Cinderella; or, The Little Glass Sl

Cinderella; or, The Little Glass Slipper

Charles Perrault

Once there was a gentleman who married, for his second wife, the proudest and most haughty woman that was ever seen. She had, by a former husband, two daughters of her own, who were, indeed, exactly like her in all things. He had likewise, by another wife, a young daughter, but of unparalleled goodness and sweetness of temper, which she took from her mother, who was the best creature in the world.
No sooner were the ceremonies of the wedding over but the stepmother began to show herself in her true colors. She could not bear the good qualities of this pretty girl, and the less because they made her own daughters appear the more odious. She employed her in the meanest work of the house. She scoured the dishes, tables, etc., and cleaned madam's chamber, and those of misses, her daughters. She slept in a sorry garret, on a wretched straw bed, while her sisters slept in fine rooms, with floors all inlaid, on beds of the very newest fashion, and where they had looking glasses so large that they could see themselves at their full length from head to foot.

The poor girl bore it all patiently, and dared not tell her father, who would have scolded her; for his wife governed him entirely. When she had done her work, she used to go to the chimney corner, and sit down there in the cinders and ashes, which caused her to be called Cinderwench. Only the younger sister, who was not so rude and uncivil as the older one, called her Cinderella. However, Cinderella, notwithstanding her coarse apparel, was a hundred times more beautiful than her sisters, although they were always dressed very richly.

It happened that the king's son gave a ball, and invited all persons of fashion to it. Our young misses were also invited, for they cut a very grand figure among those of quality. They were mightily delighted at this invitation, and wonderfully busy in selecting the gowns, petticoats, and hair dressing that would best become them. This was a new difficulty for Cinderella; for it was she who ironed her sister's linen and pleated their ruffles. They talked all day long of nothing but how they should be dressed.

"For my part," said the eldest, "I will wear my red velvet suit with French trimming."

"And I," said the youngest, "shall have my usual petticoat; but then, to make amends for that, I will put on my gold-flowered cloak, and my diamond stomacher, which is far from being the most ordinary one in the world."

They sent for the best hairdresser they could get to make up their headpieces and adjust their hairdos, and they had their red brushes and patches from Mademoiselle de la Poche.

They also consulted Cinderella in all these matters, for she had excellent ideas, and her advice was always good. Indeed, she even offered her services to fix their hair, which they very willingly accepted. As she was doing this, they said to her, "Cinderella, would you not like to go to the ball?"

"Alas!" said she, "you only jeer me; it is not for such as I am to go to such a place."

"You are quite right," they replied. "It would make the people laugh to see a Cinderwench at a ball."

Anyone but Cinderella would have fixed their hair awry, but she was very good, and dressed them perfectly well. They were so excited that they hadn't eaten a thing for almost two days. Then they broke more than a dozen laces trying to have themselves laced up tightly enough to give them a fine slender shape. They were continually in front of their looking glass. At last the happy day came. They went to court, and Cinderella followed them with her eyes as long as she could. When she lost sight of them, she started to cry.

Her godmother, who saw her all in tears, asked her what was the matter.

"I wish I could. I wish I could." She was not able to speak the rest, being interrupted by her tears and sobbing.

This godmother of hers, who was a fairy, said to her, "You wish that you could go to the ball; is it not so?"

"Yes," cried Cinderella, with a great sigh.

"Well," said her godmother, "be but a good girl, and I will contrive that you shall go." Then she took her into her chamber, and said to her, "Run into the garden, and bring me a pumpkin."

Cinderella went immediately to gather the finest she could get, and brought it to her godmother, not being able to imagine how this pumpkin could help her go to the ball. Her godmother scooped out all the inside of it, leaving nothing but the rind. Having done this, she struck the pumpkin with her wand, and it was instantly turned into a fine coach, gilded all over with gold.

She then went to look into her mousetrap, where she found six mice, all alive, and ordered Cinderella to lift up a little the trapdoor. She gave each mouse, as it went out, a little tap with her wand, and the mouse was that moment turned into a fine horse, which altogether made a very fine set of six horses of a beautiful mouse colored dapple gray.

Being at a loss for a coachman, Cinderella said, "I will go and see if there is not a rat in the rat trap that we can turn into a coachman."

"You are right," replied her godmother, "Go and look."

Cinderella brought the trap to her, and in it there were three huge rats. The fairy chose the one which had the largest beard, touched him with her wand, and turned him into a fat, jolly coachman, who had the smartest whiskers that eyes ever beheld.

After that, she said to her, "Go again into the garden, and you will find six lizards behind the watering pot. Bring them to me."

She had no sooner done so but her godmother turned them into six footmen, who skipped up immediately behind the coach, with their liveries all bedaubed with gold and silver, and clung as close behind each other as if they had done nothing else their whole lives. The fairy then said to Cinderella, "Well, you see here an equipage fit to go to the ball with; are you not pleased with it?"

"Oh, yes," she cried; "but must I go in these nasty rags?"

Her godmother then touched her with her wand, and, at the same instant, her clothes turned into cloth of gold and silver, all beset with jewels. This done, she gave her a pair of glass slippers, the prettiest in the whole world. Being thus decked out, she got up into her coach; but her godmother, above all things, commanded her not to stay past midnight, telling her, at the same time, that if she stayed one moment longer, the coach would be a pumpkin again, her horses mice, her coachman a rat, her footmen lizards, and that her clothes would become just as they were before.

