถนำมาใช้เพื่ออธิบายมันคือ "ช่างพูด"; นางสาวสุดยอดความคิดของกระโดดไปรอบ ๆ เป็นจำนวนมากและมีมานีบรรณาธิการเล็ก ๆ น้อย ๆ ตัวอย่างเช่น: "ไม่เคยใจตบเบา ๆ เล็ก ๆ น้อย ๆ ของสีดำปิดผนึกขี้ผึ้งเมื่อเวลานั้นมาถึงเมื่อมันเป็นสิ่งจำเป็นอย่างยิ่ง ... โกง .Little! ใช่เธอรู้สึกเหมือนว่าเกี่ยวกับเรื่องนี้ "" และเมื่อเธอสูดลมหายใจเบาบางสิ่งบางอย่างและเศร้าไม่มีไม่เศร้าว่าบางสิ่งบางอย่างอ่อนโยนดูเหมือนจะย้ายในอกของเธอ "และ" ตอนนี้มีมาน้อย 'Flutey' บิต -very สวย! ห่วงโซ่เล็ก ๆ น้อย ๆ ของ -a หยดสดใส. "ใจนางสาวสุดยอดไม่ได้ปิดบังชนิดของการสะท้อนความสงบที่เกี่ยวข้องกับนักวิชาการ. นางสาวสุดยอดมากเป็นบางอย่างเกี่ยวกับวิธีการทำงานของโลกและมีความพึงพอใจอยู่เสมอเมื่อมันจะทำงานตามความคาดหวังของเธอ นี่คือการแสดงครั้งแรกเมื่อเธอได้ฟังวงดนตรีและได้ยินรูปแบบดนตรีเธอชอบอะไร: "เธอแน่ใจว่ามันจะต้องทำซ้ำ มันเป็น; เธอยกหัวของเธอและยิ้ม. "นางสาวสุดยอดอยู่เสมอความยินดีเมื่อโลกทำหน้าที่ตามแผนการของเธอ นี้เป็นส่วนหนึ่งของสิ่งที่นำไปสู่ช่วงเวลาที่สำคัญในตอนท้ายของเรื่องเมื่อโลกก็น่าประหลาดใจของเธอ นางสาวสุดยอดเสมอมีความเห็นเกี่ยวกับสิ่งที่จากเพลงแฟชั่นกับพฤติกรรมของผู้คน เธอทำให้ธุรกิจของเธอที่จะนั่งในสวนสาธารณะทุกบ่ายวันอาทิตย์และแอบฟังคนเป็นจำนวนมากที่เธอสามารถ. อาทิตย์นี้เริ่มต้นออกมาเป็นวันที่ดีสำหรับนางสาวสุดยอด เธอคิดว่าวิธีการใหม่ของการดูโลก: "พวกเขาทุกคนบนเวที." นางสาวสุดยอดมีความยินดีที่จะคิดว่าโลกเป็นเวทีกับทุกคนที่เล่นส่วนของพวกเขา เหนือสิ่งอื่นใดก็จะทำให้มันง่ายขึ้นเธอจะคิดว่าเป็นส่วนหนึ่งของเธอในฐานะที่เป็นเพียงที่สำคัญเป็นคนอื่น เธอไปให้ไกลที่สุดเท่าที่จะยืนยันว่าผู้คนจะคิดถึงเธอถ้าเธอไม่ได้แสดงให้เห็นถึงหนึ่งอาทิตย์และสบายใจด้วยความจริง "ใครสักคนที่จะสงสัยไม่ได้สังเกตเห็นว่าเธอไม่ได้อยู่ที่นั่น เธอเป็นส่วนหนึ่งของการทำงานหลังจากที่ทุกคน "ธรรมชาติสันโดษของเธอก็เห็นได้ชัดแล้ว แต่ด้านนี้ของเรื่องที่แสดงให้เห็นบางสิ่งบางอย่างมากขึ้น. เธอเป็นฤๅษีที่ไม่ได้รู้ว่าเธอเป็นคนสันโดษหรือไม่เธอสังเกตเห็นว่าพฤติกรรมของเธอที่แตกต่างกันคือจากคนอื่นเป็น คนอื่นทำสิ่ง แต่นางสาวสุดยอดเพียงแค่นาฬิกา นี่คือการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นในตอนท้ายของเรื่องนางสาวสุดยอดทำตระหนักถึงความจริงที่ว่าเธอเป็นอย่างใดแยกออกจากคนรอบตัวของเธอ - เธอไม่เป็นที่ยอมรับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ป่วย , ได้แต่ก็คงพูด มาช้าไปหน่อย แต่ที่นี่โพสต์ของฉันในหัวข้อ " ตัวละคร "

นิยายมากได้รับการเขียนเกี่ยวกับแข็งแรง หนุ่มฮีโร่พยายามที่จะหาสถานที่ของพวกเขาในโลก รวมแบบไดนามิกเช่นอักขระที่เป็นแหล่งที่อุดมไปด้วยเขียนวัสดุ แคทเธอรีนแมนส์ฟิลด์อักขระ คุณสุดยอด แต่ค่อนข้างตรงข้าม เก่าและชุดในรูปแบบของเธอไม่มีใครคาดหวังให้คุณสุดยอดที่จะผ่านชีวิตการแก้ไขเปลี่ยนแปลง เธอเป็นประเภทของตัวละครที่น่าสนใจ เพราะที่ที่เธออยู่ ไม่ใช่ที่ที่เธอจะไป แต่คุณบริไม่เปลี่ยนแปลงตัวตนแตกในวันที่หนาวเย็นในฤดูใบไม้ร่วงเมื่อเธอมาเผชิญหน้ากับการปฏิเสธอย่างสิ้นเชิง สิ่งที่เธอจะไม่คุ้นเคยกับ .

