Convocation and openingOn 28 Novemb

Convocation and opening

On 28 November, 1518, Luther had appealed from the pope to a general council because he was convinced that he would be condemned at Rome for his heretical doctrines. The Diet held at Nuremberg in 1523 demanded a "free Christian council" on German soil, and at the Diet held in the same city in 1524 a demand was made for a German national council to regulate temporarily the questions in dispute, and for a general council to settle definitely the accusations against Rome, and the religious disputes. Owing to the feeling prevalent in Germany the demand was very dangerous. Rome positively rejected the German national council, but did not absolutely object to holding a general council. Emperor Charles V forbade the national council, but notified Clement VII through his ambassadors that he considered the calling of a general council expedient and proposed the city of Trent as the place of assembly. In the years directly succeeding this, the unfortunate dispute between emperor and pope prevented any further negotiations concerning a council. Nothing was done until 1529 when the papal ambassador, Pico della Mirandola, declared at the Diet of Speyer that the pope was ready to aid the Germans in the struggle against the Turks, to urge the restoration of peace among Christian rulers, and to convoke a general council to meet the following summer. Charles and Clement VII met at Bologna in 1530, and the pope agreed to call a council, if necessary. The cardinal legate, Lorenzo Campeggio, opposed a council, convinced that the Protestants were not honest in demanding it. Still the Catholic princes of Germany, especially the dukes of Bavaria, favoured a council as the best means of overcoming the evils from which the Church was suffering; Charles never wavered in his determination to have the council held as soon as there was a period of general peace in Christendom.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Convocation และเปิดOn 28 November, 1518, Luther had appealed from the pope to a general council because he was convinced that he would be condemned at Rome for his heretical doctrines. The Diet held at Nuremberg in 1523 demanded a "free Christian council" on German soil, and at the Diet held in the same city in 1524 a demand was made for a German national council to regulate temporarily the questions in dispute, and for a general council to settle definitely the accusations against Rome, and the religious disputes. Owing to the feeling prevalent in Germany the demand was very dangerous. Rome positively rejected the German national council, but did not absolutely object to holding a general council. Emperor Charles V forbade the national council, but notified Clement VII through his ambassadors that he considered the calling of a general council expedient and proposed the city of Trent as the place of assembly. In the years directly succeeding this, the unfortunate dispute between emperor and pope prevented any further negotiations concerning a council. Nothing was done until 1529 when the papal ambassador, Pico della Mirandola, declared at the Diet of Speyer that the pope was ready to aid the Germans in the struggle against the Turks, to urge the restoration of peace among Christian rulers, and to convoke a general council to meet the following summer. Charles and Clement VII met at Bologna in 1530, and the pope agreed to call a council, if necessary. The cardinal legate, Lorenzo Campeggio, opposed a council, convinced that the Protestants were not honest in demanding it. Still the Catholic princes of Germany, especially the dukes of Bavaria, favoured a council as the best means of overcoming the evils from which the Church was suffering; Charles never wavered in his determination to have the council held as soon as there was a period of general peace in Christendom.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การประชุมและการเปิดเมื่อพฤศจิกายน 28 , 1518 , ลูเทอร์ได้เรียกร้องจากสมเด็จพระสันตะปาปาในคณะมนตรีทั่วไป เพราะเขามั่นใจว่าเขาจะถูกประณามในกรุงโรมสำหรับลัทธินอกศาสนาของเขา อาหารที่จัดขึ้นที่ฮ่องกงในเดือนให้ " สภา " คริสเตียนฟรีบนดินเยอรมัน และที่อาหารที่จัดขึ้นในเมืองเดียวกัน มาจากความต้องการทำให้สภาแห่งชาติเยอรมันเพื่อควบคุมชั่วคราว คำถามในข้อพิพาทและสภาทั่วไปจัดการแน่นอนข้อกล่าวหาของกรุงโรม และศาสนา ความขัดแย้ง เพราะความรู้สึกที่แพร่หลายในเยอรมัน ความต้องการ เป็นเรื่องที่อันตรายมาก โรมมีปฏิเสธสภาแห่งชาติเยอรมัน แต่ไม่ได้จริง ๆที่จะถือวัตถุเป็นคณะมนตรีทั่วไป จักรพรรดิชาร์ลที่ 5 ห้ามสภาแห่งชาติ แต่แจ้งเคลเมนต์ที่ผ่านทูตของเขาว่า เขาคิดว่าเรียกทั่วไปสมควรและเสนอสภาเมืองเทรนต์เป็นสถานที่ของการชุมนุม ใน ปี โดยตรง ความนี้ เรื่องโชคร้ายระหว่างจักรพรรดิและสมเด็จพระสันตะปาปาป้องกันใด ๆเพิ่มเติม การเจรจาเกี่ยวกับสภา ไม่มีอะไรทำ จนกระทั่งมีเมื่อของเอกอัครราชทูต พิโคเดลลา มิรันโดลา , ประกาศที่อาหารของรีเอเจนต์ที่สมเด็จพระสันตะปาปาก็พร้อมที่จะช่วยเหลือคนเยอรมันในการต่อสู้กับพวกเติร์ก เพื่อกระตุ้นการฟื้นฟูสันติภาพในหมู่คริสเตียนผู้ปกครองและเรียกชุมนุมสภาทั่วไปที่จะพบในฤดูร้อน ดังนี้ ชาร์ล และ เคลเมนต์ที่เจอที่โบโลญญาใน 1 และสมเด็จพระสันตะปาปาตกลงที่จะเรียกประชุม ถ้าจำเป็น คาร์ดินัลเมื่อลอเรนโซ่ campeggio , ตรงข้ามสภา เชื่อว่าโปรเตสแตนต์ไม่เที่ยงตรงในการเรียกร้องมัน ยังประมุขคาทอลิกของเยอรมัน โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ดยุกแห่งบาวาเรียชื่นชอบสภา , เป็นวิธีที่ดีที่สุดในการเอาชนะความชั่วร้ายที่โบสถ์ก็ทุกข์ ; ชาร์ลส์ไม่เคยลังเลในความมุ่งมั่นของเขาที่จะมีคณะกรรมการจัดขึ้นทันทีที่มีช่วงเวลาแห่งความสงบสุขทั่วไปในคริสตจักร .