She promised her godmother to leave the ball before midnight; and then drove away, scarcely able to contain herself for joy. The king's son, who was told that a great princess, whom nobody knew, had arrived, ran out to receive her. He gave her his hand as she alighted from the coach, and led her into the hall, among all the company. There was immediately a profound silence. Everyone stopped dancing, and the violins ceased to play, so entranced was everyone with the singular beauties of the unknown newcomer.

Nothing was then heard but a confused noise of, "How beautiful she is! How beautiful she is!"

The king himself, old as he was, could not help watching her, and telling the queen softly that it was a long time since he had seen so beautiful and lovely a creature.

All the ladies were busied in considering her clothes and headdress, hoping to have some made next day after the same pattern, provided they could find such fine materials and as able hands to make them.

The king's son led her to the most honorable seat, and afterwards took her out to dance with him. She danced so very gracefully that they all more and more admired her. A fine meal was served up, but the young prince ate not a morsel, so intently was he busied in gazing on her.

She went and sat down by her sisters, showing them a thousand civilities, giving them part of the oranges and citrons which the prince had presented her with, which very much surprised them, for they did not know her. While Cinderella was thus amusing her sisters, she heard the clock strike eleven and three-quarters, whereupon she immediately made a courtesy to the company and hurried away as fast as she could.

Arriving home, she ran to seek out her godmother, and, after having thanked her, she said she could not but heartily wish she might go to the ball the next day as well, because the king's son had invited her.

As she was eagerly telling her godmother everything that had happened at the ball, her two sisters knocked at the door, which Cinderella ran and opened.

"You stayed such a long time!" she cried, gaping, rubbing her eyes and stretching herself as if she had been sleeping; she had not, however, had any manner of inclination to sleep while they were away from home.

"If you had been at the ball," said one of her sisters, "you would not have been tired with it. The finest princess was there, the most beautiful that mortal eyes have ever seen. She showed us a thousand civilities, and gave us oranges and citrons."

Cinderella seemed very indifferent in the matter. Indeed, she asked them the name of that princess; but they told her they did not know it, and that the king's son was very uneasy on her account and would give all the world to know who she was. At this Cinderella, smiling, replied, "She must, then, be very beautiful indeed; how happy you have been! Could not I see her? Ah, dear Charlotte, do lend me your yellow dress which you wear every day."

"Yes, to be sure!" cried Charlotte; "lend my clothes to such a dirty Cinderwench as you are! I should be such a fool."

Cinderella, indeed, well expected such an answer, and was very glad of the refusal; for she would have been sadly put to it, if her sister had lent her what she asked for jestingly.

The next day the two sisters were at the ball, and so was Cinderella, but dressed even more magnificently than before. The king's son was always by her, and never cease

