The Thylacine, more commonly known

The Thylacine, more commonly known as the Tasmanian Tiger, was a carnivorous marsupial about the size of a Doberman, with all the scariness of one. It had crushing jaw power (it could open its mouth to almost a 90 degree angle), was a quick, solitary hunter, and good with camouflage. For years, it was at the top of the Aussie and Tasmanian food chains. However, this was a creature that freaked out even the Australians, so they put a bounty on their heads, and the last one died in the Hobart Zoo in the 1930′s. But it took more than hunting to do it in. Other factors included introduction of the dingo into the Australian mainland, driving it off onto only Tasmania (competition for similar foods went up) and deforestation. But if you want this guy to come back, it may happen someday, as some scientists think there’s a possibility of restructuring DNA fragments from a preserved baby thylacine, and there are tons of conspiracy theorists that think it’s still hiding out there in Tasmania.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ไทลาซีน มากกว่าปกติเรียกว่าเสือแทสมา marsupial กินเนื้อขนาด Doberman, scariness ทั้งหมดหนึ่งประมาณนั้น มันมีพลังกรามบด (มันสามารถเปิดปากมันจะเกือบเป็นมุม 90 องศา), ถูกฮันเตอร์ด่วน ปัจเจก และพรางดีด้วย ปี ได้ที่ด้านบนสุดของห่วงโซ่อาหารของออสซี่และสปา อย่างไรก็ตาม นี้เป็นสิ่งมีชีวิตที่ freaked ออกแม้กระทั่งออสเตรเลีย เพื่อให้พวกเขาใส่ความโปรดปรานในหัวของพวกเขา และสุดท้ายเสียชีวิตในสวนสัตว์โฮบาร์ตใน 1930′s แต่ใช้ล่าสัตว์ทำในมากกว่า ปัจจัยอื่น ๆ รวมแนะนำของดิงโกที่เป็นแผ่นดินใหญ่ออสเตรเลีย ขับรถออกไปแทสเมเนียเท่านั้น (แข่งขันสำหรับอาหารคล้ายกันขึ้นไป) และการทำลายป่า แต่ถ้าคุณผู้ชายคนนี้ กระจายตัวการกลับมา มันอาจเกิดขึ้นสักวันหนึ่ง นักวิทยาศาสตร์บางคนคิดว่ามีความเป็นไปได้ของการปรับโครงสร้างดีเอ็นเอจากการรักษาเด็กไทลาซีน และมีตันของ theorists สมคบคิดที่คิดว่า มันยังซ่อนตัวอยู่ออกมีในทัสมาเนีย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Thylacine มากขึ้นที่รู้จักกันทั่วไปว่าเป็นเสือเดวิลเป็นกระเป๋าที่กินเนื้อเกี่ยวกับขนาดของโดเบอร์แมนกับทุก scariness หนึ่ง มันได้อำนาจกรามบด (มันสามารถเปิดปากของมันไปเกือบ 90 องศา) เป็นอย่างรวดเร็วล่าโดดเดี่ยวและดีด้วยการปลอมตัว ปีที่ผ่านมามันเป็นที่ด้านบนของออสซี่และห่วงโซ่อาหารล้มลุกคลุกคลาน อย่างไรก็ตามนี่เป็นสิ่งมีชีวิตที่ freaked ออกแม้ออสเตรเลียดังนั้นพวกเขาจึงนำเงินรางวัลบนหัวของพวกเขาและคนสุดท้ายที่เสียชีวิตในสวนสัตว์โฮบาร์ตในปี 1930 แต่มันต้องใช้เวลามากกว่าการล่าสัตว์ที่จะทำใน. ปัจจัยอื่น ๆ รวมถึงการแนะนำของหมาป่าเข้าไปในแผ่นดินใหญ่ของออสเตรเลียขับรถออกไปยังรัฐแทสเมเนียเท่านั้น (การแข่งขันสำหรับอาหารที่คล้ายกันเดินขึ้นไป) และตัดไม้ทำลายป่า แต่ถ้าคุณต้องการผู้ชายคนนี้จะกลับมามันอาจจะเกิดขึ้นสักวันหนึ่งในขณะที่นักวิทยาศาสตร์บางคนคิดว่ามีความเป็นไปได้ของการปรับโครงสร้างดีเอ็นเอจาก Thylacine ทารกเก็บรักษาไว้และมีตันของทฤษฎีสมรู้ร่วมคิดที่คิดว่ามันยังคงซ่อนตัวอยู่ที่นั่นในแทสมาเนีย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ช่วงเมษายน ยิ่งเป็นที่รู้จักกันทั่วไปว่าเป็นเสือทัสมาเนียเป็นมาร์ซูเปียเลียเป็นเกี่ยวกับขนาดของโดเบอร์แมน กับทุก scariness ของหนึ่ง มันมีอำนาจบดกราม ( ก็เปิดปาก เกือบ 90 องศา ) , เป็นเร็ว , โดดเดี่ยว ฮันเตอร์ และที่ดีกับการพรางตัว ปี มันอยู่ด้านบนของออสซี่และห่วงโซ่อาหารเดวิล . อย่างไรก็ตามนี้เป็นสัตว์ที่ตกใจ แม้แต่ออสเตรเลีย ดังนั้นพวกเขามีค่าหัวและตัวสุดท้ายตายในสวนสัตว์โฮบาร์ต ใน 1930 ’ s แต่มันใช้เวลากว่าการล่าสัตว์เพื่อทำมัน ปัจจัยอื่น ๆประกอบด้วยของดิงโกในแผ่นดินใหญ่ออสเตรเลีย ขับไปแค่ทัส ( การแข่งขันสำหรับอาหารที่คล้ายกันขึ้นไป ) และการทำลายป่าแต่ถ้าคุณต้องการให้หมอนั่นกลับมา มันอาจจะเกิดขึ้นสักวัน ตามที่นักวิทยาศาสตร์บางคนคิดว่ามีความเป็นไปได้ของการปรับโครงสร้างดีเอ็นเอจากรักษาทารกเมษายนและมีตันของนักทฤษฎีสมคบคิดที่คิดว่ามันยังซ่อนตัวอยู่ในรัฐทัสมาเนีย