In the wake of World War I, the Tur

In the wake of World War I, the Turkish government's persecution of Armenians, and the subsequent threat of civil war, Arshile Gorky (born Vosdanik Adoian) and his family fled Armenia for America. There, he attended the New School of Design in Boston (1922–24), adopting the pseudonym "Arshile Gorky" (with variant spellings until 1932). Moving to New York City in 1924, he enrolled at the National Academy of Design and the Grand Central School of Art in 1925, where he also taught until 1931. Gorky's early landscapes and still lifes from the 1920s reflected the influence of Paul Cézanne, but by the 1930s he had evolved a flat, Synthetic Cubist style derived from Pablo Picasso that brought him into close contact with artists such as Stuart Davis (1992.24.1) and John Graham who were experimenting likewise.
In 1942, Gorky's work moved in an entirely new direction, toward a watery, biomorphic abstraction that incorporated Surrealist automatism while anticipating the gestural brushwork of Abstract Expressionism. These landscape-inspired visions, produced during the last six years of his life, were based on his intense study of nature during stays in Connecticut and Virginia, mixed with nostalgic reminiscences of his homeland. As he wrote to his sister in February 1942: "loving memories of our garden in Armenia's Khorkom haunt me frequently. … in my art I often draw our garden and recreate its precious greenery and life." Gorky's new visual vocabulary reached mature refinement in the mid-1940s and is exemplified by this masterpiece, Water of the Flowery Mill, a landscape of exquisite color, poetic brushwork, and compositional complexity. Although not easily deciphered, the picture depicts a specific setting, the remains of an old mill and bridge on the Housatonic River in Connecticut, near Gorky's home in the town of Sherman.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในการปลุกของสงครามโลก รัฐบาลตุรกีการเบียดเบียนชาวอาร์เมเนีย และภัยคุกคามจากภายหลังสงครามกลางเมือง กอร์ กี้ Arshile (Vosdanik Adoian เกิด) และครอบครัวหนีอาร์เมเนียในอเมริกา มี เขาร่วมโรงเรียนของการออกแบบใหม่ในเมืองบอสตัน (ค.ศ. 1922 – 24), ใช้นามแฝง "กอร์กี้ Arshile" (โดยเลือกตัวแปรจนถึงปี 1932) ย้ายไปนิวยอร์กซิตี้ใน 1924 เขาลงทะเบียนที่สถาบันชาติออกและแกรนด์เซ็นทรัลโรงเรียนศิลปะใน 1925 ซึ่งเขายังสอนจนถึง 1931 ของกอร์กี้ก่อนภูมิประเทศ และยังสิ่งมีชีวิตจากปี 1920 ได้รับอิทธิพลของ Paul Cézanne แต่ โดย 1930 เขาได้พัฒนาแบน สังเคราะห์สไตล์มาจากปาโบลปิกัสโซที่เข้าติดต่อใกล้ชิดกับศิลปินเช่น Stuart Davis (1992.241) และ เกรแฮมจอห์นผู้ถูกทดลองในทำนองเดียวกัน
ในปี 1942 งานของกอร์กี้ย้ายในการทิศทางใหม่ ไปทาง abstraction biomorphic แฉะ ที่รวม automatism Surrealist ขณะสนอง brushwork gestural ของ Expressionism บทคัดย่อ เหล่านี้แรงบันดาลใจจากภูมิทัศน์วิสัยทัศน์ ผลิตในช่วง 6 ปีสุดท้ายของชีวิต ได้ตามศึกษาธรรมชาติของเขารุนแรงระหว่างในคอนเนตทิคัตและเวสต์เวอร์จิเนีย ผสมกับ reminiscences คิดของบ้านเกิดเมืองนอนของเขา เขาเขียนเป็นน้องสาวของเขาในเดือนกุมภาพันธ์ปี 1942: "ความทรงจำความรักของเราสวนใน Khorkom ของสาธารณรัฐอาร์เมเนียหลอนฉันบ่อยขึ้น ในศิลปะของฉัน... ฉันมักจะวาดสวน และสร้างเป็นต้นไม้มีค่าและชีวิต"คำศัพท์ภาพใหม่ของกอร์กี้ถึงรีไฟน์เมนท์เป็นผู้ใหญ่ในกลางทศวรรษ 1940 โดย และ exemplified โดยชิ้นเอกนี้ น้ำดอกสี ภูมิทัศน์ น่าสีสวยงาม brushwork บทกวี ความซับซ้อน compositional แม้ไม่ได้ฮิ รูปภาพแสดงให้เห็นการตั้งค่า ของมีโรงสีเก่าและสะพานข้ามแม่น้ำ Housatonic ในคอนเนตทิคัต ใกล้บ้านของกอร์กี้ในเมืองเชอร์แมน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในการปลุกของสงครามโลกครั้งที่หนึ่งการประหัตประหารรัฐบาลตุรกีของอาร์เมเนียและเป็นภัยคุกคามต่อมาของสงครามกลางเมือง Arshile กี (เกิด Vosdanik Adoian) และครอบครัวของเขาหนีออกจากอาร์เมเนียสำหรับอเมริกา ที่นั่นเขาเข้าเรียนที่โรงเรียนสอนการออกแบบใหม่ในบอสตัน (1922-1924), การใช้นามแฝง "Arshile กี" (กับการสะกดคำที่แตกต่างกันจนกระทั่ง 1932) ที่จะย้ายไปนิวยอร์กซิตี้ในปี 1924 เขาลงทะเบียนเรียนที่สถาบันการศึกษาแห่งชาติของการออกแบบและแกรนด์เซ็นทรัลโรงเรียนศิลปะในปี ค.ศ. 1925 ซึ่งเขายังสอนจนถึงปี 1931 กอร์กีของภูมิทัศน์ต้นและสิ่งมีชีวิตจากปี ค.ศ. 1920 ยังคงสะท้อนให้เห็นถึงอิทธิพลของ Paul Cezanne แต่ โดยปี 1930 ที่เขาได้พัฒนาแบนสไตล์ Cubist สังเคราะห์มาจาก Pablo Picasso ที่ทำให้เขาได้สัมผัสอย่างใกล้ชิดกับศิลปินเช่นจวร์ตเดวิส (1992.24.1) และจอห์นเกรแฮมที่ได้รับการทดลองเช่นเดียวกัน
ในปี 1942, การทำงานกีย้ายในทั้งหมด ทิศทางใหม่ไปทางน้ำที่เป็นนามธรรม biomorphic ที่จัดตั้งขึ้นอัตโนมัติในขณะที่คาดการณ์ไว้ Surrealist พู่กันท่าทางของสรุป Expressionism เหล่านี้วิสัยทัศน์ภูมิทัศน์แรงบันดาลใจที่ผลิตในช่วงหกปีที่ผ่านมาในชีวิตของเขาขึ้นอยู่กับการศึกษาของเขาที่รุนแรงของธรรมชาติในระหว่างการเข้าพักในคอนเนตทิคัและเวอร์จิเนียผสมกับความทรงจำของความคิดถึงบ้านเกิดของเขา ในขณะที่เขาเขียนถึงน้องสาวของเขาในกุมภาพันธ์ 1942: "ความทรงจำที่รักของสวนของเราในอาร์เมเนีย Khorkom หลอกหลอนฉันบ่อย ... ในงานศิลปะของฉันฉันมักจะวาดสวนของเราและสร้างพื้นที่สีเขียวที่มีค่าในชีวิตและ.". คำศัพท์และเสียงกีใหม่ถึงการปรับแต่งเป็นผู้ใหญ่ในช่วงกลางปี ​​1940 และเป็นแบบสุดขั้วโดยชิ้นเอกนี้, น้ำของดอกไม้ Mill, ภูมิทัศน์ของสีที่ประณีตพู่กันบทกวีและความซับซ้อน compositional แม้ว่าจะไม่ได้ถอดรหัสได้ง่ายภาพที่แสดงให้เห็นว่าการตั้งค่าเฉพาะส่วนที่เหลือของโรงสีเก่าและสะพานในแม่น้ำ Housatonic ในคอนเนตทิใกล้กับบ้านกอร์ในเมืองเชอร์แมน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในการปลุกของสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง การกดขี่ข่มเหงของรัฐบาลอาร์เมเนีย และต่อมาการคุกคามของสงครามกลางเมือง ร์ชีล กอร์กี ( เกิด vosdanik adoian ) และครอบครัวของเขาหนีไปอาร์เมเนียสำหรับอเมริกา มี เขาเข้าเรียนที่โรงเรียนใหม่ของการออกแบบในบอสตัน ( 1922 – 24 ) , การใช้นามปากกา " ร์ชีล กอร์กี ( กับตัวแปรการสะกดคำจนกระทั่ง พ.ศ. 2475 ) ย้ายไปนิวยอร์กใน 1924 ,เขาเข้าเรียนที่สถาบันแห่งชาติของการออกแบบและแกรนด์เซ็นทรัลโรงเรียนศิลปะใน 2468 , ที่ซึ่งเขาได้สอนจน 1931 . กอร์กีช่วงต้นภูมิทัศน์และภาพนิ่งจากช่วงปี ค.ศ. 1920 ที่สะท้อนอิทธิพลของพอล เซซานน์ แต่โดยปี 1930 เขาได้พัฒนาแบนสังเคราะห์ลูกบาศก์สไตล์มาจาก Pablo Picasso ที่พาเขาเข้ามาในการติดต่อใกล้ชิดกับศิลปินเช่นสจ๊วตเดวิส ( 1992.24 .1 ) และจอห์นเกรแฮม ที่กำลังทำการทดลองเช่นเดียวกัน .
ใน 1942 Gorky งานเคลื่อนย้ายไปในทิศทางใหม่ทั้งหมดต่อน้ำ , biomorphic นามธรรม ที่จดทะเบียน Surrealist อัตโนมัติในขณะที่คาดการณ์ความเคลื่อนไหว gestural ของลัทธิการแสดงออกทางนามธรรม แรงบันดาลใจจากภาพเหล่านี้ภูมิทัศน์ที่ผลิตในช่วง 6 ปีของชีวิตของเขาตามการศึกษาที่รุนแรงของธรรมชาติระหว่างอยู่ใน Connecticut และเวอร์จิเนีย ผสมกับความคิดถึงความทรงจำของบ้านเกิดของเขา ที่เขาเขียนถึงน้องสาวของเขาในกุมภาพันธ์ 2485 : " ความรักความทรงจำที่สวนของเราในอาร์เมเนียเป็น khorkom หลอกหลอนฉันบ่อย . . . . . . . ในศิลปะของผม ผมมักจะวาดสวนของเรา และสร้างค่าของธรรมชาติและชีวิต" กอร์กีใหม่ภาพคำศัพท์ถึงผู้ใหญ่ การปรับแต่งใน mid-1940s และ exemplified โดยงานชิ้นเอกนี้ น้ำของโรงงานดอกไม้ , แนวนอนสีสวยงาม , บทกวีความเคลื่อนไหวและความซับซ้อนของส่วนประกอบ . แม้ว่าจะไม่ได้สามารถถอดรหัส ภาพแสดงให้เห็นการตั้งค่าเฉพาะ ซากโรงงานเก่า และบนสะพาน housatonic แม่น้ำ Connecticut ,ใกล้ กอร์กี้อยู่บ้านในเมืองเชอร์แมน