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Cinderella; หรือลิตแก้วรองเท้าแตะชาร์ลส์แปร์โรลท์เมื่อมีสุภาพบุรุษที่แต่งงานสำหรับภรรยาคนที่สองของเขาที่น่าภาคภูมิใจและหญิงหยิ่งมากที่สุดที่เคยเห็น เธอมีโดยอดีตสามีของลูกสาวสองคนของเธอเองที่เป็นจริงว่าชอบเธอในทุกสิ่ง เขามีเหมือนกันโดยภรรยาอีกคนหนึ่งลูกสาวคนเล็ก แต่ความดีที่ไร้คู่แข่งและความหวานของอารมณ์ที่เธอเอามาจากแม่ของเธอซึ่งเป็นสิ่งมีชีวิตที่ดีที่สุดในโลก. ไม่มีพิธีเร็วเป็นของการแต่งงานมากกว่า แต่แม่เลี้ยงเริ่ม ที่จะแสดงตัวเองในสีที่แท้จริงของเธอ เธอทนไม่ได้คุณภาพที่ดีของสาวสวยและน้อยลงเพราะพวกเขาทำให้ลูกสาวของเธอเองปรากฏน่าเกลียดมากขึ้น เธอจ้างงานของเธอในการทำงานที่ต่ำต้อยของบ้าน เธอ scoured อาหาร, โต๊ะ, ฯลฯ และทำความสะอาดห้องของแหม่มและผู้ที่คิดถึงลูกสาวของเธอ เธอนอนหลับอยู่ในห้องใต้หลังคาขออภัยบนเตียงฟางอนาถขณะที่น้องสาวของเธอนอนอยู่ในห้องพักที่ดีที่มีพื้นฝังทั้งหมดบนเตียงแฟชั่นใหม่ล่าสุดมากและที่พวกเขาได้แว่นตามองขนาดใหญ่เพื่อที่พวกเขาจะได้เห็นตัวเองที่เต็มรูปแบบของพวกเขา . ความยาวจากหัวถึงเท้าหญิงสาวที่น่าสงสารเบื่อมันทั้งหมดอดทนและไม่กล้าบอกพ่อของเธอที่จะได้ดุเธอ ภรรยาของเขาภายใต้การควบคุมของเขาอย่างสิ้นเชิง เมื่อเธอได้ทำการทำงานของเธอเธอเคยไปที่มุมปล่องไฟและนั่งลงที่นั่นในขี้เถ้าและขี้เถ้าซึ่งทำให้เธอต้องถูกเรียก Cinderwench เพียงน้องสาวที่ไม่ได้หยาบคายและไม่สุภาพเป็นพี่หนึ่งเรียกเธอว่า Cinderella อย่างไรก็ตาม Cinderella แม้จะมีเครื่องแต่งกายที่หยาบของเธอเป็นร้อยครั้งสวยกว่าน้องสาวของเธอแม้ว่าพวกเขาจะสวมใส่มักจะมั่งคั่งมาก. มันเกิดขึ้นว่าลูกชายของกษัตริย์ให้ลูกและเชิญทุกคนของแฟชั่นไป คิดถึงหนุ่มสาวของเรายังได้รับเชิญสำหรับพวกเขาตัดรูปที่ยิ่งใหญ่มากในหมู่ผู้ที่มีคุณภาพ พวกเขามีความยินดีอย่างยิ่งตามคำเชิญนี้และไม่ว่างที่เยี่ยมยอดในการเลือกชุดที่กระโปรงและตกแต่งทรงผมที่ดีที่สุดที่พวกเขาจะกลายเป็น นี่คือความยากลำบากใหม่สำหรับ Cinderella; มันเป็นเธอที่รีดผ้าลินินน้องสาวของเธอและจีบ ruffles ของพวกเขา พวกเขาพูดคุยตลอดทั้งวันไม่มีอะไร แต่วิธีการที่พวกเขาควรจะสวมใส่. "สำหรับส่วนของฉัน" กล่าวว่าคนโต "ฉันจะสวมใส่ชุดผ้ากำมะหยี่สีแดงของฉันที่มีการตัดแต่งฝรั่งเศส." "และฉันจะมีฉัน" ที่อายุน้อยที่สุดกล่าวว่า " ปกติกระโปรง. แต่แล้วที่จะให้การชดเชยสำหรับการที่ผมจะใส่ในเสื้อคลุมสีทองดอกไม้ของฉันและ Stomacher เพชรของฉันซึ่งอยู่ห่างไกลจากการเป็นหนึ่งสามัญที่สุดในโลก "พวกเขาส่งสำหรับช่างทำผมที่ดีที่สุดที่พวกเขาจะได้รับที่จะทำให้หูฟังของพวกเขาและปรับหลุดของพวกเขาและพวกเขามีแปรงสีแดงของพวกเขาและแพทช์จากดมัวแซลเดอลา Poche. พวกเขายังได้รับการพิจารณา Cinderella ในทุกเรื่องเหล่านี้เพราะเธอมีความคิดที่ยอดเยี่ยมและคำแนะนำของเธออยู่เสมอที่ดี อันที่จริงเธอยังนำเสนอบริการของเธอในการแก้ไขปัญหาผมของพวกเขาที่พวกเขาได้รับการยอมรับมากด้วยความเต็มใจ ขณะที่เธอกำลังทำเช่นนี้พวกเขากล่าวว่าเธอ "Cinderella คุณจะไม่ชอบที่จะไปที่ลูก?" "อนิจจา!" บอกว่าเธอ "คุณจะหัวเราะเยาะฉัน. มันไม่ได้เป็นเช่นที่ผมจะไปที่สถานที่ดังกล่าว" "คุณมีสิทธิมาก" พวกเขาตอบ "มันจะทำให้คนหัวเราะเพื่อดู Cinderwench ที่ลูก." ทุกคน แต่ Cinderella จะมีการแก้ไขผมของพวกเขาผิด แต่เธอก็เป็นสิ่งที่ดีมากและสวมใส่พวกเขาสมบูรณ์ดี