Breakwell’s model proposes four pri

Breakwell’s model proposes four principles of identity: self-esteem,
self-efficacy, distinctiveness and continuity. These principles are
examined here, in an environmental context, in relation to attachment to
a residential area. It aims at illustrating that environment plays a role in
identity dynamics, that the four principles are related to place, and that
different principles are likely to be threatened in different individuals.
The first principle of identity is the desire to maintain personal
distinctiveness. Distinctiveness is related with the perception of a high
positive valence of place (Hummon, 1992), and the use of place of
residence to differentiate themselves from people from other parts of
town (Lalli, 1992). The “distinctiveness summarizes a lifestyle and
establishes that person as having a specific type of relationship with
his/her home environment, which is clearly distinct from any other type of
relationship” (Twigger-Ross and Uzzell, 1996, p.207). This identity with a
specific territory allows the person’s identification with the others that live
in this space (Valera, 1997).
The second principle is the need for continuity over time and situation.
Twigger-Ross and Uzzell (1996) found support for two forms of continuity
in environmental relationships: (1) the ‘place-referent continuity’, when
place acts as referents to past selves and actions and thus provide a link
between past and present identities; (2) the ‘place-congruent continuity’
is the congruence between the environment and the residents’ desires
and values.
The self-esteem is defined as a positive self-evaluation or the group
with which one identifies. Several studies demonstrate that personal
evaluation of the local environment and positive evaluation of that
environment by others results in pride and thus contributes to selfesteem.
Devine-Wright and Lyons (1997) and Lalli (1992) refer the
importance of live in historical places to self-esteem, Korpela (1989)
emphasises the relevance of favourite places when children are
distressed, Loureiro (1999) studied the impact of a national parks to the
self-esteem of residents that live in the park surroundings.
The fourth principle, self-efficacy, is the persons perceived ability to
function competently in a specific physical or social situation, and it is
connected to the human need of environmental control (Belk, 1992).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แบบจำลองของ Breakwell เสนอตัวหลักสี่: นับถือตนเองตนเองประสิทธิภาพ distinctiveness และความต่อเนื่อง หลักการเหล่านี้ได้ตรวจสอบที่นี่ ในบริบทเป็นสิ่งแวดล้อม เกี่ยวกับสิ่งที่แนบไปพื้นที่อยู่อาศัย มันมีวัตถุประสงค์เพื่อแสดงสภาพแวดล้อมที่มีบทบาทในตัว dynamics ที่หลักสี่เกี่ยวข้องกับสถานที่ และที่หลักการแตกต่างกันมีแนวโน้มที่จะถูกคุกคามในบุคคลอื่นหลักแรกของรหัสประจำตัวคือ ความปรารถนาที่จะรักษาส่วนบุคคลdistinctiveness เกี่ยวข้องกับการรับรู้สูง distinctivenessเวเลนซ์บวกสถาน (Hummon, 1992), และการใช้สถานที่เรสซิเดนซ์เพื่อแบ่งแยกตัวเองจากบุคคลจากส่วนอื่น ๆ ของเมือง (Lalli, 1992) " Distinctiveness สรุปการดำเนินชีวิต และสร้างคนที่มีชนิดของความสัมพันธ์กับเขา/เธอบ้านสิ่งแวดล้อม ที่ชัดเจนแตกต่างจากชนิดอื่น ๆ ของความสัมพันธ์" (Twigger-รอสส์และ Uzzell, 1996, p.207) ตัวนี้กับการเฉพาะเขตให้รหัสของบุคคลกับผู้อื่นที่อยู่ในพื้นที่ (Valera, 1997)หลักการที่สองคือ ต้องการความต่อเนื่องช่วงเวลาและสถานการณ์Twigger-รอสส์และ Uzzell (1996) พบการสนับสนุนสำหรับรูปแบบที่สองของความต่อเนื่องในความสัมพันธ์ของสิ่งแวดล้อม: (1) "ใช้กระแส' เมื่อทำหน้าที่เป็น referents ตัวที่ผ่านมาและการดำเนินการ และมีการเชื่อมโยงดังนั้นระหว่างอดีต และปัจจุบันประจำ (2) 'แผงความต่อเนื่อง'ไม่ลงตัวระหว่างสิ่งแวดล้อมและความต้องการของผู้อยู่อาศัยและค่านับถือตนเองถูกกำหนดเป็นการประเมินตนเองในเชิงบวกหรือกลุ่มด้วยการระบุ หลายการศึกษาแสดงให้เห็นถึงบุคคลที่การประเมินสภาพแวดล้อมภายในและการประเมินค่าบวกที่สภาพแวดล้อม โดยผู้อื่นเกิดความภาคภูมิใจ และสนับสนุน selfesteem ดังนั้นไรท์ devine และรส (1997) และ Lalli (1992) อ้างอิงความสำคัญของการอยู่ในสถานประวัติศาสตร์การนับถือตนเอง คอร์เปลา (1989)เน้นความสำคัญของสถานที่ชื่นชอบเมื่อเด็กเป็นทุกข์ Loureiro (1999) ศึกษาผลกระทบของอุทยานแห่งชาติเพื่อการนับถือตนเองของคนที่อาศัยอยู่ในสวนหลักสี่ ประสิทธิภาพตนเอง เป็นผู้รับรู้สามารถฟังก์ชันในสถานการณ์จริง หรือสังคมเฉพาะ และยากเชื่อมต่อกับมนุษย์จำเป็นต้องควบคุมสิ่งแวดล้อม (Belk, 1992)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รูปแบบของ Breakwell สี่เสนอหลักการของตัวตน: ภาคภูมิใจในตนเอง,
การรับรู้ความสามารถของตนเองเป็นเอกเทศและความต่อเนื่อง หลักการเหล่านี้ได้รับการตรวจสอบที่นี่ในบริบทสิ่งแวดล้อมในความสัมพันธ์กับความผูกพันกับพื้นที่ที่อยู่อาศัย มันมีจุดมุ่งหมายที่แสดงให้เห็นถึงสภาพแวดล้อมที่มีบทบาทในการเปลี่ยนแปลงตัวตนที่สี่หลักการที่เกี่ยวข้องกับสถานที่และหลักการที่แตกต่างกันมีแนวโน้มที่จะถูกคุกคามในบุคคลที่แตกต่างกัน. หลักการแรกของตัวตนของความปรารถนาที่จะรักษาส่วนบุคคลเป็นเอกเทศ ความพิเศษที่เกี่ยวข้องกับการรับรู้ของสูงความจุในเชิงบวกของสถานที่ (Hummon, 1992) และการใช้สถานที่ของที่อยู่อาศัยที่จะแตกต่างจากผู้คนจากส่วนอื่นๆของเมือง (Lalli, 1992) "ความเป็นเอกเทศสรุปการดำเนินชีวิตและสร้างคนที่มีประเภทที่เฉพาะเจาะจงของความสัมพันธ์กับ/ สภาพแวดล้อมที่บ้านของเขาซึ่งเป็นที่ชัดเจนแตกต่างจากชนิดอื่น ๆ ของความสัมพันธ์" (Twigger-รอสส์และ Uzzell 1996, p.207) ตัวตนที่มีนี้ดินแดนที่เฉพาะเจาะจงช่วยให้บัตรประจำตัวของบุคคลนั้นกับคนอื่น ๆ ที่อาศัยอยู่ในพื้นที่นี้(วาเลร่า, 1997). หลักการที่สองคือความจำเป็นในการต่อเนื่องในช่วงเวลาและสถานการณ์. Twigger-รอสส์และ Uzzell (1996) พบว่าได้รับการสนับสนุนทั้งสองรูปแบบ ของความต่อเนื่องในความสัมพันธ์ของสิ่งแวดล้อม: (1) 'ต่อเนื่องสถานที่อ้างอิง' เมื่อการกระทำที่เป็นreferents เพื่อตัวที่ผ่านมาและการกระทำจึงให้การเชื่อมโยงระหว่างอดีตและปัจจุบันตัวตน; (2) 'ต่อเนื่องสถานที่สอดคล้องกัน' คือความสอดคล้องกันระหว่างสภาพแวดล้อมและความต้องการของประชาชนและค่านิยม. ตัวเองนับถือถูกกำหนดให้เป็นบวกประเมินตนเองหรือกลุ่มที่หนึ่งระบุ งานวิจัยหลายชิ้นแสดงให้เห็นว่าบุคคลประเมินผลของสภาพแวดล้อมในท้องถิ่นและการประเมินผลในเชิงบวกจากการที่สภาพแวดล้อมโดยผลคนอื่นๆ ในความภาคภูมิใจและจึงก่อให้เกิดการ selfesteem. Devine-ไรท์และลียง (1997) และ Lalli (1992) อ้างความสำคัญของการมีชีวิตอยู่ในสถานที่ทางประวัติศาสตร์ด้วยตนเอง-esteem, Korpela (1989) เน้นความเกี่ยวข้องของสถานที่โปรดเมื่อเด็กมีความสุข Loureiro (1999) การศึกษาผลกระทบของสวนสาธารณะแห่งชาติไปยังภาคภูมิใจในตนเองของประชาชนที่อาศัยอยู่ในสภาพแวดล้อมที่สวนสาธารณะ. หลักการที่สี่การรับรู้ความสามารถตนเอง เป็นบุคคลที่มีความสามารถในการรับรู้การทำงานcompetently ในสถานการณ์ทางร่างกายหรือทางสังคมที่เฉพาะเจาะจงและจะมีการเชื่อมต่อกับความต้องการของมนุษย์ในการควบคุมสิ่งแวดล้อม(เบล์ค 1992)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