เข้าใจแรก Mansfield ให้เราในตัวละครของ คุณสุดยอด มาจากลักษณะของเรื่อง สไตล์ที่ดูเหมือนว่าจะสะท้อนให้เห็นถึงคุณบริกระแสของจิตสำนึก แต่การแสดงในบุคคลที่สาม คำคุณศัพท์ที่สามารถใช้เพื่ออธิบายว่ามันเป็น " ช่างพูด " ; คิดถึงความคิดสุดยอดกระโดดหลายรอบและมี asides น้อยบทบรรณาธิการ ตัวอย่างรวมถึง :" ไม่เป็นไรและป้ายเล็ก ๆน้อย ๆของขี้ผึ้งซีลสีดำเมื่อเวลามา และเมื่อมันไม่จำเป็น . . . ไอ้ตัวโกง ! ใช่เธอจริงๆรู้สึกว่ามัน " , " และเมื่อเธอหายใจอย่างอ่อน และเศร้าและไม่เศร้า เหมือนอย่างอ่อนโยน และดูเหมือนจะย้ายในอ้อมอกของเธอ และตอนนี้ ก็มี flutey น้อย ' ' น้อย - สวยมาก และโซ่ของอนุภาคเล็ก ๆน้อย ๆที่สดใส" คุณ บริจิตไม่สงบท่าเรือชนิดของการสะท้อนที่เกี่ยวข้องกับนักวิชาการ

คิดถึงสุดยอดมากบางอย่างเกี่ยวกับวิธีการทำงานในโลกและมีความพึงพอใจเสมอเมื่อมันทำงานตามที่เธอหวัง นี่แสดงให้เห็นเมื่อเธอฟังวงดนตรีและได้ยินรูปแบบดนตรีที่เธอชอบ " เธอแน่ใจว่ามันจะเกิดขึ้นอีก มันคือ เธอเงยหน้าขึ้นและยิ้ม" คุณหนูสุดยอดมักยินดีเมื่อโลกการกระทำตามแผนของเธอ นี้เป็นส่วนหนึ่งของสิ่งที่ทำให้ pivotal ในตอนท้ายของเรื่อง เมื่อโลกก็ให้เธอแปลกใจ คิดถึงสุดยอดเสมอมีความเห็นเกี่ยวกับสิ่งต่าง ๆ จากเพลง แฟชั่น กับพฤติกรรมของคน เธอทำให้ธุรกิจของเธอให้นั่งในสวนสาธารณะทุกบ่าย วันอาทิตย์ แอบฟังคนมากที่สุดเท่าที่เธอสามารถ .

วันอาทิตย์นี้ เริ่มปิดวันที่ดีสำหรับคุณ บริล เธอคิดว่าเป็นวิธีใหม่ของการดูโลก : " พวกเขาทั้งหมดบนเวที " มิสสุดยอดมีความยินดีที่จะคิดว่าโลกเป็นเวทีที่ทุกคนเล่นเป็นส่วนหนึ่งของพวกเขา ข้างต้นทั้งหมด , มันทำให้ง่ายของเธอเธอจะคิดว่าเธอเป็นเพียงที่สำคัญเป็นใครเธอจะไปเท่าที่ยืนยันว่าประชาชนจะคิดถึงเธอ ถ้าเธอไม่โผล่มาหนึ่งอาทิตย์ และสบายใจ โดยข้อเท็จจริง : " ไม่มี สงสัยต้องมีคนสังเกตเห็นว่าเธอไม่ได้อยู่ที่นั่น เธอเป็นส่วนหนึ่งของการปฏิบัติงานหลังจากทั้งหมด . " ธรรมชาติของเธอ สันโดษได้ชัดเจน แต่ในแง่ของเรื่องราว แสดงให้เห็นบางอย่าง เขารักสันโดษที่ไม่ได้ตระหนักว่าเธอเป็นสันโดษหรือเธอสังเกตเห็นว่าแตกต่างพฤติกรรมของเธอ จากคนอื่น คนอื่นทำ แต่คุณสุดยอดแค่นาฬิกา นี้คือการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นในตอนท้ายของเรื่อง คุณหนูสุดยอดทำ painfully ตระหนักถึงความจริงที่ว่าเธอได้แยกจากผู้คนรอบๆตัวเธอ เธอไม่ได้รับการยอมรับ .