พวกเขาตื่นเต้นมากที่พวกเขาไม่ได้กินสิ่งที่เป็นเวลาเกือบสองวัน จากนั้นพวกเขายากจนมากกว่าหนึ่งโหลผ้าลูกไม้พยายามที่จะมีตัวเองเจือขึ้นแน่นพอที่จะให้พวกเขามีรูปร่างที่เพรียวดี พวกเขาอย่างต่อเนื่องในด้านหน้าของกระจกมองของพวกเขา ในที่สุดวันที่มีความสุขมา พวกเขาเดินไปศาลและ Cinderella ตามพวกเขาด้วยตาของเธอตราบเท่าที่เธอสามารถทำได้ เมื่อเธอหายไปจากสายตาของพวกเขาเธอเริ่มที่จะร้องไห้. แม่ทูนหัวของเธอที่เห็นเธอร้องไห้ถามเธอว่าเป็นเรื่อง. "ฉันหวังว่าฉันจะทำได้. ฉันหวังว่าฉันจะทำได้." . เธอไม่สามารถที่จะพูดส่วนที่เหลือถูกขัดจังหวะด้วยน้ำตาของเธอและร้องไห้แม่ทูนหัวของเธอนี้ซึ่งเป็นนางฟ้ากล่าวกับเธอว่า"คุณต้องการที่คุณสามารถไปที่ลูกนั้นมันไม่เป็นเช่นนั้น?" "ใช่ "ร้องไห้ Cinderella กับถอนหายใจที่ดี." ดี "กล่าวว่าแม่ทูนหัวของเธอ" แต่จะเป็นคนดีและฉันจะประดิษฐ์ที่คุณจะไป. " จากนั้นเธอก็พาเธอเข้าไปในห้องของเธอและพูดกับเธอ "วิ่งเข้ามาในสวนและนำมาให้ฉันฟักทอง." Cinderella ไปทันทีเพื่อรวบรวมที่ดีที่สุดที่เธอจะได้รับและนำมาให้แม่ทูนหัวของเธอไม่สามารถที่จะคิดว่า ฟักทองนี้อาจช่วยให้เธอไปที่ลูก แม่ทูนหัวของเธออุ้มออกทั้งหมดภายในของมันออกจากอะไร แต่เปลือก มีการกระทำนี้เธอหลงฟักทองกับไม้เท้าของเธอและมันก็กลายทันทีเป็นโค้ชที่ดีทองทั่วทอง. จากนั้นเธอก็ไปมองเข้าไปในกับดักหนูที่เธอพบหกหนูทั้งหมดที่ยังมีชีวิตอยู่และสั่ง Cinderella ไป ยกขึ้นเล็กน้อยประตูกล เธอให้เมาส์แต่ละที่มันก็ออกไปแตะเล็ก ๆ น้อย ๆ กับไม้กายสิทธิ์ของเธอและเมาส์เป็นช่วงเวลาที่กลายเป็นม้าที่ดีซึ่งทั้งหมดทำชุดดีมากหกม้าของแต้มสีเมาส์ที่สวยงามสีเทา. เป็นที่ การสูญเสียสำหรับคนขับรถม้าที่ Cinderella กล่าวว่า "ผมจะไปและดูว่ามีไม่ได้เป็นหนูอยู่ในกับดักหนูที่เราสามารถเปลี่ยนเป็นคนขับรถม้าได้." "คุณมีสิทธิ" ตอบแม่ทูนหัวของเธอ "ไปและมอง." Cinderella นำกับดักกับเธอและในนั้นมีอยู่สามหนูขนาดใหญ่ นางฟ้าเลือกหนึ่งที่มีเคราที่ใหญ่ที่สุดที่สัมผัสเขาด้วยไม้เรียวของเธอและเขาหันเป็นไขมันที่คนขับรถม้าครึกครื้นที่มีเคราที่ฉลาดว่าดวงตาที่เคยเห็น. หลังจากนั้นเธอบอกว่าเธอ "ไปอีกครั้งเข้าไปใน สวน, และคุณจะพบหกจิ้งจกที่อยู่เบื้องหลังหม้อรดน้ำ. นำพวกเขาให้ฉัน. "เธอทำไม่ช้าดังนั้นแต่แม่ทูนหัวของเธอเปิดให้เป็นหกทหารราบที่ข้ามขึ้นทันทีหลังโค้ชที่มีตราของพวกเขา bedaubed ทั้งหมดที่มีสีทองและ เงินและเกาะใกล้เคียงที่อยู่เบื้องหลังแต่ละอื่น ๆ ราวกับว่าพวกเขาได้ทำอะไรอย่างอื่นทั้งชีวิต นางฟ้าแล้วบอกว่าจะ Cinderella, "ดีคุณดูที่นี่พอดีรถม้าไปที่ลูกบอลด้วย? คุณไม่พอใจกับมัน" "โอ้ใช่" เธอร้องไห้; "แต่ผมต้องไปในที่ดีที่สุดที่น่ารังเกียจเหล่านี้หรือไม่" แม่ทูนหัวของเธอแล้วเธอสัมผัสกับไม้กายสิทธิ์ของเธอและในทันทีเดียวกันเสื้อผ้าของเธอกลายเป็นผ้าทองและเงินทั้งหมดที่รุมเร้าด้วยอัญมณี นี้ทำเธอให้เธอคู่ของรองเท้าแตะแก้วที่สวยที่สุดในโลก ถูกประดับจึงออกมาเธอได้ขึ้นเป็นโค้ชของเธอ แต่แม่ทูนหัวของเธอเหนือทุกสิ่งได้รับคำสั่งของเธอไม่อยู่หลังเที่ยงคืนบอกเธอในเวลาเดียวกันว่าถ้าเธออยู่ชั่วขณะหนึ่งอีกต่อไปโค้ชจะเป็นฟักทองอีกครั้งม้าหนูของเธอคนขับรถม้าของเธอหนูของเธอ . จิ้งจกทหารราบและเสื้อผ้าของเธอจะกลายเป็นเช่นเดียวกับพวกเขาก่อนที่เธอสัญญาว่าแม่ทูนหัวของเธอที่จะปล่อยให้ลูกก่อนเที่ยงคืน; แล้วขับรถออกไปแทบจะไม่สามารถที่จะมีความสุขตัวเอง โอรสของกษัตริย์ที่มีคนบอกว่าเป็นเจ้าหญิงที่ยิ่งใหญ่ซึ่งไม่มีใครรู้ว่าได้มาถึงวิ่งออกมาที่จะได้รับของเธอ เขาให้เธอมือของเขาขณะที่เธอลงจากโค้ชและนำเธอเข้าไปในห้องโถงในทุก บริษัท มีความเงียบทันทีที่ลึกซึ้งเป็น ทุกคนหยุดการเต้นรำและไวโอลินหยุดการเล่นเพื่อให้ตะลึงก็คือทุกคนที่มีความงามเอกพจน์ของใหม่ที่ไม่รู้จัก. ไม่มีอะไรที่ได้ยินแล้ว แต่เสียงสับสนของ "วิธีการที่สวยงามเธอเป็นวิธีที่สวยงามเธอเป็น" กษัตริย์เองที่ เก่าที่เขาเป็นไม่สามารถช่วยเฝ้าดูเธอและบอกราชินีเบา ๆ ว่ามันเป็นเวลานานตั้งแต่ที่เขาได้เห็นเพื่อให้สวยงามและน่ารักสัตว์. ผู้หญิงทั้งหมดถูกติดธุระในการพิจารณาเสื้อผ้าของเธอและผ้าโพกศีรษะหวังว่าจะมีบางอย่างที่ทำ ในวันถัดไปหลังจากที่รูปแบบเดียวกันให้พวกเขาสามารถหาวัสดุที่ดีดังกล่าวและมือสามารถที่จะทำให้พวกเขา. บุตรชายของกษัตริย์ของเธอนำไปสู่ที่นั่งมีเกียรติมากที่สุดและหลังจากนั้นพาเธอออกไปเต้นรำกับเขา เพื่อให้เธอเต้นได้อย่างสง่างามมากว่าพวกเขาทั้งหมดได้รับการยกย่องมากขึ้นและมากขึ้นของเธอ อาหารรสเลิศเสิร์ฟขึ้น แต่เจ้าชายหนุ่มกินไม่ได้ชิ้นอาหารอันโอชะจึงตั้งใจได้เขาติดธุระในการจ้องมองเธอ. เธอเดินและนั่งลงโดยน้องสาวของเธอแสดงให้เห็นพวกเขาเป็นพัน civilities ทำให้พวกเขาเป็นส่วนหนึ่งของส้มและ Citrons ที่ เจ้าชายได้นำเสนอของเธอด้วยซึ่งประหลาดใจอย่างมากที่พวกเขาเพราะพวกเขาไม่ได้รู้จักเธอ ในขณะที่ลูกเมียน้อยได้จึงสนุกน้องสาวของเธอเธอได้ยินเสียงตีนาฬิกาสิบเอ็ดและสามในสี่ครั้นแล้วเธอรู้ได้ทันทีทำให้ได้รับความอนุเคราะห์ให้กับ บริษัท และรีบออกไปให้เร็วที่สุดเท่าที่เธอสามารถทำได้. เดินทางมาถึงบ้านเธอวิ่งไปหาแม่ทูนหัวของเธอและ หลังจากที่มีการขอบคุณเธอเธอบอกว่าเธอไม่ได้ แต่อย่างเต็มที่หวังว่าเธออาจจะไปบอลในวันถัดไปเช่นกันเพราะโอรสของกษัตริย์ได้เชิญเธอ. ขณะที่เธอกำลังกระหายบอกทุกอย่างที่แม่ทูนหัวของเธอที่เกิดขึ้นที่ลูกสองคนของเธอ น้องสาวเคาะประตูซึ่ง Cinderella วิ่งและเปิด. "คุณอยู่ดังกล่าวเป็นเวลานาน!" เธอร้องไห้, อ้าปากค้างถูตาของเธอและยืดตัวเองราวกับว่าเธอได้รับการนอนหลับ; เธอไม่ได้ แต่มีลักษณะของการเอียงใด ๆ ที่จะนอนในขณะที่พวกเขาออกจากบ้าน. "ถ้าคุณได้รับการที่ลูก" กล่าวว่าหนึ่งในน้องสาวของเธอ "คุณจะไม่ได้รับเหนื่อยกับมัน. เจ้าหญิงที่ดีที่สุดคือ มีที่สวยที่สุดที่ตามนุษย์เคยเห็น. เธอแสดงให้เราเห็นพัน civilities และทำให้เราส้มและ Citrons. "Cinderella ดูเหมือนไม่แยแสอย่างมากในเรื่องนี้ อันที่จริงเธอก็ถามพวกเขามีชื่อของเจ้าหญิงนั้น; แต่พวกเขาบอกเธอว่าพวกเขาไม่ได้รู้ว่ามันและที่โอรสของกษัตริย์ก็ไม่สบายใจมากในบัญชีของเธอและจะให้ทุกคนในโลกที่จะรู้ว่าเธอเป็นใคร ตอนนี้ Cinderella ยิ้มตอบว่า "เธอต้องแล้วจะสวยงามมากอย่างแน่นอน;? ว่ามีความสุขที่คุณได้รับไม่สามารถฉันเห็นเธอโอ้ที่รักของชาร์ลอไม่ให้ฉันยืมชุดสีเหลืองที่คุณสวมใส่ทุกวัน." " ใช่เพื่อให้แน่ใจว่า! " ร้องไห้ลอตต์; "ยืมเสื้อผ้าของฉันไปเช่น Cinderwench สกปรกเป็นคุณฉันควรจะเป็นเช่นคนโง่!." Cinderella จริงคาดว่าเช่นเดียวกับคำตอบและก็ดีใจมากของการปฏิเสธนั้น เพราะเธอจะได้รับการวางเศร้ากับมันถ้าน้องสาวของเธอได้ยืมของเธอสิ่งที่เธอถามอย่างสนุกสนาน. วันรุ่งขึ้นพี่สาวสองคนอยู่ที่ลูกและจึง Cinderella แต่แต่งตัวงดงามมากยิ่งขึ้นกว่า แต่ก่อน โอรสของกษัตริย์อยู่เสมอโดยเธอและไม่เคยหยุด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ซินเดอเรลล่า หรือ รองเท้าแตะแก้วน้อย

