From the Department of Biophysics,

From the Department of Biophysics, University of Western Ontario, London, Canada
ABSTRACT A previous communication described the peculiar motion of the
plasma trapped between erythrocytes in a capillary (bolus flow). In this paper
the effect of this motion on capillary resistance to flow, as well as on dissipative
effects associated directly with the cells, are described. The resistance that would
be associated with plasma in bolus flow at high Reynolds numbers (relative to
a capillary value of 0.01) was studied in a model, in which air bubbles, separated
by short segments of water, passed along a glass tube. The resistance to
flow, especially with short boluses, was at least ten times greater than that associated
with Poiseuille flow. In a second series of experiments at lower Reynolds
numbers, a single bolus of liquid was forced by air pressure along a glass tube.
In these latter experiments, which more closely simulate biological conditions,
the mean resistance to flow was only 30 per cent greater than that associated
with Poiseuille flow. In the final series of experiments human blood and plasma,
diluted in acid-citrate dextrose (A.C.D.) in varying degrees, were forced through glass micropipettes of capillary dimensions. The mean apparent viscosity
of whole blood was found to exceed that of plasma by only about 5 per
cent, thus verifying a conjecture to this effect made by Fahraeus and Lindqvist
in 1931.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จากแผนกของชีวฟิสิกส์ได้ มหาวิทยาลัยของเวสเทิร์นออนตาริโอ ลอนดอน แคนาดา
A นามธรรมสื่อสารก่อนหน้านี้อธิบายการเคลื่อนไหวที่แปลกของการ
พลาสม่าที่ติดอยู่ระหว่าง erythrocytes ในหลอดเลือดฝอย (bolus ไหล) ในเอกสารนี้
ลักษณะพิเศษของการเคลื่อนไหวนี้ ในความต้านทานเส้นเลือดฝอยไหล พร้อม dissipative
อธิบายผลกระทบที่เกี่ยวข้องโดยตรงกับเซลล์ การ ความต้านทานที่จะ
กับพลาสม่ากระแส bolus ที่เลขเรย์โนลด์สสูง (สัมพันธ์กับ
0.01 ค่ารูพรุน) ได้ศึกษาในรูปแบบ อากาศที่แยกฟอง
โดยส่วนสั้น ๆ ของน้ำ ผ่านไปตามหลอดแก้ว ความต้านทานการ
กระแส โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับ boluses สั้น ถูกน้อยสิบครั้งมากกว่าที่เชื่อมโยง
กับ Poiseuille ไหล ในชุดที่สองของการทดลองที่เรย์โนลด์สล่าง
หมายเลข bolus เดียวของของเหลวถูกบังคับ โดยความกดอากาศตามหลอดแก้วเป็นการ
ในทดลองหลังเหล่านี้ ซึ่งจำลองสภาพชีวภาพมาก,
ต้านทานหมายถึงการไหลมีเพียงร้อยละ 30 มากกว่าที่เชื่อมโยง
กับ Poiseuille ไหล ในชุดสุดท้ายของการทดลองมนุษย์เลือดและพลาสม่า,
ทำให้ในกรดซิเตรตขึ้น (A.C.D.) ในภา ถูกบังคับผ่านกระจก micropipettes ขนาดรูพรุน หมายถึงความหนืดปรากฏ
ของเลือดทั้งหมดพบเกินของพลาสมา โดยเฉพาะประมาณ 5 ต่อ
ร้อยละ การตรวจสอบดังนั้น ข้อความคาดการณ์ลักษณะพิเศษนี้ทำ โดย Fahraeus และ Lindqvist
ใน 1931

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จากภาควิชาฟิสิกส์ มหาวิทยาลัย Western Ontario , ลอนดอน , แคนาดา
บทคัดย่อการสื่อสารก่อนหน้านี้อธิบายการเคลื่อนไหวที่แปลกของ
พลาสมาอยู่ระหว่างการไหลในเส้นเลือดฝอยขยาย ) ในกระดาษนี้
ผลของการเคลื่อนไหวนี้ในหลอดเลือดฝอยเพื่อต้านทานการไหล รวมทั้งผล dissipative
เกี่ยวข้องโดยตรงกับเซลล์ , อธิบายความต้านทานที่
จะเกี่ยวข้องกับพลาสมาในยาลูกกลอนที่ไหลสูงหมายเลข ( เทียบกับ
มิติค่า 0.01 ) การศึกษารูปแบบในที่ฟองอากาศคั่น
โดยส่วนสั้นของน้ำ ผ่านตามท่อแก้ว ความต้านทานการไหลสั้น

โดยเฉพาะ boluses ที่มากขึ้นกว่าที่เกี่ยวข้องกับการไหลของ poiseuille
อย่างน้อยสิบครั้งที่สองในชุดของการทดลองในระดับตัวเลขเรย์โนลด์
, ยาลูกกลอนเดียวของของเหลวโดยลมตามท่อแก้วบังคับ .
ในการทดลองเหล่านี้อย่างใกล้ชิดมากขึ้น หลัง ซึ่งจำลองสภาพทางชีวภาพ
หมายถึงความต้านทานการไหลเพียง 30 เปอร์เซ็นต์ มากกว่า
poiseuille เกี่ยวข้องกับการไหล ในชุดสุดท้ายของการทดลองมนุษย์และเลือด , พลาสมา
เจือจางกรดซิเตรตเดกซ์โทรส ( a.c.d. ) ในองศาที่แตกต่าง , ถูกบังคับผ่านกระจก micropipettes ขนาดฝอย ค่าเฉลี่ย ค่าความหนืด
เลือดพบว่าเกินกว่าที่พลาสมาโดยเฉพาะประมาณร้อยละ 5 ต่อ
จึงตรวจสอบการคาดเดาถึงผลที่ทำโดย fahraeus lindqvist ในปี 1931 และ
.