breakwell นางแบบเสนอสี่หลักการของตน : การเห็นคุณค่าในตนเอง
ความสามารถเด่นและต่อเนื่อง หลักการเหล่านี้คือ
ตรวจสอบที่นี่ ในบริบทของสิ่งแวดล้อม ในความสัมพันธ์กับ ความผูกพัน

พื้นที่ที่อยู่อาศัย มันมีจุดมุ่งหมายเพื่อแสดงสภาพแวดล้อมมีบทบาทใน
พลศาสตร์ เอกลักษณ์ ที่ 4 หลักการเกี่ยวข้องกับสถานที่และที่
หลักการที่แตกต่างกันมีแนวโน้มที่จะถูกคุกคามในแต่ละบุคคลที่แตกต่างกัน .
หลักการแรกของตนคือความปรารถนาที่จะรักษาความเป็นลักษณะเฉพาะส่วนตัว

ความพิเศษที่เกี่ยวข้องกับการรับรู้สูง
บวกความจุของสถานที่ ( hummon , 1992 ) , และใช้สถานที่ของที่อยู่อาศัยเพื่อแยกความแตกต่างตัวเองจากคน

จากส่วนอื่น ๆของเมือง ( lalli , 1992 )" ความพิเศษสรุปวิถีชีวิตและ
สร้างคนๆนั้นมีชนิดของความสัมพันธ์กับ
/ สภาพแวดล้อมที่บ้านของเธอ ซึ่งเห็นได้ชัดว่าแตกต่างจากชนิดอื่น ๆของความสัมพันธ์ (
" twigger รอสส์และ uzzell , 1996 , p.207 ) ตัวนี้มีพื้นที่เฉพาะให้
ตัวของบุคคลนั้นกับคนอื่น ๆที่อาศัยอยู่ในพื้นที่นี้ (

วาเลร่า , 1997 )หลักการที่สองคือต้องการความต่อเนื่องในช่วงเวลาและสถานการณ์ .
twigger รอสส์และ uzzell ( 1996 ) พบการสนับสนุนสำหรับสองรูปแบบของความต่อเนื่อง
ในความสัมพันธ์กับสิ่งแวดล้อม : ( 1 ) สถานที่อ้างอิงความต่อเนื่อง ' เมื่อ
สถานที่ทำหน้าที่ referents เพื่อตัวในอดีตและการกระทำและดังนั้นจึงมีการเชื่อมโยง
ระหว่างอดีตและปัจจุบัน อัตลักษณ์ ( 2 ) ความสอดคล้องต่อเนื่อง '
' สถานที่มีความสอดคล้องระหว่างสิ่งแวดล้อมและชาวบ้านต้องการ

ความรู้สึกมีคุณค่าในตนเอง และค่านิยม หมายถึง การประเมินตนเองทางบวก หรือกลุ่ม
ซึ่งหนึ่งระบุ . หลายการศึกษาแสดงให้เห็นว่า การประเมินผลส่วนบุคคล
ของสิ่งแวดล้อมในท้องถิ่นและการประเมินผลบวกของสภาพแวดล้อมโดยคนอื่น ๆ
ผลลัพธ์ในศักดิ์ศรีและจึงก่อให้เกิด self-esteem .