ชาร์ลส แปร์โรลต์

เมื่อมีผู้ชายที่แต่งงานกับภรรยาคนที่สองของเขา ภูมิใจ หยิ่งที่สุด ผู้หญิงที่เคยเห็น เธอเคยเป็นอดีตสามี สองลูกสาวของเธอเอง ที่ แท้ เหมือนเธอได้ทุกอย่าง เขาและภรรยาอีก ลูกสาว แต่ความดีที่หาตัวจับยาก และความหวานของอารมณ์ซึ่งเธอได้จากแม่ของเธอที่เป็นสิ่งมีชีวิตที่ดีที่สุดในโลก .
ไม่เร็วเป็นพิธีงานแต่งงาน แต่แม่เลี้ยงก็เริ่มที่จะปรากฎตัวในตัวตนที่แท้จริงของเธอ เธอไม่อาจทนคุณภาพที่ดีของผู้หญิงคนนี้สวย และจะน้อยลงเพราะพวกเขาทำให้ลูกสาวของเธอเองปรากฏยิ่งน่ารังเกียจ . เธอจ้างเธอทำงานต่ำต้อยของบ้าน เธอขัดถูจาน โต๊ะฯลฯ และทำความสะอาดห้องท่าน และผู้ที่พลาด ลูกสาวของเธอ . เธอนอนในห้องใต้หลังคาขอโทษบนเตียงฟางร้าย ในขณะที่น้องสาวของเธอนอนในห้องก็ได้ กับทุกชั้น ฝังบนเตียงของแฟชั่นใหม่ล่าสุดและที่พวกเขาได้มองแว่นตาขนาดใหญ่เพื่อที่พวกเขาจะได้เห็นตัวเองในความยาวเต็มของพวกเขาตั้งแต่หัวจรดเท้า

สาวยากจนไว้ทั้งหมด ด้วยความอดทนและ ไม่กล้าที่จะบอกพ่อ ใครจะด่าเธอ ภรรยาของเขาปกครองเขาทั้งหมด เมื่อเธอทำงานเสร็จ เธอมักจะไปมุมปล่องไฟ และนั่งลงอยู่ใน cinders และขี้เถ้า ซึ่งทำให้เธอถูกเรียกว่า cinderwench . มีเพียงน้องสาวเท่านั้นที่ไม่หยาบคายและป่าเถื่อนเป็นหนึ่งเก่า เรียกว่าซินเดอเรลล่าของเธอ อย่างไรก็ตาม ซินเดอเรลล่าแต่เสื้อผ้าเธอหยาบ เป็นร้อยเท่า สวยงามกว่าน้องสาวของเธอ ถึงแม้ว่าพวกเขามักจะสวมใส่มากมั่งคั่ง

มันเกิดขึ้นว่า โอรสของกษัตริย์ ให้ลูก และเชิญบุคคลทั้งหมดของแฟชั่นได้ คิดถึงหนุ่มของเราก็เชิญ เพราะเขาตัดแกรนด์มากรูปกลุ่มคุณภาพ พวกเขามากมายก่ายกองยินดีเชิญยวดยิ่งยุ่งและเลือก gowns , petticoats , และผมรวมทั้งการตกแต่งที่ดีจะกลายเป็นพวกเขา นี้เป็นปัญหาใหม่ของซินเดอเรลล่า เพราะมันเป็นเธอที่รีดและน้องสาวของเธอและจีบ ruffles , ของพวกเขา พวกเขาคุยกันทั้งวันเลย แต่วิธีการที่พวกเขาควรจะแต่งตัว

" ส่วนหนึ่งของฉัน " กล่าวว่า คนโต " ผมจะสวมชุดกำมะหยี่สีแดงของฉันกับการตัดแต่งฝรั่งเศส "

" และฉัน" น้องเล็ก " จะยังปกติ แต่แล้ว การชดใช้นั้น ผมจะใส่ทองของฉัน / เสื้อคลุม และเพชรแผงประดับหน้าอกซึ่งอยู่ไกลจากการเป็นสามัญมากที่สุดในโลก "

เขาส่งสุดยอดช่างทําผม พวกเขาสามารถได้รับการแต่งหน้าของพวกเขา headpieces และปรับพวกเขา hairdos และพวกเขามีสีแดงแปรงและแพทช์จากมาดมัวแซล เดอ ลา โปเช่

พวกเขายังปรึกษาซินเดอเรลล่าในเรื่องทั้งหมดนี้ เธอมีความคิดที่ดีและคำแนะนำของเธอได้ดีเสมอ แน่นอน เธอยังเสนอบริการซ่อมผม ซึ่งพวกเขามากเต็มใจยอมรับ ที่เธอทำอย่างนี้ เขาบอกว่า " ซินเดอเรล่า คุณจะไม่ไปเพื่อลูก ? "

" อนิจจา " เธอกล่าว " คุณดูถูกฉัน ไม่ใช่เป็นเช่นฉันไปสถานที่แบบนี้

"" นั่นสินะครับ " เขาตอบ " . มันจะทำให้คนอื่นหัวเราะเห็น cinderwench ที่ลูก "

ใครแต่ซินเดอเรลล่าจะซ่อมผมเบี้ยว แต่เธอก็ดี และสวมใส่พวกเขาอย่างสมบูรณ์แบบ พวกเขาตื่นเต้นมากที่พวกเขายังไม่ได้กินอะไรเลยมาเกือบสองวันจากนั้นพวกเขายากจนมากกว่าโหลผ้าลูกไม้พยายามตัวเอง laced ขึ้นแน่นพอที่จะให้พวกเขาดี หุ่นดี รูปร่าง พวกเขาอยู่ในด้านหน้าของพวกเขามองหาแก้ว สุดท้าย สุขสันต์วันมาแล้ว พวกเขาไปที่ศาล และซินเดอเรลล่า ตามด้วยตาของเธอได้นานเท่าที่เธอจะทำได้ เมื่อเธอสูญเสียสายตาของพวกเขา เธอเริ่มร้อง . . . . . .

แม่อุปถัมภ์ของเธอที่เห็นเธอทั้งน้ำตาถามเธอมีอะไร

" ฉันก็อยากช่วย ฉันหวังว่าฉันสามารถ " เธอไม่สามารถพูดได้ ที่เหลือถูกขัดจังหวะด้วยน้ำตาและเสียงสะอื้น

นี่แม่ทูนหัวของเธอ ผู้ซึ่งเป็นนางฟ้าพูดกับเธอ , " คุณต้องการที่คุณสามารถไปที่ลูกบอล คือมันไม่ดัง ?

" ใช่ " ร้องไห้ซินเดอเรลล่าถอนหายใจดี

" ดี " ว่า แม่ทูนหัวของเธอ " แต่เป็นผู้หญิงที่ดี และผมจะประดิษฐ์ ที่คุณจะไป" แล้วเธอ พาเธอเข้าไปในห้องของเธอ และพูดกับเธอว่า " วิ่งเข้าสวน แล้วเอาฟักทอง "

ซินเดอเรลล่าไปทันทีเพื่อรวบรวมที่ดีที่สุดที่เธอจะได้รับ และเอามาให้แม่ทูนหัวของเธอ ไม่สามารถที่จะจินตนาการว่าฟักทองนี้จะช่วยให้เธอไปถึงลูก อุปถัมภ์เธอ scooped ออกทั้งหมดภายในของมัน เหลือแต่เปลือก . ทำแบบนี้เธอตีฟักทองกับไม้กายสิทธิ์ของเธอ และมันได้กลายเป็นโค้ชดี ทองทั่ว ด้วยทอง

แล้วก็ไปดูในกับดักหนูของเธอที่เธอพบหกหนู ยังมีชีวิตอยู่ และสั่งให้ซินเดอเรลล่ายกขึ้นเล็กน้อย ช่อง . เธอให้เมาส์แต่ละอย่างมันออกไป แตะเพียงเล็กน้อยกับไม้กายสิทธิ์ของเธอ และเมาส์ที่ตอนนี้กลายเป็นม้าก็ได้ซึ่งทั้งหมดที่ทำชุดละเอียดมาก หกม้าสวยงามของเมาส์สีจุดด่างสีเทา

อยู่ที่สูญเสียสำหรับคนขับรถม้า , ซิน กล่าวว่า " ผมจะไปดูถ้าไม่มีหนูในกับดักหนูที่เราสามารถเปลี่ยนเป็นคนขับรถม้า "

" ใช่ " ตอบ แม่ทูนหัวของเธอ " ไปดู "

ซินเดอเรลล่านำกับดักเธอ และในนั้นมี สามตัวใหญ่นางฟ้าเลือกหนึ่งซึ่งมีเคราใหญ่ สัมผัสเขาด้วยไม้เรียวของเธอและเปลี่ยนเขาให้กลายเป็นไขมัน ครึกครื้น คนขับรถม้า ผู้ฉลาด หนวดตาเคยเห็น

หลังจากนั้น เธอพูดกับเธอว่า " ไปเข้าสวน และคุณจะพบ 6 จิ้งจกหลังรดน้ำกระถาง . เอามาให้ฉัน . . . "

เธอไม่เร็วแล้ว แต่แม่อุปถัมภ์ของเธอให้เป็น 6 ทหารราบที่กระโดดขึ้นทันทีหลังโค้ชกับ liveries ของพวกเขาทั้งหมด bedaubed ด้วยทองและเงิน และยึดเป็นติดๆกันเป็นถ้าพวกเขาได้ทำอะไรอีกตลอดชีวิต นางฟ้าจึงพูดกับซินเดอเรล่า " ดี , ที่คุณเห็นที่นี่เป็นซิกแซกพอดีบอลไป กับ คุณ ไม่ พอใจกับมัน ? "

" โอ้ " เธอร้องไห้ แต่ฉันต้องไปในเศษผ้าเหล่านี้น่ารังเกียจ ?

แม่ทูนหัวของเธอนั้นสัมผัสกับไม้กายสิทธิ์ของเธอ และ พร้อมกันในทันที เสื้อผ้าของเธอกลายเป็นผ้าทอง เงิน ทั้งหมดรุมกับพลอย เสร็จแล้ว เธอคู่ของรองเท้าแตะแก้วน่ารักที่สุดในโลก เป็นปานประดับ เธอได้ขึ้นเป็นโค้ชของเธอ แต่แม่ของเธอเหนือสิ่งอื่นใด สั่งให้เธอไม่ต้องเที่ยงคืน บอกว่า ในเวลาเดียวกันถ้าเธอยังอยู่อีกเดี๋ยวเดียว โค้ชจะเป็นฟักทองอีกแล้ว เธอม้าหนูของเธอ คนขับรถม้า หนู จิ้งจก เธอทหารราบ และเสื้อผ้าของเธอก็จะกลายเป็นแค่เป็นพวกเขาก่อน

เธอสัญญา สัญญา แม่ทูนหัวของเธอทิ้งลูกบอลก่อนเที่ยงคืน แล้วขับรถออกไป จะสามารถควบคุมตัวเองได้สำหรับจอย โอรสของกษัตริย์ ผู้ที่บอกว่าเป็นเจ้าหญิงที่ดี ซึ่งไม่มีใครรู้มาถึงแล้ววิ่งออกไปรับเธอ เขายื่นมือเธอเปียกชุ่มจากโค้ช และพาเธอเข้าไปในฮอลล์ ระหว่างบริษัท มี ทันที ความเงียบอันลึกซึ้ง ทุกคนหยุดเต้นรำและไวโอลินหยุดเล่นเพื่อในถูกทุกคนกับความงามเอกพจน์ของผู้มาใหม่ที่ไม่รู้จัก

ไม่มีอะไรแล้วได้ยินแต่เสียง " สับสน , เธอช่างสวยอะไรเช่นนี้เธอช่างสวยอะไรเช่นนี้ !

พระตัวเก่าที่เขาไม่สามารถช่วยเธอดูว่าราชินีเบาๆว่ามันนานมากแล้ว ตั้งแต่ที่เขาได้เห็นดังนั้นสวยงาม และน่ารักสัตว์

สาวๆทั้งหมดถูก busied พิจารณาเธอ เสื้อผ้าและชฎา หวังจะทำให้วันถัดไปหลังจากที่รูปแบบเดียวกัน ให้พวกเขาสามารถหาวัสดุที่ดีดังกล่าวและเป็นมือสามารถทำให้พวกเขา .

โอรสของกษัตริย์นำเธอไปนั่งมีเกียรติมากที่สุด และหลังจากนั้นจะพาเธอออกไปเต้นรำกับเขา เธอเต้นดังมากอย่างที่พวกเขามากขึ้นและชื่นชมเธอ อาหารถูกเสิร์ฟดี แต่เจ้าชายหนุ่มก็กินไม่ได้ ชิ้น ดังนั้นอย่างตั้งใจ เขา busied ในจ้องเธอ

เธอก็นั่งลงโดยน้องสาวของเธอ พวกเขาแสดง civilities พัน ,ให้พวกเขาเป็นส่วนหนึ่งของส้มและส้มซีตรอนที่เจ้าชายได้นำเสนอของเธอด้วย ซึ่งมากแปลกใจพวกเขา เพราะพวกเขาไม่ได้รู้จักเธอ ขณะที่ซินเดอเรลล่าจึงขบขันน้องสาวของเธอ เธอได้ยินเสียงนาฬิกาตี 11 กว่าๆ ซึ่งทันทีที่เธอทำผิดมารยาท ให้กับบริษัท และรีบเดินออกไปให้เร็วที่สุดเท่าที่เธอจะทำได้

มาถึงบ้าน เธอวิ่งไปหาแม่ของเธอ และหลังจากขอบคุณเธอ เธอบอกว่าเธอจะไม่ได้ แต่กับเธอก็อาจไปงานเลี้ยงวันถัดไปเช่นกัน เพราะว่าโอรสของกษัตริย์ก็เชิญเธอ

เธอกำลังตั้งหน้าตั้งตาบอกแม่อุปถัมภ์ของเธอ ทุกอย่างที่เกิดขึ้นที่ลูกของเธอ สองสาวเคาะประตูซึ่งซินเดอเรลล่าออกไปเปิด

" เธออยู่ตั้งนาน " เธออ้าปากค้างร้อง ,ขยี้ตาของเธอและการยืดตัว ถ้าเธอหลับ เธอมิได้มีลักษณะใด ๆของความหลับขณะที่พวกเขาออกไปจากบ้าน

" ถ้าคุณได้รับในบอล , " กล่าวว่าหนึ่งในน้องสาวของเธอ " คุณจะไม่ได้รับเบื่อกับมัน เจ้าหญิงที่ดีที่สุดมี สวยที่สุดที่สายตามนุษย์ได้เคยเห็น เธอแสดงให้เรา civilities พัน ,และให้ส้มและส้มซีตรอน "

ซินเดอเรลล่าดูแตกต่างมากในเรื่อง แน่นอน เธอถามชื่อของเจ้าหญิง แต่พวกเขาบอกว่าพวกเขาไม่ได้รู้ว่ามัน และโอรสของกษัตริย์ก็เป็นกังวลอย่างยิ่งในบัญชีของเธอและจะให้ทั่วโลกรู้ว่าเธอเป็นใคร ในซินเดอเรลล่า ซึ่งยิ้มตอบ " เธอจะต้องแล้ว ต้องสวยมากแน่นอน วิธีดีใจที่คุณได้ !อาจจะไม่เจอเธอ อ้า ชาร์ล็อตที่รัก ทำให้ฉันยืมของคุณชุดสีเหลืองที่คุณใส่อยู่ทุกวัน "

" ใช่ แน่นอน ! ร้องไห้ชาร์ล็อต ; " ยืมเสื้อผ้าฉันไปเช่น cinderwench สกปรกอย่างที่คุณเป็น ชั้นควรจะโง่จัง . . . "

ซินเดอเรลล่า แท้ ดี เช่น คาดหวังคำตอบ และ ดีใจ มาก ที่ ของการปฏิเสธ เพราะว่าเธอคงเศร้าใส่มันถ้าพี่เธอเคยยืมของเธอสิ่งที่เธอถาม jestingly

วันต่อมาน้องสาวสองคนอยู่ที่ลูก และก็เป็นซินเดอเรลล่า แต่แต่งตัวยิ่งงดงามกว่าเดิม โอรสของกษัตริย์เป็นเธอเสมอ และไม่เคยหยุด